در 18 و 19 مرداد چند سایت خبری و خبرگزاری ها از جمله «ایرنا» عنوان خبری« قهر وزارت آموزش و پرورش با دولت الکترونیک» را تیتر نموده و مشکلاتی که مردم و خانواده ها در مواجه با دریافت کارت ورود به جلسات آزمون ها و ...متقبل شده بودند را ذکر نمودند. این در حالی است که در 8 خرداد ماه 1397 خبرگزاری مهر به نقل از آقای رضا باقری عضو هئیت مدیره سازمان فناوری اطلاعات ایران با اشاره به نتایج ارزیابی خدمات الکترونیکی دستگاههای دولتی تا پایان سال ۹۶، اعلام کرد که به رغم مکاتبات متعدد ۵ دستگاه اجرایی از جمله معاونت علمی ریاست جمهوری، وزارت آموزش و پرورش، سازمان سنجش، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی و سازمان بازنشستگی کشوری، با ما همکاری نکردند.
همه دوستان با اصطلاح کرتاس بازی یا کاغذ بازی را که یکی از ویژگی های دیوانسالاری های کهنه بود شنیده بودند و اصطلاح دولت الکترونیک یعنی دولتی مبتنی بر تکنولوژی (t-government ) و(e-Government)درست ضمن نقطه مقابل آن بودن ،ویژگی های متعددی نیز دارد که در قرن 21 برای پیوستن به جهانی شدن گریزی از آن نیست .
در آموزش و پرورش هیچ سندی اجرا نمی شود نه سند 2030 اجرا می شود نه سند تحول بنیادین نه سند درس ملی و... از جمله این ویژگی ها که البته می توان نام هدف را نیز بر آن می توان نهاد اینها هستند:
- اطلاعرسانی و خدماترسانی به موقع، دقیق و کارآمد در همه ساعات روز بدون هیچ تعطیلی از طریق و سایل ارتباطی گوناگون مانند تلفن و اینترنت است.
- خدمت رسانی به شهروندان در هر زمان و هر مکان
- صرفه جویی در وقت و هزینه
- چابکی سازمان های دولتی
- کار آفرینی و حمایت از بخش خصوصی سالها به وزارت التماس کردیم که 32 اداره کل در کشور دارید (استان تهران 2 اداره کل دارد) به جای آن که هر کدام چند صد میلیون سالانه صرف نرم افزارهای مختلف کنند که اغلب با همدیگر نیز نا همخوان هستند یک نرم افزار ویژه اتوماسیون اداری تحت اینترنت طراحی کنید که حتی نه تنها معلمان بلکه مردم نیز به آن دسترسی داشته باشند و درخواست ها و نامه های متفرقه خود را از آن طریق اقدام کنند زیر بار نرفتند
- قابل پی گیری بودن
- مسئولیت پذیرکردن عاملین و کارگزاران
- کاهش ترافیک و آلودگی ناشی از کاهش سفرها و مراجعات حضوری
- جلوگیری از فساد اداری
- توسعه عدالت اجتماعی
- افزایش بهره وری
- افزایش رضایت مندی شهروندان
- و ...
در سال 2016 ایران رتبه 106 جهان را دربین 193 کشور جهان دولت الکترونیک داشت و کشورهایی مانند نگلیس، اتریش، کره، سنگاپور، فنلاند و سوئد بالاترین رتبه را کسب نموده بودند.
و در حوزه مشارکت الکترونیکی نیز از بین 193 کشور جهان رتبه 149 را دارا هستیم .
البته سایت با اقتصاد در تاریخ 31 / 4 / 1397 با کد خبری 20290 در این مورد نوشته است:
در آخرین رتبه بندی کشورها از نظر شاخصهای EGDI ایران ۲۰ رتبه جایگاه خود را در میان ۱۰۶ کشور جهان به رتبه ۸۶ ارتقا داده است .
به گزارش پایگاه خبری با اقتصاد، در آخرین رتبه بندی کشورها از نظر شاخصهای EGDI که بیانگر وضعیت پیاده سازی دولت الکترونیک در جهان به شمار میرود، ایران ۲۰ رتبه جایگاه خود را در میان ۱۰۶ کشور جهان به رتبه ۸۶ ارتقا داده است.
ارتقای رتبه ایران از نظر شاخصهای دولت الکترونیک درحالیست که مطابق برنامه ششم توسعه، ایران باید طی پنج سال حداقل ۳۰ رتبه جایگاه خود را بهبود بخشد بنابراین ارتقای ۲۰ رتبهای ایران در سال اول برنامه ششم توسعه، بسیار قابل توجه است..
بنابه این گزارش، سازمان فناوری اطلاعات به زودی جزییات بیشتری از خبر فوق را اعلام میکند.
تا اینجای قضیه خواستیم بدانیم که خانه از پای بست ویران است ؛ فقط آموزش و پرورش نیست که وضعیت فناوری خوبی ندارد و در راستای توسعه دولت الکترونیک قدم های کندی برداشته است.برای رسیدن به وضعیت بهتر باید ضمن اهمیت به زیرساخت های فناوری کشور به خصوص در خصوص روستاها که تعداد مدارس روستایی آموزش و پرورش بسیار زیاد است و در اغلب روستاها تنها نهاد دولتی است که فعالیت دارد باید بودجۀ کلانی نیز اختصاص داد وزارت آموزش و پرورش از سالها قبل تلاش کرد با توسعه سامانه ها ،به خصوص سامانه همگام بیشترین و وسیع ترین ارتباطات الکترونیکی بین خانواده، دانش آموز،مدرسه و ستاد ایجاد کند اما هیچ وقت اعتبار لازم برای گشترش و آموزش این کار فراهم نشد حتی در بعضی روستاهای دوردست که زیرساخت های اینترنتی و مخابراتی فراهم بود آموزش و پرورش توان خرید یک دستگاه کامپیوتر برای مدرسه اش را نداشت تا درس کار و فناوری پایه ششم ابتدایی را که لازم است در تدریس آن از کامپیوتراستفاده کرد.
وضعیت آموزش و پرورش امروزه مصداق بیتی از شعر گلستان سعدی علیه الرحمه است که همه ما در دوران تحصیل آن را حفظ کردیم:
عمر گرانمایه در این صرف شد
تا چه خورم صیف چه پوشم شتا
آموزش و پرورش و مسئولین ارشد آن هیچ وقت از مطالبات فرهنگیان کمر راست نکرده اند که به چیز دیگری نیز فکر کنند.
یکی از بزرگان اهل خرد چند روز پیش از من سئوال کرد که فلانی شنیدم سند 2030 یواشکی در بعضی از مدارس اجرا می شود. گفتم خیالت آسوده باشد در آموزش و پرورش هیچ سندی اجرا نمی شود نه سند 2030 اجرا می شود نه سند تحول بنیادین نه سند درس ملی و...
بر اساس سند تحول بنیادین باید مدارس هوشمند توسعه یابد و آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات که سرعت، دقت و ماندگاری آن بسیار بیشتر از آموزش سنتی است هر سال نسبت به سال قبل افزایش یابد. اما هر پولی به آموزش و پرورش داده می شود اولویت اول پرداخت های پرسنلی (فصل اول) است و اولویت های بعدی اگر پولی بماند که نه تنها نمی ماند بلکه بدهکار هم می شود صرف امور کیفیت بخشی و سایر امور زیرساختی می شود که توسعه مدارس هوشمند و الکترونیکی کردن خدمات و توسعه دولت الکترونیک نیز از این مقوله می باشد.
تنها بی پولی نیست که آموزش و پرورش را در این مقوله عقب نگه داشته بلکه دو عیب بزرگ دیگر نیز هست:
- عدم مدیریت و حداقل راهنمایی کردن ادارات از طرف ستاد– برای مثال هر کدام یک از ادارات کل آموزش و پرورش استان یا یک شرکت مستقلی قراردادبسته و سیستم اتوماسیون اداری خود را تحت پشتیبان آن قرار داده است. سالها به وزارت التماس کردیم که 32 اداره کل در کشور دارید (استان تهران 2 اداره کل دارد) به جای آن که هر کدام چند صد میلیون سالانه صرف نرم افزارهای مختلف کنند که اغلب با همدیگر نیز نا همخوان هستند یک نرم افزار ویژه اتوماسیون اداری تحت اینترنت طراحی کنید که حتی نه تنها معلمان بلکه مردم نیز به آن دسترسی داشته باشند و درخواست ها و نامه های متفرقه خود را از آن طریق اقدام کنند زیر بار نرفتند.التماس کننده و التماس شونده ها همه الحمدا... در قید حیات هستند و اثباتش سهل و آسان .
هیچ کس با مَن چنان مَن مردم آزاری نکرد
این مَنِ مَن هم نشست و مثل مَن کاری نکرد
- سیستم ناکارآمد اداری، افراد قوی و مبتکر را ترغیب نمی کند تا در حوزه فناوری ادارات از خلاقیت خود استفاده نموده و بتوانند روش هایی کم هزینه و کارآمدی را برای توسعه دولت الکترونیک در پیش گیرند اصلاً چنین افرادی تمایلی به کار در سیستم های اداری رنگ باخته ای مانند آموزش و پرورش ندارند که هر روز دیوان عدالت حکم به کسری بخشی ار حقوق و مزایایی وی مانند سختی کار و ...کند و برای شاغلین هم خط و نشان بکشند که فوق العاده ویژه را در زمان بازنشستگی محاسبه نخواهیم کرد.
«پیتر دراکر» در کتاب «روزنوشت» خود دو جملۀ بسیار معروف و مشهوری دارد که شما با این دو جمله می توانید هم حال و آینده هر سازمانی را پیش بینی کنید. این دو جمله عبارتند از :
1- نخستین نشانه ی زوال هر صنعت، از بین رفتن جاذبه ی آن برای افراد تواناست.
2-هنر نمایی هر سازمان به اندازهی هنر و استعداد کارکنان آن است.
به قول شاعر توانمند«عمان سامانی» :
من از مفصل این نکته مجملی گفتم
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
وقتی فرصتی برای تجلی استعداد کارکنان فراهم نمی شود...چه انتظاری میشه داشت؟! تو سیستم آموزش و پرورش فقط به افراد برکشیده از بده بستان ها فرصت هنرنمایی داده می شود و هیچ فرد شایسته ای فی نفسه امکان رد پیدا نمی کند!!چون در جای جای سیستم فرمانبر را بر خلاق و کسی که تفکر نقاد دارد ترجیح می دهند...!!در غیر اینصورت الان علی پورسلیمان مسوول روابط عمومی وزارتخانه بود و شیرزاد عبدالهی وزیر آموزش و پرورش!!