آسیب شناسی زلزله را از مدارس آغاز کنیم

  چه بخواهیم و چه نخواهیم جبر جغرافیا  ایران را بر روی نوار زلزله خیز جهان نشانده است و ایرانیان باید خود را با آن سازگار کنند ، وگرنه این زلزله خواهد بود که ایرانیان را با خود سازگار یا بهتر بگوییم معدوم خواهد ساخت ، و تمامی ساختارهای سرزمینی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و سیاسی آن را با مشارکت آلاینده ها و ریزگردها به خاطره ای تاریخی برای عبرت آموزی آیندگان مبدل خواهد کرد .

برای مقابله با این پدیده ی همیشه ماندگار با زیست ایرانیان ، چندین سال است که مانوری با عنوان بزرگ " مانور زلزله " در مدارس کشور برگزار می شود . آن چه که در این دو دهه از مانور زلزله خود از نزدیک در مدارس متعدد شاهد بوده ام عبارت بوده است از :

به صدا در آوردن زنگ یا بوقی در چند لحظه و تقاضا از دانش آموزان مبنی بر اینکه زیر میز یا کنار آن پناه بگیرید . دانش آموزان هم با شوخی و خنده و جیغ و داد گویی که فرصتی برای تنوع و رفع خستگی به دست آورده اند ، جایی در زیر میز نشسته ، برخی نیم خیز و عده ای دیگر ایستاده ، معلمان هم اغلب با خنده یا لبخند روی صندلی  خود نشسته اند و نظاره گر این مانور ! هستند . پس از چند دقیقه برهم خوردن نظم کلاس و همهمه ، کلاس به روال عادی خود برمی گردد و این گونه هست که مانور زلزله پایان می یابد و رفع تکلیف می شود .

اجرای مانور زلزله یکی از حیاتی ترین ، ضروری ترین و فوری ترین نیاز جامعه ی ایرانی است و هر گونه مماشات و یا تاخیر در اجرای درست آن خسارتی هنگفت و جبران ناپذیر و پشیمانی ابدی برای ایرانیان دارد .به دلیل بار سنگین مسئولیت های گوناگونی که بر دوش نهاد آموزش و پرورش از سوی نهادهای خارج از آموزش و پرورش نهاده شده است و همچنین به علت عدم تخصص یا دانش کافی اجراکنندگان این مهم ، که همان مدیران و معاونین و آموزگاران باشند این نیاز فوری و حیاتی آموزشی برای دانش آموزان و نوآموزان ایرانی ، به شوخی و تفریح و مزاح و خنده و رفع تکلیف برگزار می شود بدون آن که دانش آموزان ایرانی روش درست و راهکار عملی پناه گرفتن و حفظ جان خود در مقابل زلزله را بیاموزند .

اغلب دانش آموزان پس از سال ها برگزاری مانور زلزله در مدارس هنوز نمی دانند که در آپارتمان ها فرصت فرار از خانه ندارند ، نمی دانند در کدام بخش های خانه پناه بگیرند ، نمی دانند که از قبل جایی را برای خود و خانواده تدارک و مشخص کنند ، نمی دانند زیر میز یا تخت یا نیمکت پناه بگیرند یا در کنار آن ، نمی دانند دست ها را چگونه و بر روی چه عضوی از بدن نگاه دارند و علت آن چیست ، و یا چه وسایلی در خانه به صورت اورژانسی و آماده شده در دسترس داشته باشند .

برای اجرای درست چنین امر حیاتی باید جمعیت هلال احمر با مداخله و مشارکت فعال با نهاد آموزش و پرورش ، ضرورت و نحوه ی آموزش این مانور را به تمامی گردانندگان نظام تعلیم و تربیت ( مدیران ،معاونان و آموزگاران ) بیاموزد و سپس با پی گیری و ارتباط مستمر خود با نظام آموزش و پرورش بر اجرای کامل و درست آن با همراهی مدیران و مسئولان اداری و ستادی نظارت کافی داشته باشد و حتی در صورت لزوم نه چند دقیقه بلکه یک زنگ کامل در مدارس در روز برگزاری مانور به این امر اختصاص دهند تا گام نخست و فوری و عملی در مقابله و ایمنی سازی خود در برابر زلزله به اجرا درآید و یک ایده ی موفق جهانی در ایران نیز به نتیجه ای ملموس و عملی بیانجامد .

بزرگترین بیماری و ضعف و شکست همه ی برنامه های موفق تجربه شده در جهان برای ما ایرانیان ، در عدم اجرای درست و کاربردی و نتیجه بخش آن است که باعث می شود ، هر گونه برنامه ی موفقی از معنا تهی و لوث شود و در نتیجه با اعلام شکست آن برنامه عملا جامعه بر مدار توسعه نیافتگی خود و انهدام سرمایه ها و نیروی انسانی خویش بچرخد و امید برون رفت از درماندگی از جامعه ستانده شود .

گسل های فعال شده ی ایران در چند ماهه ی اخیر که پی در پی تمامی کشور را در می نوردد و سایه ی ارعاب و وحشت را بر خانواده های ایرانی افکنده است ، همتی از دل و جان می طلبد که مسئولان نهاد آموزش و پرورش و جمعیت هلال احمر و یا آتش نشانی نیز در یک همگرایی و همکاری تنگاتنگ به نتایج کاربردی امیدوارکننده ای دست یابند . نتایجی که برای زندگی واقعی فرزندان این کشور مفید فایده باشد و خروجی قابل ملموسی در پی داشته باشد .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید