فیض : " در سند 2030 موضوعی که باید در سطح کارشناسی در سطح مدیران ارشد نظام دنبال می شد و آمد در سطح عامه مردم به اصطلاح کف خیابانی شد/ هجوم به سمت آموزش و پرورش صورت گرفت و آن به بدترین مدل ممکن! "

بحثی که رهبری فرمودند در سطح وزارتی و در سطح شورای عالی انقلاب فرهنگی بود انتظار می رفت که موضوع در همان سطح دنبال شود و شورای عالی انقلاب فرهنگی بررسی دقیق تری کند و تصمیم نهایی اتخاذ گردد/ این قدر موضوع پیش پا افتاده شد که عامه مردم می روند و تحصن می کنند. در بعضی از شهرها مردم تحصن کردند در مقابله با سند 2030/ این قدر هم سوادشان قد نمی داد که این سند 2030 (بیست، سی) است/ ولین بار در سال 1990 شکل گرفت که چشم انداز ده ساله کشورها بود و ایران هم به دلیل این که عضو یونسکو است طبیعتا به طور عادی در تنظیم این سند سهم دارد. سند 1990 برای سال 2000 تنظیم شد و افق چشم انداز توسعه را معرفی می کرد و در سال 2000 انتظار داریم که در کشورها این محورها به این جایگاه ها رسیده باشد/ در سند 2030 گفته است که در سال دو هزار و سی ما آرزو می کنیم که کشورها در چنین وضعیتی باشند/ این اصلا موضوع زیرزمینی نبوده که بعضی ادعا کرده بودند که به صورت چراغ خاموش و مخفیانه بوده اصلا بحث مخفیانه ای نبوده است/ در مقدمه سند گفته است که اجرای این سند در هر کشوری متناسب با فرهنگ و اقتضائات آن کشور باید باشد/ در مصوبه ای که آقای جهانگیری مطرح کرده اند آمده است مصوبه در 25 شهریور ماه برای دستگاه های مختلف رونوشت صادر شده است. رونوشت اول دفتر مقام معظم رهبری، رونوشت دوم دفتر تشخیص مصلحت نظام، رونوشت سوم مجلس شورای اسلامی رئیس مجلس، رونوشت چهارم کمیسون بررسی لوایح و قوانین مجلس که کار این کمیسیون این است که ببیند آن چه که در دولت و دستگاه های دیگر تصویب می شود مغایر با قانون اساسی و مصوبات مجلس نباشد ....

وزیر محترم آموزش و پرورش در همان ایام بلافاصله در اردیبهشت فرمودند که فصل الخطاب، فرمایشات خود رهبری خواهد بود. ولی چون بحثی که رهبری فرمودند در سطح وزارتی و در سطح شورای عالی انقلاب فرهنگی بود انتظار می رفت که موضوع در همان سطح دنبال شود و شورای عالی انقلاب فرهنگی بررسی دقیق تری کند و تصمیم نهایی اتخاذ گردد.

متاسفانه این دستاویزی شد برای استفاده در بحث های انتخاباتی، موضوعی که باید در سطح کارشناسی در سطح مدیران ارشد نظام دنبال می شد و آمد در سطح عامه مردم به اصطلاح کف خیابانی شد و هر نقطه ای و روستایی متاسفانه افراد می رفتند و می دیدند یک ردی از 2030 وجود دارد !

این قدر موضوع پیش پا افتاده شد که عامه مردم می روند و تحصن می کنند. در بعضی از شهرها مردم تحصن کردند در مقابله با سند 2030. در حالی که موضوع، موضوع کارشناسی بود در سطح مدیران ارشد نظام بود نیازی به حرکت خیابانی و اعتراض و پلاکارد و بروشور و شب نامه و امثال آن نبود. آن هم با بدترین روش ممکن. یعنی خیلی ها در همان حد هم نمی دانستند این 20 و 30 (بیست و سی) نیست( بخش خبری صدا و سیماست.  )این قدر هم سوادشان قد نمی داد که این سند 2030 (بیست، سی) است. سریال مجید بود می گفت این پینگ پنگ است آن کینگ کنگ. و باید گفت مجید جان این 2030 (بیست، سی) است سال دوهزار و سی. آن 20 و 30 (بیست و سی) برای خبر سیماست.

سند 2030 یک پیشینه ای دارد از سال 1990 سازمان ملل به طور خاص در یونسکو سندهایی را تنظیم می کند به عنوان چشم انداز توسعه کشورها. اولین بار در سال 1990 شکل گرفت که چشم انداز ده ساله کشورها بود و ایران هم به دلیل این که عضو یونسکو است طبیعتا به طور عادی در تنظیم این سند سهم دارد. سند 1990 برای سال 2000 تنظیم شد و افق چشم انداز توسعه را معرفی می کرد و در سال 2000 انتظار داریم که در کشورها این محورها به این جایگاه ها رسیده باشد. مثلا در سواد به فلان وضعیت رسیده باشند و در بحث آب مصرفی، در بحث الودگی هوا و در بحث وضعیت بهداشت و سلامتی به چه وضعیتی رسیده باشند و بحث های محیط زیست و امثال آن.

 در سال 2000 سند تنظیم شد برای سال 2015 و باز در سند 2000 افق 2015 یک سری ویژگی ها کمتر شد و در همان سال 2000 برای کشورهایی که عضو آن کنوانسیونی بودند که تنظیم شده بود کارنامه هم صادر شد. به این معنا که گفته شد به شما که عضو این کنوانسیون بودید، در این اهدافی که تنظیم شده بود وضعیت تان این گونه است .

ما که برای دانش آموز کارنامه صادر می کنیم کارهای کیفی یا به تعبیر مشاوره نیم رخ مشاهداتی عرضه بکنیم ، یک کارنامه در هر کشور صادر کردند.  این کارنامه نه تکلیف آور است نه تعهد آور است نه توبیخی است نه بعد شورای امنیت به سراغ او می رود نه سازمان ملل آن را توبیخ می کند ؛ هیچ چیزی در آن نیست. نه تحریم شورای امنیت در آن مطرح است که می گفتند اگر سند 2030 اجرا شود ایران مورد تحریم قرار می گیرد اصلا جنسش این نیست.

یک کارنامه می دهند می گویند شما در هدف شماره یک وضعیت مطلوب دارید ، در شماره دو نیاز به تلاش بیشتر دارید ، در شماره سه شما فوق العاده زحمت کشیدید از سطح هدف هم بالاتر بوده و شماره چهار و پنج تا آخر.

باز در سال 2015 قرار بود سندی تنظیم شود برای افق دو هزار و سی اما چون تنظیم سند خیلی طولانی شد عملا به سال 2016 رسید و در این سال سند 2030 تدوین شد و در یونسکو که ایران هم عضو آن گروه یا همان کنوانسیونی است که سند دارد در آن تنظیم می شود.

در سند 2030 گفته است که در سال دو هزار و سی ما آرزو می کنیم که کشورها در چنین وضعیتی باشند که هفده هدف بررسی شده و می گوید در هر کدام از این اهداف مثلا بحث سواد، از کشورها انتظار داریم که بالای نود درصد آنها باسواد باشند ، در بحث آی تی انتظار داریم ضریب نفوذ آی تی این گونه باشد در بحث آب سالم و بهداشتی  ، در آلودگی هوا و محیط زیست این گونه باشد و در بحث های کنترل جمعیت این گونه باشد .

هفده هدف مطرح شده که سند توسعه کشورهاست. در تنظیم این سند هم از کشور جمهوری اسلامی ایران  از بخش های مختلف حضور داشتند از وزارت امور خارجه، سازمان محیط زیست، وزارت علوم، وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش ، نمایندگی یونسکو در ایران، مجلس شورای اسلامی، کمیسیون های مجلس شورای اسلامی در کارگروهی که از طرف نمایندگی ایران می رفتند و در این جلسات شرکت می کردند حضور داشتند ؛ بنابراین مجلس در جریان موضوع بوده و کسی نمی تواند ادعا کند که مجلس خبر نداشته است .

این اصلا موضوع زیرزمینی نبوده که بعضی ادعا کرده بودند که به صورت چراغ خاموش و مخفیانه بوده اصلا بحث مخفیانه ای نبوده است.

بیش از یک سال این رویه زمان برده تا این سند شکل بگیرد . سه همایش بین المللی در آن بوده یک بار در ژاپن بوده یک بار کره جنوبی بوده یک بار تایلند بوده و همین کارگروه هایی که عرض کردم همه رفتند شرکت کرده اند و گزارش آورده اند و آنهایی که در مجلس شرکت کرده بودند گزارش به مجلس داده بودند.

این فرآیند بیش از یک سال طول کشید تا این سند نهایی بشود و تحت عنوان سند 2030 برای همه کشورها صادر گردد. این سند 2030 آن طوری نسیت که مخصوص ایران طراحی کرده باشند با توطئه بر علیه ایران بلکه یک سندی است که همه کشورها در آن سهم دارند . همه کشورهای عضو یونسکو در آن سهم دارند.

در مقدمه سند گفته است که اجرای این سند در هر کشوری متناسب با فرهنگ و اقتضائات آن کشور باید باشد. در مقدمه سند این قید شده است. در زمانی که این سند می خواست نهایی شود جناب آقای دکتر فانی که ان شاءالله خداوند زحماتشان را ماجور نگاه دارد سه سال زحمت کشیدند در دوران وزارت شان در جلسه آخر سند 2030 که مربوط به مرداد ماه سال 95 است آنجا اصرار می کنند که یک پارگراف در انتهای سند مخصوص کشور جمهوری اسلامی ایران اضافه شود و این پارگراف در متن سند هم موجود است. آن پارگراف را می گویند حق تحفظ. در آنجا اعلام شده کشور جمهوری اسلامی ایران تاکید دارد که اجرای سند را در کشور خودش با توجه به اسناد بالا دستی و ارزش های حاکم بر جمهوری اسلامی ایران برنامه ریزی و اجرا خواهد کرد. این را می گویند اصل تحفظ.

این پارگراف در متن اصلی سند آمده با این که سند، سند بین المللی است مخصوص ایران نیست ولی با اصرار دکتر فانی که بعضی از کشورها هم در آنجا شاکی شدند دکتر گفتند اگر می خواهید ما در این سند حضور داشته باشیم حتما باید این پارگراف در سند اضافه شود. پارگراف آخر سند 2030 مخصوص کشور جمهوری اسلامی نوشته شده است. با این که در مقدمه این بوده است در داخل کشور هم گفته بودند که همین کفایت می کند ولی آقای فانی گفته بودند این کفایت نمی کند برای ما به طور خاص این را تصریح بکنید. این سند در کشور ایران با تحفظ ارزش ها و فرهنگ اسلامی خودمان دنبال خواهد شد.

لذا چند نکته مهم است اول این که اصل تحفظ در سند آمده است و کسی نمی تواند ادعا بکند که ایران مجبور است مو به مو سند را اجرا کند. ثانیا آن چیزی که در سندهای بین المللی این گونه سندهای آرمانی است سندهای چشم اندازی است. سند چشم انداز سند تکلیف آور نیست  همین الآن در کشور خودمان چشم انداز 1404 (چهارده صفر چهار) داریم.

شما بهتر از بنده می دانید در هشت سال دولت آقای احمدی نژاد حتی یک بار اشاره ای به سند چشم انداز 1404 نشد مگر کسی توبیخ کرد توبیخی ندارد. چشم انداز است می گوید باید به این نقطه برسیم. رسیدیم، رسیدیم که هیچ اگر نرسیدیم دفعه بعد سعی می کنیم برسیم.

سندهای چشم انداز نه تکلیف آور است نه توبیخی است نه تهدیدی است نه بعدا تحریم به دنبالش خواهد آمد هیچ کدام از اینها را ندارد. یک سند آرمانی است برای این که ما آرزو می کنیم این گونه باشیم. یعنی جهت گیری برنامه های پیش فرض را بر این قرار می دهیم.بحث کلان توسعه کشورهاست. آموزش و پرورش یکی از اهداف سند 2030 است. ولی هجوم به سمت آموزش و پرورش صورت گرفت و آن به بدترین مدل ممکن. سندی که در مرداد ماه تمام شده بود در شهریور ماه 95 مصوب شد به معنای این که ایران کارگروهی را تعیین کرد که این کارگروه در کشور جمهوری اسلامی ایران برای برنامه ریزی سند 2030 شکل می گیرد . شانزده، هفده دستگاه در این کارگروه هستند که یکی آموزش و پرورش است ، وزارت بهداشت، علوم و....

یک کارگروه شکل گرفته و آقای جهانگیری گفته است که این کارگروه شکل می گیرد تا سند 2030 را مورد بررسی قرار بدهند و دوباره در مصوبه هیات دولت مجددا آن پارگراف تاکید شده است. چنانچه در پایان سند 2030 آمده است اجرای برنامه های مربوط به 2030 با رعایت اصول بالادستی ، اسناد بالادستی قید شده: سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و برنامه ششم توسعه قابل اجرا خواهد بود.

در ایران گفته شده این سه موضوع باید لحاظ گردد. با توجه به این سه اصل سند 2030 مورد برنامه ریزی و اجرا قرار خواهد گرفت. در مصوبه ای که آقای جهانگیری مطرح کرده اند آمده است مصوبه در 25 شهریور ماه برای دستگاه های مختلف رونوشت صادر شده است. رونوشت اول دفتر مقام معظم رهبری، رونوشت دوم دفتر تشخیص مصلحت نظام، رونوشت سوم مجلس شورای اسلامی رئیس مجلس، رونوشت چهارم کمیسون بررسی لوایح و قوانین مجلس که کار این کمیسیون این است که ببیند آن چه که در دولت و دستگاه های دیگر تصویب می شود مغایر با قانون اساسی و مصوبات مجلس نباشد .

ادامه دارد