حسینعلی حاجی دلیگانی با انتقاد از نحوه بودجه‌ریزی در نظام آموزشی کشور، عنوان کرد: ضرورت دارد برای سال‌های آینده دولت به منظور مواجه نشدن با کسری بودجه در حوزه آموزش به ویژه آموزش و پرورش لایحه این حوزه را در دو بخش تعریف کند.
نماینده مردم شاهین شهر، میمه و برخوار در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: سازمان برنامه و بودجه با استفاده از کارشناسان خبره در بودجه نویسی می‌تواند بودجه جاری این حوزه را در یک بخش و بودجه آموزشی را در بخش دیگر پیش‌بینی کند.
وی اظهار کرد: متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد بودیم که آموزش و پرورش هرساله در پرداخت سرانه مدارس با مشکل جدی مواجه بوده است و فقط در بند پرداخت هزینه‌های جاری است لذا هیچ گاه نتوانسته بودجه‌ای درخور برای پرداختن به کیفی سازی تحصیلی در مدارس اختصاص دهد.
حاجی دلیگانی افزود: از سوی دیگر مسئله‌ای که همواره ما نمایندگان مجلس را می‌آزارد این است که همواره کمترین مراجعات برای مباحث اقتصادی، بودجه ریزی و مطالبه‌گری مالی از سوی مسئولان حوزه آموزش و پرورش بوده و دیگر وزارتخانه‌ها همواره برای تامین نیازهای خود همواره فعال‌تر از آموزش و پرورش بوده‌اند.
عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس ادامه داد: متأسفانه عزمی برای تغییر و تحول بنیادین در نظام بودجه‌ریزی آموزش و پرورش در مسئولان وجود ندارد و با چنین روحیه‌ای در دولت هیچ‌گاه نظام بودجه‌ای آموزش و پرورش بهبود نمی‌یابد و باید شاهد کسری بودجه ادامه دار در این حوزه باشیم. (خبرگزاری خانه‌ملت )
پایان پیام /
نظرات بینندگان
قابل توجه همکارانی که نوشتن در سایت را بی نتیجه
می دانند . حداقل خود بنده بیش از چند بار در خصوص
جداسازی بودجه به دو بخش پرداخت حقوق و هزینه های
مدارس و بهبود کیفی - کمی آموزش ، مطلب نوشته ام.
به نظر شما نمایندگان ایده های خود را چگونه بدست
می آورند؟
و مهمتر از آن چرا فقط در طرح مساله توسط برخی از
نمایندگان ، حق و حقوق فرهنگیان لایتغیر باقی می ماند؟
دانستن و نکردن جزایش از جهل و نادانی بیشتر است.
ازنوشته شمااینگونه استنباط کردم که این نماینده محترم ایده شان راازنوشته نای سرکاربدست آورده است!!!!که جای شگفتی دارد.
درثانی علاوه برنوشتن بایدهدفمندوبراساس خطوط مشخص واولویتهانوشت وازاطناب وپراکنده گویی وپراکنده نویسی پرهیزکردتانوشته هاموثرباشند
موفق باشید
فرقی نمی کنه !! چون کلیت نظام با تعلیم و تربیت لج کرده
بنده متوجه منیت خود در طرح نظر هستم ، منتهی مراتب
چون نوشته بنده در صفحه اول یادداشت در خصوص اثبات
موثر بودن نوشته های همکاران بر مسولین هست ، چنین
نوشتم . بنده از قول خودم نوشتم و نخواستم نام همکاران
دیگر را ذکر کنم. فقط خواستم همکاران نومید از نوشته ها
قدری امیدوار گردند. هر کس قطره ای است که به دریا می رسد.تشکر
حداقل استفاده کرده ام.
واقعیت این است که مامعلمان خودباوری داریم وبطورناخودآگاه طالب تحقیروجاذب آنیم وگرنه باداشتن دوفاکتورمهم:1-جمعیت میلیونی2-سوادبالاترازکارکنان دیگردولت؛بایدمی توانستیم حقوق خودرااستیفانماییم.
چراوزیربهداشت بایداینهمه قدرتمندولابی گرووزیرآ.پ اینهمه منفعل ومنزوی وناتوان باشد؟چراافرادی درآ.پ درصدرمی نشینندکه علیل ذهنی وجسمی هستند.افرادی سابقاوزیربودندکه برای استعلام حلال یاحرام بودن همین چندرغازحقوق هرهفته به دیدارآیات عظام درقم شرفیاب می شدند!!آیاانتخاب این افراددردول مختلف هدفمندودرجهت خوارکردن بیش ازپیش فرهنگیان نیست
بیاییدمطالبه گرباشیم.
اخه حاجی نمیدونی ما که وزیر نداریم مترسک داریم. شما را بخدا اصلا شما این بطحایی رو بعنوان یک پارکبان توی مجتمع تون قبول میکنید که ما بعنوان وزیر قبولش کردیم؟ خاک بر سر من معلمی که نتونم بفهمم بطحایی و امثال بطحایی در حد و اندازه یک کاشناس اداه منطقه هم نیستن چه برسه وزارت.
گفتارتان بسیار متین راه گشا بود
فقط خواستم بگویم هیچ چیز بی فایده نیست.
هر جز برای موجودیت کل تلاش می کند.
بنده هم فقط یک جز هستم.
از خوانندگان محترم پوزش می طلبم.
بودجه ریزی در نظامهایی معنا دارد که آموزش و پرورش اولویت است.
چرا که کارمندان او روسای این بخش هستن.!
بطحایی و الهیارترکمن.!