در سال های اخیر، حرکت کاملا صنفی فرهنگیان در "اعتراض به حقوق های نامتعارف و غیراخلاقی" رو به فزونی نهاده است، اعتراضاتی که گاهی از طرف رسانه ها به اشتباه "درخواست افزایش حقوق" بیان می شد که خود ظلمی مضاعف به جامعه فرهنگی کشور بود و متاسفانه صدا و سیما در این مقابله با فرهنگیان پرچم دار این رسانه ها بود. صدا و سیما حتی یک بار هم در این مدت حاضر نشد تا یک نفر از فرهنگیان را برای بیان خواسته هایشان دعوت کند و هربار که اعتراضات فرهنگیان بالا می گرفت با انتشار اخبار معمولا نادرست سعی در مواجهه ی جامعه با آنها داشت.
این روزها، تب داغ فیش های حقوقی جامعه را فراگرفته است و هر روز خبری تازه از این موضوع در جامعه منتشر می شود:
فیش‌حقوق مدیرعامل بانک تجارت نشان می‌دهد که وی در آذر ماه سال 1394، رقم 710 میلیون تومان به صورت خالص دریافت کرده است.
رییس سازمان بازرسی: در رابطه با حقوق‌های میلیونی بزرگ نمایی شد.
سخنگوی دستگاه قضا گفت: در گزارش سازمان بازرسی در خصوص فیشهای حقوقی نجومی، لیستی از یک وزارتخانه با ۵۰ نفر قید شده بود که حقوقشان ۴۰ میلیون تومان به بالا است. ( این جا )
پرونده سازی به اتهام انتشار فیشهای حقوقی مدیران دولتی ( این جا )
نماینده سابق مجلس هم می گوید: حقوق مدیران بانک مرکزی از رئیس کل تا پائین‌ترین رده را شفاف اعلام کنید/ ضوابط چیست که صفدر حسینی ماهانه 57 میلیون دریافت کند؟
وزیر بهداشت هم در عملی شتاب زده می گوید: افشای فیشهای حقوقی زشت و غیرانسانی است/ فکر کرده‌اید اگر روزی پزشکان کار نکنند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اما ایشان هرگز با خود فکر نمی کند، مگر جامعه را بدون معلم و مهندس و رفتگر و صنعتگر و ... می شود تصور کرد؟ پس فیش حقوقی اینها هم باید نجومی می بود!
یک نفر هم به طنز می گوید: دقت کردین که ردیفی به نام حق توحش, در فیش های لو رفته مدیران نیست! الهی شکر
نکته قابل تامل در این قضیه، اعتراضات سال های اخیر فرهنگیان به همین موضوع است، تبعیض در پرداخت های دولتی از منابع دولت. منابعی که سال هاست در پاسخ به اعتراضات ما به آن استناد می شده است و همان موقع هم ما باورمان نمی شد که محدودیت منابع دلیل این همه تبعیض باشد.
وقتی ما فرهنگیان به دست اندرکاران دولت اعتراض می کردیم که چرا حقوق های ناچیز فرهنگیان کشور این همه با تاخیر و گاها ناقص پرداخت می شود، عواملی را بیان می کردند که با لو رفتن این فیش های حقوقی آه از نهادمان بلند می شود. مشکل در منابع مالی دولت، عدم توانای دولت در پرداخت، زیاد بودن هزینه های دولت و ...
در همان زمانی که اداره کل آموزش و پرورش استان فارس، در پرداخت پاداش پایان خدمت تعداد اندک فرهنگیان بازنشسته این استان، دچار مشکل بود، در جای دیگر دولت به یک نفر برای یک ماه به اندازه پاداش سی نفر از همکاران ما، حقوق ماهیان پرداخت می کرده است. یعنی کل پاداش فرهنگیان استان فارس به اندازه حقوق سالانه این شخص نبوده است! جل الخالق
باورش کمی سخت است که دولت برای پرداخت حقوق یک میلیون تومانی فرهنگیان دچار مشکلات فراوان می شده در حالی که در همان زمان به شخص دیگر در بدنه همین دولت حقوق 700 میلیونی پرداخت می شده آن هم بدون هیچ مشکلی! باورش کمی سخت است.
وقتی دادن وام 3 میلیون تومانی به 100 نفر از همکاران بنده در استان فارس، آن هم با 20 میلیون تومان ضمانت و وثیقه، از طرف بانک های دولتی کاری تقریبا غیر ممکن می نمود، در همان زمان و در همان بانک، پاداش چند صد میلیونی به مدیرعامل پرداخت شده و بانک هیچ مشکلی هم در پرداخت نداشته است، کمی از اخلاق به دور است این اعمال.
وقتی سخنگوی دولت، پرداخت 45 هزارتومان را "مصیبت عظمی" نامیدند، زیر مجموعه ی جناب سخنگو خبر نداشتند که در همین زمان به 5 نفر از مدیران یک مجموعه، بیش از سه میلیارد تومان حقوق و مزایای سالانه پرداخت می شود؟ یعنی یارانه ی 67000 نفر!
از این سو، سال هاست ما فرهنگیان به این تبعیض های حقوقی و بی عدالتی های آموزشی اعتراض داریم، اعتراضاتی که هدف آن بهبود کیفیت آموزشی و تغییر در ارائه خدمات آموزشی به فرزندان این آب و خاک بوده است.
اعتراضاتی به هدف قرار گرفتن آموزش در اولویت های دولت ؛ دولت هایی که سال هاست آموزش را از اولویت های خود خارج کرده اند و نتیجه آن ترکیدن دمل های چرکین معضلات اجتماعی است مانند: طلاق، اختلاس، قتل، ناهنجاری های فرهنگی و ...
انتظار داریم که مدارس دولتی آن قدر توان مند و برخوردار باشند که بتوان به اولیا گفت:
بهترین مدرسه، نزدیکترین مدرسه است .
اما وقتی که تمام هزینه های آموزش و پرورش باید بر دوش اولیا دانش آموزان باشد، نمی توان انتظار داشت که مدارش بتوانند خدمات آموزشی مناسب و در شان فرزندانمان را به آنها ارائه دهند. وقتی برای انجام پیش پا افتاده ترین کارها مانند پرداخت یک قبض مدرسه یا برگزاری یک جشن ساده، باید دست به دامان اولیا بود و دست در جیب آنان کرد، چرا انتظار داریم شرایط آموزش و پرورش بهتر از این که هست باشد؟
عدالت آموزشی در کشور به همان اندازه حائز اهمیت است که عدالت افتصادی اهمیت دارد ؛ دولت و مجلس موظف هستند تا سازوکاری را فراهم نمایند که به این هدف مهم دست یابیم.
در شرایطی که نام های درخشانی در کمیسیون آموزش مجلس خودنمایی می کنند و تعداد زیادی از فرهنگیان با حمایت جامعه فرهنگی، به مجلس راه یافته اند، امید داریم تا شرایط آموزش آینده سازان مملکت در خور نام "جمهوری اسلامی" باشد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
اما معلم هم بی تقصیر نیست ، معلم می تواند از طریق دانش آموز اطلاع رسانی کند .
جناب وزیر فرمودند سرانه هر دانش آموز حدود 2 میلیون است .
دانش آموز می پرسد ، پس چرا از ما پول می گیرند ؟
در جوابش گفتم سرانه ای که ایشان فرمودند ، ازحقوق خودشان شروع می شود و تا سرایدار مدرسه ، همه را شامل می شود .ولی پولی که بابت دانش آموز به حساب مدرسه ریخته می شود به ازای هر دانش آموز حداکثر 10000تومان می باشد .
نمره ندهید تا دنبالتان بدوند و قدرتان را بدانند .
به اندازه موقعیت شان بهشان احترام بگذارید . نه بیشتر نه کمتر ، که فکر نکنند چه مقامی هستند که معلم باید در برابرش خم شود.
باید تحت هر شرایطی، از ایجاد استرس برای بچه ها خودداری کنیم.
1- منظور بنده از نمره ، نمره های چاکرتم و نوکرتم هست . نه نمره حق دانش آموز (تا اولیاء دنبال شما بدوند نه دانش آموز)
2- و منظور از احترام ، احترام به والدین دانش آموزان می باشد . نه شخص دانش آموز
3- شخصا سعی می کنم بدون توجه به موقعیت والدین و موارد دیگر مربوط به والدین
نمره حق دانش آموز را می دهم و حتی در صورتی که ببینم نمره ام تاثیری در آینده دانش آموز دار دستم را بالا می گیرم . ولی از حقش به هیچ عنوان کمتر نمی دهم
بسیار ممنون
ولی مشکل اصلی اینجاست که آیا مسئولان به حرف یک فرهنگی توجه دارند؟ اصلا این مقاله را می خوانند؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟
در جامعه ما بیشتر از فقر اقتصادی فقر فرهنگی بیداد میکند و همه بخاطر بی توجهی به آ پ هست
شاید ده ها سال دیگر بیدار شوند و ببینند چه کوتاهی در حق آ پ و فرهنگیان کشور کرده اند که آن زمان معادل هزاران برابر الان باید هزینه کنند
که چه زود دیر میشود......
و واقعیتی دیگر اینکه ما فرهنگیان انگار خواب هستیم فقط حرف زدن کافی نیست
سال اقدام و عمل است بنظرم تا اعتراضات خود را جلوی مجلس و... با صدای بلند بیان نکنیم انتظار نداشته باشید که با مقاله های نوشته شده در صدای معلم معجزه ای در وضعیت فعلی آ پ رخ دهد
شاید هم بهشون دستور دادن اینطوری برخورد کنن با فرهنگیان کشور
باید دعا کنیم همین مقدار حقوقی ک هم میدهند از کف نرود و به آنسوی مرزها روانه نشود.
خانه از پای بست ویران است و ما در خواب خوش معنوی..!!!!
مذهب افیون توده هاست.
ما فرهنگیان هستیم که دولتها و مجلسیان رو تعیین میکنیم، یه روزی عاقبت فرهنگیان بیدار می شن، نمونه بارزش میثاق نامه ای که تعدادی از نمایندگان مجلس امضا کردن، برای دوره ی بعد تعداد بیشتری رو با میثاقنامه میفرستیم مجلس
امیدوارم برای مسئولین هم فرستاده شود شاید...
به به و چه چهش در هفته معلم با القاب فریبنده ای چون فرشته و شغل انبیا برای ما و حقوق های 100 میلیونیش برای آقایایون مدیر.
متاسفانه بسیاری از همکاران ما مثل نویسنده این مطلب شجاعت بیان واقعیتها رو ندارن
مرگ اخلاق....
مرگ عدالت...
به قول دکتر قیصر امین پور عزیز
هر چه روزی آرمان پنداشت حرمان شد همه
بگو بیمه حقه بازی
بگو بیمه کلاه برداری
بگو بیمه پر کردن جیب دست اندرکاران
هر چی می خوای بگو اما نگو طلایی لطفا
دیروز بچه رو بردم دکتر، گفتن دفترچه رو قبول ندارن و ویزیت آزاد دادم!!!!
مگه میشه یکی توی این کشور 710 میلیون تومن توی یک ماه دریافتی داشته باشه و تمام پرسنل اون وزارتخانه و ارگان بی خبر باشن؟
جامعه اي که تربيت فرزندانش را اولويت خود نمي داند, لاجرم فرزنداني ناهنجار تحويل خواهد گرفت و اين ناهنجاري در آينده تاوان سختي دارد
آنچه البته به جايي نرسد فرياد فرهنگیان است
سایت هم کاری نمی تواند بکند فقط وحدت ویک صدا شوید تا به حقتان برسید ما ملت ایران راضی نیستیم ...
مطلب که ننویسیم، سایت هم نزنیم، صدا هم که ازمون درنیاد، شما بفرمائید چطوری؟
اگر اون مدیرانی که 500 میلیون و 700 میلیون میگیرن هم جز ملت ایران باشن، اونها حتما راضی هستن، خوووب هم راضین
اتفاقا همین مطالب از 100 تا تحصن بیشتر تاثیر داره
این فیش های حقوقی هم نمک بر زخم معلمان پاشید که سالهاست به بهانه نبودن بودجه اضافه کارهای چندرغاز مارو با تاخیر میدادن
مدتهاست این خانه به ویرانه تبدیل شده
بسیاری از خرابی ها از حرف نزدنه