عبدالجلیل کریم پور *
هراز چند گاهی در آموزش و پرورش شاهد برگزاری جلساتی با عناوین مختلف هستیم که طبعا اثرات این جلسات باید در بهبود وضعیت آموزشی موثر باشد اما، آیا این هدف از انجام جلسات منتج می‌شود؟ مدت‌ها از برگزاری این جلسات می‌گذرد و باید نتایجی حاصل شده باشد. این نتایج چیست؟ بدون شک بهبود وضعیت آموزشی نمی‌تواند با برگزاری چند جلسه انجام گیرد مگر اینکه، خواهان بازخورد آن، آن هم نه صوری بلکه جدی از جانب مدیران مدارس باشیم. مطمئنا انجام روش‌های نوین تدریس و بهبود وضعیت آموزشی با ارائه چند بخشنامه و صورت‌جلسه امکان‌پذیر نخواهد بود بلکه باید تصمیمی جدی در این باره گرفته شود. جلسات زمانی مثمرثمر است که همه فاکتورها برای انجام راهکارهای ارائه شده درنظر گرفته شود؛ مدیری که در جلسه شرکت می‌کند از تخصص مدیریتی برخوردار بوده، راهکارهای ارائه شده منطبق با وضعیت موجود در نظر گرفته شود، برگزاری جلسات به صورت کارگاه‌های آموزشی و استفاده از کارشناسان و متخصصان خبره انجام گیرد، از ارائه سخنرانی‌های کسل‌کننده و رفع تکلیف‌ها جلوگیری شود، تعارف و تکلف‌ها و نان به قرض دادن‌ها و تملق‌گویی‌ها حذف شود و...
مدیر باید یاد بگیرد به نحو صحیح و منطقی و منطبق بر واقعیات از وضعیت‌های بحرانی انتقاد کند به‌گونه‌ای که بودن روی صندلی مدیریت موجب سرپوش گذاشتن بر بسیاری از مشکلات و معایب نشود. ما هرساله شاهد افت تحصیلی هستیم و به‌رغم برگزاری جلسات متعدد همچنان این افت ادامه دارد. اگر چه باید قبول کرد که عوامل متعددی در ایجاد افت تحصیلی موثر است اما، باید اقرار کرد که برگزاری جلسات نتوانسته مانع یا کاهش‌دهنده این افت شود. از دید نگارنده به‌جای برگزاری جلسات متعدد و هزینه‌های مربوط به آن باید روش کار را تغییر داد. باید درست ارائه داد و دقیق خواست! آن هم زمانی امکان‌پذیر است که همه عوامل تخصصی باشند. هم جلسات را جدی‌تر و دقیق‌تر کرد و هم خواسته‌ها را، تا اثربخش باشند.
بیاییم آخرین جلسه‌ای را که برگزار کردیم، بازخورد آن را ببینیم. آیا مثمرثمر بوده است؟ اگر اثربخش نبوده تدبیری بهتر برای رفع بحران بیندیشیم. که اگر چنین کردیم حتما قدم موثری در رفع بحران‌های آموزشی برداشته‌ایم!
* آموزگار
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.