بارها در مورد بی نظمی دانش آموزان ، حواس پرتی آن ها و خستگی شان در کلاس درس مطالبی خوانده ایم و همچنین بسیاری از دوستان عزیز در سایت وزین سخن معلم به دلایل این ناهنجاری ها در کلاس درس پرداخته اند .
در این نوشته بدون اینکه بخواهم دلایل انسانی دخیل در به وجود آمدن این ناهنجاری ها در کلاس را نفی کنم به ذکر عللی می پردازم که متاسفانه قوانین مصوب در نحوه ی برگزاری کلاس های درس باعث ایجاد آن شده اند .
علت اول - (نود دقیقه زمان کلاس ) که بیشتر در متوسطه اول و دوم اجرا می شود و باعث ایجاد خستگی و احیانا بی انضباطی دانش آموزان می شود . نود دقیقه زمان کلاس درس است ، نمی دانم این قانون نود دقیقه را چه کسی و با چه توجیهی و پشتوانه ی علمی در آموزش و پرورش باب کرده است ؛ اما بنده به عنوان کسی که زمان هفتاد دقیقه تدریس در کلاس را آزمایش کرده ام و نتیجه مثبت آن را نسبت به کلاس های نود دقیقه ای دیده ام به این باور رسیده ام که نود دقیقه زمان کلاس یکی از دلایل خستگی دانش آموزان است .
علت دوم- ( شکل غیر استاندار صندلی ها )؛ کافی است پس از مشورت با یک متخصص یا فیزیوتراپ ماهر اقدام به خرید یک صندلی استاندارد کنید و پس از نشستن بر رو ی آن تفاوت بسیار زیاد آن را با صندلی هایی که در مدارس دانش آموزان بر روی آن می نشینند دریابید .
به گفته ی متخصصان حتی وقتی بر روی یک صندلی استاندارد می نشینید حتما باید هر نیم ساعت از جای خود برخیزید و دو تا سه دقیقه راه بروید و حرکاتی کششی برای جلوگیری از آسیب رسیدن به مفاصل تان انجام دهید .
حال تصور کنید که دانش آموزی برای نود دقیقه بر روی یک صندلی کاملا غیر استاندارد بنشیند و معمولا هم اگر بخواهد برای چند دقیقه از جای خود بلند شود باید به لطایف الحیلی معلم را راضی کند که برای آب خوردن یا دستشویی رفتن به او اجازه دهد و اگر هم معلمی بعد نیم ساعت بخواهد همه دانش آموزان را برای پنج دقیقه استراحت به بیرون از کلاس راهنمایی کند بعد از چند جلسه انجام این کار، توسط مسئولان مدرسه بسیار دوستانه تذکر دریافت می کند که این کار شما مخل نظم و انضباط مدرسه و مزاحم دیگر کلاس ها است .
دلایل دیگری که در خستگی دانش آموزان که به دنبال خستگی باعث به وجود آمدن بی حوصلگی و در پی آن آن بروز رفتار های خشونت آمیز می شود ، بسیار زیاد است که بیشتر همکاران هم از آن اطلاع دارند .
از همکاران عزیز می خواهم مدت زمان هفتاد دقیقه ای کلاس و همچنین اجازه دادن به دانش آموزان برای یک استراحت پنج دقیقه ای را بعد از چهل دقیقه نشستن بر روی صندلی خشک کلاس امتحان کنند و در صورت گرفتن نتایج بهتر نسبت به کلاس های نود دقیقه ای این مسئله را در جلسه ای شورای دبیران به عنوان پیشنهاد مطرح کنند .
شاید که دوستان تصمیم گیر در سطوح بالاتر آموزش و پرورش التفاتی کنند و برای مشتاق شدن بیشتر دانش آموزان به کلاس های درس قدمی هر چند کوچک بردارند .
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
متاسفانه با توجه به نوشته ی شما وضعیت در متوسطه اول بدتر از متوسطه دوم است چون شش ساعت پنجاه دقیقه ای برای دانش اموزان خسته کننده است مخصوصا ساعت اخر که احتمالا همه می دانند ساعتی سوخته است چون هم معلم هم دانش اموز خسته و گرسنه و بی حال وحوصله هستند حال چرا اینگونه تصمیم گیری شده ممکن است یکی از دلایلش همین باشد که متاسفانه تصمیم گیری در مورد دانش اموز ومعلم توسط کسانی صورت می گیرد که سالها از حضور شان در کلاس ها گذشته است وتجربه ای عینی وملموس از وضعیت کلاس وداشن اموز ندارند
سلام
تا جایی که می دانیم فرمول آقای جلیل در همه جا کاربرد ندارد .
این مساله سلیقه ای است و بر اساس بخشنامه ای است که از سوی منطقه آموزشی ابلاغ می شود .
در غیر این صورت ، آقای جلیل شماره بخشنامه مورد ادعای خود را بفرمایند تا دوستان مطلع گردند .
پایدار باشید .
زنگ اول 7/30 الی 8/20 زنگ دوم 8/30 الی 9/20 زنگ سوم 9/30 الی 10/20 زنگ چهارم 10/30 الی 11/20 زنگ پنجم 11/30 الی 12/20 زنگ نماز 12/20 الی 12/50 زنگ ششم 12/50 الی 13/40 یعنی این روش فقط در برخی از شهرها اجرا میشود و در کل کشور مخصوصا تهران اجرا نمی شود ؟
چه می گویی ؟
بنده دبیر دوره اول در منطقه 9 هستم و کلاس های ما 90 دقیقه است .
این فرمول ها را از کجا درآورده ای !
تمام حرف بنده این است که به هر حال بایداز میزان ساعات آموزشی کاست ان هم به خاطر جلو گیری از خستگی دانش اموزان اما متاسفانه چون مدارس ما اکثرا فضایی ندارند که دانش اموزان در ان اوقات فراغت خود را بگذرانند پس به ناچار در طول هفته کم هزینه ترین روش برای اموزش وپرروش نشاندن دانش اموزان در یک اتاق با تعدادی صندلی است ویک شخص به نام معلم است
به امید روزی که با شنیدن نام مدرسه در ذهن هر دانش اموزومعلم محیط شاد و ارامبخشی به یاد اید نه اتاقی با دری بسته و صندلی خشک و ............
یک حرفی زدی اساسا اشتباه!
جرات معرفی خودت را هم که نداری !
توهم توطئه !
این قدر مطلب را کش نده !
یک عذرخواهی کافی است .
ممنونیم .
تبریز
بنده امیدوارم با مطرح کردن این مسئله توسط همکاران در جلسات شورای دبیران ویا جلساتی که با روسای ادارات دارند این تابو شکسته شود و از ساعت های کلاسی کم شود واگر این امر مستلزم کم شدن از حجم کتاب ها باشد باز هم به صرفه است
ما که هر نوع دانش آموز و دانش نیاموز را پذیرا هستیم با تمام مشکلاتشان ...
یعنی واقعا الان ب نظرم ۹۰ دقیقه خیلی زیاده مخصوصا ک فقط براش ۱۵ دقیقه زنگ تفریح میذارن...
الانم ک من میخوام واقعا سرمو بکبونم ب دیوار،چجوری با این وضع گذاشتن مدارس حضوری بشه؟!حالا با همون گروه الب و ب یکم خوب بود الانم کل مدرسه باید بره
من مطمئنم بعد از اینکه مدارس اینجوری حضوری شد ی چند نفر از این دانش آموزا میمیرن و خیلیا مریض میشن
کی میخواد پاسخگو باشه واقعا؟!!!
متاسفانه مدارس ما به خصوص در کلانشهرها فضا بسیار کوچک است که دانش آموز واقعا خسته میشود و دانش آموز خسته و بی حوصله یادگیری کمتری دارد.
بچه ها از نشستن بر روی صندلی های خشک و غیر استاندارد و زمان طولانی کلاس خسته می شوند و جز بی انضباطی و شلوغی کار دیگری ندارند و چه بسا اجازه کار کردن را نیز از معلم می گیرند.
امیدوارم در آینده ای نزدیک این مشکلات مدیریت و برطرف شود.