مدارس تیزهوشان و عواقب سوء مدیریت ؟

  لازم به ذکر است که مدارس تیزهوشان، اولین بار در سال 1355 توسط دکتر ایرج برومند با کارشناسی آمریکایی ها درایران به وجود آمد.
از عواقب سوء مدارس تیزهوشان به طور عمومی می توان به موارد زیر اشاره کرد :

* بی عدالتی آموزشی
* طبقاتی شدن آموزش
* فرار مغزها
* تربیت افرادی خودخواه و منفعت جو
* افزایش استرس و حس حسادت
* ستیزه جویی نه رقابت جویی
* خالی شدن عرصه رقابت برای دانش آموزان مدارس دولتی

و نکته ای که تأمل برانگیز است این که آمریکایی ها هیچ گاه برای خیر کشورهای توسعه نیافته ، کاری انجام نمی دهند و هدف آنها از کارشناسی و ایجاد مدارس تیز هوشان در ایران ، مدیریت زیرکانه و نامحسوس فرار مغزها به سوی کشور خودشان بوده است.
مثل شادروانان : پروفسور علی جوان فیزیکدان و مخترع ایرانی که اولین لیزر گازی هیلوم- نئون دنیا ساخته ی وی می باشد (در ام آی تی) و ساکن ایالات متحده آمریکا بود. ، یا پروفسور زهرا میرزاخانی ، نابغه ریاضی  و خیلی های دیگر.
امروزه تدریس برای معلمان و دبیران مدارس دولتی علاوه بر مشکلات رایج ، از یک ناحقی تزریقی نظام آموزش و پرورش نیز در رنج است و آن دست چین کردن دانش آموزان برای قبولی در آزمون ورودی مدارس خاص یعنی تیزهوشان است.

ما تاوان غفلت و خواب آلودگی مدیریت خرد و کلان کشورمان را در امور تولید و اشتغال و سرمایه گذاری و برنامه ریزی و تصمیم گیری و تحصیل و تأدیب و تعلیم و ... می پردازیم   البته مدارس نمونه دولتی و مدارس غیردولتی هم هستند اما در اینجا ، فقط به بررسی مدارس تیزهوشان می پردازم.
اصولا همه مدارس خاص باید برچیده شوند و یکسان سازی آموزشی تثبیت گردد. اما چون اصرار دارید که کشور ما خیلی خیلی نخبه دارد و تمامی پیشرفت های کشورمان را مدیون آنها هستیم یک پیشنهاد منطقی دارم:

به جای آزمون های برگزار شده که یک روز سئوالش غلط است حق کشی می شود ، یک روز سئوالات لُو می رود حق کشی می شود ،عدالتی برای تضمین انتخاب درست ما بین مناطق محروم و غیر محروم یا مناطق شهری و روستایی نیست و حق کشی می شود ؛ پیشنهاد می کنم با آزمون های استاندارد توسط کارشناسان علم روانشناسی و علوم تربیتی ، تست هوش گرفته شود و با رعایت امنیت نتایج و غیر قابل دسترسی بودن آنها حتی برای مقامات، هر کس دارای IQ بالای 100 است ، برای تحصیل در این مدارس مشغول شوند تا سره از ناسره عیان گردد حتی برای بالا بردن ضریب اطمینان 30 -40 سئوال هوش نیز به آزمون گذارده شود.
و گر نه دانش آموزان دوپینگ های آموزشگاه ها نه برخورداران علمی ، با پایگاه اجتماعی برتر یا با وابستگی شغلی خاص والدین ، جایگزین استعدادهای واقعی ناشناخته خواهند بود.
اگر واقعا قصد نخبه پروری دارید، وزیر محترم آموزش و پرورش چنین کنید تا ما نخبگان واقعی کشورمان را بشناسیم. هر کشوری در نهایت 40 -50 نابغه سرآمد می تواند داشته باشد نه برای هر استانی هزاران هزاران !
اما هم زمان با این حرکت جسورانه ، چنان امکانات پیشرفته آموزشی نیز ایجاد نمایید که فردا این نخبگان واقعی کشورمان ، برای تلف نشدن به آمریکا سفر نکنند. شما نیک می دانید که امثال پروفسور جوان ها و میرزاخانی ها اگر در ایران عزیز مانده بودند، خدا می داند چه سرنوشتی داشتند !

هنر و جسارت و اشتیاق ورود به هر پدیده ای برای ما ایرانیان به طور شگفت انگیزی وجود دارد، اما هنر مدیریت ، هدایت ، برنامه ریزی، تصمیم گیری به موقع، راهنمایی و ارشاد ، در فرهنگ تربیتی ما جایش بسیار خالی است. چیزهایی را به تقلید که از راستی ها منطقی هم می باشد، به عاریت می گیریم اما افسار گسیخته و سرکش ، به حال خودش رها می کنیم.
پدیده فرار مغزها ، که دارایانش به کانادا و آمریکا و اروپا می روند مثل پروفسور سمیعی در آلمان(اگر اشتباه نکنم) و نادارش یا کم دارش اسیر تبلیغات تحصیل خارج می گردد که گاه به بهای حمل مواد مخدر درشکم اش در مالزی  و گاه چین و گاه ژاپن و امروز در و دیوار شهر من پُر است از تبلیغات ادامه تحصیل در شهرهای ترکیه که بی سرو صدا در حال فتح شهر تبریز هستند ، از شهرهای دیگر خبری ندارم....

ماهواره شد کانال آشنایی ما و حسرت و ورود بی امان کالاهای وارداتی از این کشورها که خودمان سازنده ی آن بودیم. اما در قبال شیفتگی این کشور برای ما تبریزی ها ، الویت مصرف مان شده کالاهای ترکیه ای ،حتی جایگزین کالاهای چینی. ما در قبال این وسایل کم ارزش به کشور ترکیه انرژی صادر می کنیم. دو کشور هندوستان و ترکیه ، به آرامی دارند با مصرف انرژی ما ، صنایع دستی و تولیدات ارزان خود را جایگزین محصولات داخلی مان می نمایند ؛ امان از این خود باختگی فرهنگی !

جه کسی زود زود سرما می خورد؟ فردی که سیستم دفاعی بدنش ضعیف باشد. بله وقتی به فرهنگ خودی بها نمی دهیم و وقتی که توانایی های خودی را هدایت و مدیریت نمی کنیم ،تاوانش هجوم ویروس وابستگی می باشد.
ما تاوان غفلت و خواب آلودگی مدیریت خرد و کلان کشورمان را در امور تولید و اشتغال و سرمایه گذاری و برنامه ریزی و تصمیم گیری و تحصیل و تأدیب و تعلیم و ... می پردازیم.
پرورش اسمی نخبه ، فقط یک پُز عالی است . اما شناسایی واقعی نخبگان و مدیریت آنان تا حصول نتیجه ی کارآمد، تلاش از ما بهتران است. ما فقط در copy/ paste ایده ها و آرمانهای از ما بهتران در جا می زنیم و باز خلاء مدیریت مدیریت و مدیریت ....

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید