کاروان راهیان نور که سال هاست آحاد شهروندان و به ویژه دانش آموزان و دانشجویان کشور را به منظور آشنایی با مناطق جنگی و اهداف مقدس جهاد و دفاع از میهن و آرمان های جمهوری اسلامی ایران و احیاء خاطره های تلخ و شیرین جبهه های نبرد علیه متجاوزان و ایثارگرهای رزمندگان دلیر میهن اسلامی راه اندازی شده ، متاسفانه بارها و بارها و این بار نیز با فاجعه و حادثه غم انگیز و منقلب کننده و شرمسارانه توام گشته است .
علی رغم نیت خیر و مقصود خداپسندانه و میهن پرستانه برخی عناصر ، مع الوصف و با کمال تاسف و به واسطه بی کفایتی ، بی برنامگی و سیاست باری به هر جهت و شعارگونه و فاقد درایت و نظم موجود در میان طراحان و برنامه ریزان و مجریان دخیل در این سناریو ، فلسفه وجودی کاروان راهیان نور در هاله ای از ابهام و زیر علامت سوال واقع شده است .
مگر غیر این است که از جمله علل و مقاصد کاروان های راهیان نور ؛ عبرت ، سازندگی ، رشد ، توسعه ، پیشرفت ، تعالی و نهایتا نشاط و خاطره های خوب و فجر امید می باشد ؛ پس چرا این همه به خاکی می زنیم و به انحراف کشیده می شویم و به جای سرکه ، شراب برداشت می کنیم در برخی موارد نگارنده شاهد بوده که در پادگان ها و مکان های استقرار و خوابگاه های دانش آموزان ؛ بی نظمی ، فحاشی ، بی ادبی چه در میان راهیان و چه در میان برخی پرسنل بسج و سپاه و اهانت و توهین و سخنان رکیک صادر و مشاهده شده است که همین مساله موجبات نارضایتی و اعتراض برخی همکاران و دانش آموزان را فراهم می نمود .
چنان مسائل بغرنج و زشت و ناپسندی ، متاسفانه و طبیعتا برخی برنامه های مثبت و زحمات و تلاش های افراد صادق و صالح را نیز تحت الشعاع قرار داده و خنثی و بی اثر نموده است .
در این که هرگز نمی توان و نباید زحمات افراد مخلص را به فراموشی سپرد شکی نیست ؛ این که افراد متکفل و متحمل رمج شده و وسائل رفاهی ولونسبی مدعوین و راهیان را فراهم می کنند و در سرویس دهی مادی و معنوی کوشیده و در نظافت مکان ها متقبل رنج و مرارت گشته و عزیزانی که در دوران دفاع مقدس حضور داشتند با جان و دل و با شوق و ولع و در خطوط مقدم حقایق و واقعیات و دلاوری ها و مظلومیت دلیرمردان و دلیرزنان کشور را تشریح نموده و اهداف و اغراض متجاوزان و حامیان منطقه ای و جهانی آنان را تببین و علنی می سازند ، بسیار جای تحسین و تعظیم و تشکر دارد ، اما چرا نباید برنامه ریزی جامع و کامل و مدبرانه و عاقلانه داشت تا این که در ایاب و ذهاب شاهد فجایع دلخراش و شرمگین و مرگبار و متاسفانه غیرقابل جبران نباشیم ؟!
پرسش جدی ما از دست اندرکاران کاروان های راهیان نور این است آیا اگر چنین فجایع و تراژدی تالم بار برای فرزندان خودتان پیش می آمد به همین راحتی و خونسری از کنارشان عبور می کردید ؟!
و اساسا آیا می گذاشتید چنین وقایع تلخ و مرگباری رخ بدهد و شادکامی وامید و حیات دلبندان و امیدان و سرمایه های آینده این کشور ، به یاس و سیاهی و تباهی و تلخ کامی بازماندگانشان منتهی گردد ؟!
چرا آقایان از حیث سلامت و امنیت جاده ها ، وسائل نقلیه و صلاحیت رانندگان و همراهان و غیره اهمال و کوتاهی کرده و بلکه درمواردی و از ناحیه برخی خیانت می شود ؟!
مگر غیر این است که از جمله علل و مقاصد کاروان های راهیان نور ؛ عبرت ، سازندگی ، رشد ، توسعه ، پیشرفت ، تعالی و نهایتا نشاط و خاطره های خوب و فجر امید می باشد ؛ پس چرا این همه به خاکی می زنیم و به انحراف کشیده می شویم و به جای سرکه ، شراب برداشت می کنیم ؟!
آیا حضرات به این واقعیت تلخ نمی اندیشند که تکرار چنین فجایع و مرگ آفرینی هایی کاملا با فلسفه وجودی مثبت کاروان راهیان نور ، مغایرت و تباین و تعاضد داشته ، دوست را ناراحت و مایوس و دشمن را شاد و امیدوار می سازد و با ایجاد رعب و وحشت و دهشت و ناامیدی در قلوب شهروندان و به خصوص خانواده های معزا و داغدار ، ضد تبلیغ پدیدار شده و عده ای حق دارند فرزندان عزیز دلبند خود را از پیوستن به چنین کاروان هایی منصرف سازند ؟!
چرا برای جلوگیری از تکرار این چنین فجایع مرگبار و مولم و بهبود بخشی به این بحران و پربار و کیفی ساختن برنامه اعزام دانش آموزان و دانشجویان به مناطق جنگی اتاق فکر کارشناسانه ، دلسوزانه و محققانه و مدبرانه تشکیل نمی شود ؟
باز هم مکررا خاطر نشان می سازیم که به خیران و دلسوزان دست مریزاد و خسته نباشید می گوئیم اما همچنان و بدون وقفه از دست افراد بی توجه و سطحی نگر و بدون برنامه و بی خیال گله مندیم و از مسئولان و خدمتگزاران صدیق نظام جدا و سخت تقضامندیم که فکری بکر و طرحی نو دراندازند و کارها را به کاردان بسپارند ، سر از ناسره تمیز داده شده و نگذارند فاجعه ها تکرار گردد و افردای را که در چنین فجایعی کوتاهی ورزیده و با " مسئولیت ناشناسی " و یا " منفع طلبی و خیانت خود " ، این چنین به چهره انقلاب و کشور و افراد خدوم چنگ می اندازند و خانواده ها را غرق در ماتم می نمایند بازخواست و محاکمه نمایند .
مطمئن باشیم که تحکیم و تثبیت پایه های نظام و انقلاب و حضور هر چه بیشتر در صحنه به " قاطعیت و مدیریت " نیازمند است .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
اگر به دنبال الگو سازی از شهدا و اشنا کردن دانش اموز با فرهنگ شهادت و فداکاری هستیم سخنی از شهید حمید جبل عاملی کفایت می کند ،دلم نمی خواهد با پوتین نویی که از انبار گرفته ام روی مین بروم ،
فرهنگ حفظ بیت المال را به انها اموزش دهیم،و نسل اختلاسگر بعدی را پرورش ندهیم مگر نه این است که شهدا برای ابادانی و حفظ این مملکت جان خود را فدا کردند ،پس چرا ما بیراهه می رویم و با بی برنامگی زحماتشان را به باد می دهیم
دانش آموزی که امروز برای 8 نمره پا به خاک عاشقان دیروز می گذارد بعید نیست فردا برای هشت میلیون جان انسانی را نگیرد.
بهتراست برروی مسائلی چون قدرت تفکرانتقادی،مهارتهای زندگی،مسئولیت پذیری،خرافه ستیزی برنامه ریزی وهزینه شود.
ازاول انقلاب تاکنون تمام برنامه های صداوسیماوکتب درسی به موضوعات خاصی اختصاص یافته است ولی خروجی این برنامه ریزیها چه بوده است؟
یکبار برای این عزیزان که خدا رحمتشان کند.
بار دیگر با دیدن عنوان معاون پرورشی مدارس تهران فوق، برای دوست مسئولیت پذیرم که چون دهقان فداکار سنگ را از جاده در مسیر برداشت، غیر مسلمانی را مسلمان کرده بود، از سیزده سالگی برای مساجد، بسیجها، کانون های فرهنگی، دادگاه ها، امور تربیتی مدارس و... خط، مطلب و حدیث می نوشت، و ده ها کار اجتماعی، فرهنگی دیگر، ولی نمی توانست در لیست معرفی به گزینش 21/9/96 اعلام شود چون با وجود نمره خوب در آزمون 96 نمی توانست به مصاحبه دعوت شود. کاش مسئولیت پذیر نبود و این کارها را نمی کرد تا سنش بالا نمی رفت، و می توانستیم از او به عنوان یک مربی پرورشی، یک ریاضی دان حرفه ای، یک کتاب نویس، یک هنرمند خطاط، یک کارشناس ارشد مهندسی، یک محقق و کارشناس ارشد علوم حدیثی و ... استفاده می کردیم. و ....
بعضی ها اعتقاد دارند مردم عادی جزو ابزار حکومت هستش و در صورت لزوم باید هزینه بشند.
اولا" اردوها اجباری نیست و دانش آموزان اختیاری و با رضایت اولیا شرکت می کنند.
دوما" سال گذشته و سنوات قبل بیش از یک میلیون نفر دانش آموز اعزام شدند و الحمدلله اتفاق خاصی صورت نپذیرفت و در این حادثه هم نه راننده اتوبوس مقصر بود نه آموزش و پرورش ، بلکه خودروی تویوتا مقصر شناخته شده بود.
شما اگر خیلی دلتان می سوزد آمار روزانه تصادفات در جاده ها را مرور کنید ببینید اینگونه حوادث در این وزارتخانه به این بزرگی نسبت به کل جامعه چند درصد می باشد؟