نتیجه جلسات دولت با تشکل های معلمان چه بود؟

  برخی تشکل ها ، نمایندگان مجلس و تعدادی از همکاران محترم چند ماه پیش در بحث " طرح رتبه بندی"، به عنوان نماینده معلمان با رئیس و مجموعه سازمان برنامه و بودجه، سازمان امور استخدامی و اداری و مسئولین وزارت آموزش و پرورش جلساتی داشتند.

عضویت در انجمن، تشکل و احزاب همراه با علاقه، آگاهی و با هدف تاثیر مثبت در حوزه های مختلف است و می تواند برای اعضا هزینه و محدودیت هایی در بر داشته باشد؛ البته گاهی منفعت شخصی دنبال می شود؛ اما، اصل این است منافع کل جامعه دنبال شود.

این مطلب هرگز به دنبال مذمت تشکل یا حزب و... نیست چرا که وجود تشکل و احزاب و نهادهای مدنی نیاز جوامع برای رسیدن به توسعه و پیشرفت است و به ورود ایده ها و نظرات مختلف برای رفع موانع و جلوگیری از تک صدایی و خود محوری کمک می کند، اما باید توجه داشت برای ورود این گروه ها به موضوعات متنوع، علاوه بر نیاز به تخصص و آگاهی، شفافیت و اعلام نتیجه کار به جامعه هدف امری ضروری است که درغیر این صورت، تصویری منفی در ذهن جامعه هدف ایجاد خواهد شد.

ورود به هر حوزه ای، باید به دور از شعارزدگی و همراه با صداقت باشد و سکوت در برابر عدم حصول نتیجه پذیرفتنی نیست.
معلمان پس از تشکیل جلسات، بسیار امیدوار بودند که با وجود حضور این تشکل ها و افراد، کم و کاستی ها دیده شود و بودجه لازم برای اجرای طرح رتبه بندی اختصاص یابد.
خرداد ماه در بیانیه و مصاحبه های این نشست ها اعلام شد ظرف یک ماه رتبه بندی از طریق دولت به مجلس ارسال خواهد شد؛ اما، وزیر آموزش و پرورش آب پاکی را روی دست معلمان ریخت و در ماه جاری اعلام کرد رتبه بندی اجرا شده است.

دولت، افزایش امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری را رتبه بندی به حساب آورده است؛ به همین راحتی...

هدف این مطب بررسی طرح رتبه بندی نیست چرا که عدم اجرای طرح مثل روز روشن است؛ بلکه، موضوع بررسی چگونگی ورود این افراد و تشکل ها در جلسات به عنوان نمایندگان معلمان و مقبولیت آنان نزد دولت در تصمیم گیری هاست؛ تصمیم گیری های بدون نتیجه و ابهام برانگیز...
آیا حضور تشکل ها و افراد خاص در این گونه جلسات، کاستی ها را رفع نموده است یا برعکس، سبب تعدیل فشار معلمان در دست یابی به مطالبات است؟
شرکت کنندگان در این جلسات آیا نظر معلمان در مورد نتیجه کار را جویا شده اند؟
آیا خود این افراد واقعا معتقدند از حق معلمان تمام و کمال دفاع کرده اند و هدف محقق شده است؟
آیا بدون ورود این افراد، افزایش امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری برای معلمان اجرا نمی شد؟
با اعلام اینکه تعدادی از معلمان و تشکل ها جهت انعکاس و دفاع از خواسته های معلمان به جلسات تصمیم گیری دولت راه یافته اند همه منتظر بودند آنان در مقابل بهانه های دولت و مجلس، نظرات کارشناسی را مطرح نمایند تا موانع اجرای طرح برداشته شود که این چنین نشد و نکته تاسف بار اینکه بعد از این ماجرا، پاسخ و بیانیه ای در تذکر به دولت دیده نشد و آنچه کم و بیش شنیدیم سخنانی بود مبهم همراه با چاشنی پر رنگ سکوت، که نشان می دهد یا این افراد با هدفی متفاوت با خواسته های معلمان وارد این وادی شده اند یا شناخت جزئی از واقعیات حوزه آموزش و پرورش دارند یا اینکه جسارت لازم را جهت اعلام "عدم حصول نتیجه" ندارند. حساسیتِ تشکل ها، احزاب و نهادهای مدنی نسبت به مشکلات عدیده حوزه آموزش و پرورش ضروری است و بی شک، جامعه و فرهنگیان از آن استقبال می کند به شرطی که کاستی ها، قاطعانه و به دور از سیاسی کاری پیگیری شود.

نه به آن نماینده شدنتان و نه به این سکوت کردنتان!

شنیده می شود برخی افراد و تشکل ها به سان رتبه بندی بی فرجام، در حال شرکت در جلساتی دیگر و حل موضوعات جدید هستند! اما باید گفت اگر بناست نتیجه موضوعات دیگر مثل رتبه بندی باشد حضور شما هیچ تاثیر مثبتی برای معلمان به همراه نخواهد داشت و بهتر است با عدم صدور بیانیه و...احترام خود به معلمان را نشان دهید.

در گروه های تشکیل شده در فضای مجازی اخبار تلاش های آنان جهت پیگیری رتبه بندی، همسان سازی حقوق و مسائل صندوق ذخیره فرهنگیان بارگذاری می شوند؛ اخیرا به طرز عجیبی همسان سازی حقوق بازنشستگان در ماه آینده (مهرماه) را به نام و تلاش های خود گره زده اند؛ گویا دولت طبق نظر آنان همسان سازی را اجرا کرده است و اصلا قانون مصوب و زمین مانده ای در این زمینه وجود نداشته است...
همچنین در بحث صندوق ذخیره باید منتظر ماند که مثلا پرداخت سهم معوق شده دولت یا تجدید ارزیابی سرمایه صندوق و هر تصمیم دیگر توسط این عده مصادره شود یا...؟

جایی که باید حرف زد، سکوت می کنند مثل طرح رتبه بندی و جایی که نیاز به حرف زدن نیست و دولت خود مشکلات را پیگیری می کند با خبررسانی متوالی و "بیانیه وار" به میدان می آیند مثل موضوع همسان سازی حقوق که برای همه حقوق بگیران بازنشسته اجرا خواهد شد و فقط مختص فرهنگیان نیست.

آیا با وجود روشن بودن مطالبات معلمان و عدم اعتراض شما به برآورده نشدنشان، به امیدواری معلمان برای پیگیری ضربه وارد نمی شود؟ آیا اعتماد معلمان نسبت به افرادی که ممکن است در آینده بنا به ضرورت تحت عنوان " نماینده معلمان" در تصمیم گیری هایی حضور یابند، از بین نمی رود؟
وقتی دولت اعلام می کند موضوع با حضور نمایندگان بررسی شد و طرح را اجرا کردیم و سکوت شما چه معنایی دارد، جز این که شما حرف دولت را پذیرفته اید و معلم هم باید سکوت کند چرا که نماینده اش حرف دولت را تایید کرده است.
به نظر می رسد دولت برای برداشته شدن بار از روی دوش خود، با شیوه ای خاص و گزینشی دست به انتخاب و دعوت از افراد و گروه ها می زند و این گونه، مطالبات جامعه هدف تعدیل می شود و به اسمِ " تصمیم گیری با حضور نمایندگان...." توپ را به زمین ذی نفعان بر می گرداند. دولت و مجلس بدانند به صرف مصاحبه و جلسه، مشکلات حل نخواهد شد بلکه اگر در عمل اقدامی متناسب با انباشت کاستی ها صورت گرفت آنگاه جامعه فرهنگیان رضایت خود را اعلام خواهد کرد.

در پایان ذکر این نکته لازم است که حساسیتِ تشکل ها، احزاب و نهادهای مدنی نسبت به مشکلات عدیده حوزه آموزش و پرورش ضروری است و بی شک، جامعه و فرهنگیان از آن استقبال می کند به شرطی که کاستی ها، قاطعانه و به دور از سیاسی کاری پیگیری شود.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید