در آستانه معرفی کابینه دوازدهم که احتمالا دکتر روحانی طبق روال دولت یازدهم در روز تحلیف ،چهاردهم مردادماه ،لیست اسامی وزرای پیشنهادی و برنامه هایشان را تقدیم مجلس شورای اسلامی خواهد نمود ،نگرانی های عمیقی جامعه فرهنگیان رابه خاطر مایوس شدن از وعده های دکتر روحانی در معرفی وزیری توانمند که بتواند آموزش و پرورش را به عنوان یکی از اولویت های دولت دوم تدبیر قراردهد در خود فرو برده است ؛ انتخاب وزیری از بین نیروهای سنتی آموزش و پرورش حقیقتا جای تامل داشته و دکتر روحانی باید بابت این انتخاب ، ورای سهم خواهی های مرسوم و معمول ،به جهت وعده های داده شده خود را ملزم به پاسخ گوئی در مقابل مطالبات معلمان و دانش آموزان بداند .
جناب آقای دکتر روحانی !
آموزش و پرورش سال‌هاست که با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، مشکلات معیشتی معلمان، بی‌انگیزگی آنها، فضای فرسوده مدارس، مدارس کپری در برخی استان ها، عدم اختصاص سرانه به مدارس و بدهکار شدن مدیران به خصوص در مناطق محروم ، کسری بودجه شکننده ، ساماندهی نامناسب نیروی انسانی به طوری که تورم نیرو در برخی مناطق و نیاز و کسری شدید به تفکیک جنس و مقطع در برخی مناطق دیگر کاملا محسوس است ، افزایش تراکم دانش‌آموزان در کلاس‌های درس، هدف مند نبودن مبانی آموزشی ،ابتر ماندن نظام رتبه بندی ،فقدان برنامه ریزی برای ایجاد منابع پایدار در درون وزارت خانه از طریق تبدیل به احسن نمودن امکانات در اختیار آموزش و پرورش به واسطه معاونتی مستقل تحت عنوان معاونت اقتصادی که فانی وعده آن را داد اما هیچ گاه دنبال نشد ، ناتوانی در دور نگه داشتن آموزش و پرورش از سیاسی کاری ،موضوع جنجالی صندوق ذخیره فرهنگیان ،ناکارآمدی بیمه های درمانی به خصوص بیمه طلائی که عیار آن امروزه حتی مس هم نمی تواند نامگذاری شود ،عدم توانائی در ممانعت از ورود بی رویه نیروهای ناکارآمد به آموزش وپرورش در قالب آرا دیوان عدالت اداری که خود ناشی از ضعف مدیران ارشد وبی برنامگی وزرا بوده و… تنها بخشی از مشکلات عظیم نظام آموزش و پرورش ایران است.
وزرای قبلی که عموما از بین حلقه مدیران بسته وزارتخانه انتخاب می گردیدند نتوانستند راه حلی برای آن بیابند .
ریاست محترم جمهوری
در دولت های قبلی نیز در آموزش و پرورش مشکلات وجود داشت هر چند امروزه براین مشکلات افزوده شده و تنوع و پیچیدگی مشکلات بیشتر گردیده است اما به جهت درگیری دولت اول تدبیر و امید و صرف تمام وقت و انرژی آن به نبرد همه جانبه با استکبار تحت عنوان برجام ،خویشتن را دلخوش می نمودیم به گشایش اقتصادی و فرجامی که بعد از برجام حاصل خواهد شد ،اما برجام هم تمام شد و گشایش اقتصادی حاصل نشد ، و اگر هم شده، رایحه خوش آن در آموزش و پرورش به مشام فرهنگیان نرسید .
به زعم نگارنده دلیل این همه مشکلات فزآینده و رو به رشد ،صرف نظر از اولویت نداشتن آموزش و پرورش در برنامه های دولت که نتوانست تحولی شگرف در این بخش همانند حوزه بهداشت و درمان ایجاد کند، انتخاب وزیرانی ضعیف و ناکارآمد که نتیجه سهم خواهی گروه های مختلف از دولت بوده می باشد .
آقای زرافشان گزینه پیشنهادی فعلی آموزش و پرورش نیز که ماحصل سهم خواهی های جریانی خاص است ، اگر عقب گرد نداشته باشد شاید بتواند در حد و اندازه فانی ظاهر شود و این اصلا به صلاح نظام تعلیم و تربیت نیست و قرار معلمان با جنابعالی عقب گرد و تثبیت وضعیت موجود نبوده است !
علی زرافشان جزء حلقه بسته آموزش و پرورش تلقی می شود که سال ها از باز نشستگی ایشان می گذرد .وی ۶۲ ساله و قریب ۲۰سال در سمت های مختلف و عمدتا به عنوان مدیر ارشد در آموزش و پرورش فعالیت داشته است . ایشان اگر تحول خواه بودند یقینا به اندازه کافی فرصت ایجاد تحول در حوزه هائی که کار کرده اند را داشته اند اما می بینیم در حوزه های کاری ایشان از جمله معاونت متوسطه نتوانسته اند حرکتی مبتکرانه و رو به جلو داشته باشند، مضافا این که ایشان ۴ سال از میانگین سنی کابینه قبلی تان که مدعی جوان تر کردن آن بودید بیشتر می باشد .
از جمله معضلات آموزش و پرورش که مانع از چالاکی و حرکت رو به جلو آن شده ، استفاده از نیروهایی می باشد که می بایست تاکنون باز نشسته می شدند اما می بینیم در سمت های معاونت وزیر و ریاست سازمان های اقماری کماکان فعالند و چرخش مدیریت ها معمولا بین این حلقه محدود اتفاق می افتد و به نظر می رسد وزارت علی زرافشان به تثبیت بیش از پیش این وضعیت کمک خواهد نمود .
جناب دکتر روحانی
شما در هر دو انتخابات وعده نمودید از ظرفیت زنان و جوانان درسطوح مختلف مدیریت استفاده نمائید ؛ پس کجاست این ظرفیت سازی موعود !؟
دکتر محمد علی نجفی رئیس ستاد فرهنگیان شما در جریان انتخابات با اظهاراتی که حتما با هماهنگی جنابعالی بوده است ،ضمن صحه بر جوان و پر تحرک بودن دولت دوم جنابعالی صراحتا وعده دادند که با مدیریتِ وضعیت تحریم‌های خارجی، و ایجاد ثبات اقتصادی در فضای داخلی، وضعیت مناسبی برای توجه به مباحث زیر بنایی‌تر مانند آموزش و پرورش فراهم می‌شود و به امید خدا آموزش و پرورش در اولویت کارهای دولت قرار خواهد گرفت .
آیا شما و مشاوران تان فکر می کنید انتخاب وزیری همانند مهندس علی زرفشان می تواند منجی آموزش و پرورش باشد ؟
آیا با چنین انتخابی می خواهید در آموزش وپرورش معجزه ایجاد کنید؟
آیا اساسا آموزش وپرورش در دولت دوم تدبیر به عنوان یک اولویت دیده شده است ؟
و کلام آخر این که :
جناب دکتر روحانی !
آزموده را آزمودن خطاست .
مردم به عقلانیت ،تدبیر و تغییر رای دادند .
عبوراز فانی و آشتیانی و رسیدن به زرافشان بر اساس شواهد موجود نه تحقق ساز تدبیر و تغییر است و نه می تواند رضایت مندی نسبی معلمان را جلب نماید .
ضمن احترام به حقی که برای انتخاب همکاران تان در کابیته برای شما وجود دارد ،فرهنگیان کشور انتظار دارند تا فرصت باقیست ،با انتخاب وزیری جوان و کارآمد ،دایره بسته ی ارکان تصمیم ساز و تصمیم گیر در آموزش و پرورش را تغییر داده و با تکیه به خرد جمعی و پویائی و تحول خواهی ،مقدمات تغییرات در این گروه ناکارآمد را فراهم نمایید .
فرهنگیان انتظار ندارند رئیس جمهوری با ۲۴ میلیون پشتوانه رای مردمی اسیر سهم خواهی های اقلیتی گردد که موجب شرایط امروز آموزش و پرورش گردیده اند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
واقعا دولت روحانی ازین کارها چه هدفی داره،؟
چرا اونقدر که وزیر امورخارجه و نفت و اقتصاد براش مهمه آموزش و پرورش واسش مهم نیست؟؟!
پس فعالان ستاد روحانی کجا هستن؟!!
آدم دو رو خیلی خطرناکه.حتی خنده ها و گریه هاش.!