اخلاق و به دنبال آن، رفتار منطقی و معقولانه ، در آداب و سنت های اسلامی و ایرانی نقش و جایگاه مهمی داشته و دارد که شرط لازم برای صلح و دوستی و از همه مهمتر، آرامش است. چارچوب اخلاقی محدوه ای را برای عملکرد و نقش افرینی آنها در جریان ها و فعل و انفعلات خانوادگی، خارج از خانواده و در روابط اجتماعی انسانها در سطح اجتماع و درسطح کلان رفتار سیاسی، مشخص خواهد کرد تا بر مبنای این حدود مشخص و اخلاقی، دست به کنش های متقابل بزنند. ضعیف ترین خانواده ها در جامعه ، خانواده های ناتوانی هستند که قادر به پاسخ گویی و اقناع یکدیگر به عنوان یک عضو خانواده و همراه نیستند و مسائل و مشکلات درون خانوادگی را وارد محیطی که لزومی برای مطرح کردن آن نیست می کنند و این اتکاء بر محیط بیرون و بیگانه ای که شناختی نسبت به افت و خیز ها ندارند به مانند دیوار خشتی در حال ویران است که وضعیت را بحرانی تر و نه پایدارتر خواهد کرد.
حل مشکلات با ابزارهای بیرونی در بلند مدت ناکارآمد شده و راهی جز مدارا و دلسوزی را روشن نمی سازد. در سوی دیگر سست ترین و وامانده ترین افراد، انسان هایی هستند که در روابط اجتماعی ، مسائل و مشکلات رفتاری خود را به درون خانواده برده و فرزندان را درگیر دغدغه هایی می کنند که فراتر از انتظارات و شرطیات انسانی و اخلاقی است ؛ صرف نظر از اینکه مقصر در کدام طرف مشکل رفتاری قرار دارد.
سوال نگارنده به عنوان یک انسانی که نه چپ است نه راست است نه بالا است نه پایین است ، به عنوان یک معلم ، این است که چرا ذهن شاگرانی را که هنوز 13 سالشان تمام نشده را با دغدغه های سیاسی و جناحی پرکنیم؟
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) هشدار می دهند که فعالیت های حزبی و سیاسی برای اموزش و پرورش " سم " است . بر اساس سند تحول بنیادین; تربیت دینی و اخلاقی- تربیت سیاسی و اجتماعی- تربیت زیستی و بدنی- تربیت هنری و زیبا شناختی- تربیت اقتصادی و حرفه ای- تربیت علمی و فناوری -ساحت هایی هستند که تعلیم و تربیت دانش آموزان بر اساس آنها صورت خواهد گرفت ، اما تربیت سیاسی و اجتماعی به چه شکل و نوعی صورت گیرد که ذهن دانش آموزان را درگیر مسائلی که به واقع نیازی به درگیر شدن در آن نیست و وجود ندارد صورت گیرد؟
متاسفانه با وجود دغدغه های بسیار بحث های کارشناسی کمی در این زمینه صورت گرفته است. حمید رضا کفاش معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در گفت و گویی که با سایت تسنیم داشت گفت : قصد نداریم تا دانش آموزان از یک جریان سیاسی خاص حمایت کنند; در دانشگاه مسائل را بهتر درک کرده و تحلیل می کند در حالی که در مدرسه ممکن است دانش آموزان تحت تاثیر مطالب بیان شده قرار گرفته و به نوعی شست و شوی مغزی داده شود!
سوال این است که چرا در مدارس ابتدایی صحبت از درگیرهای جناحی و حتی سیاسی ای می شود؟ چه لزومی هست که دانش آموزان با جمله " سران فتنه " آشنا شوند؟ آن هم در ابتدایی؟
چرا دانش آموزان ابتدایی را در این سن کم وارد دعواهای این چنینی و به واقع خانوادگی کنیم؟ این خود زنی ها مناسب شرایط و ویژگی های رشدی دانش آموزان ابتدایی نیست. امام خمینی (ره) می فرمایند: بنده دوست دارم جوانان و دانش آموزان مدارس روی ریزترین پدیده های سیاسی دنیا فکر کرده و تحلیل کنند، به فرضا اینکه تحلیلی خلاف واقع باشد، خدا لعنت کند آن دست هایی را که تلاش کرده و می کتتد قشر جوان و دانشگاهی ما را غیر سیاسی کنند!
به نظر نگارنده تعبیر درستی از این سخن گران بهای بنیان گذار جمهوری اسلامی، با وجود شفافیت محض، نشده است. بهتر است دانش آموزان در مقاطع بالاتر نسبت به مسائل سیاسی حساس تر و ریز تر شده تا تحلیل درستی از وضعیت داشته باشند. در سن ابتدایی و دبستان به فرموده رهبر معظم انقلاب " سم " خواهد بود.
این تندروی ها عاملی برای بی تکلیفی در عرصه ی سیاسی و بی تفاوتی ها و سیاست زدگی آنها در آینده خواهد شد و نتیجه ی به عکسی را رقم خواهد زد.
نظرات بینندگان