خیانت به آموزش؛ سقوط یک ملت

  داشتن جامعه ای توسعه یافته با کمترین مشکلات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، آرمانی است که کمابیش در میان هر ملتی دنبال می شود. برای دستیابی به چنین هدف مهمی، باید فاکتورها و مسیر درست شناسایی شده و بر اساس آنها جامعه را برای وارد شدن به چنین مدینه ای آماده ساخت. یکی از مهمترین مولفه زیربنایی برای توسعه، آموزش است. زیربنایی بودن آموزش به این دلیل است که هر مولفه ای باید از سیستم منظم و درست آموزش برخوردار باشد تا بتوان به دستیابی آن امیدوار بود.
بنابراین هر جامعه ای باید سیستم مناسب آموزشی داشته باشد، وجود آموزش صحیح برای کودکان و جوانان در مدارس و دانشگاه‌ها می تواند آن جامعه را از گزند بسیاری از دشواری ها نجات دهد. اما آموزش نادرست و غلط و پایین آمدن سطح و کیفیت آموزش با روشهای تجاری سازی دانشگاهها، جزوه گرایی، مدرک گرایی، تقلب در امتحانات، نمره گرایی و... به دست می آید. این نوع سیستم بیمار می تواند عامل بدترین اتفاقات و نتایج برای یک ملت باشد.

خروجی چنین آموزشی در جامعه چنین انعکاس می یابد:
پزشکان به راحتی عامل مرگ بیماران می شوند به طوری که می شود ضرب المثل که سالم هم بری بیمارستان کاری می کنند که بمیری!
خزانه، منابع مالی، صندوقها و... خالی خواهند شد چون مدیر و حسابدار نه سواد کافی در نگهداری منابع دارند و نه وجدانی برای عدم اختلاس و دزدی...
خانه ها و ساختمان ها با کیفیت بد ساخته می شوند چون نه مهندسی سواد لازم برای ساخت و ساز را دارد نه سیستم ساخت و ساز علمی و مناسبی حاکم خواهد‌بود. بنابراین کسی که با تقلب مهندس شده حتما خانه های تقلبی به جامعه ارایه خواهد کرد.
قضاوت در چنین جامعه ای درست نخواهد بود. وقتی قاضی با آموزش ضعیف وارد حوزه قضاوت شود می توان شاهد قضاوت های نادرست، ناعادلانه و مغرضانه بود.

دین و اصول آن در میان مردم به شدت آسیب می بیند و مردم گریزان از آن دین و مذهب خواهند شد. سیستم آموزشی بد نمی تواند عالم دینی درستی را تحویل جامعه دهد بنابراین مردم نه از طریق تکنولوژی که اغلب به خاطر عالمان بی عمل و خطاکار از دین گریزان می شوند.
و همه مشاغل و مسئولیت هایی که زیربنای دستیابی به آن آموزش است لطمه خواهد دید و نتیجه آن جعل و جهلی خواهد بود که دامان جامعه را گرفته و آتش آن خاکستری چون عقب ماندگی، دورویی، دروغ، پارتی بازی، دزدی و غارت، حق کشی، بردگی، فقر و تبعیض را بر جای خواهد گذاشت.
بنابراین برای نابودی یک ملت نیازی به بمب اتمی، هیدروژنی و شیمیایی و موشک های دوربرد و.... نیست کافی است تا در آموزش آن جامعه خیانت صورت گیرد. وقتی که آموزش یک ملت سقوط کرد، سقوط آن ملت حتمی است.

کانال جامعه شناسی علامه