امروزه به مدد فن آوری های متجددانه ، رسانه های ارتباطی ، اطلاعاتی ، مخابراتی صوتی و تصویری و مکتوب فراوانی در دسترس اکثریت افراد جامعه قرار گرفته است . به طوری که حتی کتابهای الکترونیکی ، ماهواره ، اینترنت ، تلفن همراه و دیگر ابزارهای مجازی نوینی چون تلگرام ، واتس آپ ، فیس بوک و...... هم جزیی از افراد خانواده محسوب شده و مطمئنأ بیشتر از افراد و روابط مستقیم انسانی در زندگی بشر نقش آفرینی می‌کنند ؛ اما نکته‌ای که همواره از آن غفلت گردیده است اصول درست به کارگیری این وسایل ارتباطی و کسب اطلاعات لازم و ضروری است که در غیاب فرآیندهای هدفمند آموزشی در مدارس امروزی از اهداف و نتایج واقعی طراحان خود دور مانده و به شکل ابزارهای تفریحی و اسباب سرگرمی ، آسیب ها و لطمات جبران ناپذیری بر جسم و روح انسانها و پیکر اقتصاد ملی و بودجه عمومی کشور تحمیل کرده است .
« کوید 19 » یا ویروس کرونایی که ظاهرأ مصصم است شتابان سطح این کره خاکی را درنوردد اکنون با ورود نامبارکش به کشور ما ضعف های مختلف آموزشی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و سستی ساختارهای مختلف جامعه را بر ملا کرده و متأسفانه دیرهنگام ذهن بسیاری از صاحب نظران مراکز مدیریتی و آشفتگی فکری مجامع علمی را به روشنی آشکار و علنی ساخته است .
ساماندهی و طراحی بسیاری از سازه های سخت افزاری و فیزیکی چون جاده ، راه آهن ، کارخانه های متنوع با محصولات متعدد صنعتی و تولید و راه اندازی موشک های بالستیک و نقطه زن و افزایش تدریجی قدرت تخریب و برد نهایی و .....زمانی کارساز و مفید خواهند بود که بر بستری از یک فرهنگ توانمند ، شکوفا و برخوردار از رشد همه جانبه انسانی شکل گرفته باشند در غیر این صورت نمی توانند تاب آوری و مقاومت لازم را در برابر یک ویروس مهاجم قدرتمند داشته باشند .
سالهاست که منتقدین فرهنگی و فعالین و کنشگران عرصه های تعلیم و تربیت و روانشناسان و جامعه شناسان مستقل و جمع قلیلی از نمایندگان دلسوز کشور با آینده نگری هوشمندانه خود ، فقدان آموزش مهارت های زندگی در مدارس و عدم یادگیری شیوه های تفکر خلاق و مشارکتی ، کسب توانایی های لازم فکری جهت مواجهه با مشکلات عدیده زندگی و حوادث و اتفاقات ناخوشایند آن را بر زمامداران و قانونگذاران یادآوری ساختند اما نه تنها استقبالی از این تفکرات سازنده و راهگشا در سطح کلان و ملی به عمل نیامد بلکه صاحبان این اندیشه به عناوینی مورد قهر و عتاب حاکمان سطحی‌نگر و ظاهربین هم قرار گرفته و ناباورانه در فرآیندهای اجتماعی و مدیریتی به حاشیه رانده شدند .
پیش بینی مشکلات و یافتن راهکارهای علمی و عملی متناسب ، همراه با دوراندیشی و فراهم نمودن آمادگی های قبلی در برخورد با معضلات خرد و کلان زندگی ، توصیه های اندیشمندان و متفکران بزرگی است که در متون تاریخی و دیدگاه های اندیشمندان معاصر جهانی هم نمودهای عینی فراوانی دارند و اگر مقامات و مدیران کشوری تمام همت و قدرت خود را در مسیر این اصول متقن و استوار به کار می گرفتند امروز شاهد این حجم گسترده از اضطراب ، نگرانی در سطح جامعه نبودیم و با اختلال چشمگیر روند اداری روزمره ، تلفات سنگین انسانی و اتلاف انبوه هزینه‌های درمانی و پزشکی و بهداشتی را نظاره گر نمی شدیم .
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گرفتن به فیل
به عنوان مثال مصاحبه های متعدد وزیر محترم بهداشت و درمان و اصرارهای ملتمسانه ایشان و بسیاری از خادمان این حوزه در جای‌جای ایران بزرگ جهت کنترل ویروس و ممانعت از انتشار سریع و پرشتاب آن بارها از رسانه های جمعی پخش می گردد تا مردم با حضور خودخواسته و اختیاری در منازل و پرهیز از هرگونه جابه جایی در شهر ها مدافعان سلامت خود را یاری نمایند اما چیزی که گزارش های تصویری و خبری مخابره می کنند هجوم سیل آسای مردم در برخی از جاده های مواصلاتی است تا از تعطیلی اجباری مدارس و دانشگاهها و بعضی از دستگاه های دولتی و خصوصی نهایت بهره برداری را به عمل آورده باشند غافل از اینکه با این راه حل هیجانی و تصمیم احساسی هم اعضای خانواده خود را در معرض قطعی خطر و ابتلای ویروس قرار می دهند هم با انتخاب یک راهکار نادرست ، مشکلات عوامل اجرایی و ضرورت اتخاذ تدابیر سختگیرانه و شاید قهرآمیز عمومی را دوچندان می سازند . هرچند که نابه سامانی‌ها ی سراسری در امر تهیه و توزیع مایحتاج ضروری و بهداشتی از قبیل ماسک ، دستکش ، انواع ضدعفونی‌کننده ها ، احتکار و گرانفروشی آنها در بادی امر به مسائل اقتصادی و مادی و مدیریتی مرتبط می شود و قطعأ باید مورد توجه و نظارت مستمر مسئولان قضایی و مدیران کشوری واقع شوند اما همه این ناملایمات تلخ و آزاردهنده ریشه در جهالت ، بی نظمی ، مسئولیت گریزی ، قانون‌گریزی , طمع ورزی ، دروغ گویی ، ریاکاری ، پنهانکاری ، تملق و چاپلوسی و عدم صداقت در کردار و گفتار و توجه محض به منافع فردی و دردهای مزمن و مهلک دیگری دارند که تنها از طریق آموزش نوین و تربیت صحیح و علمی محقق خواهند شد هرچند که این صفات ناپسند اخلاقی و انسانی متوجه مدیران و مجریان امور باشند .
ضمن آرزوی سعادت برای پزشکان و پرستاران تلاشگر و خستگی ناپذیر سرزمینم امید می رود مسئولان ذیربط با توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی و تجربیات مؤفق کشورهای پیشتاز و پرهیز از سلیقه های شخصی و یافته های غیرعلمی فردی ، به زودی جشن پیروزی خود را بر این غول وحشت آفرین برگزار نموده و یک بار دیگر با عبرت اندوزی از این ایام هراس انگیز که کل کشور را دچار بحران عمیقی ساخته است ، زیربنایی بودن مدرسه ، و نقش معلم و آموزش عمومی و فرهنگ سازی را بر خواب زدگان و کج اندیشان گوشزد نمایند .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان