* سه سال از آغاز به کار دانشگاه فرهنگیان گذشته است. آیا این دانشگاه توانسته است به اهداف خود برسد و مطابق نیاز وزارت آموزش و پرورش به تربیت معلم بپردازد؟
دانشگاه فرهنگیان در آخرین سال‌های فعالیت دولت دهم تاسیس شد. تاسیس این دانشگاه با عجله و بدون مطالعات کافی بود تا آنجا که به اساسنامه دانشگاه هم ایراداتی وارد است. گذشته از این‌ها مسئولان دولت سابق توقع داشتند دانشگاه فرهنگیان هر سال حدود ۲۰ هزار نفر دانشجو بپذیرد. مطمئنا دانشگاه برای پذیرش این تعداد دانشجو آماده نبود و فقط در سال ۹۱ توانست این تعداد دانشجو بپذیرد و بعد از آن هرسال تعداد کمتری دانشجو در این دانشگاه قبول شدند؛ در نهایت سال جاری حدود ۶ هزار نفر دانشجوی جدید در این دانشگاه به تحصیل می‌پردازند.
متاسفانه از لحاظ کیفی هم اکثریت پردیس‌های دانشگاه آماده پذیرایی از این تعداد دانشجو نبودند و هنوز هم نیستند. مشکلات متعدد در خوابگاه‌ها، سلف غذاخوری، چارت نامرتب و نامرتبط گروه‌های درسی، کمبود هیات علمی و... همه باعث شدند تا دانشگاه نتواند آنچنان که باید به تربیتِ معلم بپردازد.
* با فعالیت دولت جدید وضعیت این دانشگاه بهتر شد؟
در آغاز به کار فعالیت دکتر روحانی و انتصاب دکتر مهرمحمدی به سرپرستی دانشگاه از آنجا که دکتر مهرمحمدی فردی تحصیل کرده و آشنا به آموزش و پرورش نوین بودند امید به بهبود وضعیت دانشگاه بسیار بیشتر شد. فعالیت‌های مثبت و خوبی هم توسط دکتر مهرمحمدی انجام شده است. اما هرچه از عمر دولت گذشت، دولت از دانشگاه فرهنگیان فاصله گرفت؛ در میان دانشگاه‌ها کمترین بودجه به دانشگاه فرهنگیان اختصاص یافت، صدور حکم استخدامی ورودی‌های جدید دانشگاه با تاخیر مواجه شد و در مورد مسائل مالی هم بین دانشجویان نارضایتی به وجود آمد.
دولت یازدهم باید در مورد دانشگاه فرهنگیان هم تدبیر به خرج دهد و تکلیف خودش را با این دانشگاه روشن کند.
به نظر می‌آید دولت علاقه‌ای به ادامه فعالیت دانشگاه فرهنگیان به شیوه کنونی ندارد. آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش هم گواهی بر این مدعاست. دولت باید قاطعانه در مورد دانشگاه فرهنگیان تصمیم بگیرد؛ یا دانشگاه به همین شیوه به فعالیت خود ادامه دهد یا با تعامل با مجلس شورای اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و دیگر نهاد‌ها اساسنامه و نحوه فعالیت دانشگاه فرهنگیان اصلاح شود.
* دکتر مهرمحمدی توانسته است در این مجموعه مدیری موفق باشد؟
از مدیری باید توقع موفقیت داشته باشیم که ابزارهای لازم برای موفقیت را در اختیار او بگذاریم. شوربختانه این ابزار‌ها در اختیار دکتر مهرمحمدی گذاشته نشده است. دکترمهرمحمدی، سرپرست فعلی دانشگاه درشهریورماه ۹۲ به این سمت منصوب شد و درحالی که به صورت قانونی سرپرست تا ۶ ماه اجازه فعالیت دارد، ایشان حدود۲۴ ماه است که عهده داراین سمت هستند. از طرف دیگر ، بودجه لازم برای سر و سامان دادن به دانشگاه در اختیار ایشان گذاشته نشده است و به نظر می‌رسد دیگر نهاد‌ها همچون وزارت آموزش و پرورش، شورای عالی انقلاب فرهنگی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی و مجلس شورای اسلامی تعامل لازم را با ایشان ندارند. به عنوان مثال از تحصیل ورودی‌های ۹۳ دانشگاه بیش از ۸ ماه می‌گذرد اما هنوز وزارت آموزش و پرورش حکم استخدامی این دانشجویان را صادر نکرده و در پی آن این افراد از دریافت کمک هزینه تحصیل هم محروم هستند. مشکلاتی ازین قبیل نمونه‌های دیگری هم دارد.
دکتر مهرمحمدی نهایت سعی خود را برای اصلاح وضعیت دانشگاه کرده است. اما انتقاداتی هم به ایشان وارد است. در مسائل کلان مثل تغییر چارت دروس و جذب هیات علمی، دانشگاه شتاب و عزم لازم را نداشته است. از دیگر مشکلات اساسی دانشگاه مشکل مدیریت جزیره ایست؛ هرکدام از سرپرستان پردیس‌ها شیوه مدیریتی خود را دارند، عده‌ای از آن‌ها تفکر دانشگاهی ندارند و پردیس را تبدیل به پادگان کرده‌اند، این مشکل در مورد سرپرست بعضی از خوابگاه‌های این دانشگاه در کشور بغرنج‌تر است، بعضی از سرپرستان بیش از حد در مورد مسائل انضباطی سخت گیری می‌کنند. این سخت گیری‌ها در مورد خواهران بسیار بیشتر است. از دیگر مشکلات محافظه کاری و ترس دانشجویان از فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی در این دانشگاه به علت وجود نهاد گزینش آموزش و پرورش است. دکتر مهرمحمدی و دیگر مسئولان تلاش چندانی برای رفع این مشکل نکرده‌اند.
مسائل جزیی تری هم بوده که پس از گذشت دو سال از مدیریت ایشان هنوز بر جای خود باقی هستند. به عنوان نمونه سامانه انتخاب واحد و اعلام نمرات هنوز مشکلات جدی دارد و اکثر مواقع از دسترس خارج می‌شود.
* تشکل‌های دانشجویی و فعالیت‌های دانشجومعلمان در دانشگاه فرهنگیان چه وضعیتی دارد؟
دانشگاه فرهنگیان از نظر تشکل‌های دانشجویی و فعالیت‌های فوق برنامه دانشجویان بسیار بسیار عقب مانده است. دانشجویان در این دانشگاه زیست دانشجویی ندارند، ازین لحاظ بهتر است بگوییم دانش پذیرند تا دانشجو. تا اردیبهشت ماه امسال حتی امکان تاسیس انجمن اسلامی هم در پردیس‌های این دانشگاه وجود نداشت و تنها تشکل‌های نزدیک به اصولگرایان فعالیت داشتند. هنوز هم انگشت شماری از پردیس‌ها انجمن اسلامی دارند. آن‌هایی هم که دارند با مشکلات شدید مالی مواجه‌اند. دانشگاه بودجه لازم برای فعالیت را در اختیار این تشکل‌ها نمی‌گذارد، چون بودجه‌ای ندارد. این مسائل باعث شده دانشگاه از لحاظ فعالیت‌های سیاسی – اجتماعی دانشجویان بسیار بسته باشد و محیطی ایزوله به وجود آید که شباهتی به فضای دانشگاهی ندارد. در چنین فضایی تضارب آرا به وجود نمی‌آید و به تبع آن دانشجویان به بلوغ سیاسی-اجتماعی نمی‌رسند.
مسئولان دانشگاه سعی کرده‌اند فعالیت دانشجویی به صورت فرمایشی در این دانشگاه وجود داشته باشد. نمونه آن اردوهای رویش و امثالهم هستند که حداکثر ده نفر از هر پردیس در آن شرکت می‌کنند. این اردو‌ها اگر چه در جای خود ارزشمند هستند اما نمی‌توان آن‌ها را در زمره فعالیت‌های اصیل دانشجویی قرار داد.
* متقاضیان تحصیل در دانشگاه فرهنگیان باید از مرحله مصاحبه و گزینش هم بگذرند. این مصاحبه‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
البته در نظر داشته باشید انجام مصاحبه مربوط به نهاد گزینش وزارت آموزش و پرورش می‌شود و دانشگاه فرهنگیان دخالتی در آن ندارد. سوالات این مصاحبه‌ها به روز نیستند و به همین دلیل استعداد‌های متقاضیان به خوبی ارزیابی نمی‌شود، سوالاتی که در تعیین میزان علاقه‌مندی متقاضیان به شغل معلمی موثرند بسیار کم هستند. این نقایص دست در دست هم می‌دهد تا بعضا کسانی که صلاحیت معلمی را ندارند از این فیل‌تر بگذرند و در آینده آموزش و پرورش را با مشکل مواجه کنند.
اگر کشور معلمانی علاقه مند، صبور، دلسوز و بافرهنگ می‌خواهد باید برنامه‌ای جدی برای اصلاح این مصاحبه‌ها توسط وزارت آموزش و پرورش طراحی شود. به نظرم ضروری است اصلاح روند مصاحبه‌ها و جذب دانشجو معلمان در الویت‌های وزارت آموزش و پرورش قرار گیرد.
* در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید.
امیدوارم دست اندرکاران دانشگاه فرهنگیان گرفتار روزمرگی نشوند و برنامه‌ای جدی برای تغییر در این دانشگاه داشته باشند. دانشگاه فرهنگیان از این نظر که نسل جدیدی از معلمان را پرورش می‌دهد و در ساختن آینده کشورمان نقش اساسی دارد دانشگاهی استراتژیک است و مسلما نباید به این سطح فعلی دانشگاه قانع باشیم.
ان شاالله مسئولان با مطالعه و برنامه ریزی بهتر، دانشگاه فرهنگیان را به دانشگاهی متفاوت تبدیل کنند که شایسته پرورش معلم برای کشور عزیزمان باشد.
اگرچه دانشگاه فرهنگیان با مشکلات زیادی روبروست و کاستی‌هایی دارد اما بنده به تحصیل در این دانشگاه و انتخاب شغل معلمی افتخار می‌کنم. صحبت‌هایم را با دو بیت از مرحوم ریاضی یزدی به پایان می‌رسانم:
کس چو علی این در معنی نسفت
آنچه علی در حق استاد گفت
بنده خود ساخت مرا اوستاد
آنکه یکی حرف به من یاد داد
نظرات بینندگان
تا اذیت نکنند شمارا!
به یلوغ سیاسی اجتماعی نمی رسد
سختگیری انضباطی
نسل جدیدی از معلمان را می سازد که در ساختن اینده کشور نقش بسزایی دارند
محیط ایزوله است و تناسبی با محیط دانشگاهی ندارد
اخه داداش من مگه میشه یک سیستم با تفکر قدیمی واساتیدی با افکارو عقاید قدیمی بتوانند معلمانی به عنوان نسل جدید معلمان بسازند
بعد هم شما قراره معلم بشید چیکار به بلوغ اجتماعی وسیاسی داری داداش
محیط رو هم ایزوله کردن باورکن برا سلامتی روحی وفکری خودتونه خوب میترسن دچار انحراف بشین
زیست دانشچویی دیگه چه صیغه ایه خو ب داری عمل دم و بازدم رو انجام میدی وغذات رو هم که به موقع میخوری پس نشون میده مسولان دانشگاه اجازه دادن شما زیست کنید حالا دانشجویی یا غیر دانشجویی که دیگه به اونامربوطی نیست