هفته ی اول اردیبهشت ماه 1400 با دفتر سرپرست دانشگاه فرهنگیان اصفهان تماس گرفتم.
سلام روز شما به خیر باشد .کارگری هستم از « صدای معلم » . می توانم با آقای آقاحسینی صحبت کنم.
رضایی مسئول دفتر آقای آقا حسینی: کارتان چیست؟
کارگری: می خواهم با ایشان مصاحبه داشته باشم.
رضایی: امروز می توانید تشریف بیاورید. تا یک ساعت دیگر می توانم خودم را برسانم.
رضایی: آیا می خواهید برای تبریک هفته ی بزرگداشت مقام معلم صحبت کنید؟
صدای معلم: البته این روز را به شما و همه معلمان تبریک می گویم ولی می خواهم در باب مسائل و مشکلات دانشجو معلمان ، مهارت آموزان معرفی شده به دانشگاه فرهنگیان و سوالاتی از این دست با ایشان صحبت کنم.
رضایی: صدای معلم کجاست ؟
کارگری: دفتر مرکزی تهران است ولی شما می توانید صدای معلم را در اینترنت جست و جو کرده و فعالیتهای رسانه را ببینید.
رضایی: فرمودید حوزه فعالیت صدای معلم در مورد چیست؟
کارگری: صدای معلم یک پایگاه خبری - تحلیلی است . در مورد مسائل مربوط به آموزش و پرورش ، معلمان ، دانشآموزان و فعالان عرصه تعلیم و تربیت نگاه پژوهشی - تحلیلی دارد و با یک نگاه سیستمی به آن می پردازد و حتی جامعه را از دریچه آموزش و پرورش رصد می کند .
رضایی: می خواهید چه سوالاتی بپرسید؟
کارگری: چنانچه با مصاحبه موافقت نمایند روز ملاقات خدمت ایشان عرض خواهم کرد .زودتر متن سؤالات را ارائه نمی کنم.
رضایی: پس اجازه دهید در مورد پیشنهاد شما با ایشان صحبت کنم و به شما خبر دهم.
کارگری: مشکلی ندارد منتظر می مانم.
۱۰ دقیقه بعد تماس گرفتند و گفتند: روز چهارشنبه میتوانید تشریف بیاورید. گفتم بله مشکلی ندارم چه ساعتی؟
رضایی: ساعت یازده خوب است ؟
کارگری: من یازده و نیم آنجا هستم.
روز چهارشنبه علی رغم برنامه ریزی که انجام داده بودم ، ساعت ۹ صبح از دفتر آقای آقا حسینی تماس گرفتند که ایشان جلسه ای دارند و نمیتوانند برای مصاحبه شرکت کنند .امروز به دفتر نیز نمی آیند. هفته آینده ، یکشنبه صبح تماس بگیرید اگر در دفتر حضور داشتند تشریف بیاورید.
روز یکشنبه صبح با دفتر ایشان تماس گرفتم و گفتند این هفته امکان مصاحبه برایشان مقدور نیست ، برای هفته آینده با شما تماس می گیریم. هفته آتی مجددا تماس گرفتم و همین جواب را شنیدم.
تا به امروز موفق به مصاحبه با ایشان نشدم .گمان آن می رود که با توجه به حاشیه های دوره های مهارت آموزی و تحویل سرپرستی به ایشان در 6 آذر 1399 ، احتمال آن می رود نگران خدشه دار شدن سابقه ی مدیریتی برایشان وجود داشته باشد. لذا از مصاحبه کردن سرباز زدند.
البته قبل از پیشنهاد مصاحبه با آقای آقا حسینی به عنوان سرپرست دانشگاه فرهنگیان استان اصفهان با تعداد زیادی از دانشجو معلمان و مهارت آموزان دوره اول و دوم معرفی شده به دانشگاه فرهنگیان در باب مشکلاتشان گفت و گو و صحبتهای آنان را یادداشت نمودم . انتظار می رفت با توجه به دغدغه های موجود و دلواپسی های دانشجویان از شرایط نامناسب، پاسخ قابل توجهی برای برخی از سؤالات از جانب سرپرست این دانشگاه شنیده می شد.
طفره رفتن از پاسخگویی و رفتارهای نامعقول مسئولان در اقناع خبرنگاران، معضل شایعی در مطالبه گری این حوزه برای فعالان این عرصه می باشد . امید است این فرهنگ ناصواب به سمت و سوی بهینه شدن تحول پیدا کند.
امروزه شمار زیادی از مردمان دنیا در ضمیر خود احساس می کنند فریب خورده اند. لذا در تمام شرایط دیگران را عاملی برای عدم موفقیت خود میدانند آنچه برای حوزه فردی لازم است امنیت است و محلی که متعلق به فرد باشد که در آن از ادعاهای عموم در امان بمانند آنچه برای حوزه عمومی لازم است نیز آن است که از منافع خصوصی در امان بماند.
در این روزها سری به پردیس فاطمه الزهرا (س) زدم. در بدو ورودم به ساختمان ، منشور حقوق دانشجویی را در پنل ها یا به صورت بنر و تابلو برای آشنایی دانشجویان با حقوق دانشجویی خود به عنوان معلمان آینده و راهنمایانی که باید نسل آینده را با چارچوبهای حقوق شهروندی و مدنی آموزش دهند ، در فضای اداری و آموزشی دانشگاه مشاهده نکردم. اگر در مصاحبه بودم می پرسیدم آیا دوره هایی را برای آموزش این منشور برای دانشجویان تاکنون داشته اید؟ هرچند جواب دانشجویان را در این رابطه شنیده ام.
یکی دیگر از سؤالاتی که لازم بود از ایشان در مصاحبه پرسیده شود راجع به پرونده های گزینشی است که برای دانشجویان، بی پروا تشکیل می شود. مسلما همگی خبر داریم، یکی از ساحت های تربیتی سند تحول بنیادین ساحت سیاسی و اجتماعی ست و همه معلمان باید بدانند و در مشارکت آن کوشا باشند. دلیل سکوت ناشی از ترس دانشجویان در دانشگاه فرهنگیان را چه کسانی دامن می زنند ؟
در مصاحبه های من با دانشجو معلمان اکثراً از جو منفی و ترسناک دانشگاه می گویند. عدهای در گرو اهداف خاصی حتی برای دانشجویان خوب و ممتاز نیز زمینه پرونده سازی را مهیا می نمایند و پای آنان را هر از چندگاهی به هسته گزینش باز میکند .
با توجه به بیان این موضوع از زبان اکثریت به دور از کتمان ، بهتر است پاسخ صریح و شفافی نسبت به رد یا قبول این موضوع در جهت تنویر افکار عمومی وجود داشته باشد.حتما می دانید که اگر این رویه ادامه پیدا کند ریزش ورود نخبگان – علی رغم توصیه سران کشور بر جذب دانشجویان رتبه های برتر - را در سال های آتی از انتخاب رشته دانشگاه فرهنگیان شاهد هستیم.
با توجه به شکایت تعداد زیادی از دانشجو معلمان از این وضع، آیا میزان مشارکت حراست با دانشجویان تعاملی است؟ طرز تفکر و نگاه این کارشناسان نسبت به کدام دهه های تاریخ قرن حاضر دیکته می شود؟
با توجه به صحبت هایی که در سال 1398راجع به نداشتن صرفه اقتصادی دانشگاه فرهنگیان برای دولت و اقدام به جمعآوری آن مطرح شده بود آیا عدم رسیدگی به وضعیت رفاهی و آموزشی دانشجویان در این دانشگاه می تواند حاکی از ریشه دار بودن همان تصمیمات باشند؟
در گفت و گوی دو طرفه بهتر می توان این دست سؤالات را بدون نقض و فرض بررسی و احیانا در رفع آن نقطه نظرات بهتری داشت.
همه ی مصاحبه ها قرار نیستند به تعریف و تمجید و یا تبلیغ کسی منتج گردند. مهم آن است که " رسانه " در " حوزه عمومی " در مسئولیتی که پذیرفته است به وظیفه " مطالبه گری " خود پای بند باشد و توجیه گر ناکارآمدی وضع موجود نشود .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
با سلام و عرض ادب
نباید این گونه موارد را نادید گرفت و همان طور که خوب ماجرا گفته می شود، بد آن نیز گفته شود.
زمانی همین کج خلقی ها و رفتارهای نامتعارف به چشم می آید. همیشه وضع چنین نمی ماند.