کاهش خطر ابتلا به انواع امراض و بیماریها از قبیل بیماری پارکینسون، ملانوما، سرطان پروستات و حتی خودکشی به خوردن قهوه ارتباط داده شده است.
یقینا امریکاییها قهوهشان را بسیار دوست دارند. به طوری که حتی بهار سال گذشته موقعی که همهگیری کرونا نیویورک را به تعطیلی کشاند تقریبا همه مغازههایی که قهوه بیرونبر میفروختند موفق شدند به کسب و کار خود ادامه داده و باز بمانند و من شگفتزده میشدم از این که میدیدم چه تعداد از مردم در روزهای محدودیتهای کرونایی که در خانه میماندند روز خود را با یک قهوه دمکشیده دلخواهشان که از مغازهها تهیه کرده بودند آغاز می کردند.
یکی از دوستانم که سن و سالی ازش گذشته قبل از همه گیریکرونا با مترو از بروکلین به منهتن رفته بود تا قهوه آسیاب شده با ترکیب موردعلاقهاش را برای تحویل در خانه سفارش بدهد. او می گفت: «ارزش هزینه اضافی را دارد.» من برای تهیه قهوه از کپسول قهوه در دستگاه قهوهساز استفاده میکنم. تابستان سال گذشته وقتی اوضاع تا حدی برای خرید بهتر به نظر می رسید ذخیره یک سال از قهوه خود را تهیه و انبار کردم. (خوشبختانه حالا کپسول های قهوه می توانند دوباره استفاده شوند.)
همه ما با دانستن این نکته که صرف یک فنجان از قهوه دلخواه مان به هر قیمتی، در واقع ممکن است به سلامتی ما کمک کرده باشد خوشحال میشویم. به طور مسلم تازهترین ارزیابیها از تاثیرات قهوه و کافئین که جزء اصلی و فعال قهوه است خیال ما را راحت و به ما اطمینان خاطر میدهد. استفاده از قهوه با کاهش خطر ابتلا به انواع بیماری و امراض از قبیل بیماری پارکینسون، بیماری قلبی، دیابت نوع 2، سنگ کیسه صفرا، افسردگی، خودکشی، سیروز کبدی، سرطان کبد، ملانوما و سرطان پروستات ارتباط دارد.
در واقع در مطالعات متعددی که در سراسر جهان به انجام رسیده مصرف روزانه چهار تا پنج فنجان (با گنجایش 240 سیسی) قهوه (یا تقریبا 400 میلی گرم کافئین) با میزان کاهش مرگ و میر مرتبط بوده است. در پژوهشی که با شرکت بیش از 200000 داوطلب انجام گرفت و تا 30 سال ادامه داشت آنهایی که روزانه سه تا پنج فنجان قهوه با کافئین یا بدون کافئین می خوردند میزان احتمال مرگ زودرس آنها به هر علتی از آنهایی که از خوردن قهوه اجتناب می کردند کمتر بود. شاید مهم ترین و برجسته ترین شان کاهش 50 درصدی خطر خودکشی در میان زنان و مردانی بود که به میزان متوسط قهوه می خوردند. احتمالا این به خاطر افزایش تولید مواد شیمیایی در مغز که تاثیرات و خواص ضد افسردگی دارند بود.
تابستان سال گذشته گزارشی که از یک تیم تحقیقاتی در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد منتشر شد نتیجهگیری کرد که علیرغم اینکه دلایل موجود ممکن است توصیه به قهوه یا کافئین را برای جلوگیری از بیماریها توجیه نکند اما برای بیشتر مردم خوردن قهوه در حد متعادل «می تواند بخشی از یک سبک زندگی سالم باشد.»
اما همیشه هم این طوری نبوده است. من در دهههایی زندگی کردهام که در آنها هشدارهایی جسته و گریخته از اینکه قهوه میتواند سلامتی را به خطر اندازد داده میشد. در طول این سالها قهوه علت بروز شرایطی از قبیل بیماریهای قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2، سرطان لوزالمعده، اختلال اضطراب، ناهنجاریهای غذایی، بیماری رفلاکس معده، میگرن، بی خوابی و مرگ زودرس تلقی می شد. تا سال 1991 سازمان بهداشت جهانی قهوه را به عنوان یک ماده احتمالی سرطانزا در لیست خود قرار داد. در بعضی از مطالعات انجام گرفته که حالا اعتبار خود را از دست دادهاند کشیدن سیگار و نه،خوردن قهوه (این دو اغلب ارتباط نزدیکی با هم داشتند) علت خطر ادعایی قلمداد شده است.
دکتر والتر سی ویلت استاد تغذیه و اپیدمیولوژی (همهگیرشناسی) در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی ایچ چان می گوید: «این ترسهای متناوب یک دیدگاه بسیار مخدوش و تحریف شده به عموم داده است. در کل بر خلاف نگرانیهای متعددی که در طول این سالها به طور ناگهانی بروز کرده، قهوه به طور چشم گیری سالم و چندین فائده مهم بالقوه دارد.»
این، به این معنی نیست که قهوه چیزی کاملا سالم است و هیچ ضرری برای سلامتی ندارد. کافئین از جفت عبور می کند و به داخل جنین سرازیر میشود و خوردن قهوه در طول بارداری میتواند خطر سقط جنین، تولد نوزاد با وزن کم و تولد نوزاد نارس را افزایش دهد. حاملگی چگونگی متابولیسم (سوخت و ساز) کافئین در بدن را تغییر میدهد و به زنانی که حامله یا در دوران شیردهی هستند توصیه میشود که به طور کامل از خوردن قهوه اجتناب کنند، از قهوه بدون کافئین (دیکف) استفاده کنند یا مصرف کافئین خود را تا حد امکان به کمتر از 200 میلیگرم در روز یعنی مقداری معادل دو فنجان استاندارد قهوه امریکایی محدود کنند.
رایجترین تاثیر نامطلوب که با قهوه کافئیندار ارتباط دارد اختلالات خواب است. کافئین به همان گیرنده عصبی میچسبد که آدنوزین ناقل عصبی که یک مسکن و آرام بخش طبیعی است در آن حضور دارد. دکتر ویلت که یکی از نویسندگان گزارش هاروارد است به من گفت: «من واقعا عاشق قهوه هستم اما فقط هر چند وقت یه بار قهوه میخورم چرا که در غیر این صورت خوب نمی توانم بخوابم. افراد بسیار زیادی با مشکلات خواب هستند که اطلاعی از ارتباط بین مشکلات خواب و قهوه ندارند.»
زمستان سال گذشته مایکل پولان در رادیو عمومی ملی (NPR) با تری گراس درباره کتاب صوتی خود که موضوعش کافئین بود به بحث نشست. پولان کافئین را «دشمن خواب خوب» نامید چرا که این ماده در خواب عمیق اختلال ایجاد می کند. او اقرار کرد که بعد از چالش ترک قهوه «مانند یک کودک میخوابید.»
دکتر ویلت که حالا 75 سال دارد می گوید: «برای به حداقل رساندن تاثیر قهوه بر خواب مجبور نیستید که مصرفتان را به صفر برسانید.» او ما را از این نکته آگاه می کند که حساسیت یک شخص به کافئین «ممکن است با بالا رفتن سنش افزایش یابد.» همچنین سرعت سوخت و ساز (متابولیسم) کافئین در افراد بسیار متفاوت است. به این خاطر است که بعضی افراد بعد از خوردن قهوه کافئیندار در شام با آرامش و عمیق به خواب می روند در حالی که بعضی دیگر اگر قهوهشان را موقع ناهار بخورند با مشکل به خواب میروند. آقای پولان در کتاب خود با عنوان «این فکر شماست بر روی گیاهان» که به زودی منتشر خواهد شد می نویسد که حتی اگر بعد از خوردن قهوه در شب به راحتی و فورا بخواب بروید قهوه ممکن است در توانایی بدن شما برای یک خواب عمیق و کافی اختلال ایجاد کند.
دکتر ویلت گفت که امکانش هست که بتوان درجهای از تحمل در مقابل تاثیر کافئین بر خواب را در خود ایجاد کرد. برادر من که 75 سال دارد و یک قهوهخور قهار (کافئیندار) است ادعا میکند قهوه هیچ تاثیری روی او ندارد. با این وجود رسیدن به تحمل در مقابل کافئین ممکن است فوائد آن را تضعیف کند، برای مثال هنگام رانندگی یا در جلسه امتحان که می خواهید هوشیار و متمرکز بمانید.
بیش از هزار ماده در قهوه یافت میشود و کافئین یکی از آنهاست. البته همه آنها مفید نیستند. در میان موادی با تاثیرات مثبت میتوان از پلیفنلها (Polyphenols) و آنتی اکسیدانها (Antioxidants) نام برد. پلیفنلها میتوانند جلوی رشد سلول های سرطانی را گرفته و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهند. آنتیاکسیدانها که تاثیرات ضدالتهابی دارند هم می توانند با بیماری قلبی مقابله کنند و هم با سرطان. این دو بیماری قاتل شماره یک و اصلی ملت هستند.
صرف نظر از اینکه قهوه چگونه درست میشود هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که قهوه مفید است. وقتی که قهوه بدون فیلتر کاغذی دم میشود برای مثال در دمکن فرانسوی (French press)، قهوه جوشانده نروژی، اسپرسو یا قهوه ترک نوعی مواد شمیایی روغنی که دیترپن (Diterpene) نام دارد از آنها بیرون میآید که میزان کلسترول ال دی ال (LDL Cholesterol) خون را که به سرخرگها آسیب میرساند بالا میبرد. من یک کپسول قهوه را از هم باز کردم و یک فیلتر کاغذی در آن یافتم که لایه داخلی فنجان پلاستیکی را پوشانده بود.
همچنین برای خنثی کردن فوائد بالقوه قهوه برای سلامتی بعضی از مردم از افزودنیهای معروف مانند خامه و کرم و شربت استفاده می کنند که میتواند این نوشیدنی بدون کالری را به یک دسر سرشار از کالری تبدیل کند. دکتر ویلت میگوید: «تمام آن چیزهایی که مردم در قهوه قاطی میکنند میتواند آن را به یک غذای فست فودی و بی ارزش با 500 تا 600 کالری تبدیل کند.» برای مثال یک قهوه استارباکس از نوع فراپاچینوی یخموکا 51 گرم شکر، 15 گرم چربی (10 گرم آن از نوع اشباع شده است) و 370 کالری دارد.
با نزدیک شدن به فصل یخ قهوه (کافه گلاسه) احتمالا افراد بیشتری به قهوه سرد (Cold-brew Coffee) رو میآورند. قهوه سرد که این روزها محبوبیت زیادی پیدا کرده است خاصیت طبیعی اسیدی (اسیدیته) و تلخی قهوه را که نتیجه ریختن آب جوش روی قهوه آسیاب شده است خنثی می کند. قهوه سرد به این صورت درست می شود که ابتدا قهوه آسیاب شده را به مدت چند ساعت در آب سرد میخیسانند. سپس برای جدا کردن قهوه آسیاب شده و دیترپنهای مضر و حفظ طعم و بوی کافئین و لذت بردن از آن، این مایع را از یک فیلتر کاغذی گذرانده و صاف میکنند.
دیکف (قهوه بدون کافئین) به طور کامل برای سلامتی بدون فایده نیست. در خصوص قهوه کافئیندار میتوان گفت که پلی فنلهایی که این نوع قهوه در خود دارد دارای خواص ضد التهابی هستند که ممکن است خطر ابتلا به دیابتهای نوع 2 و سرطان را کاهش دهد.
منبع
https://www.nytimes.com/2021/06/14/well/eat/coffee-health-benefits.html
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفتوگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.