گروه گزارش/
پس از گذشت حدود یک هفته از ابلاغ دستور العمل بازگشایی مدارس در بهمن توسط وزارت آموزش و پرورش دوباره وضعیت به همان روال سابق بازگشت .
پرتال وزارت آموزش و پرورش نوشت : ( این جا )
« وزارت آموزش و پرورش، در اجرای مصوبات پنجاه و دومین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا، درخصوص آموزش حضوری پایه های اول و دوم ابتدایی، دروس کارگاهی هنرستان ها و مدارس دارای جمعیت کمتر از 50 دانش آموز، از سوی محسن حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش دستورالعمل بازگشایی کلاس ها و مدارس مذکور از اول بهمن ماه سال جاری در 6 بند و با رعایت پروتکل های بهداشتی به شرح زیر، به ادارت کل استان ارسال شد . . . »
محسن حاجی میرزایی پنجشنبه دوم بهمن ماه در حاشیه جلسه ویدئو کنفرانس با روسای مناطق استان خوزستان گفت: همچنان که ستاد ملی کرونا اعلام کرد حضور دانش آموزان در مدارس با صلاحدید خانوادهها و به صورت اختیاری خواهد بود.
وی با بیان اینکه ما موظف هستیم که امکان آموزش را برای همه دانش آموزان فراهم کنیم، افزود: مدارس ما در سراسر کشور آمادگی پذیرش دانش آموزان را دارند و خانوادهها میتوانند با مراجعه به مدارس از رعایت دستور العملهای بهداشتی اطمینان پیدا کنند.
ما برای پایههای اول و دوم و دروس علمی هنرستانها آموزش حضوری را بسیار ضروری میدانیم به دلیل اینکه ارائه این آموزشها به صورت مجازی از کیفیت مناسبی برخوردار نخواهد بود. اما به دغدغههای ستاد ملی کرونا احترام میگذاریم و این را اعلام کردیم که آموزش حضوری اختیاری است.
مهمترین تاکید ما در سال تحصیلی جاری این است که نباید حتی یک دانش آموز از آموزش دور بماند و جذب دانش آموزان بازمانده از تحصیل یکی از اولویتهای مهم وزارت آموزش و پرورش است و با قوت دنبال میشود. حتی اگر دانش آموزی سال قبل ثبت نام کرده است و امسال در آموزشهای مدرسه حضور ندارد، باید حتما پیگیری شود و مشکل دانش آموز را حل کنند. سازمان ثبت احوال طبق قانون مکلف است اطلاعات دانش آموزان و کد ملی آنها را برای پیگیری در اختیار ما قرار دهد. آیا وزیر آموزش و پرورش با این گونه توجیهات غیرمنطقی و عقب نشینی ها انتظار دارد تا مورد اعتماد و مرجع جامعه قرار گیرد ؟
تمامی تلاش ما تحت پوشش قرار دادن دانش آموزانی است که در فرآیند تحصیل حضور ندارند و برای بازگشت آنها به تحصیل تمامی تلاش خود را به کار خواهیم گرفت. »
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که در مدت زمانی کوتاه چه اتفاقی افتاده که ستاد ملی مقابله با کرونا این چنین مصوبه خود را تغییر داده است ؟
آیا آن ستاد و وزیر آموزش و پرورش نمی دانند و یا فهمی از مساله ندارند که اعلام کردن حضور اختیاری در مدرسه مساوی است با استمرار تعطیلی .
مدارسی که نزدیک به یک سال تعطیل هستند و عواقب و پیامدهای ناگوار و مخرب این تعطیلی از مدت ها پیش خود را نشان داده و در آینده بسیار بیشتر گریبان نظام آموزشی و جامعه را فرا خواهد گرفت .
آیا مسئولان تجربه پیشین در نیمه شهریور ماه در مورد اختیاری کردن حضور دانش آموزان در مدارس را نمی بینند ؟
ستاد ملی مقابله با کرونا که این چنین غیرکارشناسانه و غیرعلمی در مورد آموزش و پرورش و مسائل آن تصمیم می گیرد پاسخ دهد که در کجای دنیا چنین رویه ای دنبال می شود ؟
کجای دنیا به دانش آموزان اعلام می شود که حضور در مدرسه دلبخواهی و اختیاری است ؟
این موضوع در 12 مهر 1399 توسط معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با صدای معلم تصریح و مورد تاکید قرار می گیرد . ( این جا )
« معاون ابتدایی وزیر آموزش و پرورش می گوید: متاسفانه میبینیم که والدین فرزندان خود را به بازار، پارک و مسافرت میبرند، اما به مدرسه که در آن دقیقترین پروتکلهای بهداشتی رعایت میشود، نمیفرستند.
وی با بیان اینکه در همه کشورهای دنیا مدارس بازگشایی شده و اتفاقا حضور دانشآموزان نیز به صورت اجباری است، افزود: آموزش دانشآموزان یک موضوع اساسی است؛ موضوع، آموزشهایی است که یک نسل را درگیر میکند و در آینده یک نسل موثر است.
پرسش « صدای معلم » آن است که آیا قرار است همچنان ستاد ملی مقابله با کرونا برای مدارس و نظام آموزشی ایران تصمیم بگیرد ؟
آیا وزارت آموزش و پرورش ایران به اندازه وزارت آموزش پاکستان از خود اختیار ندارد که بیانیه ای دهد و این گونه جامعه و نظام آموزشی را سر کار نگذارد ؟ ( این جا )
آقای حاجی میرزایی تا کی قرار است با این گونه سخنان بی پایه و صدور بخشنامه ها و دستورالعمل هایی که هیچ گونه ضمانت اجرایی را ندارند، آموزش را لوث و بی مایه کند ؟
وزیر آموزش و پرورش در حالی مانند سابق شعار می دهد و می گوید که که نباید حتی یک دانش آموز از آموزش دور بماند که تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل در مهر ماه 1399 به اذعان مسئول شبکه شاد ( این جا ) که رقمی معادل بیست درصد بود به سی درصد به گواهی جواد حسینی معاون وزیر آموزش و پرورش در حال حاضر رسیده است ! ( این جا )
به عبارت دیگر ، تعداد سه و نیم میلیون دانش آموزان بازمانده از تحصیل در بازه زمانی کم تر از چهار ماه به پنج میلیون دانش آموز رسیده است .
چه کسی و کدام مرجع قانونی باید در برابر این گونه فجایع آموزشی مسئول و پاسخ گو باشد ؟
آیا وزیر آموزش و پرورش با این گونه توجیهات غیرمنطقی و عقب نشینی ها انتظار دارد تا مورد اعتماد و مرجع جامعه قرار گیرد ؟
تا کی قرار است این بی برنامگی ، انفعال و روزمرگی در وزارتخانه ای که کلید تحولات بنیادین در جامعه در درون آن است استمرار داشته باشد ؟
پایان گزارش/
نظرات بینندگان