با دیدن درگیری های متعدد بین معلمان و دانش آـموزان و اولیاء آنها آن هم به صورت سریالی در این سال ها ،تدوین قوانینی به صورت جزیی و دقیق در مورد نحوه ی رفتار معلم و دانش آموزان و همچنین اولیا دانش آموزان در محیط مدارس ضروری به نظر می رسد .شاید تصور شود که این قوانین وجود دارد اما اجرا نمی شود یا معلم و دانش آموز از آن اطلاعی ندارند اما این گونه نیست .
تمام قوانین در مورد نحوه ی رفتار دانش آموز در کلاس ،حدود اختیارات معلم و معاون مدرسه و مدیر برای برخورد با دانش آموز همچنین قوانین مربوط به اختیارات دانش آموز و حقوق او در مدارس و کلاس به صورت بسیار کلی بیان شده است .
برای روشن تر شدن مشکل ، چند مثال ملموس که برای بیشتر دانش آموزان و معلمان در کلاس به وجود می آید می آورم :
* معلم وارد کلاس می شود . پس از حضور و غیاب و احوال پرسی بر اساس وظیفه ای که آموزش وپرورش بر عهد ه ی او گذاشته باید شروع به تدریس کند و طبق بودجه بندی سالانه در هر جلسه مقدار مشخصی را تدریس کند و مثلا تا پایان دی ماه باید نیمی از کتاب را به پایان برساند .
حال در هنگام شروع تدریس دو دانش آموز به هر علتی تمایلی به حفظ نظم کلاس ندارند و مرتب در امر تدریس اخلال ایجاد می کنند . در این مورد معلم می تواند تدریس را متوقف کند و از دانش آموز به صورت دوستانه بخواهد که علت بی نظمی یا بی رغبتی شان به درس را بگویند .
مسلم است در این صورت حداقل آن جلسه دیگر نمی توان تدریس کرد و معلم خوب و مهربان باید مشکل دانش آموز را بشنود ، با او « هم ذات پنداری کند » و تدریس را به جلسه ی بعد موکول کند . تصور کنید اگر معلمی بخواهد این روش را برای دانش آموزان به کار ببرد از طرف مدرسه محکوم است چرا که کتاب را به پایان نبرده است !
راه حل دوم این است که دانش آموزان ناهنجار در کلاس را به مشاور مدرسه ارجاع دهد که متاسفانه در مدارس مشاوری وجود ندارد ؛ اینکه می گویم وجود ندارد منظورم بیشتر مدارس است ممکن است در سی درصد مدارس مشاور واقعی و کارکشته وجود داشته باشد .
راه حل سوم خواستن ولی دانش آموز است به مدرسه که در این مثال ولی این دانش آموز اهمیت چندانی به دانش آموز نمی دهد و مدرسه هم بر طبق قانون ناچار است این دانش آموز را به مدرسه راه دهد .
اما در این مسئله ی فرضی که طرح کردم ؛ اگر معلمی بخواهد از اختیار قانونی خود در اداره ی کلاس استفاده کند و دانش آموز را از کلاس اخراج کند و به دفتر مدرسه بفرستد در صورتی که دانش آموز حرف معلم را نپذیرد و از کلاس بیرون نرود ، معلم چه اختیاری دارد ، یعنی می تواند تا کجا برای بیرون کردن دانش آموز از کلاس پیش برود ؟
آیا می تواند از اجبار و برخورد فیزیکی برای فرستادن دانش آموز به بیرون کلاس استفاده کند ؟
حاشا و کلا ؛ شاید شما هم دیده باشید معلمانی که به خاطر خودداری دانش آموز از بیرون رفتن از کلاس خود به عنوان اعتراض از کلاس بیرون آمده و در دفتر مدرسه تحصن کرد ه اند ؛ بنده که چند بار شاهد بوده ام .
در اینجا شما تمام قوانین آموزش و پرورش را بگردید ...
اگر توانستید برای این مسئله یعنی خودداری دانش آموز ازبیرون رفتن از کلاس در صورت در خواست معلم از او قانونی صریح پیدا کنید ، بنده جایزه ای در خور توجه تقدیم یابنده می کنم !
در این یک مورد که به عنوان مثال ذکر شد به تعداد معلمان راه حل وجود دارد ؛ یکی می گوید معلم باید با محبت و رفاقت و درک کردن دانش آموز ، او را به مدرسه علاقه مند کند و اخراج دانش آموز از کلاس کار بسیار اشتباهی است .
یکی می گوید یک یا دو دانش آموز که به هیچ عنوان اصلاح نمی شوند و اجازه نمی دهند معلم تدریس اش از انجام دهد ، باید به مشاور مدرسه ارجاع شوند ؛ یکی دیگر می گوید در مدارسی که بیشتر دانش آموزان آن را کسانی تشکیل می دهند که از همه جا رانده شده اند و به این مدرسه آمده اند باید معلمان بی خیال تدریس درست و حسابی کتاب شوند و چیزی در حد کج دار و مریز تدریس کنند و با دانش امزوان بسازند و انواع قانون شکنی های آنها را تحمل کنند .
دوستان عزیز !
باور کنید بنده هم در مقام شعار می توانم بگویم مدرسه که جای این جور بگیر و ببندها نیست .مدرسه که دادگاه نیست یا مدرسه که زندان گوانتانامو نیست .
دانش آموزان هم که مجرمان خطرناکی نیستند که شما این طور مسئله را بیان کرده اید ؛ اما متاسفانه حقیقتی تلخ وجود دارد که در همین محیط که باید دوستانه و بر اساس محبت و مهربانی و رفاقت بین معلم و دانش آموز اداره شود هر گونه برخورد معلم با دانش آموز بار حقوقی و کیفری دارد .
اگر معلمی به دانش آموز توهین کلامی یا برخورد فیزیکی کند از نظر قانون گفته نمی شود دوستی با دوستش درگیر شد ، صلوات بفرستید یا اگر دانش آموزی معلمی را مورد ضرب و جرح قرار داد ، باز هم قانون او را مجرم می شناسد و نمی گوید در خانواده ای برخوردی اتفاق افتاده به ما مربوط نیست .
فکر می کنم زمان آن رسیده باشد که برای تمام مواردی که در مدارس اتفاق می افتد حتی اگر شده به صورت فرضی ، قوانینی شفاف و دقیق حتی دقیق تر از قونین راهنمایی و رانندگی باید تدوین شود و در ابتدای سال به اطلاع دانش آموز، ولی دانش آموز و معلم رسانده شود .
اگر نگاهی به تعهد نامه ای که دانش آموز و ولی او در ابتدای سال امضا می کنند بیاندازید به کلی گویی این تعهدات پی می برید.
در این تعهد نامه آمده است :
- دانش آموز باید لباس فرم مدرسه را بپوشد ( این قانون واضح است الحمدالله)
- دانش آموز باید نظم و انضباط را در مدرسه رعایت کند ( باور کنید کلی تر از این قانون نداریم چون از نظر یک معلم یک خنده در کلاس یعنی بی نظمی و از نظر دانش آموز راه رفتن در نود دقیقه زمان کلاس ربطی به بی نظمی ندارد)
- دانش آموز باید به معلم و کارکنان مدرسه احترام بگذارد (آخر کلی گویی یک دانش آموز همین که معلم را کتک نزند یعنی حد اعلای احترام را رعایت کرده و یک معلم انتظار دارد دانش آموزان هنگام ورودش از جای خود برخیزند و سلام کنند و صبح بخیر بگویند ، آن گاه با اجازه او سر جای خود بنشینند)...
امیدوارم همکاران عزیز و اولیاء دانش آموزان و خود دانش آموزان در این زمینه همکاری کنند و - در عین اینکه معتقد هستیم که مدارس با یک زندان یا محیط امنیتی یا پادگان فرق دارند و بیشتر معلمان و دانش آموزان بر اساس مهر و محبت با هم رفتار می کنند- با ذکر قوانین جزیی و دقیق آموزش و پرورش را در تدوین این قوانین یاری کنند .
اول ؛ قوانینی بسیار دقیقی در مورد حدود اختیارات معلم و دانش آموز در کلاس
دوم ؛ قوانین دقیق و جزیی در مورد چگونگی رفتار اولیاء دانش آموز در مدرسه و برخورد آنها با مدیر و معاون و معلمان و دیگر دانش آموزان (دیده شده ولی دانش آموز راسا اقدام به تنبیه دانش آموزی آن هم در محیط مدرسه کرده چون فرزندش در خانه گفته که فلان دانش آموز در مدرسه مرا کتک زده و مدیر هم با او کاری نداشته ، همین مسئله بعضا باعث بازداشت یا حتی صدور رای علیه ولی خاطی شده)
سوم ؛ قوانینی درمورد حدود اختیارات دانش آموزان در رفتار با همدیگر ؛ بنده خود بارها شاهد بوده ام در کلاس که دانش آموزی به دانش آموز دیگر فحاشی کرده به گونه ای که اگر دانش آموز استشهادی جمع کند و از دانش آموز شکایت کند ، این فحاشی در قانون از مصادیق مجرمانه است در صورتی که دانش آموز فحاش عنوان می کند ما همیشه به هم از این فحش ها می دهیم نمی دانستم چنین مجازاتی دارد !
و خدا نکند روزگاری مدارس ما هم مانند مدارس بلاد کفر نیازی به پلیس یا نگهبان کارکشته در فنون رزمی و بسیار ورزیده برای برخورد با دانش آموزان خاطی و یا حتی معلمان داشته باشند !
البته شاید هم ضرورت داشته باشد استخدام یک پلیس برای مدارس وقتی که تعارف و کلی گویی مسئولان آموزش وپرورش باعث شده که معلمی در مدرسه درکلاس درس به قتل برسد و دانش آموزی در پانزده سالگی قاتل شود و یا معلمی بر اثر فشار های عصبی و عدم کنترل بر اعصاب و روان خود دانش آموزان را مورد ضرب وشتم قرار دهد .
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
https://telegram.me/sokhanmoallem
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
حتي ( آيين نامه‌ي انضباطي پيشنهادي ) را هم در چند صفحه نوشته‌ام اما متأسفانه مسؤولين ما كه كلاً تعطيلند؟! و همكاران ما هم كه حتي حوصله‌ي مطالعه‌ي چنين نقد و نظراتي را ندارند مثلاً چنين كتابي اگر در كشور فرانسه نوشته شده بود احتمالاً در يكي دو سال اول حدود 90 در صد معلمان آن را مطالعه كرده و در محافل عمومي و خصوصي مورد نقد و بررسي قرار مي‌دادند . اما متأسفانه در كشور ما .... ؟! چه بگويم و با كي بگويم ...
اگر یک دانش اموز به معلم توهین کند او باید جریمه شود
ولی یک معلم به دانش اموز توهین کند جریمه نشود؟؟؟؟؟
به نظر من هم میبایست قوانین دقیقی توسط وزارت آموزش و پرورش درباره نحوه برخوردبا دانش آموزان بی نظم وهمچنین بالعکس در حمایت از دانش آموز در برابر رفتار غلط معلمین تدوین شود وبه اطلاع معلمین دانش آموزان و اولیا رسانده شود.اگه با وضعیت فعلی پیش برویم و با مشاهده سالیانه رفتار بچه ها و اصول تربیتی حاکم در خانواده ها راندمان آموزش وپرورش به زیر یک 20درصد رسیده و بسیاری از معلمین از کارشان استعفا میدهند.
این چه قانونی است که دانش آموز در جلسه امتحانات که حکم ناموس آموزش و پرورش را دارد بجهت تخلف برگه اش توقیف می شود ولی دانش اموز در سالن به شخص مراقب که معلم خودش نیست هست توهین میکند و او را با صدای بلند تهدید میکتد.
اولیای دانش آموز هم با تمام قدرت نه تنها از اشتباه فرزند دلبندش پشیمان نیست با مراجعه به معلم اورا تهدید میکند!؟
آقایان بروند کشکشان را بسابند که شهر در امن و امان است.