تن آدمی شریف است به جان آدمیت ؛ چه با قطار، چه بی قطار !

حادثه برخورد دو قطار موجب تاثر و تاسف جامعه و گروه های مختلف آن نسبت به این واقعه تلخ شد .

استاندارد آذربایجان شرقی تعداد کشته شدگان این سانحه را 49 نفر اعلام کرد .

وقوع این حادثه ، بازتاب وسیعی در رسانه ها به ویژه شبکه های اجتماعی مجازی داشت .

شنبه ششم آذرماه خبرگزاری فارس در گزارشی با عنوان " واکنش معنادار مردم آذربایجان شرقی به حادثه قطار/ عکس «دهقان فداکار» پروفایل کاربران شد " نوشت :

" ... انگار هنوز هم باید به همت و از خودگذشتگی مردانی مثل ریزعلی خواجوی چشم بدوزیم تا شاید در این دوره و زمانه هم جوانی پیدا شود و در سوز سرمای کشنده پیراهن از تن بیرون کند و به سادگی یک روستایی بی‌ادعا مشعلی برافروزد و جان چند صد مسافر را نجات دهد....

مردم آذربایجان از دیروز در اعتراض به این حادثه بیشترشان کانتک‌های خود در تلگرام عکس ریز‌علی دهقان فداکار را گذاشته‌اند تا از این طریق اعتراض آرام خود را به گوش مسؤولان برسانند. ... "

دو  روز پس از آن ، رییس‌ جمهور ضمن تسلیت به ملت ایران به ویژه مردم متدین و غیور تبریز و دیگر شهرهای آذربایجان شرقی و خوزستان مسئولان را به بررسی دقیق دلایل وقوع و اتخاذ تدابیر لازم برای پیشگیری از تکرار حوادث مشابه و برنامه‌ریزی برای آینده موظف کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی در جلسه هیأت دولت، اقدام مدیر عامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران را سنجیده و مسئولانه دانست که با پذیرش مسئولیت و عذرخواهی از مردم، استعفا داد ...

یک هفته پس از این حادثه ، اتوبوس راهیان نور شامل 40 دانش آموز دختر که  از خورستان به سمت گیلان در حال حرکت بود واژگون شد . ( این جا )

خوشبختانه این حادثه تلفات جانی نداشت و در حال حاضر 6  نفر از دانش آموزان و 3 نفر از همکاران در بیمارستان بستری هستند .

با وجود آن که تاکنون حوادث مختلفی برای اردوهای راهیان نور اتفاق افتاده است اما نکته جالب این است که رسانه های مخالف دولت و اصطلاحا اصول گرا چندان علاقه ای به پوشش این دست اخبار  ندارند و به راحتی از کنار آن می گذرند!

« حاجی بابایی » وزیر وقت آموزش و پرورش در حادثه واژگونی اتوبوس حامل دانش‌آموزان دختر بروجنی که از اردوی راهیان نور مناطق عملیاتی بازمی‌گشتند ( 29 مهر ماه 1391 ) در پاسخ به سوال جمعی از خبرنگاران درباره حادثه اخیر اتوبوس راهیان نور و کشته شدن 26 نفر از دانش آموزان به این جمله بسنده کرد:

" از مسئولانش بپرسید ! "

البته این وزیر اسبق آموزش و پرورش پس از حادثه دلخراش آتش‌سوزی مدرسه شین‌آباد در پیرانشهر در 19 آذر 1391  نیز در مجلس حضور یافت و با وجود درخواست نماینده پیرانشهر برای استعفایش، گفت: درست نیست که وزیر آموزش و پرورش تا آخر عمر برای هر اتفاقی که در این وزارتخانه می افتد عذرخواهی کند !

حاجی بابایی در واقعه دل خراش آتش سوزی مدرسه " معلم مدرسه " را مقصر اصلی معرفی کرد !

این گونه برخوردهای دوگانه و متناقض که حتی در برخی مواقع از سر طلبکاری و روحیه عدم پاسخ گویی ابراز می شود نیاز به تامل و مداقه دارد .

از دلایل مهم رشد نیافتگی و عدم توسعه جامعه می توان به نقش مهم " رسانه ها " و نیز " تشکل ها " اشاره کرد .

متاسفانه در جامعه ما  این دو رکن مهم  شکل گیری جامعه مدنی به شدت درگیر " پوپولیسم " ، " هیجان گرایی " و " سیاسی کاری " هستند و از کارکرد اصلی خویش تهی شده اند .

رسانه ها اکثرا از کارکرد ارتقای آگاهی و توسعه انسانی دور مانده و بعضا بلندگوی جناح های سیاسی گوناگون شده اند .

 روزانه 57 نفر بر اثر بیماری های منتسب به آلودگی هوا می میرند !

در حالی که مرگ 49 نفر در اثر برخورد دو قطار موج عظیمی در جامعه به راه می اندازد و همه را مشغول می کند اما کسی به این مساله اعتراض نمی کند که چرا باید در ایران روزانه 57 نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست بدهند ؟

به همین ترتیب ، چرا باید روزانه 49 نفر در اثر تصادفات سوانح رانندگی در جاده های ایران جان خود را دست بدهند ؟

آیا جان افرادی که در این گونه حوادث با جان افرادی که در اثر تصادف دو قطار از دست رفته است فرقی دارد ؟

چرا رسانه ها در این موارد " فرهنگ سازی " نمی کنند و بیشتر به دنبال تولید هیجان وموج سواری بر توده های مردم  و احساسات آن ها و مصادره به مطلوب هستند ؟

چرا فاجعه ویرانی محیط زیست ایران در ابعاد مختلف و ایجاد " عزم ملی برای حل آن "  به یک گفتمان دائم و سازنده در رسانه ها و میان افراد و تشکل ها تبدیل نمی شود و " منافع ملی " تبدیل به موضوعاتی برای رقابت میان جناح های سیاسی و احزاب تبدیل شده است ؟

قبلا هم بیان کردم  ( این جا ) ؛ حل مشکلاتی مانند آلودگی هوا و سایر معضلات محیط زیستی از جنس " فرهنگی " است و نیاز به تغییر نگرش و گفتمان سازی دارد .

حل این مسائل در خلا اتفاق نمی افتد و نیاز اساسی به تغییر کارکرد و رویکرد در رکن چهارم دموکراسی یعنی " رسانه " دارد .