واقعیتی که بارها تکرار و بر آن تاکید شده، این است که در جامعه ما به دلیل نبود تشکل‌های متنوع و گروه‌های قدرتمند با کارویژه‌های صنفی که بتوانند سلایق و گرایش‌های موجود در جامعه را نمایندگی کنند، فضای مجازی به بستری تبدیل شده که بسیاری از امور صنفی در آن مطرح می‌شوند و بسیاری از نیروها و فعالان صنفی نیز رفتار و کنش صنفی خود را در این بستر و از جایگاه فضای مجازی بروز می‌دهند. به این ترتیب و با گسترش فضای مجازی، در ماه‌های گذشته در جامعه ما طیفی به وجود آمده است که باید آن را نیروهای « مجازی-صنفی » لقب داد. اما با توجه به این امر مسلم که فضای مجازی و تشکل صنفی هر یک دارای کارویژه‌های خاص و منحصر به‌فرد خودشان هستند، طبیعی است که در صورت غیاب یا ضعف هر یک از این دو نهاد، بخشی از امور صنفی مورد نیاز بر زمین می‌ماند.
در چنین شرایطی لازم است نیروها و فعالان صنفی نیز با تاکید بر نهادمند شدن امور و تفکیک نقش‌ها و کارکردها، به سمت تشکل‌یابی و سامان دهی و تعمیق فعالیت‌های سازمان‌یافته صنفی پیش بروند و مبنای اصلی فعالیت‌های صنفی خویش را در فضایی واقعی درون تشکل‌ها و سازمان‌های رسمی و قانونی صنفی قرار دهند.
البته حتی در چنین شرایطی نیز فضای مجازی به‌عنوان بازو و ابزار تشکل‌ها یا بستری برای بروز و انجام برخی کنش‌ها و واکنش‌های نیروهای صنفی عمل می‌کند و اینجا محدوده‌ای است که فضای مجازی و فضای واقعی دارای کارکردهای مشترک یا مکمل هستند.
بنابراین در جریان فرآیند توسعه‌یافتگی انتظار می‌رود که با تفکیک و بعضا جابه‌جایی نقش‌ها، بخشی از عناصر « مجازی-صنفی » به نیروهای «صنفی-مجازی» تبدیل شوند.
هر چند ذکر این نکته نیز ضروری است که اگر برخی همکاران تصمیم گرفته‌اند به‌عنوان یک فعال صنفی- حرفه‌ای ظاهر شوند، باید لوازم آن را مهیا کنند و نتایج ضروری آن را نیز بپذیرند.
اگر گروهی قصد دارند جایگاه خود را در جامعه صنفی تغییر دهند و از یک عنصر « مجازی-صنفی » به یک فعال « صنفی-مجازی » تغییر نقش دهند، با توجه به آنچه که قبلا ذکر شد، لازمه آن عضویت در تشکل‌های صنفی موجود یا ایجاد یک گروه صنفی رسمی است. البته گروهی برای بقا و نه برای رفتن؛ چراکه تنها در این شرایط، تغییر نقش و جایگاه عملا صورت خواهد گرفت و ثمرات مثبت آن به بار خواهد نشست.
روزنامه فرهیختگان
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.