گرامی داشت یاد و آثار معلم گرانقدر و شاعر اندیشمند و نویسنده ء توانا ،استاد فتح الله شکیبایی برگزار شد (گزارش تصویری و گفت و گو )

گروه استان ها و شهرستان ها- رضا کاکازاده/

همایش گرامی داشت یاد و آثار معلم گرانقدر و شاعر اندیشمند و نویسنده ء توانا ،استاد فتح الله شکیبایی ، روز جمعه 20 اسفند ماه سال جاری در تالار آفاق در زادگاهش بهبهان و با شکوهی وصف ناشدنی برگزار گردید. حضور چشمگیر و پرمهر مردم عالم نواز و هنرپرور بهبهبان تاپاسی از جمعه شب ، برای ما که از تهران شرکت کرده بودیم ، واقعا تعجب انگیز و امیدبخش بود.

حضور فعال و قدرشناسانه ء مقامات شهری از جمله فرماندار محترم و رییس ارشاد اسلامی شهرستان را نیز شاهد بودیم. این اولین نشست از سلسله  همایش هایی تحت عنوان ' یاد یار ' بود که به منظور تجلیل از مفاخر شعر و علم و ادب در بهبهان برگزار خواهد شد. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی خوزستان و موسسهء فرهنگی و هنری اندیشه ارجان و انجمن شعر بهبهان در برپایی این همایش تلاش و همکاری داشته اند.

پیام هایی از نماینده بهبهان در مجلس شورای اسلامی و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و اشعاری توسط شاعران بومی و باگویش بهبهانی قرائت گردید. کتاب دو بیتی های بهبهانی استاد شکیبایی توسط آقای دکتر مسعود سرحدی به خوبی نقد و تحلیل گردید.زندگی نامه و خاطراتی از استاد شکیبایی توسط برخی سخنرانان بیان گردید و به خصوص شعر زیبای '  مرثیه ای برای دلم ' باصدای ایشان پخش گردید.

محمدعلی شکیبایی فرزند استاد که خود هم شعر می گوید و ساکن آلمان است ، دو قطعه از اشعار جدیدش را  خواند و تقدیم همایش کرد.کلیپ زیبایی از آثار و عکسهای استاد نیز به نمایش گذاشته شد. ویژه نامه ای جهت درج اشعار و مقالات این همایش نیز تهیه و  توزیع گردید . تعدادی از آثار استاد به عنوان هدیه به برگزارکنندگان و میهمانان تقدیم گردید و از طرف همایش نیز ، هدایایی به رسم یادبود به خانواده ء استاد اهداء گردید .

اجرای موسیقی فاخر سنتی با اشعار محلی توسط گروه موسیقی ' عشاق بهبهان ' فضای شاد و غرور انگیزی را در پایان مراسم ایجاد کرد. در پایان هم جناب فرهاد شکیبایی، فرزند ارشد استاد که از مدیران موفق و فعال ساکن امریکاست ، در سخنانی کوتاه از برگزارکنندگان و حضار سپاسگزاری نمودند و ضمن ابلاغ سلام و سپاس استاد شکیبایی ، از عدم حضور ایشان به علت کسالت شدید و عدم امکان سفر از شهرستان کرج به بهبهبان عذر خواهی نمودند.

قدردانی ویژه از شاهدخت شکیبایی ، تنها دختر استاد که در حال حاضر نگهداری و پرستاری عاشقانه و صبورانه از پدر را به عهده دارند ، نیز از نکات زیبای دیده شده در این همایش بود.  امید است که مجالس تجلیل از این مفاخر محلی و کشوری ، در زمانی که توان و سلامت حضور دارند ، برگزار گردد.
برای این معلم عریز و شاعر مردمی که طی سالهای متمادی و با سرایش اشعاری ناب در زمینه های طنز و اجتماعی و سیاسی و غزلیات لطیف و داستانهای آموزنده ، به فرهنگ و ادب این سرزمین خدمت نموده است ، سلامتی و عمر با عزت و سربلندی آرزومندیم...

« صدای معلم » پیش تر گفت گویی با استاد فتح الله شکیبایی انجام داد .

ایشان در این گفت و گو خود را چنین معرفی می کند :

" در 28اسفند سال 1310 در شهر بهبهان متولد شده ام. تحصیلات متوسطه را در بهبهان و اهواز گذرانیده ام و پس از اخذ دیپلم به عنوان آموزگار به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمدم و در مدارس شهرستان بهبهان مشغول به تدریس شدم. در تابستان سال 1339 در کنکور دانش سرای عالی تهران پذیرفته شدم و اوایل مهرماه به تهران رفتم. چون از طریق اداره فرهنگ بهبهان معرفی شده بودم به عنوان معلم مأمور به تحصیل، صبح ها در دبیرستان سحاب تهران که در نزدیکی فروشگاه فردوسی بود ، مشغول به تدریس شدم. در پایان تحصیلات و پس از اخذ لیسانس زبان انگلیسی به شهرستان بهبهان  و سپس به آبادان در استان خوزستان منتقل و در رشته ادبیات فارسی و تدریس زبان انگلیسی مشغول به کار شدم.

در بهار سال 1340 که معلمان برای بهبود وضعیت خود اقدام به تجمع مقابل مجلس شورای ملی نمودند، حضور داشتم تا بالاخره گویا در روز 12 اردیبهشت سال 40 و در اثر حمله نیروهای انتظامی به صفوف معترضان و شلیک گلوله، دکتر خانعلی به شهادت رسیدند. البته آن روز آن قدر صدای شعار و فریاد مردم و معلمان بلند بود که من اصلاً صدای شلیک گلوله را نشنیدم، لیکن واقعه اتفاق افتاده بود. روحش شاد باد...

صدای معلم :

استاد، ظاهراً وضع معلمان در گذشته و در مقایسه با سایر اقشار جامعه و افراد حقوق بگیر بد نبوده است! خود ما آن روزها که دانش آموز بودیم، احساس می کردیم که معلمان مان در شأن بالا و شایسته ای قرار دارند و به همین جهت، شاید آرزو داشتیم ما هم معلم بشویم. در این صورت اعتراض شدید معلمان در آن روزگار برای چه بوده است؟

بله، این فقط یک احساس پاک و صادقانه بوده است! حقیقتاً هیچ گاه در کشور ما معلمان در سطح شایسته شأن خودشان قرار نداشته اند! البته این تصور و احساس دانش آموزانه که گمان می کردید معلمان خیلی عالی و متعالی هستند از جهت شرافت شغلی و منش معلمانه آنها بوده و هست و به قول معروف صورت خود را با سیلی سرخ نگه می داشته اند تا جایگاه اثرگذار و مهم خود را حفظ نمایند و نشان بدهند. و البته مقداری هم گمان آرمانی همه دانش آموزان به معلمان بوده و هست، لیکن آن دوران هم آن طور که باید و شاید به حق و حقوق معلم توجه نمی شده است.

بقیه گفت و گو را در این جا بخوانید .

پایان گزارش/