قاسمی:
ما در دنیا سه روش آموزشی داریم. یک آموزش از روش حضوری است یا روش از راه دور است یا تلفیقی است. یا به شکل آنلاین انجام می شود یا تلفیقی که همه این روش ها در آن است. اعتقاد من این است که کرونا در پسا کرونا با همین نشست ها و هم اندیشی ها و استفاده از آراء صاحبنظران تعلیم و تربیت مان خیلی می تواند به ما کمک بکند مشروط بر این که نگاه سطحی و نگاه شعاری به این موضوع نداشته باشیم که مثلا متولیان آموزش و پرورش این فرصت برایشان فراهم شده که ابزار تبلیغاتی مان باشد که بزرگترین پروژه آیتی کشور را انجام می دهیم نگاه ما این نباشد یک نگاه بلند مدت کیفی پسا کرونا داشته باشیم بگوییم امروز در دنیا استفاده از فن آوری های مبین آموزشی چیزی است که ما عقب بودیم. در سند تحول هم آمده است.
پورسلیمان:
شما ظرفیت پتانسیل را در این نظام آموزشی چگونه می بینید و برنامه ریزی هایی که ما داریم؟ بحث من کرونا نیست چون این بحران گذرا است و رد می شود ...
قاسمی:
ما باید ظرفیت سازی کنیم ولی الآن کم است. مثلا چقدر معلمان ما سواد رسانه ای دارند ؟
پورسلیمان :
البته فقدان و یا ضعف رسانه ای مختص معلمان نیست !
مدیران فعلی آموزش و پرورش خیلی وضعیت بهتری ندارند !
قاسمی :
درست است .
مدیر کل یا مسئولین آموزش و پرورش چند نفرشان ایمیل دارند؟ چند نفر در فضای مجازی هستند؟ چند نفر به فن آوری هایی که به روزند آگاهند و در این بستر ساری و جاری می کنند ؟
قبول دارم ولی سوال ما این است که باید چه کار کنیم ؟
اگر هم نداریم چاره ای جز این نداریم که به این بستر ورود پیدا کنیم لذا نظر من این است که ما در شرایطی که وجود دارد باید به سمت آموزش تلفیقی برویم نه این که این به عنوان هدف باشد . هیچ چیزی جایگزین معلم و درس نخواهد شد.
همان گونه که اشاره شد این باید به عنوان یک آموزش مکمل و آموزش غنی سازی بحث آموزشی باشد و اصل بحث، آموزش حضوری ما باشد.
پورسلیمان:
من از نظرات دوستان استفاده کردم. ما باید نظام آموزشی را یک آسیب شناسی کنیم. این بحران یک فتح بابی و کلیدی است که اگر درست تعریف شود و آسیب شناسی بشود می تواند برای حوادث مشابه در آینده مدل سازی شود و این گونه دچار دستپاچگی و بی برنامگی نشویم.
چیزی که من الآن در ادبیات مسئولین نمی بینم البته در سند تحول حرف هایی می زنند ولی در مورد بحث هوشمندسازی مدارس و یا مدارس هوشمند چند درصد انجام شده و چند درصد مدارس هوشمند ما به معنای واقعی و استاندارد در آموزش و پرورش هستند ؟
کسی وارد این موضوعات نمی شود. یک سری منابع را انتخاب کردم و مرور می کنم .
قاسمی:
من یکی از یادداشت هایی که نوشتم هوشمندسازی مدارس بود. حالا که ما بحث فضای مجازی می کنیم این بحث را خیلی وقت است که داشتیم. مثلا در استان البرز حدود هفده کلاس داریم. ما چند درصد به معنای واقعی کلاس هوشمندسازی داریم ؟ مدرسه کلاس هوشمند نیاز به معلم هوشمند دارد. قبل از این که کلاس هوشمندسازی شود مانند سواد رسانه ای. من نقد مدیریتی خودم را می گویم.
ما به جای این که بیاییم اول معلم مان را هوشمند کنیم کلاس را هوشمند کرده ایم ولی معلم ما در این بحث هوشمند نیست.
پورسلیمان:
در ابتدا لازم است در مفاهیم و سازه ها به یک اشتراک نظری برسیم .
مدرسه هوشمند مدرسه ای است که کنترل و مدیریت آن مبتنی بر فن آوری اطلاعات رایانه و شبکه باشد به گونه ای که در جهت فرایند یادگیری و بهبود مدیریت به صورت سیستمی نظام یافته سازماندهی شود تا کودکان و دانش آموزان را برای عصر اطلاعات آماده سازد. بر اساس این طرح، هوشمندسازی مدارس طرحی ملی است که تلاش می کند کلیه فرایندهای آموزشی و اداره مدارس کشور را به صورت نظام یافته با استفاده از فن آوری های نوین ارائه کند.
یکی از خصوصیات برجسته مدارس هوشمند این است که فرایند یادگیری محدود به ساعات خاصی از روز نمی باشد و می توان گفت مدارس هوشمند هیچ گاه تعطیل نخواهند بود.
این صحبتی که مسئولین می گویند آموزش تعطیل نمی شود اینجا اشاره دقیق دارد .
اگر ما مدارس هوشمندی داشتیم دیگر نیازی به این همه تکرار مسئولین و اجبار و فشار و تهدید نبود که با ارائه آمارهای مسلسل که بعضا ممکن است روایی و اعتبار لازم را نداشته باشند بگویند آموزش تعطیل نشده است !
در این مدارس هر دانش آموز می تواند در هر ساعت از شبانه روز از طریق اینترنت و یا شبکه نرم افزارها به یادگیری پرداخته و در کلاس ها آموزش از راه دور حضور داشته باشد.
مدارس هوشمند از قوانین سنتی مدارس که به همراه داشتن جزوات و کتب درسی می باشد مستثنی هستند.
در یک مدرسه هوشمند دانش آموزان برای شرکت در یک کلاس تنها نیازشان یک لپ تاپ و یا تبلت می باشد که از طریق آن بتوانند مباحث درسی را دنبال نمایند. اغلب در مدارس هوشمند ارزیابی ها به صورت آنلاین و بلادرنگ انجام می شود و همین امر سبب می شود که دانش آموز همیشه برای آزمون های متفاوت آماده باشد و خبری از تصحیح اوارق به صورت سنتی نیست.
پرسش ما این است مسئولین محترم وزارت آموزش و پرورش واقعا چقدر در این زمینه عمل کرده اند ، بیایند توضیح بدهند.
برداشت من این است اگر این بحران کرونا هم رد شود مانند خیلی چیزهای دیگر به بایگانی می رود و حزء امور روزمره می شود !
مانند این که نه کرونایی آمده نه کرونایی رفته ، نه تلفاتی داشتیم ... . نظام مدیریت و برنامه ریزی ما روزمره است و در جا می زند !
ما داریم چهار دهه چهل سال بعد از انقلاب اعمال مسئولین را رصد می کنیم.
این حرف هایی که الآن زده می شود به نظر من بیشتر شواف رسانه ای است و خیلی پشتوانه تئوریک و اجرایی ندارد.
باید با نگاه بدبینانه نسبت به این عملکردها و. موضوعات نگاه بکنیم چرا برای این که عملکردشان را در این مدت رصد کردیم.
قاسمی:
برداشت من از صحبت های آقای پورسلیمان این است که می فرمایند من خوشنود نیستم از این جهت که آموزش تعطیل نیست یعنی وقتی هنوز نتوانسته اید مدرسه را هوشمند کنید چگونه می توانید وزارت آموزش و پرورش را هوشمند کنید. ما الآن داریم کار بزرگی انجام می دهیم به نام کار هوشمند در سطح ملی.
می گویید من خوش بین نیستم !
می گویند چون شما ناچار بودید. چاره ای نداشتید. یک کرونایی آمده و شما برای پاسخ گویی اصلا با حسن نیت ... ولی چون من سابقه آموزش هوشمندسازی ، آموزش مجازی و.. را می بینم این کرونا هم عبور کند شما به بحث برنامه شاد به صورت مقطعی نگاه خواهید کرد و در پستوها و بایگانی قرار خواهد گرفت !
پورسلیمان:
تاریخچه هوشمندسازی فاز اول آن از سال 84 شروع شد فاز دوم 89 و 90 .
سوال من این است مسئولین آموزش و پرورش به ویژه شورای عالی آموزش و پرورش که به نوعی اتاق فکر آموزش و پرورش حساب می شود ، گزارش کار ارائه کنند و بگویند در این سال های متوالی مدیریتی برای نظام آموزشی چه کرده اند ؟
بنده کاره ای در نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی نیستم.
بنده یک منتقد هستم و گوشه ای نشسته دارم وضعیت را نقد می کنم. ممکن است خیلی هم به حرف من توجه نکنند. کسانی که قلم و کاغذ و بودجه و اعتبارات و.. دستشان هست بیایند و جواب بدهند.
ما الآن در آموزش و پرورش برای استفاده از تبلت و لپ تاپ شخصی در مدرسه دستورالعمل مشخصی نداریم.
طبق عرف استفاده از تکنولوژی های هوشمند مانند موبایل در مدرسه ممنوع است.
من نمی دانم مسئولینی که الآن دایه مهربان تر از مادر شده اند و مدام صحبت از تلفن های هوشمند و برکات و فواید آموزش مجازی می کنند ... تا دیروز که شما سایه دانش آموزان را با تیر در مدرسه می زدید ! کیف دانش آموزان را می گشتید !
به دانش آموز را از لحظه ورود به چشم یک متهم نگاه می کردید !
شخصیت دانش آموزان را به خاطر این مسادل له می کردید !
در مدرسه چک می کردید که نکند با خودش تکنولوژی هوشمند بیاورد و باعث فساد اخلاقی و خدای ناکرده رذایل اخلاقی را به مدرسه و هم کلاسی ها سرایت دهد و باعث مشکلات و بزه کاری شود و ...
بحث من در خصوص وزارت آموزش و پرورش نیست بلکه کلان تر است. اصلا شورای عالی فضای مجازی است. شورای عالی انقلاب فرهنگی است. مخاطب من اینها هستند.
به نظر بنده موبایل وسیله مناسبی مجازی برای آموزش نیست چیزی که عرف جهانی است تبلت و لپ تاپ است و اینترنت پرسرعت.
اینها حداقل های یک آموزش مجازی موفق و موثر و مفید فایده است نه موبایلی که دارند الآن روی آن صحبت می کنند.
مدارس مجاز به استفاده از شبکه ملی اطلاعات و اینترنت ملی مجاز هستند و طبق مصوبه ای که وجود دارد مدارس مجاز به استفاده از اینترنت در کلاس درس نیستند و نمی توانند استفاده کنند. علی رغم تمامی موارد یاد شده هوشمندسازی در مدارس تاکنون روند مناسبی نداشته و به قول آقای قاسم پور محدود شده به نصب بورد یا پروژکتور که اکثرا در نوارهای رنگی بسته و یا به خاطر ایرادات فنی قابل استفاده نیست.
به نظر من سیاست های یک بام و دو هوا وزرات آموزش و پرورشی است که باید تکلیف خودش را با تکنولوژی مدرن و مفاهیم مدرنیسم مشخص کند.
اگر تبلت را قبول دارید باید تعریف شود و فقط محدود در این بحران نشود.
قاسمی:
موضوع بحث به جای خیلی خوبی رسید. بحث هوشمندسازی مدارس ، ضوابط و مقرراتمان که از یک طرف می گوییم استفاده از موبایل ممنوع است.
من می گویم صاحب نظران این موضوعات را مورد بحث قرار دهند و برای اینها یک نگاه بلندمدت داشته باشیم . یا ابزار آموزشی تبلت یا لپ تاپ باشد اینترنت پر سرعت به معنای کیفی آن از همین الآن نهادهای تصمیم گیر و بالادستی ما بیاند و بگویند برای اینها برنامه داریم و برای پساکرونا هم این کار را انجام خواهیم داد.این دغدغه جدی یک حوزه رسانه و منتقد است. اگر اینها برطرف شود یک نگاه بلند مدت و باکیفیت از آموزش های مجازی خواهیم داشت.
قاسم پور:
می گویند در روستایی یک کوه خیلی سر و صدا می کرد و مردمی که در دامنه کوه بودند به وحشت می افتادند.
یکی از بزرگان روستا می گوید کوه می خواهد بزاید. بالاخره بعد از یک ماه تلاطم کوه یک روز شکافی در کوه ایجاد می شود و مردم فکر می کردند که یک اژدهایی از آن بیرون خواهد آمد و دیدند یک موش کور بیرون آمد و مردم گفتند یک ماه پدر ما را درآوردی این هم زایش تو !
حالا عملکرد جناب وزیر هم مشابه این است. مدت ها است گفتند ما شبکه شاد داریم. من نوعی فکر می کردم که اگر یک اژدهایی نباشد اقلا یک اسبی بیرون می آید و به قول ترک ها با آن بچاپیم ولی متاسفانه خروجی آن طوری نبود که من نوعی و یا به عنوان یک مدیر با مسائل درگیر هستم و در کف جامعه هستم با آن کنار بیایم .
من منتقد شبکه شاد هستم. کاملا موافق آموزش مجازی هستم.
سوم اسفند که انتخابات تمام شد من یک یادداشتی نوشتم چون حدس می زدم که کرونا جدی است گفتم جناب آقای استاندار و جناب آقای قاسمی اجازه بدهید آموزش های مجازی را پیش ببریم.
من اولین کسی بودم و شبیه شبکه شاد در مدرسه مان راه انداخته بودیم و از طریق تلگرام و اینستا و واتساپ و لایو و غیره بودیم. منتها به صفت حقوقی که مدیر مدرسه هستم جزء پیشگامان راه اندازی شبکه شاد در استان هستم.
بنده پیگیرم و صفت حقیقی با حقوقی کاملا متمایز است خواهشا اشتباه برداشت نشود.
ما الآن دانش آموزان را کاملا گیج کردیم. دانش آموز نمی داند باید از تلگرام استفاده کند از دبیر خودش از واتس اپ ، از سایت ناحیه سه وزارت آموزش و پرورش یا از استان.
خانواده ها و دانش آموزان کاملا در یک فضای بلاتکلیفی و گیج واجی قرار داده است.
من سه نقد در مورد شبکه شاد دارم. به تازگی یادداشتی نوشته ام با تیتر " اپلیکیشن شاد ؛ از اتوبان به شوسه" که همکاران می گویند خیلی اشتباه کردی ، از اتوبان به جاده خاکی است اصلا شوسه نیست.
قرار بود شبکه شاد روی پنج پیام رسانه مستقر شود که روبیکا ، بله و ... بودند .
مساله فقدان زیر ساخت ها است .
تحمیل هزینه های گزاف بر جامعه معلمین ، دانش آموزان و جامعه است و سوم فقدان اعتماد مردم به پیام رسان های داخلی است.
من طی نظرسنجی که کردم هشتاد و دو درصد مردم جامعه به پیام رسان های داخلی اعتماد ندارند. حالا می خواهد روبیکا باشد ، سروش باشد ، شاد باشد یا غیره .
قاسمی:
آقای وزیر روی این سرمایه اجتماعی تاکید مکرر داشتند از روز اولی که آمدند از روز اول معارفه به سرمایه اجتماعی تاکید داشتند.
شما می گویید این می تواند به سرمایه اجتماعی اموزش و پرورش لطمه وارد کند وقتی که مردم اعتماد نکنند.
نکته بعد این که ما کاری را شروع کنیم و نتیجه ای نگیریم و این سرمایه عظیمی که برای آموزش و پرورش است .
هنوز آموزش و پرورش را به عنوان یک سرمایه می دانند باید روی این کار کنیم و قابل بحث است.
اخیرا ما یک جلسه ای داشتیم با یکی از نهادهای معتبر. ایشان گفتند ما از دویست نفر از اولیاء نظرخواهی کردیم . هشتاد و سه درصد گفتند ما از آموزش های مجازی برای بچه هایمان راضی هستیم. باید همه اینها را کنار یکدیگر بگذاریم که حتی گفتم دامنه نظرسنجی تان را بیشتر کنید اطلاعات لازم به ما بدهید و حتی آن هفده درصد مخالف که دلایل مخالفت خود را بیان کرده بودند که چرا آموزش های مجازی خوب نیست. شش موضوع بود.
برای خودم بحث اعتماد از همه چیز مهم تر است. شما می فرمایید زیرساخت های ما فراهم نیست و هزینه ها ایجاد می شود و بحث های دیگر ولی من اعتقاد دارم ما اگر اعتماد عمومی جامعه و فرهنگیان و رسانه ها را ایجاد کنیم ؛ شاد می تواند شبکه اجتماعی موفقی باشد.
پورسلیمان:
به نظر شما وزیر آموزش و پرورش توانسته از رسانه ها به عنوان رکن چهارم دموکراسی کمک بگیرد یا تعامل داشته باشد برای این که حداقل این شبکه شادی که خودشان درست کرده اند یک فرهنگ سازی کنند. به نظر شما این کار را کرده است؟
قاسمی:
خیر. به نظر من فاصله داریم. نه نتوانستیم. ما خودمان به عنوان نماینده وزیر هستیم. ما امنای وزیر آموزش و پرورش در استان ها هستیم و به نظر می رسد یک بخشی از اشکال آن به ما برمی گردد.
پورسلیمان:
چون الآن وزارت آموزش و پرورش و وزیر خودشان را فقط محدود به صدا و سیما کرده اند.
جاویدنسب:
آقای دکتر من یک نقدی به این مطلب دارم. در جلساتی که از شاد بود قبل از ایتا و سروش و غیره گزارشاتی که شما می دادید این گزارشات مبنی بر عدم استقبال بود. شما با رصد فضای استان این را انتقال دادید و جناب وزیر هم قطعا از فضای عمومی جامعه این برداشت را کرده اند که مردم استقبالی از شبکه های پیام رسان داخلی انجام نمی دهند آن طرح را عملا کنار گذاشتند و به نظر من قطعا از دیدگاه منتقدین بوده است.
ادامه دارد
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
نظرات بینندگان
انشاا...روزی
سازمان نطام معلمی
رتبه بندی منصفانه
هردانش اموز یک تبلت آموزشی
تایید امکان تحصیل تا دومقطع بعد از استخدام برا معلمان و دبیران
و....
اما با این دولت و ....بعید میدانم