انتقاد صریح یک معلم از اداره آموزش و پرورش منطقه 12 تهران ؛ نگاهی به محتوای نشست رسانه ای سال قبل مدیر کل

ظاهرا سال های پر شور و پر فراز و نشیب آموزش و پرورش سپری شده و انگار گرد و غبار فراموشی و کهنگی آن را فرا گرفته است درست مثل ساختمانی متروک که در گذشته داستان زیادی برای گفتن داشته اما در حال حاضر دچار سکون و کهنگی و متروک است .

در زمانی نه چندان دور آموزش و پرورش پویایی و شادابی بیشتری داشت ؛علیرغم تمام کاستی ها حرف هایی برای گفتن داشت . اما در حال حاضر علیرغم اجرای طرح رتبه بندی و افزایش نسبی حقوق معلمان هیچ شور و شوقی در مجموعه آموزش و پرورش دیده نمی شود ، انگار خاک مرده پاشیده اند ...

در اداره آموزش و پرورش منطقه 12 تهران وقت نماز که فرا می رسد تقریبا اداره به حال نیمه تعطیل در می آید و هیچ خبری نیست. در گذشته نه چندان دور اداره مملو از همکارانی بود که بعد از تعطیل شدن مدارس به اداره می آمدند و بخش های مختلف اداره را شاداب می کردند .

نیروهای اداری منطقه 12 حالا پیرتر و ناراضی تر از گذشته به نظر می رسند و از آن همه شادابی گذشته هیچ خبری نیست . انجام امور بسیار کند و ضعیف صورت می گیرد و اگر رابطه قوی وجود نداشته باشد ساده ترین کارها انجام نمی شود .

مدیر اداره فقط به امور کسانی توجه می کند که یا سفارش شده اند یا کسانشان سمتی دارند که بعدا شاید به درد روز مبادا بخورند ، اما آدم هایی که جز خدا کسی را نداشته یا سودی نمی توانند برسانند ، بستگی به حال رییس دارد اگر خوش و خندان باشد ملالی نداشته باشد و احتمالا از سوی اداره کل خطری متوجه ارسال جانشین نباشد به حرف ها گوش می دهد با روابط عمومی و ... صورت مساله را پاک می کند اما اگر ناراحت باشد از چهره اش کاملا پیداست و تجربه دارها در این مواقع نباید خود را آفتابی کنند ؛ چون احتمالا خبر های بدی رسیده و منافع در خطر است و خدا نکند از قیافه شما خوشش نیاید که آن وقت چنان به شما خواهد پرید که به نمایشی بودن روابط عمومی بالای ایشان پی می برید .

سیستم اداری آموزش و پرورش با این همه نیرو و کارشناس و مدیر و رییس و صرف بیشتر بودجه تخصیصی آموزش و پرورش در سال کارایی و توانی نداشته و ندارند و حالا دیگر انگیزه و رمقی هم برایشان نمانده  است مگر نیرو هایی که سودی از این سیستم متروکه نصیب می برند .

حال باید پرسید که مدیر محترم فعلی اداره آموزش و پرورش منطقه 12 تهران حاضر به ترک صندلی خود و واگذاری آن به یک نیروی کارآمدتر و جوان تر نیست ؟

به امید روزی که دوباره شاهد شادابی و طراوت و پویایی هر چه بیشتر در آموزش و پرورش منطقه 12 باشیم .

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

( 1 ) گزارش مشروح نشست رسانه ای مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران در آستانه بازگشایی مدارس سال تحصیلی 94-93
زمان : یکشنبه 16 / 6 / 93 ساعت 9 الی 11
مکان : خیابان طالقانی – بین وصال و فلسطین ، اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران ، سالن کنفرانس
گزارشگر : علی  پورسلیمان

در ابتدای این نشست ، آقای ثقفی به عنوان رئیس روابط عمومی اداره کل ضمن خوش آمد گویی به خبرنگاران ، از آنان درخواست نمود تا به ترتیب اعلام حضور در این نشست ، سوالات خود را مطرح نمایند .

 حاجی پور – خبرگزاری فارس :
" این روزها بحث سامان دهی و بهسازی نیروی انسانی مطرح است .این که کلاس ها برای شروع سال آماده شود .
دو موضوع مطرح است : در برخی مناطق تهران ، برخی نیروها را به اجبار به مقطع ابتدایی می فرستند .حتی رشته های تحصیلی غیرمرتبط دارند اما به اجبار به این مقطع فرستاده می شوند . حتی برخی از آنان از گرفتن ابلاغ خودداری می کنند .
از طرف دیگر ، کلاس های چندپایه در تهران به موضوعی مهم تبدیل شده است .مثل این که قرار است از سال آینده ما در برخی مناطق تهران ، کلاس های چندپایه داشته باشیم .
تهران با تراکم بیش از حد دانش آموز مواجه است . این امر چگونه ممکن خواهد بود ؟ "

چهاربند :
" بحث کلاس های چند پایه موضوع جدیدی نیست و سال هاست که به ویژه در مناطق روستایی تهران وجود داشته و خواهد داشت .در بخش هایی مانند شمال تهران ( منطقه 1 ) و در جنوب تهران مانند منطقه مرتضی گرد و بخش خلیج فارس و مناطق 18 و 19 این موضوع وجود داشته است .
در برخی مناطق با کمبود دانش آموز برای تشکیل کلاس مواجهیم . یکی از راه هایی که برای انسداد بی سوادی و ترک تحصیل وجود دارد همین کلاس های چند پایه می باشد .
ما تاکید داریم که در مناطق کم جمعیت ، کلاس حتما تشکیل شود .
در دو دوره ابتدایی سامان دهی می شوند .کلاس اول تا سوم در یک کلاس و کلاس های چهارم تا ششم .
پیش بینی می کنیم که حدود 30 تا 40 کلاس در این دو ناحیه ای که ذکر شد ، تشکیل شود .
در خصوص بهسازی منابع انسانی ، ما امسال شاهد تشکیل پایه چهارم از ساختار جدید نظام آموزشی و پایه هشتم در دوره اول متوسطه هستیم .
دوره های تربیت مدرس برای دروس جدیدالتالیف این دو پایه تحصیلی انجام شده است و معلمین این دو پایه جدید که سامان دهی شده اند ، در کلاس ها شرکت می کنند .
چیزی که در این کلاس ها روی آن تاکید می شود از لحاظ دانشی تفاوت چندانی با قبل ندارد اما از نظر رویکرد یادگیری ، تفاوت های جدی وجود دارد که مبتنی بر روش تدریس خلاق است و امید که این عزیزان از این رویکردها استفاده کنند تا فرآیند یاددهی و یادگیری برای دانش آموزان تسهیل شود .حدود 75 درصد از دوره ای که برای معلم پیش بینی شده است قبل از سال تحصیلی انجام می شود و 25 درصد حدود دو ماه پس از آغاز سال تحصیلی شروع می شود تا معلمان فرصتی برای طرح و حل مشکلاتشان داشته باشند .این بهسازی عمدتا در پایه چهارم و هشتم است و برای سایر پایه ها هم برنامه ریزی شده است .هم برای مدیران جدید الانتصاب و هم برای معاونین اجرایی مدارس دوره هایی برای انجام ماموریت جدید پیش بینی شده است .
در مورد سامان دهی نیروی انسانی ؛ در تهران و در شروع تابستان سال 93 با حدود 900 نفر کمبود آموزگار در دوره ابتدایی مواجه بودیم .تعدادی از نیروهای دوره ابتدایی در سال های گذشته خود را به دوره بالاتر منتقل کرده بودند . این گروه استخدام شان برای مقطع ابتدایی بوده است و با گرفتن مدارک تحصیلی بالاتر و نیز عدم نیاز دوره ابتدایی در آن دوره و برقراری تعادل نیرو در آن زمان برای انتقال موافقت شده بود . اما اکنون که با کمبود شدید نیرو در مقطع ابتدایی مواجه هستیم ، برای این نیروها فراخوان داده شده است و این ها بر اساس سمت و یا رسته اولیه شغلی شان به کار گرفته شده اند .
به کار گیری این نیروها جنبه کارشناسی داشته است و این گونه نبوده است که ما به یک نیرو تمام دروس را بدهیم .
برنامه ریزی دوره ابتدایی یعنی سال های چهارم تا ششم بر اساس برنامه ریزی خوشه ای بوده است .
مثلا معلمی که در دوره متوسطه ریاضی تدریس می کرده است در مقطع ابتدایی به او در کلاس های چهارم تا ششم ، درس ریاضی می دهیم . در واقع ، در دوره دوم ابتدایی ، الگوی برنامه ریزی هفتگی خوشه ای اجرا می شود ، یعنی تمام دروس یک پایه به یک معلم داده نمی شود .این برای آن هایی است که در دوره اول متوسطه به طور کامل مازادند .
ما امسال در دوره اول متوسطه دو پایه داریم ، پایه سوم نداریم .
حدود 30 تا 35 درصد از این نیروهای این پایه به خاطر حذف این پایه به عنوان نیروهای مازاد محسوب شده و باید از آن ها استفاده شود .
گروه دیگر ، کسر ساعت موظف دارند .یعنی از 24 ساعت مثلا 18 ساعت پر شده است و 6 ساعت خالی دارند .این 6 ساعت هم که در دوره اول متوسطه بوده اند به این صورت سامان دهی می شود .
در ساختار جدید ، دوره متوسطه ، هفت منهای یک می شود ، در یک دوره 5 ساله ، یک پایه کم می شود . ما به اندازه یک پایه تحصیلی ، نیروی انسانی به دلیل تغییر ساختار داریم .
دو راه داریم . یک راه این است که این نیروهای مازاد که اکثرا دبیران خانم هستند ، راه هایی را برای بازنشستگی و یا بازخریدی پیش بینی کنیم که ما طبق قانون نمی توانیم آن را الزام کنیم .پس برای این 5 سال برنامه ای داشته باشیم که این نیروهای اضافی که به خاطر کسر یک پایه مازاد شده اند به مقطع ابتدایی که یک سال اضافه شده است ، هدایت شوند .
از الزامات ساختار نظام جدید آموزشی ، تعدیل نیروی انسانی بین دو دوره متوسطه و ابتدایی است .این تعدیل باید اتفاق بیفتد . برای این تعدیل نیاز به زمان داریم .
این برای تعدادی از همکاران ما مشکل ایجاد می کند . اما در این دوره گذر و استقرار باید به این همکاران کمک شود تا مثلا از طریق همان برنامه ریزی خوشه ای که در رشته تخصصی خودشان مورد استفاده قرار بگیرند و یا اعطای برخی مزایا که مشوق باشد و جنبه الزام یا تحمیل نداشته باشد ؛ تلاش کرده و می کنیم تا این اتفاق بیفتد .
برای مثال ، برای این گروه از معلمان عزیز که از دوره اول متوسطه به دوره ابتدایی می آیند در مواردی که لازم بوده است تا 4 ساعت تقلیل کار را ما پیش بینی کرده ایم و علاوه بر آن مزایایی که در بودجه سال 94 برای این کار پیش بینی شده است .

سخن معلم :
( در تکمیل سخنان شما مطلبی را عرض کنم : این بحث ، بحث یک نگرش فرهنگی در جامعه ماست . معلمان ما تصور می کنند که هر چه پایه تحصیلی آن ها بالاتر رود به همان نسبت ، پرستیژ شغلی آن ها هم افزایش پیدا می کند .مثلا در نگرش عمومی جامعه ما ، یک استاد دانشگاه و یا حتی دبیر یک دبیرستان ارزشی به مراتب بالاتر از یک آموزگار در دوره ابتدایی دارد .
به نظر می رسد بیشتر مقاومت های همکاران در این زمینه است و این البته باید اصلاح شود . )
چهاربند : " این صحبتی را که آقای پورسلیمان اشاره کردند کاملا درست است .یک بخشی ، جنبه فرهنگی دارد و این نگاه به آموزش ابتدایی وجود دارد . درست است که این مقطع ابتدایی است ، اما به هیچ وجه ابتدایی نیست ! واقعا یک آموزش اساسی و پایه است که اگر به درستی انجام نشود ، آموزش های بالاتر متزلزل و سست خواهد بود .
همیشه به این نکته اذعان کرده ایم که نقش آموزگاران ، کم از اساتید دانشگاه در توسعه مرزهای دانش نیست .در برخی کشورها ، میانگین و یا هرم تحصیلات آموزگاران با کسانی که در آموزش عالی هستند تفاوت چندانی ندارد .یعنی سطح سواد ربطی به دوره تحصیلی آن ها ندارد بلکه منزلت اجتماعی آن ها در دوره ابتدایی آن ها بالاست .این نگاه باید توسط رسانه ها و کاری که خود ما در آموزش و پرورش انجام می دهیم باید اصلاح شود .
به واقع ، آموزگاران جزء زحمت کش ترین اقشار بین جامعه فرهنگیان هستند .اگر شما در فصل نقل و انتقالات به این جا سری بزنید می بینید که این آموزگاران با انواع مشکلات جسمی روبه رو هستند که عمق سختی کار آن ها را نشان می دهد .
سهم عمده ای از اجتماعی شدن و جامعه پذیری همه ما مدیون آموزگاران است .بازهم این جا از همه این آموزگاران تشکر می کنم و شرمنده از این که نمی توانیم زحمات آن ها را جبران کنیم .

 محمدی – روزنامه همشهری :
جناب چهاربند
امسال سرانه ای که قرار بود به مدارس پرداخت شود با تاخیر پرداخت شده است . تا جایی که من می دانم تا هفته پیش هم پرداخت نشده است .قرار بود کارهایی در مدارس انجام شود که با این تاخیر انجام نشده است .
بحث بعدی در مورد پرداخت مطالبات فرهنگیان بود که شما قبلا گفتید تا پایان خرداد ماه پرداخت خواهد شد .بحث خبره و عالی بود و مبلغ 400 میلیارد تومان که تا این لحظه پرداخت نشده است .
در این زمینه و همچنین پروژه مهر ، جناب عالی چه اقداماتی انجام داده اید ؟

چهاربند :
 ظرف 45 روز گذشته ما هفت میلیارد تومان بابت بهسازی ، تغییرات و تامین تجهیزات مدارس به مناطق پرداخت کردیم .این پول به حساب مناطق رفته است .در طول 9 سال گذشته ، پرداخت چنین مبالغی تاکنون سابقه نداشته است .سرانه ای که باید پرداخت می شد بحث اش جداست .یک ونیم میلیارد تومان ابلاغ شده است اما هنوز تخصیص داده نشده است .
هیچ مدرسه ای تا 25 شهریور در باب بهسازی فضا ، تعمیرات ، تاسیسات و تجهیزات و ملزومات اداری و آموزشی شان نباید کسری داشته باشند . اگر این جا دوستان موردی هست را بفرمایند ؟
{ سخن معلم : بله هست . در منطقه 9 تهران . هنرستان شهید باهنر که یک سوله ورزشی حدود سه سال است نیمه تمام مانده است و نامه نگاری هم بی پاسخ بوده است }

چهاربند :
" سوله در واقع احداث است .این ها مربوط به نوسازی است و ما ورود پیدا نمی کنیم .مدرسه ای که الان دایر است . آبخوری ، سرویس های بهداشتی ، تاسیسات گرمایشی و سرمایشی ، روشنایی ، تاسیسات الکتریکی ، نقاشی ، تعمیرات میز و نیمکت و مسائلی که برای به روز کردن وضع موجود مدرسه به کار می آید ، نباید کم و کسری وجود داشته باشد و به مناطق تذکر داده ایم که اگر این پول تا پایان شهریور در حساب باشد باید توضیح بدهند .
ما الان با کمبود منابع مواجه نیستیم .باید این منابع مدیریت شود و در مدارس هزینه شود .
محور دوم مشارکتی است که با شهرداری تهران داشته ایم .علاوه بر تخصیص این مبلغ ، تفاهم نامه ای با شهرداری تهران داشته ایم که ملبغ 20 میلیارد تومان بوده است و از این مقدار میزان 12 میلیارد تومان باید صرف بهسازی مدارس شود .
هیچ توجیهی برای آماده نبودن فضای مدرسه تا 25 شهریور از سوی مدیران قابل قبول نیست !
منابع تامین شده ، تخصیص داده شده است و اختیارات برای هزینه کردن به مناطق و مدارس داده شده است .

همشهری :
 چندی پیش بحث برگزاری انتخابات نمادین انجمن اولیا و مربیان مطرح بود و در برخی مدارس تهران به تبع آن برگزار شد .موردی در منطقه 5 تهران هست که مدیر مدرسه به انجمن گفته است که آبخوری را درست کنید و کمک کنید .این با چیزی که شما گفته اید منافات دارد .

چهاربند :
هدف از برگزاری انتخابات انجمن اولیا و مربیان قبل از شروع سال تحصیلی ، جلب مشارکت مردم برای ورود در اداره مدرسه است نه الزام آن ها به انجام امور تعمیرات و یا بهسازی مدارس .اصلا هدفی در برگزاری این انتخابات و انجام این تشریفات قانونی به این صورت مطرح نیست .اگر مدیر مدرسه ای از این طریق درصد الزام اولیا ء دانش آموزان برای تعمیر کمبودهای مدرسه باشد ؛ در شرایطی که ما این بودجه را تامین کردیم و شهرداری هم اعلام آمادگی کرده است ؛ مواردی اگر منعکس شود ، حتما بررسی و پیگیری می کنیم و سزاوار نیست اکنون که اولیاء مدارس برای اداره امور مدارس از خودشان رغبت نشان داده اند به جای این که این ها را دعوت کنیم و در برنامه ریزی مدرسه از مشارکت آن ها بهره بگیریم و از مشارکت آن ها در جنبه های نرم افزاری مدرسه استفاده کنیم ، باز به روش سنتی از این اولیا توقع پشتیبانی مالی داشته باشیم .باید این فرهنگ را عوض کنیم و توقع مدیران از اولیا را در این زمینه کاهش دهیم .
در بحث مطالبات ، برای این که بازنشستگان بتوانند از امتیازات خبره و عالی استفاده کنند ، به دلیل عدم پرداخت این مابه التفاوت در سال های قبل ، به صندوق بازنشستگی بدهی وجود داشت .این دو قسمت می شود : یک قسمت ، سهم خود همکاران فرهنگی است که 7 درصد کم می شود و 23 درصد سهم کارفرما است که در حقیقت آموزش و پرورش است .
ما به طریقی توانستیم سهم آموزش و پرروش را تامین کنیم و درحال حاضر ذخیره کرده ایم .طی بخشنامه ای به کارگزینی های مناطق از آن ها خواهش کردیم از این همکاران دعوت کنند . آن هایی که داوطلب هستند مانده سهم مطالبات خودشان را به صورت نقد و یا اقساط پرداخت کنند ، کتبا اظهار آمادگی کنند تا ما این مستندات را در خصوص پرداخت کامل این دیون و برقراری آن مزایا اعلام کنند . به نظر می رسد در این مناطق این کار انجام شده است ولی هنوز همه همکاران برای اعلام آمادگی و تسلیم آن درخواست که سهم خود را خودشان پرداخت کنند ، هنوز کامل نشده است .تلاش می کنیم که این کار به سامان برسد .

علی پورسلیمان – سخن معلم :
با سلام خدمت شما و همه دوستان خبرنگار و دوستان روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش تهران که تعامل و ارتباط خوب و مناسبی را با همه رسانه ها صرف نظر از گرایش های سیاسی آن ها برقرار کرده اند.
چند محور را مطرح می کنم :
اولی ، افت تحصیلی پنهان است . برخی آیین نامه ها و دستور العمل های شورای عالی آموزش و پرورش در جهت تقویت و نهادینه کردن موضوع نمره گرایی و مدرک محوری تدوین شده اند .
در این راستا ، فشارهای آشکار و پنهانی از سوی ادارات و مدیران مدارس بر معلمان جهت بالا بردن آمار قبولی کاذب وجود دارد . البته این مساله را مدیران ادارات تکذیب می کنند اما وقتی که با مدیران مدارس صحبت می شود ، خلاف این موضوع به اثبات می رسد و آن ها این فشارها را تایید می کنند .آیا اداره کل در جریان این گونه مسائل قرار دارد ؟ آیا این به نوعی دامن زدن به افت تحصیلی پنهان نمی تواند باشد ؟
محور دوم ، معمولا برخی از معلمان در آستانه آغاز سال تحصیلی دچار استرس و یا نگرانی بابت ثبات شغلی خود می شوند . برخی از معلمان منتقد که به جریان کلی مدرسه و یا سیاست های اداره اعتراض می کنند ، مورد غضب و یا بی مهری های برخی از مدیران قرار می گیرند و در اختیار اداره گذاشته می شوند .
از سوی دیگر ، دلیل و یا علت خاص و یا محکمه پسندی برای این گونه حرکات از سوی مدیران مدارس ارائه نمی شود . وقتی از این مدیران سوال می شود که شما به چه دلیل این کار را کرده اید ؟
این مدیران معمولا یک جواب می دهند : " من با این نیرو نمی توانم کار کنم " !
حداکثر کاری که این معلمان منتقد می توانند انجام دهند ، به قسمت ارزیابی و رسیدگی به شکایات اداره متبوع مراجعه می کنند و شکوائیه ای را تنظیم می کنند که آن هم در یک پروسه اداری وقت گیر و دست و پا گیر و نیز بوروکراتیک ، رنگ می بازد و حق به حق دار نمی رسد !
البته ما در اداره کل و حتی وزارتخانه هم چیزی با این عناوین داریم ، اما معمولا این ها در یک زنجیره اداری همدیگر را متاسفانه تایید می کنند !
آیا اداره کل برای پایان دادن به این وضعیت چاره ای اندیشیده است ؟
البته از این موارد زیاد است و در سخن معلم به تعدادی از آن ها اشاره گردیده است و خود شما هم در جریان هستید .
محور سوم من در مورد صحبتی است که در نشست قبل رسانه ای هم خدمت شما عرض شد .
انتقادی شد از برخی مدیران در ادارات و مناطق تهران که با آهنگ کلی دولت تدبیر و امید هماهنگ نیستند و همچنان کارشکنی می کنند .شما به ما قول دادید که تحولاتی را انجام می دهید ، اما تابستان به پایان رسید ، اما حکایت همچنان باقی است ... متشکرم .
چهاربند :
در خصوص افت پنهان و نهادینه شدن آیین نامه ها و غلبه رویکرد مدرک گرایی ، نظرات موافق و یا مخالفی وجود دارد .
اگر شما با گروهی از متخصصان تعلیم و تربیت صحبت کنید ، آن ها با چیزی به نام " مردودی " مخالفت می کنند و از جنبه های تربیتی این پدیده را قبول نمی کنند .
گروهی دیگر معتقدند که باید در جاهایی ضوابطی باشد که برای ارتقا از یک دوره به دوره ای دیگر ، یک حداقل هایی کنترل شود .
بر اساس هدف عملیاتی نوزدهم در سند تحول بنیادین ، بنا ، بر این است که ارزشیابی در پایه های تحصیلی و در دوره ابتدایی ، فرآیند محور باشد . یعنی چیزی که الان تحت عنوان ارزشیابی توصیفی مطرح است .
این فرآیند محور بودن ارزشیابی ها سازکار های خودش را می خواهد مثلا مسلط بودن معلم به مبانی نظری این نوع ارزشیابی و داشتن فرصت کافی و تراکم کلاس مناسب که بتواند واقعا ارزشیابی توصیفی را اجرایی کند .
هر جا که تراکم این کلاس بالاست ، معلم وقت کافی ندارد و یا آمادگی علمی کافی برای اجرای این ارزشیابی را ندارد ، این نوع ارزشیابی نمی تواند منعکس کننده توانایی های واقعی دانش آموزان باشد .
بنابراین ارتقای دانش آموز می تواند از یک پایه به پایه دیگر همراه با یک افت تحصیلی اظهار نشده باشد . این نقص در حال حاضر وجود دارد . در واقع نمی توان گفت که با توجه به شرایط موجود تا چه اندازه نتایج این ارزشیابی معتبر است و تا چه میزان منعکس کننده ی شایستگی هایی است که آن پایه بر اساس اهداف تدوین شده پایه نهاده شده است .
نوع دیگری از ارزشیابی در سند تحت عنوان " ارزشیابی نتیجه محور " پیش بینی شده است .یعنی ارزشیابی های که بر اساس امتحان پایانی ، عملکرد دانش آموز سنجیده می شود . این دسته از ارزشیابی ها به دلیل بالا بودن روایی و اعتبار پرسش های پایانی که در امتحان داده می شود و نظارتی که بر تصحیح اوراق امتحانی است ، می توان گفت که تا حدودی تضمین کننده آن حداقل کیفیتی است که گذر از یک پایه را فراهم می کند .
این نوع از ارزشیابی ها را در دوره متوسطه تجویز کرده اند .
دسته سوم ارزشیابی ها بر اساس استانداردهای ملی است . یعنی ارزشیابی گذر از پایه های تحصیلی
در این سه دوره گذر ، آزمونی که بر اساس سند تحول پیش بینی شده است ، آزمون های ملی است یعنی آزمونی که مثل امتحانات نهایی پایه سوم متوسطه به صورت متمرکز طراحی می شود و تصحیح آن هم بر اساس یک سری ضوابط خاص است .به عبارت دیگر ، هم طراحی سوالات و هم اجرای آزمون و هم تصحیح اوراق تحت یک دیسیپلین خاصی هست و به آن آزمون های استاندارد می گویند که گذر از دوره تحصیلی را تضمین می کند .
الان این آزمون های گذر در پایه سوم متوسطه هست که در واقع شکلی از آزمون های ملی است .این ها نتایج قابل قبولی است . چون سوالات کنترل شده ، ارزیابی شده ، حساب شده است و بودجه بندی مناسبی دارد . اجرای آن در یک محیط نظارت شده است و تصحیح آن در یک چارچوب مشخص است .تصحیح اول ، دوم و تجدید نظر وجود دارد .
نتایج آزمون های نهایی می تواند ملاکی برای ارزیابی عملکرد کیفی و رعایت استانداردها و اهداف دوره های تحصیلی در آموزش و پرورش باشد .
از دوره اول متوسطه به دوره دوم متوسطه امسال در تهران این دروس را هماهنگ کردیم .یعنی سوال هماهنگ و منطقه ای باشد ، اما تصحیح و اجرا در مدارس باشد .این در واقع به آن اعتبار سوال متمرکز منطقه ای آسیب می زد ، چون طراحی سوال یک بخش از آزمون است و اجرا و تصحیح درست می تواند نسبت به روایی و اعتبار ارزشیابی ها تاثیر داشته باشد .
ما به طور متمرکز هم ، طراحی سوالات و هم تکثیر اوراق و هم اجرا را به صورت هماهنگ در مناطق را در دوره سوم راهنمایی بودند اجرا کردیم به ویژه دروس جدید التالیف را که می خواستیم عملکرد معلمان را بدانیم .
بنابراین ما به این سمت در حال حرکت هستیم که تمرکز بر آزمون های گذر از دوره های تحصیلی داشته باشیم . یعنی آزمون های فرآیند محور و نتیجه محور در اختیار مدرسه است ، اما آزمون گذر از دوره های تحصیلی در اختیار مدرسه نیست و این نشان می دهد که عملکرد مدرسه در آزمون های پایه به پایه چقدر معتبر بوده است و این بازخورد به روایی و اعتبار آزمون ها کمک می کند .
ما نظارت در ارزشیابی های توصیفی و آزمون های نتیجه محور را از طریق فعالیت گروه های آموزشی گسترش می دهیم .
گروه آموزشی یک بازوی کیفیت بخشی و استاندارد سازی در مدارس است .تاکنون کم تر به ماموریت این گروه ها توجه شده است . امسال با جدیت در انتخاب افراد برای گروه های آموزشی نظارت و پیگیری می کنیم .
امسال سامانه ای برای اولین بار وزارت آموزش و پرورش سامانه ای به نام " سنجش " را طراحی کرده است .آخرین اطلاعات مربوط به نتایج امتحانات نهایی خرداد ماه به تفکیک منطقه ، درس و مدرسه در این سامانه وجود دارد .ضریب دشواری تک تک سوالات در تمام آزمون ها محاسبه شده است و این منبع مهمی برای ارزیابی معلم ، مدرسه ، منطقه است .
تا امسال اولیا مدارس از مقایسه عملکرد مدارس محروم بودند ، اما از این به بعد امکان دست یابی افکار عمومی به عملکرد مدارس به خصوص در امتحانات نهایی هم برای مدارس دولتی و هم غیر دولتی فراهم است .
دسترسی جامعه به این اطلاعات به قضاوت درمورد عملکرد آموزش و پرورش و نقد و بررسی آن و در مجموع نظارت عمومی آن کمک می کند .
در مورد ثبات شغلی معلمان ، امسال به این موضوع توجه داشتیم . در بخشنامه سامان دهی ،آسیب شناسی های سال گذشته نشان می داد که جابه جایی یک معلم از یک مدرسه در اختیار مدیر ومسئول مقطع بود .این دو در صورت توافق ، سرنوشت یک معلم را مشخص می کردند . این انصاف نیست که سرنوشت یک معلم با آن سوابق حرفه ای فقط در اختیار دو نفر باشد . باید یک معیار و نظارتی بر این تصمیمات می بود .ما شورا و یا  « کمیته برنامه ریزی نیروی انسانی » درمنطقه را مسئول این کار کردیم . بدون نظر این کمیته ، امکان جابه جایی معلم نیست و اگر انجام شده باشد ، تخلف است . باید جابه جایی در این کمیته نیروی انسانی طرح شود و تصمیم گیری شود . ابزار این کمیته ، فرم " یک آموز " است .این فرم تمام فعالیت های یک معلم را امتیاز می دهد و وقتی دو معلم با هم مقایسه می شوند ، باید این دو فرم کامل شوند .
یک مورد در یکی از مناطق بود .همکاری با فوق لیسانس مکانیک ، فیزیک درس می داد . به ما معترض شد و گفت که به جای من از همکاری استفاده شده است که درسش مرتبط نیست و چرا من از این مدرسه جا به جا شده ام ؟
وی می گفت که به دلیل گزارش تخلفات مدیر مدرسه، این رفتار با من شده است ...
یک نفر از این دوستان اداره کل را به منطقه فرستادیم تا شیوه نامه را مورد بررسی قرار دهد تا مشخص شود انجام شده است و یا نه .
آیا کمیته نیروی انسانی تشکیل شده است و این موضوع در آن کمیته مطرح شده است .آیا اگر مطرح شده است ، نظرات شخصی افراد بوده است و یا بر اساس فرم یک آموز بوده است .
پس نقشه راه موجود است .مشخص شد که در مورد این دبیر ، این موضوع رعایت نشده است .
فرم یک آموز همه دبیرهای آن منطقه کنار هم گذاشته شده و پس از مقایسه سرانجام تصمیم بر این شد که در همان مدرسه سازمان دهی شود .
معاون متوسطه منطقه را جا به جا کردیم . اگر لازم بشود برای احقاق حق معلم این کار را انجام می دهیم .
ما اجازه نداریم که تنها بر اساس نظرات شخصی و یا اطلاعات غیر مستند ثبت نشده درمورد افراد تصمیم بگیریم .
اسنادی باید دلالت بر عدم شایستگی باشد و نه نظر شخص ! این که در یک جلسه ای بگوییم این خوب است و آن بد است و ... بر چه مبنایی است ؟
این ها باید مستند باشد . باید مستند بر معیارها باشد .معیارها شاخص دارد .قابل اندازه گیری است .
اگر ابزار مشکل دارد باید آن را اصلاح کرد . قبل از سامان دهی در اردیبهشت ماه بر این تاکید کردیم .یکی از جنبه های عدالت در آموزش و پرورش ، عدالت در توزیع نیروی انسانی است .
اگرچه امسال به طور کامل نتوانستیم این آشفتگی را سامان بدهیم ، اما نقشه راه را تدوین کردیم .
نظزات شخصی و غیر مستند را از این سامانه نیروی انسانی حذف می کنیم .همکاران معلم ، مشکلی داشته باشند با روی باز می پذیریم .
اگر امسال نتوانیم بررسی کنیم ، در طول سال بررسی می کنیم و برای سال بعد اعمال می کنیم .
همکاران ما ممکن است که در بخش حقوق و مزایا گله مند باشند ولی در یک بخش از تبعیض ها گله مندند .اگر یک نفر نقدی نسبت به یک مدیر و روش و عملکرد در مدرسه و یا منطقه داشته باشد ، نه تنها این یک عیب نیست ، این مزیت است . باید با گفت و گو و تعامل و در تضارب نقد ها ، کیفیت و روش ها را اصلاح کرد .
سرپوش گذاشتن و سرکوب کردن نقد ها ، کمکی به بهبود وضع موجود نمی کند و به نفع نظام آموزش و پرورش نیست .ممکن است به نفع موردی و یا مقطعی یک مدیر باشد ولی منافع نظام آموزشی خیلی بالاتر از منافع یک مدیر است ، چه در سطح اداره کل که مدیر کل آن باشد ، چه در سطح منطقه و چه در سطح مدرسه باشد .
ما این نقشه راه را برای ثبات شغلی ، امنیت شغلی و ایجاد عدالت در توزیع نیروی انسانی ، دنبال خواهیم کرد .

درمورد انتقاد از مدیران و عدم هم سویی آن ها با دولت ، هر جا که این عدم هم سویی دیده شود و محرز شود ( این عدم هم سویی باید همراه با ملاک و معیار باشد ) برخورد می شود .
اگر ببینیم در راستای سیاست های دولت که یک محور آن اعتدال است ، یک محور تدبیر است ؛ کارها با بی تدبیری انجام می شود ، این یک محور عدم هم سویی است و بدون شک با این موارد برخورد خواهد شد .
یک مورد بحث اعتدال است یعنی عدم افراطی گری . یعنی بر خلاف آن ، دخالت دادن تصمیمات صنفی ، جناحی و گروهی در تصمیمات اداری که می تواند روی کیفیت خدمات تاثیر بگذارد ..
این ها رصد می شود .نتایج آن را داریم .ان شاء الله در آینده نه چندان دور ، شاهد تحقق تمام و کمال این رویه درتهران خواهید بود . اگر چه تاکنون سعی کردیم که به دور از افراطی گری در مورد جابه جایی مدیران تصمیم بگیریم .
ممکن است برخی توقع شان این باشد که این در یک زمان کوتاه اتفاق بیفتد ، باید خودمان به اصول و معیارها احترام بگذاریم و دیگران قضاوت کنند و بپذیرند که جز معیار اعتدال و رعایت حقوق مردم و همکاران معلم ، هیچ مولفه دیگری در آن نقش ندارد .
این اطمینان دادن شاید مستلزم کمی زمان است ، اما نتیجه عاید می شود . دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد !
این که یک فرد نتواند با کسی دیگری کار کند ما بحثی داریم به نام " تعارض سازمان ها " .که البته امری طبیعی است .این که من به این جا آمده ام و با حداقل 600 پرسنل کار می کنم توقع ندارم که همه آن ها با من کار کنند .این انتظاری بی مورد است . نمی شود 600 نفر مثل من شود !
این خود خواهی است ! این خود محوری است ! استبداد به رای است ! اصولی باید به توافق برسیم و همه به آن اصول تاسی کنند ولی اگر آن اصول با نظر شخصی بنده به عنوان مدیر ارشد این دستگاه زاویه ای داشته باشد ، ولی اگر قرار است که همه با هم کار کنیم ، اول باید اصول مشترک را بپذیریم .این مساله باید تعریف شود که " من نمی توانم با این فرد کار کنم " یعنی چه ؟
یک جایی من اشتباه می کنم ، این فلسفه اتوبوسی نیرو آوردن و نیرو بردن به همین تفکر بر می گردد !

بدنه این سازمان یک هویتی دارد ، بدنه مدرسه یک هویتی دارد ، افرادی که آن جا کار می کنند برای خودشان هویتی دارند ، یک هویت جمعی دارند و دارای یک جایگاه حرفه ای ویژه هستند و برای خودشان نظرات منحصر به فردی هم دارند .
اما باید بپذیرند که درجمع ، هم سو با جمع حرکت کنند و اعمال نظرات منوط به توافق میان آن هاست .اگر این که گفته می شود " من با یک نفر نمی توانم کار کنم ، از این جنس باشد ، ما قبول نداریم ، سخن ما این است که همه باید حول محورها و اصول توافق کنند ؛ یک مدیر حق ندارد که همه ساز و کارهای یک مدرسه را حول نظرات شخصی خودش که معلوم نیست کجا تایید شده است اجرا کند !
بعد مدیر دیگری بیابد و همین طور تا آخر ...
ساختمان نیست که دائم بکوبیم و بسازیم ! اما اگر در یک محیط جمعی ، در یک سازمان ، یک نفر بر خلاف دیگران عمل می کند مثلا یک مدیر با 45 نفر از همکاران یک فعالیت جمعی را انجام می دهند و هدف مشخصی را دنبال می کنند و یک نفر با این جمع هم سویی ندارد ، این جاست که می گوییم این جمع نمی تواند با این یک نفر کار کند ؛ نه این که من نمی توانم با این فرد کار کنم !
اگر جمعی نتوانستند با یک فرد کار کنند ، حرف درست است ، باید فکر اساسی کرد . اما اگر یک نفر نمی تواند با یک جمعی کار کند ( مثلا یک گروهی با یک مدیر نمی توانند کار کنند ) مشخص است که باید فکری برای این مدیر کرد و نه آن جمع .
اگر کار نکردن یک گروه با یک جمع ناشی از تخلفات باشد ، عدم شایستگی ها باشد ، این باید " مستند " باشد . ما یک مشکلی که در حال حاضر داریم و قبول هم دارم این است که ما به دلایل خاص ، مشکلات و تخلفات را مستند نمی کنیم ، همانی را که می گوییم نمی توانیم با او کار کنیم ؛ همان مدیر حداکثر نمره ارزشیابی را به آن فرد داده است !
وقتی کار به شکایت می کشد و بررسی حقوقی می شود ؛ آن فرد برگه های ارزشیابی را ضمیمه درخواست خود می کند و عنوان می کند که بنده این تقدیر نامه ها را دارم ( مشکل این جاست که تقدیر نامه ها " فله ای " صادر می شود و مثلا 500 تقدیر نامه صادر می شود و در این تعداد ممکن است که 10 نفر از این آدم ها باشند .
این فرد تقدیر نامه ها و ارزشیابی ها را می آورد و وقتی ما بررسی می کنیم می بینیم که فرضا این آدم تخلف دارد ، ولی مستند نشده است ! اما موقع احقاق حق به مشکل بر می خوریم .
ما باید بدون تعارف حقوق سازمانی را رعایت کنیم و آن چه با قوانین و معیارها نمی خواند را مستند سازی کنیم . اگر لازم است تذکر بدهیم ، انعکاس به منطقه ، ارسال پرونده به هیات تخلفات ...
اگر این مراحل طی شود ، آن موقع سلامت سازمانی میسر می شود .

 خباز – روزنامه جام جم :
آقای چهاربند
در نشست خبری قبلی در مورد ترک تحصیل کرده ها سوال کردم و شما گفتید که آمار نهایی در شهریور حاصل می شود .لطفا با تفکیک سن و جنس این آمار را بفرمایید .
آقای فانی اعلام کردند که طرح شناسایی خانه به خانه ترک تحصیل کرده ها را به صورت جدی اجرا می کنند .در شهر تهران ، این برنامه به چه صورت خواهد بود ؟

چهاربند :
هنوز امتحانات نهایی و دادن گزارش و بستن دفتر امتحانات در سال تحصیلی 93-92 به پایان نرسیده است و در آستانه اتمام آن هستیم .
اما در مورد اعلام سیاست وزارت آموزش و پرورش در خصوص انسداد کامل مبادی بی سوادی ، وزارتخانه خیلی جدی است و ما هم به تبع آن ، به خصوص در دوره ابتدایی رصد می کنیم .ما تقریبا هر دو هفته مناطق را دعوت می کنیم و آن ها مورد به مورد در این جا گزارش می دهند و مثلا از دوره اول ابتدایی به دوره دوم ابتدایی و یا از یک پایه به پایه دیگر، چند نفر ثبت نام نکرده اند ؟
مناطق موظفند دانش آموزانی را که ثبت نام نکرده اند را پیدا کنند و آن را بررسی کنند .
آن هایی که فرضا از این منطقه به منطقه دیگر رفته اند ، مشخص می شود .برخی ممکن است به شهرستان دیگر رفته باشند ؛ در نهایت به لیستی می رسیم که این دانش آموزان در هیچ لیستی ثبت نام نکرده اند و این همان " گروه هدف " ماست و پس از آن از طریق معاونت آموزش ابتدایی آن ها را به اداره دعوت می کنیم . دلایل عدم ثبت نام را پیگیری می کنیم .اگر لازم باشد معلم به خانه آن دانش آموز برود ، این کار را انجام می دهیم .
ما در کشور 60 مدرسه داریم که فقط یک دانش آموز دارد .ممکن است این یک نفر برای ما هزینه داشته باشد ، اما اگر این فرد بی سواد بار بیاید ، اما هزینه های جبران این بی سوادی در جنبه های مختلف به مراتب بیشتر خواهد بود .
هیچ دانش آموزی به ویژه در 6 سال دوره ابتدایی نباید به هر دلیلی بیرون از مدرسه مانده باشد .

خباز :
اما آقای چهاربند ، من اخیرا به منطقه خاک سفید تهران رفته بودم و مملو بود از بچه هایی که بی سواد بودند !

چهاربند :
درست است . البته مناطق دیگری هم در تهران وجود دارند که چنین وضعیتی دارند . بانک اطلاعاتی همه این ها کامل شده است و به مناطق این اجازه و اعتبار داده شده است تا برای اولین بار  و به صورت فرد به فرد ، برای این ها معلم بگیرند و به ازای هر نفر در دوره های مختلف این هزینه ها پرداخت شود .
اما این که تا حدی موفق شده اند این ها را شناسایی کنند و این که تا چه حد توانسته اند  این بچه ها را از تیول باندهای استخدام این کودکان رها کنند قابل تامل است و البته این ها نیازمند پیگیر ی های انتظامی و حقوقی و... است .
سیاست هست ، اعتبار هست ، اما مقاومت هایی که در طرف مقابل هست و تا چه حد اجازه می دهد ما از این امکانات استفاده کنیم ، تابع شرایط و اقتضائات خودش است .
در معاونت ابتدایی به دستور آقای دکتر فانی ، یک گروه تحت عنوان " صیانت از حقوق کودک " تشکیل شده است که البته قبلا نبوده است .این گروه وظایف دارد تا با هماهنگی سایر نهادها و مراجع نسبت به رفع دسترسی این کودکان به آموزش اقدام کند .

 ایرجی – خبرگزاری قرآنی ( ایکنا ) :
در مورد ساختار فیزیکی مدارس صحبت کردید .سوال من این است که با چه سازمان هایی و یا شهرداری دراین زمینه تفاهم نامه داشته اید ؟ با چه سازمان های فرهنگی برای آماده کردن فضای فرهنگی مدارس تفاهم نامه منعقد شده است ؟ آیا آسیب های جهان معاصر پژوهش و شناسایی شده است و آیا برنامه ریزی برای مقابله با این آسیب اندیشیده شده است ؟

چهاربند :
علاوه بر شهرداری ، ما برای آماده کردن مدارس ، هر سال طرحی به نام " هجرت 3 " اجرا می شد .آموزش و پرورش با همکاری بسیج دانش آموزی ، امکانات هنرآموزان و هنرستان ها را به کار می گرفتند .مدارس با کمک نیروها ، دانش آموزان ، معلمان و بسیج به جلو حرکت می کرد .
امسال بسیج دانش آموزی به صورت آزمایشی به جای آن طرحی را به نام " یاران ولایت " اجرا کرد .سه مرحله داشت که مراحل اول و دوم آن را بسیج اجرا کرد که شامل آموزش دوره های مهارتی و اردوهای فرهنگی بود .
مرحله دوم ، اردوهای جهادی بود .الان در این مرحله هستیم و 5000 دانش آموز در تربیت معلم شهید بهشتی اسکان پیدا می کنند ؛ عرصه فعالیت این ها عمدتا در مناطق مرکزی و جنوبی تهران است و به آماده سازی نمازخانه ها ، کتابخانه ها ، کارگاه ها و آزمایشگاه ها می پردازند .
این اردوها تا 25 شهریور ادامه دارد .
در خصوص آسیب های اجتماعی ، به جد این مساله در دستور کار ما قرار دارد و با ستادهایی که در استانداری و فرمانداری تشکیل شده است ، در ارتباط هستیم .
اعتبارات مناسبی هم به این منظور پیش بینی شده است و در درجه اول هم سوء استفاده از مساله مواد مخدر پیش بینی شده است .
درمعاونت تربیت بدنی و سلامت ، ما بخشی به نام " پیشگیری از آسیب های اجتماعی " داریم که به طور ویژه این کار را انجام می دهد .کار گروهی متشکل از انجمن اولیا و مربیان و اداره مشاوره تربیتی و تحصیلی و همین اداره پیشگیری از آسیب های اجتماعی که موضوع را پیگیری می کنند که چهره مدارس از این گونه آسیب ها کم تر شود .
کار دیگر این است که هر 15 یا 20 مدرسه ای که شناسایی شده است به یکی از معاونین اداره کل محول شده است و آن ها موظفند که مستقیما به این مدارس سرکشی کرده و بر نحوه کار مناطق و مدیران مدارس نظارت داشته باشند .
متاسفانه این گونه مدارس به حاشیه رفته اند ، چون توجهی روی آن ها نیست ،  شاید به این خاطر که شاید از این ها المپیادی و رتبه های برتر کنکور و... از این مدارس بیرون نمی آید !
سعی می کنیم که این گونه مدارس را به متن برگردانیم .حدود 260 مدرسه د رتهران بیش از بقیه در معرض این آسیب ها هستند که بیشتر در مناطق جنوبی و حاشیه ای قرار دارند که تلاش ما برای رفع این آسیب هاست .

 حبیب زاده – بخش اخبار رادیو :
سوال اول من در مورد همان طرح هجرت است . در صحبتی که با آقای سردار عزیزی ، رئیس سازمان بسیج داشتم ، ایشان گفتند که ما برای شهر تهران ، 4 میلیارد تومان هزینه کردیم . آموزش و پرورش به تعهدات خود در مورد حق الزحمه معلمان و مسائلی که به نوسازی مربوط می شود عمل نکرده است .
سوال دوم این است که شورای عالی آموزش و پرورش طبق سند تحول مجتمع های آموزشی را تصویب کرده و اجرایی کرده است .آقای فانی در دانشگاه شهید رجایی و حدود یک ماه پیش اعلام کرد که ما مجتمع های آموزشی شهری را جمع آوری می کنیم .من به آقای فانی گفتم که جمع کردن این مجمتع ها خلاف قانون است و نیاز به مصوبه دارد .ایشان گفتند که مجتمع هایی جمع می شوند که خلاف مصوبه تشکیل شده باشند .
شهر تهران چقدر این مجتمع های خارج از مصوبه داشته است ؟

چهاربند :
اولا جمع کردن این مجتمع ها نیازی به مصوبه مراجع بالاتر ندارد . در آیین نامه این اجازه به اداره کل داده شده بود که اگر عملکرد این مجمتع ها قابل قبول نبود ، تصمیم گیری شود .ما این ارزیابی را در طول سال گذشته انجام دادیم و رسما در اردیبهشت اعلام کردیم که اگر مدیران مناطق رسما به این تشخیص رسیده اند ، آن ها را جمع آوری کنند ( این ها فعلا درمورد مجمتع های شهری است ) ارزیابی ها و حتی جلسه با مدیران این مجمتع ها ما را به این نتیجه رساند که این مجتمع ها نه تنها کارایی ندارند بلکه یک لایه مدیریتی مازاد بر نیاز آموزش و پرورش تشکیل شده بود که باعث کند شدن و وقفه در کارها و پایین آمدن انگیزه واحد های آموزشی گردیده بود .
توزیع واحدهای آموزشی به تناسب دوره ها و پایه های مختلف تحصیلی در کشور و از جمله در شهر تهران بر مبنای تشکیل این مجمتع ها نبوده است .
یک توزیعی بر مبنای واحدهای آموزشی بوده و بعدا گفته شد که چند تا از این واحدها به یک مجمتع تبدیل شوند .
نکته دوم ، سازمان دهی واحدهای آموزشی بوده است .توزیع اختیارات به مدیران و ارکان مدرسه زمانی اتفاق افتاده است که اساسا چنین مجتمع هایی وجود نداشته است .وقتی مجتمع های آموزشی طراحی شد و ابلاغ شد بین وظایف و تکالیف آن ارکان مدرسه و انجمن اولیا و مربیان و شورای معلمان با اختیاراتی که به مدرسه داده شده بود هم پوشانی های زیادی داشت .
یک راه این بود که اختیارات از این مدارس گرفته شود و به مجتمع هایی داده شود که اصلا ظرفیت این ساختار را نداشتند .
رئیس متجمع با چه ظرفیتی می خواهد این کمبود را جبران کند ؟ این به ساختار مشارکت ذی نفعان صدمه می زد .
مثلا در آیین نامه ، تکلیف شورای مدرسه با این مجمتع مشخص نشده بود .تعارضات زیادی به وجود آمد .در آیین نامه این تعارضات موجب تنش شده بود .
ما از سال آینده در تهران به غیر از یکی دو منطقه مثل منطقه 4 که در مجتمع های مسکونی واحدهای آموزشی آن به صورت مجتمع خواهد بود ؛ دیگر مجتمع آموزشی نخواهیم داشت .
د رمورد طرح هجرت که گفتید ، ما امسال در تهران اصلا طرح هجرت نداشتیم . تهران تنها شهری بود که طرح " یاران ولایت " را اجرا کرد که این اردوی جهادی بخشی از آن بود .
آن چه بیان شد مربوط به سال گذشته است . آموزش و پرورش تمام سهم خود مربوط به طرح هجرت را پرداخت کرد . آن بخش بقیه مربوط به مطالبات فرهنگیان است که آقای باقری گزارش آن را به شما ارائه خواهند کرد .
ما روزانه در تربیت معلم شهید بهشتی که اشاره کردم برای هر دانش آموز 18 هزار تومان پرداخت می کنیم و ملزومات لازم مانند سامان دهی کتابخانه ها و نمازخانه ها و... همه توسط آموزش و پرورش پرداخت می شوند . تنها هزینه ای که سازمان بسیج دانش آموزی پرداخت می کند ، هزینه سرویس ایاب و ذهاب است .

 مرادی – باشگاه خبرنگاران:
آقای چهاربند سوالی از خدمتتان داشتم در مورد یک بخش نامه ای که با امضاء شما ابلاغ شده دررابطه با سامان دهی دوره پیش دبستانی. این بخش نامه درسامان دهی شیفت صبح پیش دبستانی اعلام شده که به جای موسس پیش دبستانی مدیر مدرسه وظیفه او را به عهده بگیرد و به جای مربیان پیش دبستانی از نیروهای دوران تحصیل ساعات موظف و بازنشسته استفاده بشود . ما با مربی های پیش دبستانی که صحبت می کردیم گفته اند در حقیقت این عملکرد آموزش و پرورش اخراج چراغ خاموش برای مربی های پیش دبستانی است.علت صدور این بخش نامه را می خواستم بدانم که به چه دلیل است و دومین سوالم این است که در سایت آموزش و پرورش شهر تهران اعلام کرده اید که بخشی از مدارس شهر تهران ازمناطق مختلف قرار است از مهر امسال به موسسات غیردولتی اجاره داده شود و شرایطش را اعلام کرده اید و به موسسات گفته اید که برای عقد قرارداد مراجعه کنند . لطفا در این مورد توضیح دهید .

چهاربند :
در مورد پیش دبستانی ها در سال گذشته ، ما یک دبستان دولتی داشتیم و فردی به عنوان موسس ، مجوز می گرفت و در آن جا چند کلاس پیش دبستانی دایر می کرد ؛ یعنی در داخل دبستان دولتی ، یک پیش دبستانی غیر دولتی در یک نوبت وجود داشت .
این مشکلات زیادی را ایجاد کرده بود .معلمان را هم همان موسس به کار می گرفت .ماهیت آن پیش دبستانی غیر دولتی بود ، پرداخت حقوق هم توسط آن موسس انجام می گرفت ، حق بیمه و سایر مزایا هم به همین صورت پرداخت می شد .هیچ گونه ارتباطی هم با بدنه دولتی در زمینه جذب نیرو نداشتند .
کارکرد این دو واحد درکنار یکدیگر این تصور را در مربیان ایجاد کرده بود که آن ها نیروهای این دبستان هستند و همان بحث تکراری " استخدام " پیش می آمد ...
متاسفانه هر کسی به آموزش و پرورش می آید و یک صبح تا ظهر کار می کند ، فردا هم از آموزش و پرورش می خواهد که او را استخدام کنند !
اما امسال شفاف سازی شد . گروه دیگری از مدارس داریم که نوبت دوم اگر فضا خالی باشد ، این به همان موسسین اجاره داده شود .
اما برای این که شهریه به مردم فشار نیاورد و موسس هم دانش آموز جذب کند و بتواند همان مربیان را هم جذب کند ؛ این اجازه را می دهیم که معادل هزینه اجاره که در قرار داد نوشته می شود ، آموزش و پرورش نوآموز معرفی کند که تمام و یا بخشی از شهریه با آن اجاره تهاتر شود .
یعنی تا مرز صفرشدن اجاره ادامه پیدا کند .
هم مربیان به کار گرفته می شوند و هم هزینه ها برای اولیا کاهش پیدا می کند و از طرفی هزینه فضا برای موسس صفر می شود .
الگوی سوم هم هست .اگر در منطقه ای نوبت صبح خالی باشد ، به مناطق اجازه داده شده است تا این فضاها به همان موسسین اجاره داده شود .اولویت ثبت نام در این پیش دبستانی ها با فرهنگیان است .
یک مدل دیگر پیش دبستانی هم داریم .به عنوان مثال ، دبستان دولتی چند تا کلاس خالی دارد . قصد دارد در کنار همان کلاس های دبستانی ، پیش دبستانی تشکیل شود . این پیش دبستانی دیگر دولتی حساب می شود و مربیانی که در این جا به کار گرفته می شوند باید از این چند گروه باشند :
بازنشستگان ،آن دسته از نیروهای مازاد ما که کسری ساعت موظف دارند و علاقه مند به این کار هستند و سرانجام آن دسته از نیروهای موظفی که می خواهند ساعت غیر موظف بیایند .
در حقیقت ، همه این نیروها ، رابطه استخدامی شان با آموزش و پرورش مشخص است .
اما در مورد مدارس غیر دولتی ، یک الگوی سنتی از سال ها قبل در توسعه مدارس غیردولتی وجود داشته است .
یک گروه از موسسان مدارس غیر دولتی هستند که می گویند فضا را به ما اجاره بدهید ؛ معلمان شما می توانند حضور داشته باشند و یا نداشته باشند .اگر معلمان بودند به ازای هر معلم ، 7 دانش آموز رایگان هم بدهید . هزینه اجاره هم بر اساس کارشناسی با شهریه دانش آموز و یا تخفیف شهریه تهاتر شود و ما این مدرسه را برای شما اداره می کنیم .
یک سرانه هم به ما بدهید که مابه التفاوت شهریه و اجاره جبران شود ، اگر می خواهید که ما از دانش آموز شهریه نگیریم .
این الگو توسط وزارتخانه بررسی شده است . رابطه دانش آموز با دولت بر اساس قانون و رایگان بودن آموزش تغییر نمی کند .
یک رابطه بین دولت با موسس که همان مجری است ایجاد می شود . قبلا دولت خودش مدیر می گذاشت ، معلم می فرستاد و ...اما در الگوی جدید موسس مدرسه را با همان شرایطی که گفته شد اداره می کند .
در واقع ، نحوه اداره مدرسه فرق می کند .در این جا، فقط رابطه اداره با موسس به رابطه کارفرما و پیمانکار تبدیل می شود و در سایر روابط یعنی اداره و دانش آموز ، اداره با معلم تغییری رخ نمی دهد .این الگو امسال در سطح محدود و از بین 2600 مدرسه در تهران فقط در 30 دبستان اجرا می شود .

دو چالش وجود دارد  :

اولی انتخاب مدرسه درست است( مدرسه ای که انتخاب این روش مشکلش حل شود )، مشکل ما کمبود نیروی انسانی است که از طریق مکانیسم های دولتی امکان پذیر نیست و از طریق اداره غیردولتی مدارس حل می شود .
دوم ، انتخاب موسس واجد شرایط است .موسسانی انتخاب می شوند که اولا 5 سال تجربه مدرسه داری داشته باشند ، تخلفی نکرده باشند و از همه مهم تر انگیزه آن ها از ورود به این کار ، کسب سود نباشد و قصد انجام امور عام المنفعه را داشته باشند .

 کاظمی – آفتاب نیوز :
استخدام در مدارس غیردولتی زیر نظر مدیر مدرسه است و یا آموزش و پرورش ؟

چهاربند :
" نه مدیر و نه آموزش و پرورش ، بر عهده موسس است .
اختیارات موسس د رتامین فضای مدرسه ، منابع مالی و نیروی انسانی تعریف می شود .تعهدات این مدارس بر عهده موسس است .موسس نیرو را بر اساس معیارها انتخاب می کند و به گزینش معرفی می کند و پس از تایید قرار داد کار بسته می شود و البته تحت پوشش نظام تامین اجتماعی است و روابط بر اساس قانون کار است .

حسیبی – تهران پرس :
وضعیت مدارس استیجاری به کجا رسید ؟

چهاربند :
70 مدرسه استیجاری در تهران داریم .امسال بیش از 40 مورد حکم قلع و قمع داشتند و درمرحله تخلیه بودند .با تلاش اداره حقوقی و معاونت پشتیبانی تهران با این مالکین مذاکره شد و به توافق رسیدیم . امسال به شکر خدا ، در مدارس دولتی چیزی به نام اجرای حکم قلع و قمع درتهران نداریم .
ما در تهران یک مشکل جدی و اساسی تحت عنوان " فضای آموزشی " داریم که کم تر به آن توجه شده است .
ما 5000 کلاس غیر مقاوم در تهران داریم که در برابر حوادث طبیعی مثل زلزله به شدت آسیب پذیر هستند .مجموع فضای آموزشی مورد نیاز تهران بر اساس شاخص ها بالغ بر 1500 هکتار است .
آن چه که داریم 750 هکتار است ، یعنی 50 درصد از نیاز ما وجود ندارد !
ازاین 750 هکتار هم ، 5000 کلاسش غیر مقاوم است ! تهران یکی از شهرهای محروم به لحاظ فضای آموزشی در کشور است برخلاف ظاهر زیبایی که دارد !
درست است که شهر سازی ما هر روز در حال گسترش است و چهره شهر روز به روز زیباتر می شود اما در دل این زیبایی ، لکه های نامناسبی به نام " فضاهای آموزشی " دیده می شود .
شهرسازی تهران به شدت به فضای آموزشی بدهکاراست . سازوکارهای آن در قانون دیده شده است اما متاسفانه عملیاتی نشده است . ما نیازی به کمک دولت در این زمینه نداریم .از مردم هم نیازی نیست کمک گرفته شود .این حق مردم درجیب کسانی است که دارند ساختمان می سازند وسهم آموزش و پرورش را قانونا پرداخت نمی کنند !
ماده 13 قانون شوراها .این قانون تاکید کرده است که شهرداری علاوه بر آن عوارضی که تحت عنوان پذیره ، نوسازی و سایر موارد می گیرد ، باید بابت توسعه فضاهای آموزشی از کسی که پروانه می گیرد تا 5 درصد دریافت کند .
قرار نیست از سهمی که شهرداری می گیرد 5 درصد را به آموزش و پرورش بدهد ، بلکه شهرداری باید سهم خودش را بگیرد و علاوه بر آن عوارض باید به میزان 5 درصد هم برای آموزش و پرورش بگیرد .
این عوارض قانونی ، حق مردم است . این فضای آموزشی حق مردم است .این که بچه های ما در فضایی هستند که 5000 کلاس آن غیرمقاوم است ،پولش باید از کجا تامین شود ؟
این پول باید از محلی تامین شود که گرفتن آن طبق قانون به شهرداری تفویض شده است و به آن عمل نکرده است !
ای کاش قانون می گفت خود آموزش و پرورش این مبالغ را بگیرد !
اخذ این عوارض به شهرداری واگذار شده است و شهرداری به آن عمل نمی کند !
اگر 3 سال این عوارض به درستی گرفته شود ، بالغ بر 2500 میلیارد تومان عاید آموزش و پرورش می شود و این مبلغ می تواند تمام نیازهای نوسازی و توسعه فضاهای آموزشی شهر تهران را تامین کند .
این کسانی که این برج های بلند مرتبه را ساخته اند یک نفر از آن ها این 5 درصد را پرداخت نکرده اند !
ماده 13 قانون شوراها باید هر چه زودتر عملیاتی شود .اگر خدای ناکرده اتفاقی در این 5000 کلاس فرسوده بیفتد ، این قصور بخشودنی نیست ...
شهرداری قبل از پرداخت این عوارض نباید پروانه ساخت و یا نوسازی صادر کند و اگر هم کرده است نباید پایان کار صادر کند .
د رمنطقه 22 تهران ، بالغ بر 42 هزار واحد مسکونی در حال ساخت است .پیش بینی ما این است که در این 42 هزار واحد مسکونی که ظرف دو سال آینده تحویل خواهد شد ، حداقل 25 هزار دانش آموز ساکن خواهند شد .
کم تر از نیم نفر برای هر واحد در نظر گرفته ایم و ما یک متر فضای آموزشی در محدوده منطقه 22 تحویل نگرفته ایم !
دو سال دیگر ، یک فاجعه رخ خواهد داد ...
فقیرترین ، محروم ترین و فلاکت بارترین منطقه شهرداری به لحاظ دسترسی به فضای آموزشی ، منطقه 22 تهران است .
حتی زمین آن هم دیده نشده است !

همه را فروخته اند !

چه کسی پاسخگو خواهد بود ؟
در پایان مهر ماه قرار است به ساکنان منطقه 22 اعلام عمومی کنیم که آموزش و پرورش هیچ گونه تعهدی نسبت به ثبت نام فرزندان شان در منطقه 22 ندارد !
مطالبات شان را از سازندگان شهرک ها و شهرداری بگیرند ! هم در صدور پروانه و هم دادن پایان کار ، خلاف قانون عمل می شود .
چه کسی متولی شهر سازی تهران است ؟ این ها دردهای اساسی شهر تهران است .
من اگر کمبود نیروی انسانی داشته باشم می توانم با یک مصوبه مجلس و یا دولت و یا آزمون استخدامی و... جبران کنم ، اما فضای آموزشی با این مجوزها قابل جبران نیست .
زمین که با مجوز گسترده تر نمی شود !
این مطالبه جدی امروز آموزش و پرورش تهران است .
افکار عمومی باید این را بخواهد .

 میرزا محمدی :
بازگشایی مدارس نزدیک است .یک سری بحث ها در معاونت تربیت بدنی و سلامت و نیز معاونت پرورشی وجود دارد ؛ یکی بحث تشکل ها است . این که فقط به یک تشکل خاص نگاه نشود . فقط به بسیج و یا اتحادیه نگاه نشود .چه طرحی برای این مساله دارید ؟
آیا در بازگشایی مدارس ، امسال مشکلی وجود دارد ؟

چهاربند :
به لطف خدا ، امسال مشکلی نداریم .برای توزیع منابع انسانی و نیز وضعیت فیریکی مدارس و... تدابیر اندیشیده شده است .
توزیع کتاب ها بر خلاف سال گذشته ، بهتر شده است . در دوره ابتدایی ، کار و دانش و فنی و حرفه ای مشکلی در این زمینه نداریم و اکنون در حال توزیع در مدارس است .
د رمورد سایر خدمات مثل سرویس مدارس کار جدی شده است .تفاهم نامه های لازم در این زمینه امضا شده است .انتحابات انجمن اولیا و مربیان امسال زودتر آغاز شده است .
بحث توان مند سازی معلمان دروس جدید التالیف انجام شده است .
در موضوع تشکل ها ، یکی از مطالبات جامعه از مدرسه ، بانشاط کردن محیط مدارس است .این بانشاط کردن ابعاد مختلف دارد .یکی بحث مشارکت است .
هر چه در مدرسه مشارکت اولیا در امور مدرسه بیشتر باشد ، مشارکت دانش آموزان و معلمان بیشتر باشد ، محیط مدرسه بانشاط تر می شود .
ایجاد وابستگی در مدرسه بین ارکان مختلف آن نشانه نشاط در مدرسه است و زمینه این کار فراهم کردن بستر مشارکت است .
در خصوص معلمان ، به مدارس گفتیم که جلسه شورای معلمان قبل از شروع سال تحصیلی ، برگزار شود .با تقاضای انتقال 700 نفز معلمان عزیز در مناطق موافقت شده است .
فراهم کردن سرویس های ایاب و ذهاب همکاران ، از دیگر کارهای انجام شده است که خدمات بهتری ارائه شود .
مهم ترین تشکلی که می تواند چتر خوبی برای این مشارکت ها باشد ، سازمان دانش آموزی است .
بنا بر این است که ظرفیت این سازمان به موازات بقیه تشکل ها تقویت شود .اساسنامه این تشکل به خوبی نشان می دهد که این تشکل ظرفیت های خوبی دارد .بهره برداری از اردوگاه ها و کانون های فرهنگی و تربیتی به تدریج به سازمان دانش آموزی واگذار می شود .
در اساسنامه سازمان دانش آموزی آمده است که آحاد دانش آموزان باید در این تشکل عضویت داشته باشند و الان از یک میلیون و هشتاد هزار دانش آموز تهرانی فقط هفتاد هزار دانش آموز عضو این سازمان هستند و این نشان دهنده آن است که فعالیت این سازمان هنوز فراگیر نشده است .
به موازات آن ، سایر تشکل ها را هم می خواهیم حمایت کنیم .

سخن معلم :
جناب چهاربند
در تکمیل سخنان شما باید عرض کنم که یکی از دلایل کم توجهی دانش آموزان به سازمان دانش آموزی بحث هزینه و فایده و نیز تبلیغ مربیان در مدرسه است .
به عنوان مثال ، عضویت در بسیج دانش آموزی مزایایی به مراتب بیشتر از سازمان دانش آموزی دارد و این باید تعدیل شود .
مساله دوم ، نوع نگاه مسئولان به تشکل هاست که از جنس اداری است .ما در آموزش و پرورش تشکل دانش آموزی غیردولتی به آن معنا نداریم و البته برای معلمان هم وضعیت بهتر نیست !
این نگرش ها نسبت به موضوع تشکل و تشکل پذیری باید اصلاح شوند .

چهاربند :
البته در اساسنامه سازمان دانش آموزی آمده است که این تشکل غیردولتی است . اما همان گونه که شما فرمودید ، در اداره این تشکل نباید نگاه دولتی حاکم شود و اجازه بدهیم به اقتضای غیردولتی بودن کار کند . این فضا را باید ایجاد کنیم .
و اما این نکته که ، در عضویت در این تشکل ها باید مزیت ها جنبه رقابتی داشته باشد ، این سخن و نکته درستی است .
ما باید ظرفیت سازی کنیم و این را حتما دنبال خواهیم کرد .
پایان گزارش /