گروه اخبار /
لازم نيست دفتر و دستكي برداريد و گروه و سازماني را شكل دهيد تا بودجه كلاني را ببلعند و با تحقيقي به اين نتيجه برسند كه ورزش در مدارس كشور جايگاه مناسبي ندارد. كافي است به خود و اطرافيان خود به عنوان خروجي سيستم آموزشي كه ١٢ سال كودكي و نوجواني را به خود اختصاص داده است نگاهي سطحي بيندازيم تا به اين نتيجه برسيم كه خانه از پاي‌بست ويران است.
ناهنجاري‌هاي بدني در دانش‌آموزان به ويژه دختراني كه چاقي به عنوان بارزترين شاخص آن است با چشم غيرمسلح نيز قابل تشخيص است. از طرفي آمار بيماري‌ها زنگ خطر را به صدا درآورده است.
اين نشانه‌ها و صدها نشانه ديگر گواه اين مطلب است كه ورزش در مدارس نتوانسته تامين‌كننده سلامت و شادابي كودكان و نوجوانان شود اينكه چرا اين گونه است و چه بايد كرد موضوع امروز صفحه مدرسه است كه اميد مي‌رود گامي باشد براي تحرك و تغيير مناسب در اين راستا.
گفت‌وگويي انجام داده‌ايم با اردشير باقري، رييس اداره جوانان و ورزش شهرستان نور كه در كارنامه خود سابقه دبيري ورزش را دارد و به عنوان كارشناس تربيت‌بدني در اين حوزه صاحب‌نظر است.
* ورزش در مدارس ما بايد به جايگاه مناسبي برسد. برخي مسوولان مدعي هستند اين جايگاه ارتقا يافته است. شما اين جايگاه را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
اردشير باقري، كارشناس تربيت‌بدني: جايگاه اصلي ورزش در مدارس هنوز در كشورمان شناخته و ايجاد نشده است. البته اوضاع نسبت به گذشته بهتر شده اما هنوز تا رسيدن به نقطه عالي راه زيادي مانده است. يكي از مشكلاتي هم كه در كم اهميت شمردن ورزش و زنگ آن و مربيان ورزش در مدارس نقش داشته به كارگيري معلمان و نيروهاي غير تخصصي در اين جايگاه است؛ مشكلي كه البته با توجه به اقدامات انجام شده تا حدودي مرتفع شده است. همه اينها نيازمند آن است كه جايگاه معلمان ورزش در آنجايي كه بايد باشد، حفظ شود، چرا كه اگر دبير درس تربيت‌بدني فاقد مهارت و غيرمتخصص باشد، مي‌تواند موجب بي‌توجهي دانش‌آموزان به ورزش و سلامتي در بزرگسالي شود.
در كنار همه اينها لازم است نگرش‌ها نسبت به دبير درس تربيت‌بدني و زنگ ورزش تغيير كند. بايد اين جايگاه در راستاي جايگاه دبيران ساير دروس قرار گيرد. كاملا برابر و چه بسا در بسياري موارد بالاتر از سايرين.
* چه عواملي به نظر شما باعث شده تا همچنان ورزش در مدارس جايگاه مناسبي نداشته باشد؟
پاي بند نبودن مديران تربيت‌بدني آموزش وپرورش به اهداف، رويكردها و راهبردهاي علمي درجهت ارتقاي سطح دانش، مهارت، نگرش و آمادگي جسماني همه دانش‌آموزان و پرداختن به برنامه‌هاي جنبي و فوق برنامه، مانند مسابقه‌ها، جشنواره‌ها و اعزام تيم‌هاي ورزشي به خارج از كشور كه بيشتر جنبه تبليغاتي دارند از مهم‌ترين اين عوامل است، علاوه بر آن ديدگاه ضعيف به تربيت‌بدني از سوي مديران رده بالاي آموزش و پرورش و حتي مديران مدارس و دبيران ساير رشته‌هاي درسي است كه مانع اين پذيرش شده تا درس ورزش وكلاس ورزش جدي تلقي شود. نكته ديگر ، اجاره سالن‌هاي ورزشي آموزش و پرورش به گروه‌هاي بزرگسالان غير‌دانش‌آموزي جهت كسب درآمد از سوي مناطق آموزش و پرورش و ضعف مديريت در استفاده از امكانات ورزشي موجود در آموزش وپرورش است كه البته بايد كمبود ابزار‌ها و وسايل ورزشي و امكانات را هم بر آن افزود.
* چقدر اين موانع و كمبود‌ها ريشه فرهنگي دارد؟
براساس نتايج به دست آمده از تحقيقات گوناگون در سراسر دنيا، ورزش نه تنها باعث سلامت جسم، نشاط و شادابي روح همگان مي‌شود بلكه سلامت فكر و ذهن جوانان را نيز تحت‌الشعاع خود قرار مي‌دهد. با اين وجود كمبود امكانات ورزشي و هزينه بالاي آن همواره يكي از موانع بزرگ در راه ترويج و بهينه‌سازي فرهنگ ورزش در كشور ما خصوصا در ميان دختران و زنان بوده است. در حالي كه تعداد زيادي از جمعيت كشور ما را زنان تشكيل مي‌دهند و با توجه به اهميت حضور زنان در عرصه‌هاي مختلف فرهنگي، اجتماعي، ورزشي و... همچنين پتانسيل موجود در اين قشر عظيم از جامعه، امكانات موجود پاسخگوي نياز علاقه‌مندان اين قشر نيست. همان‌طور كه مي‌دانيم سلامتي زنان و دختران در هر جامعه‌اي به لحاظ احراز دو نقش مادري و همسري و تامين سلامت خانواده و اجتماع، رشد و تعالي فرزندان را نيز به همراه دارد. اما به دليل نبود فضاي كافي و تجهيزات مناسب اين قشر عظيم در جامعه از داشتن فضاي اختصاصي ورزشي و امكانات در بيشتر موارد محروم هستند. از اين رو سلامت آنان درمعرض آسيب‌هاي جدي قرار دارد. اختصاص تنها ساعاتي از صبح به ورزش بانوان در اكثر مراكز ورزشي سطح كشور از جمله مواردي است كه مي‌توان به سلامت اين قشر عظيم كمك كرد.
* چه راهكارهايي براي رفع اين موانع وجود دارد؟
اجرايي كردن برنامه درسي مكتوب و مصوب تربيت‌بدني در مدارس، افزايش ساعات درس تربيت‌بدني در هفته، تعيين اهداف و راهبردهاي علمي درس تربيت‌بدني كه مديران رده بالاي تربيت‌بدني و مديران سطوح پايين‌تر مدارس بايد به آن پاي بند باشند، تاليف كتاب‌هاي درسي تربيت‌بدني براي دانش‌آموزان، كه حاوي اطلاعات اساسي براي حفظ سلامت و آمادگي جسماني از طريق انجام فعاليت‌هاي ورزشي باشد و خارج ساختن مديريت تربيت‌بدني از زير مجموعه معاونت پرورشي به نظر من از جمله راهكارهايي است كه مي‌تواند قدري تحول در اين راستا ايجاد كند و موجب ارتقاي جايگاه ورزش در مدارس شود.
* به عنوان كسي كه سال‌ها دبير ورزش در مدارس بوديد و به عنوان يك كارشناس اين حوزه و حالا هم كه در سمت مديريت سازماني قرار داريد كه پسوند ورزش و جوانان را به‌دنبال دارد، با توجه به تجربه خود چه انتظاري از مسوولان و دست‌اندركاران ورزش در آموزش و پرورش داريد؟
از مسوولان و كارشناسان آموزش و پرورش تقاضا دارم در ورزش مدارس بازنگري كنند و طرح ورزشي جامعي براي مدارس پسران و دختران تهيه كنند. در صورت توجه و به‌كارگيري توانايي مدارس، در دراز مدت مي‌توان با كمترين هزينه به بهترين گزينه و افتخارات رسيد و مي‌توان از مدارس علاوه بر محلي براي يادگيري كتب درسي به عنوان محلي براي سرگرمي و تفريح صحيح علمي و عملي استفاده كرد و با توسعه ورزش در مدارس و نهادينه كردن فرهنگ ورزش و تندرستي زمينه ساز جامعه‌اي پرتحرك، سالم و شاد باشيم.
روزنامه اعتماد
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.