فرهنگیان و انتخابات پیش رو

 این روزها تنور انتخابات گرم است و نامزدها دغدغه ی تایید صلاحیت خود را دارند . مردم و اصناف و گروه های سیاسی نیز منتظرند تا ببینند از خان اول انتخابات که تایید صلاحیت هاست چه افرادی به سلامت گذر خواهند کرد .
چگونگی ریخته شدن آرای انتخابات مجلس به صندوق ها در ایران حکایت خاص خودش را دارد . در کلان شهرها که حدود نیمی از نمایندگان از این حوزه های انتخابی وارد مجلس می شوند ، بیشتر آرا سمت و سوی سیاسی دارد ولی در شهرهای کوچک و مناطق روستایی این مناسبات قومی هست که تعیین کننده است . البته سوابق کاری و شخصیت، فن بیان و حتی قیافه ی نامزد و مقدار هزینه ای هم که برای تبلیغات می کند بسیار مهم است .
در ایران احزاب سیاسی با نفوذی که بتواند آرای زیاد و تعیین کننده ای برای یک کاندیدا فراهم آورند وجود ندارد ( البته اینکه اگر بسیج به نفع نامزدی فعال شود با توجه به اینکه قانونا حق فعالیت سیاسی را ندارد، بحثش جداست).

به همین دلیل بیشتر جبهه های سیاسی ( احزاب و گروه های سیاسی هم سو ) هستند که تا حدودی می توانند با پشتیبانی از یک نامزد موجبات موفقیت او را در انتخابات فراهم آورند .

البته لازم به ذکر است که خود نامزد باید از یک رای پایه ی قابل توجهی برخوردار باشد (حداقل حدود نصف آرای لازم برای پیروزی در حوزه انتخابیه ) تا حمایت جبهه ی سیاسی خاص بتواند تعیین کننده گردد .
این جبهه های سیاسی در حال حاضر جبهه ی اصلاح طلبان ، اعتدال گرایان و اصول گرایان هستند. این گروه های سیاسی با نفوذی که در اقشار مختلف مردم دارند در بسیاری جاها علی الخصوص شهرهای بزرگ می توانند تاثیرگذار باشند .

حوزه ی نفوذ اصلاح طلبان ؛ طبقات متوسط و تحصیل کرده دانشگاهی و صنعت و فرهنگیان و حتی منتقدان نظام است و اصول گرایان نیز در طبقات سنتی و سرمایه داران و بازاریان سنتی و اقشار مذهبی و که با مساجد و منابر مانوس هستند ، می باشند . اعتدال گرایان نیز حوزه ی نفوذی در بین هر دو طیف دارند.
جدا از جبهه های سیاسی ، حمایت گروه های اجتماعی بزرگ مثل کارگران ، فرهنگیان ، هنرمندان ، قهرمانان ملی ، و فرهیختگان و نخبگان سیاسی جامعه نیز در رای آوری کاندیداها کمابیش تاثیر گذار است .
کارگران که بزرگترین تشکل صنفی در ایران به نام خانه ی کارگر را دارا هستند معمولا در انتخابات مختلف تاکنون نامش پای لیست ها و یا عکس تبلیغاتی برخی نامزدها بوده و در برخی موارد موفق شده کاندیدای صنفی خود را به مجلس بفرستند و یا حمایت آن ها از گروه های سیاسی به موفقیت آن گروه در انتخابات کمک کرده است . در این انتخابات هم پیش بینی می شود این رویه را ادامه دهند .
بعد از کارگران ، فرهنگیان بزرگترین گروه صنفی هستند که در جامعه حضور دارند ولی بر خلاف کارگران که از تشکیلات صنفی نسبتا منسجم و فراگیری برخوردارند ؛ فرهنگیان از تشکیلات صنفی گسترده و با نفوذی در بین جامعه ی خود بهره نمی برند .

بزرگترین تشکیلات صنفی فرهنگیان کانون های صنفی فرهنگیان می باشند که در مرام نامه ی آن ها فعالیت سیاسی وجود ندارد و گستردگی و نفوذ قابل توجهی نیز بین فرهنگیان ندارند .

تشکل های دیگر (سازمان معلمان ایران ، مجمع فرهنگیان ایران اسلامی ،انجمن اسلامی معلمان ) که در رویه کاری آن ها فعالیت سیاسی تعریف شده است ،نیز از گستردگی و نفوذ صنفی به مراتب کمتری برخوردارند .

لذا انتظار نمی رود که بتوانند به صورت مستقل کاندیداهایی را در انتخابات پشتبانی کرده و راهی مجلس کنند .

راه دیگر آن است که تشکل های سیاسی صنفی فرهنگیان با وارد شدن در جبهه های سیاسی موجود و اضافه نمودن معدود کاندیدهای صنفی مورد نظرشان حداقل سهم را در لیست موجود داشته باشند و با اضافه شدن نام تشکل در کنار دیگر گروه های سیاسی موجود در لیست جبهه ی مورد نظر سهم خود را در موفقیت اعضای لیست ادا کنند و بعد از راه یابی نامزدهای جبهه ی مورد نظر به مجلس از آن ها انتظار داشته باشند که به خواسته های صنفی فرهنگیان توجه ویژه داشته باشند.

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .

https://telegram.me/sokhanmoallem

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید