گروه گزارش/
پرتال وزارت آموزش و پرورش چنین تیتر زده است :
« مشارکت بیش از ۳۰۰ هزار دانش آموز در پویش مهر ریاست جمهوری »
در ادامه خبر به نقل از معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش چنین می خوانیم : ( این جا )
« به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، اصغر باقرزاده در جلسه ستاد مرکزی پویش مهر ریاست جمهور با اشاره به در پیش بودن ایام الله مبارک دهه فجر عنوان کرد: دانش آموزان و فرهنگیان در دهه فجر راویان پیشرفت ایران اسلامی خواهند بود.
معاون پرورشی و فرهنگی گفت: سال گذشته در پویش مهر ۷۵ هزار اثر ارسال شد ولی با همت صورت گرفته تا این لحظه بیش از ۳۲۸ هزار دانش آموز از طریق سامانه my.medu.ir در این پویش ثبت نام کرده اند.
وی ادامه داد: برای نخستین بار سایت تخصصی پویش مهر راه اندازی شده است و به زودی این سامانه جهت بارگذاری آثار معرفی می‌شود، همچنین سرود ویژه ای برای این پویش طراحی شده که شاهد انتشار آن در ایام الله دهه فجرخواهیم بود » .
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که آیا با مطالعه ی این خبر باید شادمان و خرامان شویم ؟
بر اساس آمار اعلام شده از سوی وزارت آموزش و پرورش در سال تحصیلی 1403 – 1402 16 میلیون و 700 هزار دانش‌آموز در کشور مشغول به تحصیل هستند . ( این جا )
و این در حالی است که در پرسش مهر بیستم ( سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸ ) که اکنون نام آن را تغییر داده اند بیش از ۲ میلیون و ۵۹۸ هزار و ۴۰ دانش آموز و فرهنگی به این پرسش پاسخ دادند .
به عبارت دیگر ؛ پس از گذشت 4 سال و البته افزایش تعداد دانش آموزان کاهشی معادل 87 درصد داشته ایم .
آیا این کاهش 87 درصدی برای معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش و سایر مسئولان قابل تامل و البته تاسف نیست ؟
جالب است بدانیم مخاطبان این پرسش ها کلیه دانش آموزان دختر و پسر به جز دانش آموزان ابتدایی، دانشجویان شاغل در پردیس های مختلف دانشگاه فرهنگیان، معلمان، دانشجویان، اولیای دانش آموزان و حتی بازنشستگان فرهنگی و محصلان خارج از کشور هستند .
چه عواملی موجب چنین سقوط مشارکتی در اضلاع آموزش و تربیت شده اند ؟
رئیسی در مراسم آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ چنین می گوید :
« امسال به جای پرسش مهر، قصد دارم پویش مهر را مطرح کنم .
او در توضیح آن گفت: کشور ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، پیشرفت‌های بسیاری داشته است. شما دانش‌آموزان در روزهای اول پیروزی انقلاب نبوده اید؛ اما خوب در گذشته چه وضعی داشتیم و الان کجا هستیم و در آینده باید چه مسیری را طی کنیم؟ »
آیا این کاهش معنادار عدم مشارکت خودش نمی تواند یک پیام جدی برای عاملان و حاملان طرح این گونه مراسم و مناسکی باشند که از روح و فلسفه نخست چنین اموری که همانا « ایجاد و تقویت روح پرسشگری و پژوهش گری » باشد ؛ تهی گشته و فقط به انجام یک امر اداری و تکلیف تنزل یافته است ؟
ممکن است مسئولان برای توجیه این امر ، موضوعاتی مانند تغییر شیوه جمع آوری این پرسش ها و الکترونیکی کردن آن را علت این وضعیت بدانند اما این مساله با توجه به گسترش شبکه شاد و آموزش هایی که اصطلاحا ؛ « آموزش مجازی و یا غیرحضوری » خوانده می شوند ؛ قابل پذیرش نیست .
حتی اگر جایزه آن اهدای سکه باشد .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان