صدای معلم:
از لطفی که خانم علی اکبری و شما در ابتدای جلسه نسبت به من داشتید و نیز سایر دوستان تشکر می کنم.
من سی و شش سال معلمی می کنم . سعی کردم در این سی و شش سال سی و شش دقیقه تاخیر هم نداشته باشم.
آقای فرهادی شما بیست دقیقه تاخیر داشتید.
فرهادی:
در خدمت خبرنگاران عزیز بودیم.
صدای معلم:
همه باید در چارچوب قانون حرکت کنند .
در نشست خبری که در زمان وزارت آقای یوسف نوری در باشگاه فرهنگیان برگزار شد به عنوان « تنها رسانه » من به وجود جایگاه سخنگوی وزارت آموزش و پرورش اعتراض کردم.
اگر انتخاب سخنگو برای این وزارتخانه ناشی از اهمیت و وسعت مخاطبان است متاسفانه این اتصال آن گونه که باید و شاید ، با بدنه برقرار نیست.
در حال حاضر روند اعتماد سازی میان صف و ستاد در سیر قهقرایی خودش قرار دارد.
پست معاونت پشتیبانی در وزارت آموزش و پرورش به اندازه کافی شلوغ و پرترافیک است و نیازمند هماهنگی بسیار میان واحدها و دوایر و صرف وقت و انرژی زیاد است .
اگر قرار است این سمت استمرار داشته و اثربخشی و کارایی داشته باشد ؛ یا یک فرد تمام وقت در این جا گمارده شود و یا به روابط عمومی واگذار شود .
آقای علیرضا کاظمی در 31 مرداد 1403 وزیر آموزش و پرورش شده اند اما در این مدت حتی یک نشست خبری برگزار نکرده اند. چرا ؟
سوال آخر من در مورد رتبه بندی است که شما فرمودید. البته خیلی گذرا بود.
از اجرای شتاب زده غیر علمی و ناشفاف رتبه بندی معلمان دو سال گذشته است.
اهداف رتبه بندی چیزهایی مثل این بوده است :
افزایش کیفی فرآیند تعلیم و تربیت، اعتلای کرامت و منزلت اجتماعی معلمان، استقرار نظام پرداخت ها براساس تخصص و شایستگیها، عملکرد رقابتی معلمان، مهندسی نیروی انسانی، توسعه مستمر و نظام مند شایستگیهای عمومی، تخصصی، حرفه ای و تربیتی و کیفیت عملکرد معلمان، تقویت انگیزه و رضایت مندی شغلی و ارتقای تعهد و تقویت هویت حرفه ای معلمان براساس نقشه جامع علمی کشور و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش .
سوال من این است که آیا ما بعد از دو سال به کیفیت بخشی حداقلی دست پیدا کرده ایم ؟
آیا پس از دو سال از اجرای رتبه بندی پژوهش و یا سندی در دست هست که این ساز و کار چه تاثیری در افزایش کیفیت آموزش داشته است ؟
آیا رتبه هایی که به فرهنگیان اعطا شده از اعتبار علمی لازم برخوردارند و می توان بر اساس آن درباره ی عملکرد واقعی یک معلم اظهار نظر کرد و به آن استناد کرد ؟
آیا عملکرد یک معلم در میدان تدریس و در عرصه عمل مورد مشاهد دقیق و مستمر قرار گرفته است و یا این که صرفا بر اساس تعدادی کاغذ که معلوم نیست اعتبار آن تا چه حد درست و واقعی باشد در مورد شایستگی های حرفه ای و صلاحیت های فنی و حرفه ای معلمان تصمیم گیری و داوری شده است ؟
آیا رتبه بندی تاثیری در آن چه در کلاس رخ می دهد داشته و یا این که فقط به نارضایتی بیشتر و تبعیض های درون سازمانی افزون تر انجامیده است ؟
من یکی از این معلمان ناراضی هستم.
من یکی از این معلمان ناراضی هستم.
آیا هیئت های ممیزه خودشان درک درست و وافی و علمی از فرایند رتبه بندی دارند؟ آیا این افراد که نام هیئت ممیزه را یدک می کشند خودشان توانایی اداره کلاس را در حد استاندارد و یا معمولی دارند ؟
من نزدیک ده سال است در همین نشست های خبری به ضرورت تشکیل « سازمان نظام معلمی » پرداختم.
وزرای مختلف آمده اند آقای فانی و آقای بطحایی و بقیه گفتند انجام می دهیم ولی تقریبا بعد از ده سال یا بیش از ده سال که از ابلاغ سند تحول بنیادین گذشته ما چیزی در مورد این نمی بینیم.
وعده می دهند اما انجام نمی شود.
آیا شما هم وعده می دهید؟
فرهادی:
تشکر می کنم و تشکر مضاعف از شما که در این ایام یک معلم اولین سوال خود را پرسید.
فرمایشات شما از جنس « دغدغه » بود و دغدغه ما هم هست. منتها یک نکته عرض کنم از جنس محاسبه ریاضی.
نظام رتبه بندی به مانند آن چه که الآن ما شاهد آن هستیم اولین بار در دانشگاه های ما اتفاق افتاد.
یک کتابی هست در وزرات علوم و تحقیقات و فن آوری که دو سال است که چاپ می شود تحت عنوان مقررات و آیین نامه های استخدامی اعضای هیئت علمی. این کتاب در طول صد سال مدام بهبود پیدا کرده تا شده چیزی که الآن وجود دارد. یعنی حدود صد سال تجربه پشت سر این کتاب بوده که نظام رتبه بندی در دانشگاه ها بهبود پیدا بکند.
در نظام رتبه بندی معلمان سعی شده هم از تجربه استفاده شود و همین که مدرک محور نباشد طوری نباشد که اگر کسی دکترا داشت حتما استادیار بشود.
ما هم قبول داریم نظام رتبه بندی که اجرا شده بی عیب و نقص نیست و حتما عیب و نقصی دارد چون دانشگاه ها بعد از طی کردن مسیر تقریبا صد ساله هنوز دارند این را بهبود می دهند یعنی هنوز برای بهبود جا دارد. برای ما دو سال است که دارد اجرا می شود و حتما مشکلاتی دارد.
در ابتدای کار یک مقدار مسائلی بود که پیش بینی نشده بود و حتی منجر شد به حقوق اسفند سال 1401 که معلمان عزیز ما به حق ناراحت شدند ولی الحمدالله رب العالمین الآن در مسیر آرامش قرار گرفته و باید در مسیر بهبود قرار بگیرد آن چیزی که شما فرمودید هیئت های ممیزی را بهبود بدهیم و روی انتخابشان کمی بیشتر فکر کنیم.
در انتخاب افراد نقش خود معلمانی که در کف کلاس هستند بیشتر بشود.خیلی جای کار دارد.
الآن باید بپذیریم که همان گفته شما که فرمودید بدون پژوهش تصمیم گیری نکنیم. پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و بازخوردهایی که از ادارات کل آموزش و پرورش سراسر کشور گرفته شده صد در صد ایجاب می کند آیین نامه جدید رتبه بندی تدوین شود. این آیین نامه تقریبا در بیش از سی جلسه کاری در وزارتخانه و پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش روی آن کار شده از روش های مختلفی که در پژوهش از آن استفاده می شود و باید دوباره به دولت برود به عنوان آیین نامه جدید بیاید و مبنای عمل قرار بگیرد.
حتما ما هم با شما موافقیم که رتبه بندی در آغاز کار با مسائل و مشکلاتی مواجه هست اما این را بپذیریم که شروع شد با تمام نقص و عیبی که دارد و ما باید آن را ....
صدای معلم:
خشت اول چون نهد معمار کج / تا ثریا می رود دیوار کج
شما خشت اول را اشتباه گذاشتید .
آیین نامه اصلاحیه ای هم که بگذارید ادامه و تحکیم مسیر غلط است و مشکل دارد.
البته من امیدوارم که این وضعیت به وجود بیاید اما چشم انداز روشنی در آن دیده نمی شود .
فرهادی:
انشاءالله بهتر می شود. این یک قانون دارد که مصوب آن مجلس است. یک آیین نامه دارد مصوب دولت . بنده و حضرت عالی قبول داریم که به هر حال باید قانون را اجرا کرد و تا می توانیم قانون را بهبود ببخشیم در قالب آیین نامه های اجرایی. ما تلاشمان این است .
واقعا نیت بر همین است که تا می توانیم از طریق آیین نامه های اجرایی ... خود شما به عنوان یک معلم مستحضر هستید که آموزش و پرورش جایی نیست که با سلیقه اداره کرد سلیقه یک نفرحتی اگر آن یک نفر وزیر باشد ؛ باید حتما معلمان مشارکت داشته باشند .حتما باید پژوهش محور باشد . پژوهش پایه باشد و حتما مسیر قانونی را طی کند . در کمیسیون های دولت افراد نخبه ای قرار دارند. در کمیسیون فرعی یا کمیسیون اصلی و نهایتا در صحن دولت می رود و اینها انجام می شود ولی حتما پیام حضرتعالی را منتقل می کنم هم به مسئولین محترم و وزیر محترم و هم خود بنده هم تلاش می کنم نکاتی که شما فرمودید اعمال شود .
صدای معلم:
سازمان نظام معلمی را خدمتتان عرض کردم.
وضعیت موجود در حال حاضر ما ناشی از عملکرد هیئت های ممیزه است که اینها اصلا شفاف نیستند. مثلا یک معلمی می خواهد در مورد رتبه اش مراجعه کند و پی گیر شود . کجا باید مراجعه کند ؟
با چه کسی صحبت کند و یا با چه کسی مذاکره کند ؟ به چه کسی اعتراض کند ؟ به چه کسی نامه بنویسد ؟ می گویند برو در پنل بنویس و اعتراض کن و...
شما باید عملکرد و کار یک معلم را در میدان تدریس بسنجید. شما الآن آمده اید در فرایند معلم نمونه می گویید داوران معلمان را در سطح بالاتر ارزیابی می کنند . به همین سیاق ؛ شما باید کار معلم را در سر کلاس بسنجید .
فرض بگیرید یک میلیون معلم داریم . هر معلمی بیاید و فقط بیست صفحه بارگذاری انجام بدهد می شود : بیست میلیون کاغذ !
شما این ها را کجا و چگونه بررسی کردید ؟
وزراتخانه چگونه اینها را نگاه کرده است ؟
اصلا مشخص است که یک کار کاملا سطحی بوده و یک کار خیلی شتاب زده بوده و امکان برگشت هم وجود ندارد.
فرهادی:
خود شما هم فرمودید تا رتبه سه وزارتخانه اصلا مداخله نمی کند فقط رتبه چهار و پنج به وزرتخانه می آید.
باید بپذریرم رتبه یک تا سه در مناطق و استان تصمیم گیری می شود. آنجا معلمان ما هستند که آمده اند مسئولین استان و مناطق شدند و آموزش و پروش مانند وزارت علوم عموما مسئولینش معلمان عزیز هستند ولی فرمایش شما از این جهت درست است باید بهبودش بدهیم این فرمایش شما بسیار درست است.
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.