تحقیقات و تجربیات نشان داده صرفا اگر بر اساس نمرات دانش آموزان و عملکرد تحصیلی شان هدایت تحصیلی صورت گیرد عملا توهین آشکار به دانش آموز و خانواده اوست. ثانیا بخش اعظمی از فارغ التحصیلان بیکار ناشی از همین خطای نابخشودنی سالهای قبل در هدایت تحصیلی است که امروز به همت دوستان دوباره به بیست سال پیش رجعت کرده اند (هدایت تحصیلی صرفا بر اساس عملکرد تحصیلی).
ثالثا این نمرات کارنامه دوره اول که مبنای هدایت تحصیلی قرار گرفته چقدر استاندارد است و قابل اتکا ؟
بنده اعتقاد دارم به هیچ عنوان قابل اتکا نیست چرا که حدود بیش از ۸۰ درصد دانش آموزان نهمی با معدل بالای ۱۷ قبول می شوند و درصد بالایی از این افراد در پایه دهم با چند تجدید در خردادماه مواجه می شوند.
رابعا زیبنده نظام تعلیم و تربیت نیست که آئین نامه هدایت تحصیلی و شیوه نامه اجرایی آن تناقض آشکار داشته باشد . آئین نامه صرفا تاثیر عملکرد تحصیلی را ۳۵ درصد و شیوه نامه اجرایی ۱۰۰ درصد در هدایت تحصیلی موثر می داند.
خامسا اگر قرار بود بررسی های مشاوره ای و نظر خواهی های دانش آموز خانواده مشاور و دبیران و همچنین آزمون ها هیچ تاثیری در هدایت تحصیلی نداشته باشد این همه اصرار بر اجرای آزمون به صورت آنلاین با اعمال شاقه تاهنگامی سامانه همگام برای چه بود؟
کدام عقل سلیمی میتواند بپذیرد که کاری که هیچ تاثیر مستقیمی در هدایت تحصیلی ندارد برایش این همه وقت و انرژی صرف کنند؟ چه کسی جوابگوی ابن همه هزینه تحمیلی به خانواده ها و سیستم آموزشی و پرورشی کشور خواهد بود؟
آیا شایسته است در حالی که آسیب های اجتماعی گوناگون جامعه دانش آموزی کشور را محاصره کرده و از سر و کول آن بالا می رود مشاورین این تنها ملجا و حامی دانش آموزان را به فعالیت ها و اقداماتی سرگرم نمود که هیچ تاثیر مستقیمی در هدایت تحصیلی ندارد؟
کجای این اقدام با سند تحول بنیادین سازگار است؟ کجای برنامه درس ملی چنین رویکردی را پیشنهاد می دهد؟ کدام اسناد بالادستی اجازه داده که به این شکل عمل شود؟
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان