هر قدر تعطیلی مدارس طولانی تر شود و هر قدر نرخ فقر اقتصادی در جامعه افزایش یابد، این جا ماندگی به شدت افزایش خواهد یافت.
۳/۵ میلیون که به آموزش مجازی دسترسی ندارند، اغلب دانش آموزان هم در مدارس دولتی درس می خوانند که پلتفرمهای یادگیری از راه دور موجود از کیفیت و قابلیت حداقلی برخوردار نیستند، معلمها نیز از آمادگی لازم برای آموزشهای فضای مجازی برخوردار نیستند.
بنابراین کشورهایی مانند ما با فاجعه آموزشی روبه رو هستند.
آموزش و پرورش کشور ما با این مشکلات یک راه بیشتر ندارد :
تامین منابع مالی برای مدارس، سخت گیری و نظارت قوی بر اجرای پروتکل ها و افزایش تدریجی بازگشایی حضوری مدارس.
در غیر این صورت و با طولانی شدن این شرایط، آمورش و پرورش کشور با بحران کارآمدی روبه رو خواهد شد.
فقدان زیرساختها و پلتفرمهای مناسب و حداقلی برای آموزش مجازی عملا این رویکرد را برای آموزش و پرورش کشور ما بلا موضوع می سازد. پس می ماند آموزش حضوری و تامین شرایط این نوع آموزش.
هزینه این روش بسیار کمتر از هزینه ای خواهد بود که اگر آموزش و پرورش در تامین شرایط و امکانات تعلل و کوتاهی نماید.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
چرا فرزندم را در آموزش و پرورش ثبت نام کنم در خالی که از 90 درصد معلمانش با سواد ترم و به نا حق حق شرکت در آزمون استخدامی این وزارتخانه را ندارم
البته خودتون مستحضرید که در مقطع ابتدایی بیشتر بحث سواد و یاد دادن علم محض به کودک مدنظر نیست بلکه بحث بر سر مهارت های زندگی مانند ارتباط، تفکر اجتماعی، کار تیمی و ...
ربیعی، نوبخت، خود وزیر آموزش و پرورش ...
کجای این سیستم معیوب فشل نیست که این قسمتش درست باشد؟ مثلا اقتصاد خوبی داریم، سیاست و نظام دیلماسی خوبی داریم. بهداشت خوبی داریم. کجا دست بزاریم بگیم اینجاش خوبه.
وقتی پخمگان جای نخبگان جلوس کنند همینطوریشو را ه باید شکرگزار باشیم.
هیچ فاجعه ای رخ نخواهد داد! شما اول این همه تحصیلکرده بیکار را جذب کنید، بعدا نگران تحصیل بقیه باشید! چه اشکالی دارد بچه ها یک سال هم عقب بیفتند؟ درس که از سلامتی و زندگی مهم تر نیست؟!