حقوق بالای معلمان و اعتراض سایر حقوق بگیران ؟!

"آقای الهیار ترکمن: تفاوت حقوق یک معلم با استاد دانشگاه خیلی کم شده است تا جایی که خیلی از استادان دانشگاه به این قضیه اعتراض کردند."

بحث معیشت و حقوق پایین معلمان مسئله تازه ای نیست و در بیشتر سالها معلمان خواهان رفع این مشکل بوده اند؛ از دولت ها و مجلس های وقت تا مجلس و دولت فعلی همیشه قول پیگیری و رفع مشکل را داده اند، طرح های بسیاری تحت عناوین مختلف نوشته شده است، کارشناسان و متخصصینی در کارگروه و کمیسیون های مختلف طی ماهها و سالها موضوع را بررسی کردند، اما نتیجه ای حاصل نمی شود و مشخص نیست زمان رفع این مشکل کی فرا خواهد رسید.

این روند تکراری و بی معنی، نه تنها باعث افزایش روزافزون مشکلات مالی معلمان شده است، بلکه، به شکل گیری ذهنیت منفی معلمان نسبت به مسئولین تصمیم گیر و مرتبط با موضوع انجامیده است؛ چرا که رسیدن به حقوق و مزایای متناسب با واقعیتهای اقتصادی و مخارج زندگی حق همه حقوق بگیران و اقشار مختلف است و پایین نگه داشتن دریافتی معلم، عادلانه نیست.

در سالهای اخیر وعده مسئولین برای ارتقا حقوق و مزایای معلمان به طرحی به نام " رتبه بندی" گره زده شده است طرحی که در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش آمده است و طبق آن، همراه با ارتقا کیفی کار معلم، حقوق و مزایا نیز افزایش خواهد یافت؛ البته چگونگی بررسی کیفیت کار معلم و ارتقاء آن خود جای بحث فراوان دارد که در این گفتار نمی گنجد؛ اما، در سالیان اخیر به علت وعده های مسئولین، معلمان اجرای این طرح را مساوی با حل مشکلات معیشتی خود می دانند؛ در حالی که کلیت موضوع بیشتر از آنکه به "اسم و عنوان یک طرح" وابسته باشد به اراده دولت و مجلس وابسته است و اصولا گره زدن دریافت حقوق و مزایای مناسب به طرح رتبه بندی درست نیست.

مشوق مالی برای ارتقا کیفیت کار و ارائه ایده و عملکردهای خاص به همگان تعلق نخواهد گرفت، اما در قبال انجام وظایف یک معلم و تدریس مطلوب طبق سرفصل های تعیین شده، باید حقوقی مناسب به معلمان پرداخت شود، همچنان که سایر حقوق بگیران دولت در قبال دریافت حقوق و مزایای مناسب و برخورداری از رفاهیات مطلوب، نیازمند انجام کاری جز وظایف محوله پست سازمانی خود نیستند و افزایش حقوق آن ها به اعتراض و ارسال پیامک و...، تشکیل کارگروه های هر ساله، مصاحبه نماینده مجلس و سازمان برنامه و بودجه و دولتیون، لایو های اینستاگرامی، جلسات با تشکل ها، توصیه مسئولین دولتی و برگزاری آزمون و کسب نمره... گره زده نمی شود.

در این شرایط که معلمان انتظار حل مسئله را دارند و با وجود واضح بودن اختلاف بین حقوق و مزایای معلم و سایر حقوق بگیران، مسئولین سخنانی بر زبان می رانند که گویی معلم حقوق بگیری اضافه بر پیکره ی دولت است و اگر بر همین منوال سخن ها بر زبان جاری سازند، بعید نیست به زودی خلقِ شاهکار کنند و حکم به انحلال وزارت آموزش و پرورش دهند و فاتحانه بار مالی از دوش دولت بردارند و شاید جامعه را اقناع کنند بدون درس و کلاس و معلم، گواهی پایان تحصیلات با ما! نگرانی برای چه؟

امروزه متاسفانه گروهی کارکرد معلم و مدرسه را به قدری سطحی می دانند که در نظرشان، با هر شرایطی می شود آموزش و پرورش را دنبال کرد...

اعلام نزدیکی حقوق و مزایای معلمان با اساتید دانشگاه و اعتراض اساتید مضحک است و تاسف بار...
وقتی روزِ روشن را شب، و شب را روز اعلام کنند؛ پس در این شرایط حرفی برای گفتن نمی ماند...

برخی تصور می کنند با اعلام اعداد و ارقام و تجزیه و تحلیل های سطحی می توانند معلم را قانع کنند، غافل از آنکه این اعداد و ارقام چیز پنهانی نیست که معلم و جامعه به آن ها دسترسی نداشته باشد؛ رقم احکام حقوق بگیران دولت مشخص است و نیز، مزایای دریافتی آنان از قبیل: اضافه کار، حق لباس، ماموریت، حق مسکن، حق غذا، حق ایاب و ذهاب، هزینه تحصیل فرزند، کارانه، پاداش ها، خوار و بار و وام های خاص جهت خرید مسکن، خودرو ...
البته معلمان نسبت به پرداخت حقوق و مزایای مناسب و مطلوب به سایر حقوق بگیران معترض نیستند و قطعا از تامین هزینه های زندگی هموطنان خود خوشحال خواهند شد.

پس بهتر است تقلا برای اقناع معلم جای خود را به تلاش برای پرداخت حقوق و مزایای مناسب به معلم بدهد و از مسیر حاشیه سازی خارج شود و اگر دولت و مجلس به رفع مشکل اعتقاد دارند، نباید مسئله حقوق، بدون نتیجه در رفت و برگشت های بیهوده بماند...
کمیسیون
کارگروه
هیئت
جلسه
بازبینی
کمیسیون
کارگروه
هیئت
جلسه
بازبینی
و...

شاید بتوان بهترین راه برای رفع مشکل را افزایش حقوق و مزایای معلمان به انداره سبد هزینه های خانوار دانست؛ حال به هر اسم و عنوانی...

در حال حاضر کارشناسان سبد هزینه های زندگی را نزدیک ۱۰ میلیون تومان اعلام کرده اند؛ متوسط حقوق و مزایای معلم ۵ میلیون تومان است، اگر سال آینده دولت ۲۵ درصد به حقوق ها اضافه کند حقوق معلم به ۶ میلیون و ۲۵۰ هزار تومان خواهد رسید.

حال اگر دولت به اسم رتبه بندی ۲۰ درصد دیگر به حقوق معلمان اضافه کند حقوق به ۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان خواهد رسید...

نهایتا اگر حقوق معلم افزایش سالانه و افزایش دیگری تحت هر عنوان ( رتبه بندی/ قانون مدیریت خدمات کشوری یا...) را تجربه کند و قدری خود را به هزینه سبد خانوار برساند، سال آتی هزینه سبد خانوار افزایش خواهد داشت و فاصله فعلی اگر بیشتر نشود کمتر هم نخواهد شد؛ پس علاج کار این است که ابتدا حقوق معلم به سبد هزینه خانوار برسد سپس مثل سایر حقوق بگیران افزایش حقوق را داشته باشد در غیر این صورت این موضوع همچنان باقی خواهد ماند و مشکلات معیشتی یقه معلم را رها نخواهد کرد...

موضوع مهمی که نادیده گرفته می شود بحث مزایا و رفاهیات است که معلمان در این حوزه عایدی خاصی ندارند و باید در این خصوص دولت و مجلس تمهیدات لازم را در نظر بگیرند.

با یک مثال کاستی حوزه رفاهیات روشن می شود:
وام مسکن معلمان در حال حاضر ۵۰ میلیون تومان است که کفاف رهن یک منزل را نمی دهد تا چه رسد به ساخت یا خرید مسکن...( تعداد بسیار معدود)
با ملاحظه مصاحبه آقای الهیار ترکمن، به نظر می رسد افزایش حقوقی در کار نیست و اگر افزایشی باشد ناچیز و همراه با طراحی شیوه ای خاص و زمانبر خواهد بود...
وقتی حقوق بالای معلم دادِ اساتید دانشگاه را درآورده، پس، نباید انتظار افزایش حقوق خاصی داشت!

شاید باز کار به صدور احکام، اصلاح احکام، لایوهای اینستاگرامی و جلسات با نمایندگان و تشکل های معلمان بکشد و خروجی آنچه باشد که درنظر دارند، نه آنچه مطلوب و حق معلم است...
امیدواریم این گونه نباشد و با همت دولت و مجلس شاهد رفع مشکل معیشتی معلمان باشیم.

بخشی از سوالات مطرح شده و پاسخ های معاون برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش به شرح ذیل می باشد:
خبرگزاری " ایران" به تاریخ ۱۳۹۹/۰۸/۲۰

"اگر برای سال آینده قانون شود معلمان چقدر افزایش حقوق دارند؟

فعلاً نمی‌توان دقیق درباره میزان افزایش حقوق معلمان اعلام نظر کرد چرا که ما هنوز در کشاکش بررسی مواد بودجه سال ١٤٠٠ هستیم و تا نهایی شدن آن باید منتظر ماند، اما تمام مواردی را که تأثیرگذار بر بودجه ١٤٠٠ است پیش‌بینی کرده‌ایم تا به سازمان برنامه بودجه پیشنهاد دهیم.
مجلس می‌گوید دریافتی معلمان در وزارت آموزش و پرورش باید مثل وزارت علوم باشد، آیا نگاه شما به این لایحه این‌گونه است؟
ما معلم‌ها را بر اساس نظام حرفه‌ای خودش نگاه می‌کنیم. نمی‌خواهیم به سمت استادی ببریم و نمی‌خواهیم این مقایسه را انجام دهیم. هراکنون با توجه به اقداماتی که در خصوص حقوق معلمان صورت گرفته است تفاوت حقوق یک معلم با استاد دانشگاه خیلی کم شده است تا جایی که خیلی از استادان دانشگاه به این قضیه اعتراض کردند.

امسال با اجرای نظام رتبه‌بندی معلمان چقدر افزایش حقوق داشتند؟

اگر حقوق یک معلم را در سال ٩٩ با حقوقی که در سال ٩٨ می‌گرفت مقایسه کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که رشد خوبی صورت گرفته و آمارها هم نشان می‌دهد که حقوق معلمان 58 درصد افزایش یافته است."

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید