هر دو سال یک بار با نزدیک شدن به انتخابات، بحث تکراری پی گیری مطالبات فرهنگیان و احقاق حقوق آنان سر خط برنامه های پیشنهادی کاندیداها می شود. غیر از نقش مهم و تأثیرگذار فرهنگیان در اجرای انتخابات، حضور ایشان و خانواده هایشان در پای صندوق های رأی از ظرفیت های بزرگ نظام محسوب می شود.
حال باید ببینیم که حضور مؤثر این قشر فرهیخته در مناسبات اجتماعی و سیاسی کلان کشور، بعد از فرآیند انتخابات چه گشایش هایی را برای آنها به ارمغان خواهد آورد. گرچه عدم وفای به عهد منتخبین در اغلب موارد، باعث کمرنگ شدن اعتماد این قشر فرهیخته و زحمتکش به وعده های کاندیداهای ادوار مختلف شده است، اما هرگز باعث نشده که آنها ذره ای از آرمان های ملی و دینی خود عقب نشینی کنند.
لذا شایسته نیست که توجه مسئولان اجرایی و قانون گذاران نظام فقط در این مواقع به توانمندی های معلمان و نقش مؤثر آنان در محاسبات نظام معطوف شود.
با توجه به جایگاه ویژه فرهنگیان در تشکیل زیرساخت انسانی، فکری و اجرایی کشور، ضروری است که در برنامه ریزی های توسعه و پیشرفت آینده و سیاستهای کلان کشور جایگاه معلمان به طور جدی تر مورد توجه خاص قرار گیرد که کوتاهی در این امر تهدیدات جدی را برای آینده کشور در بر خواهد داشت. تهدیداتی در حوزه فرهنگ، مدیریت، اقتصاد، علوم و امنیت و ... .
به عنوان مثال موضوع و راهبرد اقتصاد مقاومتی در آینده پیشرفت اقتصادی و صنعتی کشور ما بسیار کارگشا خواهد بود.
همان طور که رهبری معظم نظام فرمودند، درون زا بودن اقتصاد بومی ( نه درون گرا ) از شاخصه های اصلی اقتصاد مقاومتی است که ریشه در فرهنگ نهادینه شده در دوران کودکی افراد خصوصاً دوره دبستان دارد. از سوی دیگر آموزش بهره وری، کارآفرینی، بازیافت، صناعت و ... همه از مواردی است که اگر در مدارس ابتدایی ما به آن توجه شود، در آینده مدیرانی کارآمد، خلاق و انسان های کارآفرین و کارآمد را تقدیم جامعه خواهد کرد.
یا اینکه فرهنگ دوری از اسراف و انس با قرآن و احترام به نظر جمعی و ... همه قابل بنانهادن در سنین مدرسه است.
حال سوال این جاست که آیا بستر برای چنین سیاست هایی در آموزش و پرورش فراهم شده است؟
آیا انتخاب و گزینش معلمان برای چنین اهدافی صورت می گیرد؟
آیا تربیت معلمان در همین راستا صورت می گیرد؟
آیا برنامه آموزشی موجود در نظام آموزشی ظرفیت چنین راهبردها و سیاست هایی را دارد؟
آیا نگاه به معلم و فرهنگ در کشور ما به اندازه نفت اهمیت یافته است؟
آیا جایگاه و منزلتی که در دین مبین اسلام برای معلم بیان شده است و در قانون سیاست های کلی آموزش و پرورش و سند تحول بنیادین مطرح شده، در باور مسئولان نقش بسته است. آیا انسان سازی از پول سازی و استخراج نفت و ... برای جامعه ما اولویت دارد؟
و ده ها سوال دیگر که برای دست یابی به استقلال هویتی، اقتدار اقتصادی، توسعه و رفاه باید به آنها پاسخ داده شود.
مخلص کلام اینکه نظام باید :
فرهنگیان را نه یک قشر مصرف کننده غیر مولد، نه سرباز پیاده ای که فقط برای اجرای فرامین ستادی ها و ... به کار می آید، بلکه مغز متفکر جامعه و مولد فکر و اندیشه و خلاقیت برشمرد و نه تنها بر شمرد بلکه تمجید کرد. توجه کرد و محور قرار داد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
وقتی ما معلمان بسرعت و رقابتی برای هیات های اجرایی یا ناظر اعلام امادگی و ثبت نلم میکنیم اونم معلوم نیست کی دستمزدشو بدن و...
یعنی شماثبت نام نکردی؟؟؟!!!
شما چطور؟
کاش روزی بزودی برسد ک معلم نیاز مالی نداشته باشد
به معلمی فکرکنیدک دوتاقرزنددانشجوداره ویکیشون تازه ازدواج کرده وبایدبفکرجهازش باشه!!!
به نظر من کار نیکو کردن از پر کردن است.
به قول شما همکارا اگه شما کار انتخابات راه نیندازید،خلاصه انتخابات برگزار میشه ولی شما باید فکر اساسی بکنید و دانش آموزانی تربیت کنید که معنی عدالت و قدر شناسی را بداند و فردا که به جایی رسید،پست و مقام او را نگیرد و بداند که حق را باید داد نه اینکه به زور باید بگیرند.« به قول مرحومه پروین اعتصامی: این اشک دیده ی من و خون دل شماست» که بر اثر بی لیاقتی بعضی از مسئولین توسط عده ای هزار هزار میلیارد به تاراج می رود.