نمایندگان معلمان یا همنوردان سیاسی ؟

بر اساس تشخیص و تصمیم رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، قرار است امروز پنجشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۹ چند تشکل سیاسی مربوط به فرهنگیان به همراه کانون صنفی معلمان تهران در نشست با ایشان و رییس سازمان امور اداری و استخدامی کشور و وزیر آموزش و پرورش، شرکت کنند تا در خصوص امور مربوط به حقوق و دستمزد فرهنگیان و جوانب آن به تبادل نظر بپردازند.

با توجه به فشردگی گلوی فعالیت های صنفی که فعلا کالابرگ تنفس و بقایشان را با پرداخت حق حیات خود، تامین می کنند و حصار محدودیت هایی که قوانین و سیاست های موجود برای تشکل های صنفی فرهنگی ایجاد کرده و عملا آنها را از امکان کنشگری آزاد، محروم نموده است و از طرفی با درنظرگرفتن آزادی عملی که تشکل های سیاسی با پسوند فرهنگی در فعالیت های خود دارند : 

۱. هریک از تشکل های سیاسی فرهنگیان که به عنوان نمایندگان کنشوران حرفه خود، حق دائمی حضور درجلسات و نشست های مربوط به امور فرهنگیان را دارند، با ارائه مستندات متقن به افکار عمومی، معلوم کنند که هرکدام چند عضو رسمی دارند تا معلوم گردد میزان وجاهت و اعتبار این نمایندگی ها به چه میزان است؟ 

۲. رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به عنوان میزبان نشست مزبور و وزیر آموزش و پرورش به عنوان رأس هرم امور آموزش و پرورش کشور، به افکار عمومی فرهنگیان اعلام کنند که کدام محمل قانونی به آنها مجوز داده  است که به جای فرهنگیان به اخذ تصمیم اقدام و برای آنها نماینده تعیین نمایند؟ مشخص کنند مبنا و معیار انتخاب این تشکل ها به عنوان نمایندگان فرهنگیان چیست و چه شاخصه هایی سبب محرومیت تشکل های صنفی شناسنامه دار از قرار گرفتن دراین جایگاه شده است؟

۳. هر یک از تشکل های شرکت کننده در نشست مورد نظر، پس از برگزاری آن در گزارشی دقیق و با پرهیز از کلی گویی های مبهم، جزییات استدلال ها و دفاعیات فنی و منطقی خود از حقوق فرهنگیان شاغل و بازنشسته در جلسه مزبور را به جامعه فرهنگی کشور ازائه نمایند تا معلوم گردد چگالی این نمایندگی ها در چه سطحی است؟ 

۴. اگر آزادی، شعار نیست؛ اگر فرهنگیان از حقوق مدنی برخوردارند؛ اگر زد و بندها و معاملات سیاسی، مبنای این تصمیمات غیردمکراتیک نیست؛ اگر فرهنگیان در این داد و ستدها، کالا و ابزاری برای فتح قله های قدرت برشمرده نمی شوند، با تدوین و اجرای بدون دخل و تصرف قوانین مترقی و دموکراتیک، اجازه بدهید نهادهای مدنی، به ویژه تشکل های صنفی آزادانه و درچارچوب قوانین موصوف، شکل بگیرند و به فعالیت بپردازند تا آن وقت معلوم گردد وزن هر نمایندگی چقدر است و فرهنگیان چه نهادهایی را خاستگاه مطالبات گوناگون خود می دانند. فرهنگیان، محجور نیستند که خیر و صلاح خود را تشخیص ندهند.

۵. هم صاحب منصبان و هم تشکل های شرکت کننده در نشست مورد نظر بدانند که نادیده گرفتن سریالی و تکراری بازنشستگان در تحلیل ها و تصمیم هایشان، تاوان دارد. تاوان و غرامتی که دیر یا زود، آن را خواهندپرداخت.

ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن
تاثیر اختران شما نیز بگذرد

پیل فناکه شاه بقا هست مات حکم او
هم بر پیادگان شما نیز بگذرد

گروه آموزگاران اندیشمند