راهنمای جامع آموزش سلامت در مدارس
ترجمه و تنطیم : نوید شریفی ، محمد کیا سالار ، معصومه دانیالی
انتشارات: پارسای سلامت
این کتاب مشتمل بر ده فصل می باشد.
فصل اول : سلامت روانی و عاطفی
فصل دوم : سلامت خانوادگی و اجتماعی
فصل سوم : رشد و تکامل
فصل چهارم : تغذیه
فصل پنجم : سلامت فردی و فعالیت جسمانی
فصل ششم : الکل ، دخانیات و سایر مواد مخدر
فصل هفتم : بیماری های غیرواگیر و واگیردار
فصل هشتم : سلامت مصرف کنندگان و جامعه
فصل نهم : سلامت زیست محیطی
فصل دهم : اصول ایمنی و پیشگیری از آسیب ها
در حوزه سلامت ، نقش اصلی در آموزش به دانش آموزان و خانواده هایشان بر عهده معلمان است. آن ها در مدرسه تماس مستقیم و مستمری با دانش آموزان دارند و به همین دلیل ، می توانند وضعیت و عملکرد روزانه دانش آموزان را به خوبی رصد کنند. آن ها بهتر از دیگران می توانند نیازهای دانش آموزان را تشخیص دهند و مقام و موقعیت شان نیز این اجازه را به آن ها می دهد که در مواقع لزوم ، دانش آموزان خود را برای کسب مشاوره و حل مشکل به مراکز یا افراد مناسب معرفی کنند.
البته وظیفه یک معلم ، تشخیص بیماری دانش آموز و درمان او نیست ولی حمایت سریع و صحیح از دانش آموز ، وظیفه اوست.
معلمان می توانند تغییر های ظاهری ، رفتاری و عاطفی دانش آموزان خود را به وضوح مشاهده کنند. آن ها باید هر گونه وضعیت غیر طبیعی دانش آموز خود را به مدیر مدرسه ، مشاور یا مربی بهداشت اطلاع دهند تا او به مرکز بهداشتی یا درمانی مناسب ارجاع شود. اما این ارجاع به معنی پایان مسئولیت نیست. اینکه وضعیت دانش آموز تا آخرین مرحله پیگیری شود و از طی تمام مراحل ارزیابی اطمینان به عمل آید ، ضرورت دارد .
معلمان و مربیان بهداشت می توانند در حل و فصل بیشتر مشکلات بهداشتی دانش آموزان ، نقش پر رنگی ایفا کنند.
علاوه بر این معلمان می توانند با رعایت سبک زندگی سالم ، الگوی مثبتی برای دانش آموزان خود باشند. راهنمایی که پیش رو دارید با معرفی 99 هدف رفتاری مورد نیاز برای آموزش جامع سلامت به دانش آموزان از مقطع پیش دبستان تا پایان دوره ی متوسطه شما را با مجموعه ای از دانستنی های سلامت آشنا می سازد که می توانید با مطالعه آن ها به عنوان یک الگوی زندگی سالم ، مشاور ، مربی سلامت برای دانش آموزان خویش ایفای نقش نمایید.
آموزش اهداف سلامت همگانی ، مهارت های مهمی را به ویژه به جوانان می دهد. سلامت روانی و عاطفی ، حوزه ای از سلامت است که توجه و تمرکزش بر مواردی از این قبیل است :
ارتقای خصایل مطلوب شخصیتی ، تعامل مثبت با دیگران به نحوی که به ایجاد محیط اجتماعی – عاطفی مثبتی منجر شود ، کسب و حفظ معیارهای سلامت شخصیت ، گزینش رفتارهایی که از سلامت روان حفاظت کند ، ابراز احساسات به شیوه های مناسب ، استفاده از مهارت های مدیریت استرس ، درخواست کمک در صورت احساس افسردگی ، استفاده از راهکارهای پیشگیری از خودکشی در صورت نیاز ، کنار آمدن با غم سوگ عزیزان به شیوه ای معقول و انعطاف پذیری در شرایط سخت.
سلامت خانوادگی و اجتماعی برای دستیابی به زندگی بهتر
معلمان باید آموزه های لازم برای برقراری روابط سالم ، ازدواج و فرزند پروری را به دانش آموزان خود ارائه دهند. ممکن است در هر مدرسه قوانین خاصی برای شیوه تدریس این مباحث وجود داشته باشد که باید به آن ها نیز توجه کرد. دانش آموزان باید درباره انواع خانواده آموزش ببینند. محتوای درسی مدارس می تواند با حمایت از انواع ساختارهای خانوادگی ، تلاش کند آموزه هایش بازتاب دهنده وضعیت اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، قومی و مذهبی بومی هر محل باشد. مدارس باید به تمام ساختارهای خانوادگی ( اعم از سنتی ، تک سرپرست ، چند نژادی ، چند نسلی و ...) حساس باشند و در آموزه های خود ، تمام این انواع را در نظر بگیرند.
در فصلی از این کتاب به تغذیه پرداخته است. تغذیه ، بخشی از سلامت است که توجه و تمرکزش معطوف به مواردی از این قبیل است : گزینش غذاهای حاوی مواد مغذی و سالم ، مطالعه برچسب های غذایی ، مصرف غذا بر اساس میزان توصیه شده ، در هرم غذایی ، برنامه ریزی برای تغذیه سالم به منظور کاهش خطر ابتلا به بیماری ، حفظ و ارتقای عادت های غذایی سالم ، رعایت راهنماهای غذایی در خانه و رستوران ، خود مراقبتی در برابر بیماری های ناشی از مصرف مواد غذایی ناسالم و نامناسب ، حفظ وزن ایده آل و شرایط بدنی مطلوب ، کسب مهارت های لازم برای پیشگیری از اختلالات تغذیه ای . اهداف آموزش سلامت همگانی در حوزه ی بیماری های مسری و مزمن نیز هست. بالاخص اکنون که در فصل سرد و شیوع بیماری های واگیردار چون سرماخوردگی قرار داریم. کنترل بیماری های مسری و مزمن ، حوزه ای از سلامت است که متمرکز می شود بر انتخاب رفتارهای مشخصی که احتمال ابتلا به بیماری های مسری را کاهش می دهد ؛ آگاهی از واکسن هایی که از سلامت محافظت کنند ، انتخاب رفتارهای که احتمال ابتلا به بیماری های تنفسی را کاهش دهند ، فراگیری راه های کنار آمدن با آسم و آلرژی ، انتخاب رفتارهایی که احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهند ، انتخاب رفتارهایی که احتمال ابتلا به ایدز را کاهش دهند ، انتخاب رفتارهایی که احتمال ابتلا به دیابت را کاهش دهند ، انتخاب رفتارهایی که احتمال ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش دهند ، فراگیری راه های کنار آمدن با بیماری های مزمن و انتخاب رفتار هایی که احتمال ابتلا به انواع سرطان را کاهش دهند. آموزش سلامت همگانی در حوزه ی ایمنی و پیشگیری از آسیب ها نیز شما را بی نصیب نمی گذارد . توجه و تمرکز این حوزه از سلامت عمدتا معطوف به مواردی از قبیل : حفظ ایمنی در شرایط آب و هوایی نامطلوب ، بلایای طبیعی ، هشدارهای ملی ، رعایت توصیه های ایمنی مرتبط با وسایل نقلیه موتوری ، استفاده از معیارها و مهارت های محافظت کننده در موراد مواجهه با خشونت ، احترام به قوانین و مقررات و پیروری از آن ها ، محافظت از خود در برابر سوء استفاده ها و خشونت های جسمی و جنسی ، دوری از باند های بزهکار و گروه های خطرناک ، پیروی از دستور العمل های محافظتی در مواجهه با خشونت های ناشی از حمل سلاح و فراگیری مهارت های مرتبط با کمک های اولیه . سایر فصل های این کتاب نیز مشتمل بر آموزش مهارت های بسیار زیادی است که برای معلمان ، مربیان و دانش آموزان عزیز بسیار مفید خواهد بود. مطالعه و استفاده از آموزش های این کتاب را می توانید برای خانواده خود نیز به کار ببرید. تشویق و ترغیب به داشتن اطلاعات کافی ، می توانند خطرات زیادی را از دانش آموزان و خانواده های آنان دور کند و جامعه امن تری داشته باشیم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت داریداین آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید">
نظرات بینندگان
در این نوع کتابها همیشه اسم افرادی از وزارتخانه هم ردیف می شود در حالی که رنگ کتاب را هم ندیده اند بعد با این رزومه های سوری به درد نخور اعتماد به نفسشان بالا می رود و انتظار ارتقاء دارند
مسلما کتاب های بهتری هم در زیمنه های بهداشت نوشته می شود و مؤلفان مؤثرتری دارد . ولی آیا اجازه انتشار آن را می دهند؟
هر لحظه منتظرند که از هر حرکت تنش بسازند . وجود چنین کتاب هایی برای عده ای کوته فکر اجرای سند 2030محسوب می شود.
دادن آگاهی به مردم و بالاخص قشر محصل ، یعنی جلوگیری از هر بحران تا حد امکان
کشور ما واکسینه نشده است. این را باید به عنوان یک خطر در نظر بگیریم