همه ما امروز درجاتی از افسردگی آشکار یا پنهان را با خود در مکانهای متفاوت جابه جا می کنیم. تأثیر می گذاریم و تأثیر می پذیریم یعنی تعامل اجتماعی. اما این روند نه در جهت شعف و شادمانی و نشاط و فرحبخشی که متأسفانه در جهت سستی و نومیدی و رنجوری و غمناکی.
از افسردگی در مدارس سخن می گویم . حالتی که کودک و نوجوان و معلم و مدیر و معاون و.... تقریبا همه در گیر آن هستند. مثل گذشته فقط سالخوردگان در تنهایی خویش افسرده نیستند. همه و همه ، گویی بی روح هستیم . گویی کالبد ما رباتی است که یک سری حرکات مشخص انجام می دهد.
ورزش کردن در مدارس یکی از کانال های ایجاد نشاط و شادی است. ورزش کردن آن هم در مدارس به طرحی عمیق و برخاسته از روحیه کودکان و نوجوانان دارد. باید آنان را در زنگ ورزش آزاد گذاشت تا هر چه دوست دارند و امکانات اجازه می دهد ، انجام بدهند. انجام ورزش های تحمیلی توسط معلمان و دبیران تربیت بدنی باعث نفرت دانش آموزان از ورزش می شود. هر کسی حدی از اختیار را می پسندد. و قدر مسلم با هفته ای 2 یا 4 ساعت ورزش ،دسترسی به این مهم مقدور نیست. از شهرداری هر منطقه می توان خواست تا سه چهار دستگاه ورزشی کم خطر به تناسب سن دانش آموزان در حیاط مدرسه قرار دهند تا آنان به میل خود در اوقات بیکاری چون نیامدن معلم ، مشغول فعالیت نرمشی شوند.
ما دانش آموزان را به تنبلی عادت داده ایم تا حدی که توان ندارند به دنبال توپ تنیس یا والیبال یا بسکتبال بدوند.چاقی و اضافه وزن دانش آموزان ، تغذیه نامناسب و فست فودی آنان ، مدت زمان یک جانشینی در منزل و کلاس درس برای درس خواندن و بی حوصلگی و عدم نشاط ، همه و همه دست به دست هم داده اند تا ما فردا نه قهرمانی دانش آموزان را در رشته های گوناگون شاهد باشیم و نه پدران و مادران سالمی از لحاظ روحی و جسمی داشته باشیم. اگر این پدیده فقط بر 30 تا 60 درصد جامعه دانش آموزی هم اطلاق کند باز خطر بزرگی در کمین آینده ی آینده سازان کشورمان است.
در فیلم آموزشی کشور فنلاند اشاره شده بود به ساعات تفریحی ظولانی به همراهی هنر و موسیقی. راستی این سه فرهنگ و ادب کشور را می سازند( تفریح و هنر و موسیقی) یا فقط تحصیل در رشته های بیشماری که اشتغال نیافته خموش می مانند؟
دانش آموزان به همراهی معلمان در کشور فنلاند در اوج نشاط و شادی زنگ سیاحت خود را سپری می ساختند. اما مشخص نیست چرا برای کتب درسی هم، زمان کم می آوریم و نمی توانیم زنگ سیاحت نیم ساعته یا 45 دقیقه ای داشته باشیم؟ نشاط و شادی در دوره ابتدایی کشور فنلاند ، به آنان تلقین می شد. یک تلقینی واقعی و مثبت و خوشایند و مطلوب .
اما تلقین های ما یا محدودند یا ناقص اند یا اجباری اند یا...... خلاصه تلقین های ما ناخوشایند و نامطلوب هستند.
در این بین قبل از مدرسه خانواده ها هم باید در ورزش فرزندان خود مشوق باثباتی باشند تا در مدرسه با همسویی وزارت آموزش و پرورش ، این جریان ادامه داشته باشد.
شهرداران محترم شهرها، لطفا مدارس ما را به چند دستگاه ورزشی از نوع موجود در پارک ها، مجهز بنمایید تا سالم سازی دانش آموزان مقدور گردد، چون اگر به آموزش و پرورش باشد بودجه نیست.
معلمین و کادر مدرسه اوقاتی ولو یک بار در چند ماه در مدرسه به وجود می آید که شما هم می توانید ورزش کنید و مشوق دانش آموزان باشید .
مراکز تربیت بدنی شهرها و استانها شما نیز می توانید با در اختیار گذاشتن امکانات یا طرحی خلاقانه ، مدارس را یاری کنید.
معلمان و دببران تربیت بدنی ، اولا واقعا رشته تحصیلی تان ، این باشد . ثانیا شما را به خدا فعال و سر حال باشید.
در تجهیز مدارس به ابزارآلات ورزشی ، اولویت را به مناطق محروم و مستضعف بدهید چرا که آنان توانایی ثبت نام آزاد در مراکز ورزشی یا تهیه وسایل ورزشی را ندارند. خیران محترم نیز برای آنان پوشاک و کفش ورزشی در اختیار بگذارند که واقعا توانایی تهیه یک شلوار یا کاپشن و کفش برای آنان وجود ندارد.
در دوران تدریس با دانش آموزان والیبال بازی می کردم و گاه مدیر و معاون مدرسه نیز ذوق ورزشی می یافتند و به ما می پیوستند. شور و حال به وجود آمده آنان را تشویق به ورزش کردن می نمود. شما هم می توانید امتحان کنید و الگوی ورزشی شوید.دانش آموزان همه یا برخی از معلمان و دبیران خود را خیلی دوست می دارند و با ورزش کردن شما ها ،آنان نیز روحیه نشاط آمیزی خواهند داشت. اما تلاش نکرده نگویید وقت نیست.
به هر حال اهمیت ورزش در مدارس از هیچ درسی کمتر نیست.ما در دوران خدمت در مناطق محروم، دبیر تربیت بدنی داشتیم که دانش آموزان را تجدید می کرد ، با خنده اعتراض می کردیم ، به حق می گفت : ورزش هم درس است و دانش آموز باید آن را جدی بگیرد.و ورزش درسی است که دانش آموزان درس خوان اکثرا از نمره آن رنجورند و سقف معدل شان می شکند.
امید که همه ما اعم از پدران و مادران و معلمین و اولیای مدرسه و تربیت بدنی های استانها و شهرداری ها و وزارت آموزش و پرورش در تقویت امر ورزش و ایجاد روحیه نشاط و شادمانی دانش آموزان امروز کوشا باشیم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
فرمایش شما متین . اما باور کنید بی انضباط ترین و
درس نخوان ترین دانش آموز هم با همراهی شما برای ورزش ،
از لحاظ روحی - روانی فوق العاده عوض می شود. فرصتی شد یکبار امتحان کنید. برخی از سالهایی که با آنان ورزش می کردم تعداد دانش آموزان 40 - 45 نفر بودند .( سالهای 75 - 76)
موفق و مؤید باشید.
ایران در بین شادترین کشورهای جهان در جایگاه ۱۱۰، یعنی پایین‌تر از کشورهایی همچون عراق، ونزوئلا، نیجر، لیبریا و گامبیا قرار گرفته است. اما جالب این است که وضعیت ترکیه امسال حتی از ایران بدتر است و در جایگاه ۱۱۲ قرار دارد.