دکتر طیبه ماهروزاده در خصوص عملکرد مدارس غیر انتفاعی گفت: بحث مدارس غیرانتفاعی بحث مهمی است چون از یک طرف مشارکت مردم و از طرف دیگر نظارت بر مدارس غیر انتفاعی لازم است و اکنون خیلی از خانوادهها نه برای تحصیلات بهتر بلکه برای اینکه فرزندشان در محیط بهتری از نظر فرهنگی و تربیتی درس بخوانند او را به مدارس غیرانتفاعی می فرستند حال آنکه خیلی از مدارس غیرانتفاعی که تاسیس می شوند بعضا از مدارس دولتی از نظر فرهنگی نازل تر هستند.
وی افزود: ما باید اول اهداف مان را از تاسیس مدارس غیر انتفاعی مشخص کنیم که چیست و سپس بر اساس آن اهداف، برنامه ریزی و قوانین تدوین کنیم و به نحوی منتج شود که هم مشارکت مردمی باشد و هم عدالت آموزشی رعایت شود و همه به تعیلم و تربیت رایگان دسترسی داشته باشند و آن طور نباشد که بچه ها تقسیم بندی شوند و بچه های توانمند به یک سری از مدارس خاص روند و بچه های ضعیف که از نظر فرهنگی هم توان ندارند در مدارس دولتی بمانند.
ماهروزاده در ادامه به خلاء قانونی نظارت بر مدارس غیرانتفاعی نقد کرد و گفت: مدارس غیرانتفاعی زمین در اختیارشان قرار می گرفت و بانکها هم بودجه ای به آن ها تخصیص می دادند و آن ها با این امکانات مدرسه را می ساختند، منتها برای بازپرداخت آن، هزینهها و شهریهها را بالا میبردند.
عضو کمیسیون تعلیم و تربیت دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی تشریح کرد: در همه ادوار دولت من شاهد بودم که دولت تلاش می کند که بر فعالیت و توسعه مدارس غیرانتفاعی نظارت کند ولی متاسفانه این مدارس راه برون رفت از این مسائل را خیلی خوب یاد گرفتهاند و همه می دانند که این مدارس اصطلاحا دو دفتره هستند و اگر بخواهند به آموزش و پرورش حقیقت را بگوید، مشکل قانونی برایشان درست می شود.
وی افزود: من راه کار برون رفت از این مشکل را نمیدانم اما می بینم که دولت تصمیم دارد جلوی آن را بگیرد اما همین تصمیم منجر به یک خطای بزرگتر می شود و این مدارس زیرمیزی می گیرند و فقط آنهایی که صادق هستند مشکل پیدا می کنند.
سنت وقف، راهکار سامان دهی به مدارس غیرانتفاعی
ماهروزاده گفت: اول باید مدارس غیرانتفاعی را آسیب شناسی کنیم و به کسانی که حاضرند وقف کنند به آنها امکانات تاسیس مدرسه بدهیم و فکر می کنم درست نباشد که امکانات دولتی در اختیار کسانی قرار بگیرد که بخواهند فقط سود خود را در نظر بگیرند.
مشاور وزیر علوم سنت وقف را یکی از راههای سامان دهی به وضعیت مدارس غیرانتفاعی و خصوصی عنوان کرد و گفت: باید به گونه ای شود که اگر افراد می خواهند کار تعلیم و تربیت کنند دولت امکانات در اختیارشان قرار بدهد ولی اموال آن ها بعد از انحلال، وقف ولی فقه و انواع وقفهایی دیگر که وجود دارد، شود و درست نیست که مال دولت را بگیرند ولی با مال دولت بخواهد سرمایه شخصی ذخیره کند الان مدارسی در تهران هستند که نوعی وقف هستند و اتفاقا همین مدارس هستند که کارهای فرهنگی می کنند.
عضو کمیسیون تعلیم و تربیت دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به دیگر مشکلات موجود در نظام آموزش خصوصی تصریح کرد: متاسفانه زمینهای آموزشی را پول می دهند و تغییر کاربری می دهند و همان زمین آموزشی را که متری یک میلیون خریدند را پانزده میلیون میفروشند ؛ برای همین باید اول وضع موجود را بررسی و تا آن جا که ممکن است آسیب های آن را بر طرف کنیم ولی قطعا به مشارکت مردمی نیاز داریم تا یک نظامی که تبعات بد نداشته باشد ایجاد شود.
وی در خاتمه ضمن هماهنگ و جمع نشدن مسئله فرهنگ و پرورش با سود اقتصادی افزود: به نظرم کسی که می خواهد کار آموزشی کند باید دنبال مسائل اقتصادی نباشد اما یک نظر دیگر وجود دارد که معتقدند که کسانی که سود اقتصادی نداشته باشند انگیزه برای تاسیس ندارند این دو نظریه هر کدام برای خودش یک پشتوانهای دارد که باید با در نظر گرفتن شرایط نسبت به بهره گیری از آنها دقت لازم به عمل آید.
انتهای پیام
روابط عمومی شورای عالی انقلاب فرهنگی ( ایسنا )
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
نظرات بینندگان