جستارگشایی در آموزش و پرورش جهانی:
در ظاهر امر، جهانی شدن یعنی ره سپردن تمامی جوامع به سوی جهانی وحدت یافته كه در آن همه چیز در سطح جهانی مطرح و نگریسته می شود. اما در واقع، جهانی شدن به معنای آزادی مطلق كسب و كار، برداشته شدن تمامی موانع برای جریان یافتن سهل و آسان سرمایه و نفوذ آن در تمامی عرصه ها و حركت روان اطلاعات، امور مالیه، خدمات و بالاخره تداخل فرهنگ ها آنهم به سوی یكسان_شدگی و یكدستی است که تمامی این امور در مقیاسی جهانی رخ می دهد .جهانی شدن، مرزها و هویت ها را كم رنگ تر می كند. به مردم، كالاها، اطلاعات، عادتها، هنجارها و نهادها توجه می کند و به مرزها اجازه جابه جایی می دهد.
از آنجا كه نمی توان مرزهای نفوذناپذیری در مقابل اشاعه اندیشه ها و كالاها ایجاد كرد، بنابراین جهانی شدن در بلند مدت به هر حال استیلا خواهد یافت. پویشهای مرزگشای جهانی شدن دقیقا به این دلیل بارزتر می شود كه طی دهه های گذشته گسترش فراوان امكانات، منافع و بازارها زمینه بالقوه رواج عالمگیر آنها را فراهم ساخته است. انقلاب كشاورزی و بعد از آن دگرگونیهای عصر صنعتی و فراصنعتی در شمار منابع اصلی تقویت كننده فرایند جهانی شدن هستند.البته جهانی شدن فرهنگ اصطلاح تأویل پذیری است كه از آن تعبیراتی متفاوتی ارائه شده است. عده ای آن را پدیده ای محتوم دانسته و نظر داده اند كه دیر یا زود باید در برابر آن سر تسلیم فرود آورد و پذیرای آن شد برخی دیگر گفته اند كه جوامع در قبول یا رد آن آزادند و اختیار دارند كه درباره آن تصمیم بگیرند.
نقش حقوق بشر در ایجاد بسترهای جهانی شدن آموزش و پرورش
حقوق بشر مقولهای است که فهم، برخورداری، رعایت و اجرای آن، بیش و پیش از هر چیز نیاز به آموزش دارد؛ مثل نیاز یک کودک به فراگیری زبان و آنگاه انتظار سخن گفتن از او.
در بند 2 ماده 26 اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است:
«آموزش و پرورش باید طوری هدایت شود که شخصیت انسانی هر فرد را به حد کمال_رشد آن برساند و احترام حقوق و آزادیهای بشر را تقویت کند. آموزش و پرورش باید حس تفاهم، گذشت و احترام به عقیده مخالف و دوستی بین تمام ملل و جمعیتهای نژادی یا مذهبی و همچنین توسعه فعالیتهای ملل متحد را در راه حفظ صلح تسهیل نماید»
آموزش در جامعه قرن 21 نباید فقط محدود به دانشگاه و مدرسه باشد. بسیاری از فرآیندهای آموزش، غیررسمی و در جامعه هستند حق_بر_آموزش یکی از حقوق اساسی بشر است و دولتها موظفاند آن را بهطور رایگان لااقل در حد تعلیمات ابتدایی برای مردم جامعه خودشان فراهم کنند (بند1 ماده 26 اعلامیه) که البته مورد اتفاق تمام دولتها واقع شده و در قوانین اساسی اغلب کشورها به آن اشاره شده است ازجمله قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که در اصل 30 بیان میدارد:
«دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور بهطور رایگان گسترش دهد»
اساسیترین گام در اجرای تعهدات حقوق بشری، آموزش آن به دانشآموزان در مدارس است تا فرهنگ صلح و حقوق بشر در اندیشه نسل فردای جامعه، از همان اوایل زندگی مدنی، با اطمینان درونی شود. این امر نه تنها فقط در راستای اجرای تعهدات حقوقی داخلی و بینالمللی است، بلکه نتیجه عملی مفیدی نیز برای رشد جامعه دارد، زیرا گسترش رعایت و احترام به حقوق بشر در رابطه مردم با دولت از یک طرف و مردم با یکدیگر از طرف دیگر، تاثیری مستقیم و پایدار بر توسعه و صلح ملی و بینالمللی دارد.
آموزش نوع دوستی و كمك به يكديگر؛ چه در قالب اعلاميه حقوق بشر گنجانده شده باشد يا خير، لازم و ضروری است. اگر ميخواهيم نسلی با دغدغه نسبت به همنوعان و جامعه تربيت كنيم، بايد اهميت آموزش اين مفاهيم را باور داشته باشيم.
نتیجه گیری و جمع بندی :
آموزش در جامعه قرن 21 نباید فقط محدود به دانشگاه و مدرسه باشد. بسیاری از فرآیندهای آموزش، غیررسمی و در جامعه هستند، مثل نانوسوسایتی که طراحی کرده و ارتباط بین جامعه و موسسات آموزشی را تقویت کنیم. موسسات آموزشی نمی توانند بدون توجه به جامعه باشند، بلکه باید با مشارکت مردم جامعه بوده و به تمام گروه های اجتماعی توجه کنند.
تقویت نظامهای آموزش غیر رسمی به دلیل استفاده از تکنولوژیهای اطلاعات و ارتباطات و آموزش مادام العمر خصوصا از طریق تکنولوژیها گسترش پیدا کرده است.
مقوله بعدی تقویت پیوند میان آموزش و جهان کار است. نظامهای تعلیم و تربیت باید افرادی را پرورش دهند که توانایی تکامل و قابلیت تطبیق با دنیای پیشرفته را داشته باشند.
استفاده از رویکردهای جامع و کل گرایانه در مقابل تک خطی و تک بعدی. یعنی تقویت رویکرد جهانی دیگر در جامعه قرن 21 علوم نمی توانند به شکل منفرد در یک حوزه خاص کار کنند.
( تلخیص مقاله ارائه شده به همایش آموزش و پرورش تطبیقی)
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
از خواندن مقاله حضرتعالی بهره بردم.
ممنونم