پایگاه خبری- تحلیلی معلمان ایران - "صدای معلم" ؛ یادداشتی را در نقد نشست سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با جمع محدودی از اعضای انجمن فرهنگی ناشران آموزشی و تعدادی از تولیدکنندگان محصولات آموزشی غیرمکتوب منتشر کرد؛ این گزارش پاسخی به نوشتار مذکور است.
به گزارش روابط عمومی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، چهارشنبه اول مرداد ماه، سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی نشستی را با جمع محدودی از اعضای انجمن فرهنگی ناشران آموزشی و تعدادی از تولیدکنندگان محصولات آموزشی غیرمکتوب برگزار کرد.
در این راستا پایگاه خبری- تحلیلی معلمان ایران "صدای معلم"، یادداشتی را در نقد نشست منتشر کرد. نویسنده این نوشتار با درآمیختن مطالبات قانون و رفتارهای غیرقانونی، انواع اتهامات را متوجه سازمان پژوهش کرده است.
این گزارش پاسخی است به یادداشت مذکور:
افرادی که گزارش نشست سازمان پژوهش و ناشران و تولید کنندگان منابع آموزشی غیردولتی را خوانده‌اند به خوبی می‌دانند این نشست اولا برای هم‌اندیشی درباره شرایط جدید آموزشی یعنی آموزش در سایه کرونا تشکیل شده بود و پاسخ دادن به این پرسش که در شرایط اضطراری حاضر چه کمکی می‌توان به دانش‌آموزان کرد؛ به‌ویژه به دانش‌آموزانی که از دسترسی به اینترنت و استفاده از شبکه شاد محروم‌اند.
ثانیا نباید کتمان کرد سازمان همان‌طور که در آن نشست اعلام کرد قصد دارد در تولید بسته‌های آموزشی خود از ناشران غیر دولتی کمک بگیرد؛ همچنین درصدد است کارگروه‌هایی را با هدف نزدیک‌کردن دیدگاه‌های دو طرف راه‌اندازی کند.
اما به روشنی اعلام می‌شود همه همکاری‌های دو طرف مبتنی بر مصوبات قانونی (مانند مصوبه 828) و در چهارچوب استانداردهای اعلام شده خواهد بود که اتفاقا در نشست نیز برای چندمین بار مورد تاکید قرار گرفت؛ نکته‌ای که در تمام آن یادداشت از نظر دور داشته است.
این همکاری آشکار و مبتنی بر الزام قانونی که بین سازمان و بخش غیردولتی قرار است انجام گیرد، با همکاری‌های فردی غیرقانونی و غیرشفاف که مبتنی بر سودجویی‌های فردی و ناظر به رفتار پنهانی برخی کارشناسان و مدیران است و در بخشنامه تعارض منافع گوشزد شده، تفاوت ماهوی دارد و شگفتا که پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران (صدای معلم) و نویسنده یادداشت مذکور در کمال ناباوری این دو را یکی خوانده و یکی دانسته و از سازمان پژوهش پاسخ خواسته است.
مصوبه 828 دعوت به مشارکت همگانی در تعلیم و تربیت
مصوبه 828 که توسط شورای عالی آموزش و پرورش مصوب و توسط رئیس جمهور وقت امضا شده است، اساسا به منظور بهره‌گیری از منابع و مواد آموزشی تولید شده توسط بخش غیردولتی یا بخش خصوصی شکل گرفته است و هر شخصی باید یک بار این مصوبه کوتاه را بخواند تا به خوبی به این موضوع پی می‌برد. به تعبیری روح مصوبه 828 استفاده از مشارکت دو بخش دولتی و غیردولتی در امر تعلیم و تربیت کشور است.
در مقدمه این مصوبه (که از قضا مورد توجه و استناد پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران(صدای معلم) قرار گرفته است) استفاده بهینه از فرصت‌ها و امکانات بخش دولتی و «غیر دولتی» به صراحت گوشزد شده و دلیل تصویب این آیین‌نامه خوانده شده است.
ماده ششم این مصوبه ورود مواد و منابع آموزشی را به آموزشگاه‌ها یا تبلیغ و عرضه آن‌ها را در مدارس، مشروط به تایید سازمان پژوهش می‌کند: «ماده 6: خرید، عرضه و تبلیغ هرگونه منبع آموزشی و تربیتی در واحدهای آموزشی، صرفا از منابع استاندارد، مجاز خواهد بود.»
مفاد ماده پنجم این مصوبه فهرستی از راه‌کارها برای پشتیبانی از مواد و رسانه‌های آموزشی و تربیتی استاندارد تولید شده توسط بخش غیردولتی و تشویق تولیدکنندگان را برمی‌شمارد که از آن جمله، اعطای نشان استاندارد، تدوین و انتشار فهرست منابع آموزشی و تربیتی استاندارد و معرفی آن‌ها در مجلات رشد و کتابهای درسی، برگزاری جشنواره و نمایشگاه و حتی طراحی و تمهید سازوکار مناسب برای به کارگیری ظرفیت‌های بخش خصوصی، در ارزشیابی منابع آموزشی و تربیتی است.
اما نویسنده یادداشت یاد شده در پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران (صدای معلم)، هم‌پوشانی اهداف این نشست را با مصوبه مذکور فاقد «موضوعیت» می‌خواند. اگر قرار بود سازمان پژوهش و برنامه ريزي درسي فقط از منابع تولیدی خود بهره بگیرد، آیا اساسا به تصویب چنین مصوبه‌ای نیاز بود؟ این مصوبه قانونی، نه تنها برای همکاری با بخش خصوصی، مانعی قائل نشده که آن را مورد تشویق و تاکید نیز قرار داده است.
بهره‌گیری از منابع آموزشی و تربیتی مناسب و استاندارد بخش غیردولتی و معرفی آن‌ها نیز موضوع تازه‌ای نیست و سال‌هاست که مطابق قانون به آن عمل می‌شود. به این منظور در حوزه تولید منابع مکتوب و غیرمکتوب، استانداردهایی تهیه و منتشر شده است که مبنای ارزیابی منابع مذکور و تایید آن‌ها هم بوده است. همچنین فهرست‌هایی از منابع آموزش و تربیتی مناسب تهیه و منتشر شده است و برای تشویق بیشتر تولیدکنندگان منابع استاندارد، جشنواره‌ها و نمایشگاه‌هایی برپا شده است و در این مسیر برای ایجاد همسویی بیشتر و تبیین رویکردهای برنامه درسی ملی و سند تحول، پیش از این نیز نشست‌هایی با ناشران برگزار شده است.
اما نکته حائز اهمیت این است که در تمام این سال‌ها محور فعالیت‌های سازمان حمایت از آثار استاندارد بوده است نه تولیدکننده. یعنی محصول تولیدی همواره بی‌توجه به وضعیت ناشر، مورد بررسی و تایید و رد قرار گرفته است.
احترام به سرمایه بخش غیردولتی
همه می‌دانیم که بخش غیر دولتی سرمایه‌های خود را مانند بخش دولتی از بودجه عمومی کشور تامین نمی‌کند. بنابراین باید پذیرفت که آن‌ها در ازای سرمایه‌گذاری خود، سود شرافت‌مندانه و عادلانه‌ای را به دست آورند. سازمان بر این باور است که اغلب ناشران غیردولتی دغدغه فرهنگ و آموزش دارند و از این روست که سرمایه‌های خود را در حوزه فرهنگ به کار انداخته‌اند. البته این بدان معنی نیست، که همه محصولات آن‌ها را مناسب و استاندارد تلقی کنیم. هنوز بخش قابل توجهی از این تولیدات مناسب ورود به مدارس نیست و با اهداف آموزشی و تربیتی سازمان انطباق ندارد به همین دلیل حتی با افزایش قابل توجه کیفیت کتاب‌ها در چند سال اخیر، هنوز نیمی از کتابهای ارسال شده، به تایید سازمان نمی‌رسند. این رقم درباره کتابهای کمک‌درسی زیر 30 درصد بوده است و از زمانی که به دلیل دستور وزیر محترم سابق، کتابهای کمک‌درسی دوره ابتدایی از چرخه ارزیابی کنار گذاشته شده‌اند و بررسی کتابهای کمک‌درسی منحصر به دوره متوسطه شده است، این رقم حتی پایین‌تر آمده است.
راه حل چیست؟
در رویارویی با ناشران غیردولتی دو راه می‌توان در پیش گرفت: می‌توانیم بگوییم بخش غیردولتی بی‌توجه به ما کار خود را بکند و ما کار خود را؛ و می‌توانیم نسبت به صرف منابع کشور، سرمایه انسانی و مادی بخش خصوصی و دولتی دلسوزی بیشتری نشان دهیم و بکوشیم با گفت‌وگوهای علمی و کارشناسی مسیر توافق و تفاهم را در پیش بگیریم و حتی‌الامکان دیدگاه‌های خود را به هم نزدیک‌تر کنیم.
حقیقت این است که در اهداف آموزشی و تربیتی، بین دو بخش دولتی و غیر دولتی، اختلاف دیدگاه اندکی وجود دارد و هر دو بخش خواهان موفقیت دانش‌آموزان و رشد سطح آموزش کشور هستند و اگر در مقام عمل اختلافی هست، بر این باوریم که با تعامل بیشتر و گفت‌وگوهای اقناعی و یافتن راه‌های میانه می‌توان به هم نزدیک‌تر شد.
چنان‌که اشاره شد ارتباط سازمان با ناشران بخش خصوصی ارتباطی امروزی نیست؛ ارتباطی بیست ساله است. ما نشست‌های متعددی را با هم برگزار کرده‌ایم و در این مسیر گاه تا جایی پیش‌رفته‌ایم که تدوین برخی از کتابهای درسی را به ناشران بخش غیر دولتی سپرده‌ایم و اکنون نیز برآنیم که مسیر درست و صحیح، مسیر همکاری بیشتر است که هر دوی ما یک هدف داریم و هر کدام از ما به سان یکی از بال‌های پرنده آموزش و تربیت هستیم.
چرا پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران(صدای معلم) تصور می‌کند که یک ناشر فعال و دغدغه‌مند در حوزه علوم پایه نمی‌تواند کتابی جذاب در این حوزه بنویسد که دانش‌آموزان هم از آن بیاموزند و هم از خواندنش لذت ببرند؟
پا را فراتر بگذاریم. چرا یک ناشر مذهبی فعال که احساس وظیفه و تعهدش در برابر خداوند متعال کمتر از ما نیست، نتواند دین را با زبانی روان و زیبا و با باورمندی تمام برای دانش‌آموز ترسیم کند؟ البته نیازی به گفتن ندارد که در همه این تجربه‌ها و کوشش‌ها، سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی و رویکردهای آن متر و معیار ما و در برابر چشم ماست.
سخن آخر
اعلام استانداردهای تولید کتاب یا بسته‌های آموزشی، به منزله اعلام فراخوان مشارکت به عموم علاقه‌مندان و صاحبان فکر و توانایی است. اگر بنا بر ادعای پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران(صدای معلم)، سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی دچار روزمرگی و بوروکراسی است، همکاری با افراد توانمند این حوزه (و البته در چهارچوبی مشخص و از پیش اعلام شده) بهترین گام برای خروج از این وضعیت است.
اگر کلاه خود را بالاتر بگذاریم و دقیق‌تر بنگریم، این کوشش‌ها، در همسویی کامل با بخشنامه موسوم به تعارض منافع نیز هست که وزیر محترم اخیرا صادر کردند؛ زیرا به میدان آوردن شفاف بخش خصوصی است که می‌تواند راه را بر سودجویی‌ها و سواستفاده‌های احتمالی و دور زدن قانون ببندد.
اگر نویسنده پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران (صدای معلم)، نسبت به سازمان پژوهش از قضاوت رها بود، می‌توانست این نشست را در رفع عیب‌هایی که بر سازمان پژوهش بسته است، گامی به جلو بشمارد. گرچه طبعا سازمان با برداشت‌های غلو شده و دور از واقعیت نویسنده محترم و آن رسانه موافق نیست.
بيانيه فوق پاسخي است به خبر تحليل پايگاه خبري صداي معلم كه در نقد جلسه دفتر انتشارات و فناوريهاي آموزشي با ناشران آموزشي منتشر شده بود.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
"همکاری با ناشران غیردولتی مطالبه قانون است" یعنی خمیر با نون است؟
"همکاری با ناشران غیردولتی مطالبه قانون است" و این همان کانون است؟
"همکاری با ناشران غیردولتی مطالبه قانون است" یعنی دیگه الان نون تو جا نون است؟
بار الهی !! ما را از توهّم دور کن؛ اگر یا حقّ یا نون است !!!
چون.....پول میگیری و متولی شده ای که ان ناشر دیگر نتواند پول مفت در بیاورد. در بهترین حالت باید گفت یکیتان زیاتدی هستید یا .... که کتابهای دینی .....تولید میکنی و میدهی بخورد کودکان یا ان ناشر فعال مذهبی دکان باز کرده تا مهملات تو را در قالبی کپسولی و شیرین بخورد بچه ها بدهد در هر دو صورت .... مثل سایر عوامل مملکت گل و بلبل از سر تا ته
اگر نیاز به فکر مولفین این موسسات داریم می شود در همان کتب اصلی، تغییرات و اصلاحیه ها را با کمک گرفتن اعمال کرد و اگر باید باشند که دیگر جای بحثی نیست.
نظارت بر این همکاری بر عهده کیست ؟؟؟؟؟؟
نگارنده این جوابیه تا چه حد از این همکاری اطلاع دارد؟؟؟؟؟
انتخاب وانتصاب افراد غیر متخصص در مشاغل تخصصی
وکلیدی سازمان بر عهده کیست ؟؟؟؟؟؟