وضیعت بازار کار و اشتغال در ایران باعث شده که بسیاری از فارغ التخصیلان دانشگاه ها در رشته های فنی و مهندسی، رشته های غیر پزشکی و رشته های پیراپزشکی که از یافتن شغل ناامید شده و یا به خاطر درآمد پایین شغل خود، هوس شرکت مجدد در کنکور تجربی کرده اند. عده ای نیز رشته ریاضی و فیزیک را در دورۀ دوم دبیرستان انتخاب کرده اند اما قصد دارند در گروه علوم تجربی در کنکور شرکت کنند. این امر هم بر تعداد داوطلبین گروه علوم تجربی افزوده و هم کار را بر دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی رشته علوم تجربی که با استرس زیاد خود را برای شرکت در کنکور آماده می کنند سخت تر نموده است.
در این بین در کنکور تجربی سال هاست که رشته های پزشکی، دندان پزشکی و داروسازی پرمتقاضی تر از هر رشته دیگر هستند. ابتدا به دلیل موقعیت اجتماعی و سطح درآمد بالاتر نسبت به رشته های دیگر ، این رشته ها طرفداران همیشگی خود را دارند و رقابت همیشگی بر سر آنها وجود دارد.در این بین، پدیده ای که در چند سال گذشته به سرعت در حال رشد است ادامه تحصیل فارغ التحصیلان رشته های غیرپزشکی در رشته های دکتری پزشکی است.
از سویی آموزش و پرورش به مشاوران مدارس به طور پیوسته تأکید می کند که دانش آموزان را به ثبت نام در رشته هایی غیر از رشته علوم تجربی ترغیب نمایند و حتی در سال گذشته فرآیند هدایت تحصیلی دانش آموزان به خاطر اجباری که آنها برای انتخاب رشته ای غیر از علوم تجربی داشتند بین دانش آموزان و خانواده هایشان با آموزش و پرورش چالش هایی را ایجاد کرد.
از سویی دیگر برخی از دانشجویان دانشگاه ها و یا فارغ التحصیلان تحصیلات تکمیلی نیز که با راهنمایی همین مشاوران به رشته هایی غیر از پزشکی هدایت شده و سال ها در این رشته ها به تحصیل پرداخته اند، دانشگاه و رشته خود را رها کرده و به خیل داوطلبین گروه علوم تجربی پیوسته اند.
ناامیدی از یافتن شغل در رشته های تحصیلی دیگر و درآمدهای نجومی رشته های پزشکی که با اجرای طرح تحول سلامت این فاصله درآمدی تشدید شده است، روز به روز شرایط کنکور در رشته تجربی را بحرانی تر می کند. شکاف درآمدی بین مشاغل پزشکی و سایر مشاغل متداوماً بر عمق این بحران می افزاید و تشویش و نگرانی دانش آموزان و خانواده هایشان از سرنوشت و آینده تحصیلی و شغلی خود آنها را به دامان مؤسسات آموزشی که بساط خود را برای کسب درآمد از نگرانی این قشر پهن کرده اند، سوق می دهد.
اما اگر کاری کنیم که این رشته ها نیز در بازار کار تقاضایی نداشته باشند چه اتفاقی می افتد؟ بی شک شاید عده ای بگویند دیگر انگیزه تحصیلی از بین می رود ، وجود این رشته ها تنها چراغ امیدی است که دانش آموزان را به تلاش وا می دارد.
در حال حاضر آموزش و پرورش و به ویژه مشاوران مدارس سپر بلای وضعیت اشتغال در کشور شده اند، در شرایط موجود وقتی داوطلبان گروه علوم تجربی زیاد می شود، عده ای ادعا می کنند آموزش و پرورش نتوانسته است به توزیع متوازن دانش آموزان در رشته های مختلف بپردازد و در آموزش و پرورش نیز امر هدایت و راهنمایی تحصیلی به عهده مشاوران است و این کاستی نتیجه عملکرد ضعیف آنهاست ؛ اما باید پرسید چرا دانش آموزانی که به کمک همین مشاوران به رشته های ریاضی و فیزیک هدایت شده اند، پس از سال ها تحصیل در رشته های فنی و مهندسی و اخذ مدارک لیسانس و فوق لیسانس و دکتری مجدداً از داوطلبان پرو پاقرص رشته های تجربی شده اند؟
همچنین با توجه به اینکه اولیا دانش آموزان از آموزش و پرورش انتظار دارند نسبت به عملکرد خود در قبال پذیرش دانش آموزان در رشته های پزشکی پاسخ گو باشد و این در حالی است که این دانش آموزان باید با دانشجویان و فارغ التحصیلان دوره های لیسانس، فوق لیسانس و دکتری دانشکده های فنی و مهندسی و رشته های علوم پایه به رقابت بپردازند که در طی دوره دانشگاهی زیر نظر اساتید برجسته کشوری دروس مرتبط با کنکور رادر سطحی بالاتر فرا گرفته اند، تا چه اندازه این رقابت عادلانه خواهد بود؟
آیا فردی که یک بار از با پذیرش در رشته ای در یکی از دانشگاه های روزانه، تحصیل رایگان موفق به اخذ مدرک کارشناسی و بالاتر شده است، مجدداً می تواند در کنکور شرکت کرده و در رشته ای دیگر در همان مقطع از امتیاز تحصیل رایگان برخوردار گردد ؟
طبق دفترچه انتخاب رشته منتشر شده توسط سازمان سنجش این امر با قوانین مصوب کشور، مغایرت دارد. مطابق بند سوم از مصوبه چهل و پنجمين جلسه شوراي عالي برنامه ريزي علوم پزشكي کسانی که قبلا در دوران کارشناسی از تحصیل رایگان برخوردار بوده اند برای تحصیل مجدد در رشته های دکتری عمومی پزشکی، دندان پزشکی و داروسازی موظف به پرداخت شهریه هستند اما جالب است بدانید این بند از این مصوبه در تاریخ 14 / 11 / 1394 توسط دیوان عدالت اداری باطل شده است. این رای در پی شکایت خانم مریم بهتاش صادر گردید.
آیا قاضی محترم دیوان عدالت اداری که معمولا حرف آخر را می زند و مافوق همه کارشناس هاست، متوجه این بی عدالتی نشده که دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی توان رقابت با دانشجویان و فارغ التحصیلان مقاطع تحصیلی کارشناسی و بالاتر دانشگاه های معتبر کشور را ندارند؟
آیا لازم نیست برای دانشجویان رشته های فنی و مهندسی و علوم پایه نیز فرصت هایی برای اشتغال ایجاد شود که پس از مدت ها تحصیل و ناامیدی از جذب شدن در بازار کار به فکر شرکت در کنکور تجربی نباشند؟
اگر به جای ایجاد تعادل و رفع مشکل بازار اشتغال، مشکلات رویاروی را به طیف گروهی خاص نظیر مشاوران مدارس نسبت دهیم که به درستی دانش آموزان را راهنمایی نکرده اند، مسأله حل خواهد شد؟
آیا توزیع عادلانه درآمد در مشاغل نمی تواند گره گشای مشکلات به وجود آمده در انتخاب رشته های تحصیلی و شغل باشد؟
امید است کسانی که دستی در امور دارند نسبت رفع مشکلات بازار اشتغال اقدامی بکنند و گرنه نمی توان تنها با نصیحت، دانش آموزان را وادار به انتخاب رشته ای کرد که هیچ آینده ای برای اشتغال در بازار کار کشور ندارد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
سال خیر سرمون اومدیم و تعهد دبیری دادیم.
زندگی مون رو باختیم رفت.
ارشد رو از بهترین دانشگاه گرفتم، برای دکتری دیگه ادامه ندادم چون اگر دکتری داشتم تو این گذاشته تا به حال دیوانه شده بودم.
خلاصه همه راهها به بن بست رسید. هیچ امیدی هم به این دولت و آن دولت نیست.
چرا برا معلمی و دبیری چنین رقابتی نیست؟!!
چون تخصص حرف اول رو میزنه
خیلی ها میتونن یه معلم بشن ولی خیلی ها نمیتونن یه جراح مغز نابغه باشن
به این دلیله عزیز
در واقع تعداد معلم های خوب با توجه به این نوع رقابت خیلی خیلی کمه...
بحران فعلی جامعه بیشتر نبود معلمه خوبه تا نبود پزشک خوب