به فهرست بلندبالای علل افت تحصیلی دانش آموزان اضافه می شود : اعتیاد به فضای مجازی !

روانشناس، جامعه شناس ، اسطوره ی تعلیم و تربیت و... نیستم بلکه معلمی ساده و از کف روستا هستم که گهگاهی بر اساس تجربیات عینی و روزمره ام گوشه ای از مشکلات وافرمان را به رشته ی تحریر در می آورم تا شاید چاره ای برای حل و فصل شان اندیشیده شود .
متاسفانه و بدبختانه آنچه در نظام آموزشی ما به عنوان هدف اصلی قلمداد می شود صرفا و تنها انتقال دانش موجود در کتاب ها است و مسئله ی مهم تربیت به کلی نادیده و به حاشیه رفته است .

کاش ظرفیت و پتانسیل استفاده از این تکنولوژی را داشتیم  ؛ کاش قبل از اینکه این تکنولوژی وارد کشور شود در استفاده بهینه از ان نیز فرهنگ سازی می شد   در هر کلاسی که سعادت و افتخار تدریس را کسب کرده ام منتهای تلاشم حول این محور ارزشمند بوده که هم معلم باشم و هم مربی به عبارتی دیگر هم آموزگار علم و دانش باشم و هم پرورش دهنده ی ادب و اخلاق تا آنجا که برادرانم(دانش اموزانم) مرا یار ، پشتیبان و خیرخواه خود می دانند و اسرار خصوصی و حتی مشکلات و کمبودهایی را که در محیط خانوادگی با آن دست و پنجه نرم می کنند را نزدم بیان و عیان می کنند .

بزرگان میدان تعلیم و تربیت علل و عوامل متعدد و گوناگونی چون مشکلات خانوادگی  ، دوستان ناباب ، عدم توجه به معلم و...را سبب افت تحصیلی و

حتی ترک از  تحصیل دانش اموزان قلمداد می کنند ؛ به زعم بنده امروزه بایستی یکی از عوامل اصلی افت تحصیلی یعنی استفاده ی مفرط از فضای مجازی را نیز به  فهرست بالا بیفزاییم .

اخیرا یکی از دانش آموزانم که پارسال از نخبگان و نفرات برتر رشته ی خود بوده و امسال با افت شدید تحصیلی مواجه گشته به من مراجعه کرد و هر چه در دل داشت را بیان کرد .

او می گفت تمام بدبختی هایم زمانی کلید خورد که مجوز ورود به فضای مجازی را کسب کردم  .

فضای مجازی مرا از مسیر اصلی ام که درس خواندن بود منحرف و حتی مرا به گناه و ارتباطات باطل و نامشروع کشاند !

اکثر شبها را تا ساعت سه بیدار می ماندم و مشغول ور رفتن با گوشی و چت کردن با طرف مقابل بودم . تمام فکر و ذهنم درگیر شده بود . صبح ها از فرط خستگی نای و توان رفتن به مدرسه را نداشتم و به اجبار والدینم به مدرسه می رفتم و مدرسه را مکانی برای خواب و استراحت قرار داده بودم .

نگاه های معنا داری متوجه ام می شد ، حرف و حدیث های زیادی را پشت سر خود می شنیدم .

آنان گمان می کردند معتاد مواد مخدر شده ام غافل از اینکه من معتاد فضای مجازی شده بودم !

آری !

او درست می گفت هر چند فضای مجازی ، شبکه های ماهواره ای و اینترنت موجب گستردگی و تنوع اطلاعات انسان و گستردگی ارتباطات و درنوردیدن مرزهای جغرافیایی در ارتباط های انسانی می شود لیکن استفاده بی پالایش و مفرط از  آنها این چنین عوارض و تبعات منفی را به دنبال می  آورد  .فرزندان دبیرستانی مان در سن سرنوشت سازی آینده قرار دارند که به سهولت احساسات زودگذر بر عقل و منطق شان چیره می گردد و دل به عشق های زودگذر و بی اساس می بندند و در نهایت همین عوامل سبب انحراف فعالیت های ذهنی آنان از مطالب و مباحث درسی می شود و آن انرژی و توانی را که باید مصروف مطالعه کنند را در گوشه ی اتاق هایشان با چت کردن های بی فایده و سرگرمی هایی که بیشتر در راستای ترویج مصرف گرایی در جامعه است را به هدر می دهند .

یادمان نرود که مصرف اینترنت کنترل نشده چه هزینه هایی را بر اشخاص و خانواده های بدبخت تحمیل می کند .

( کلیک کنید )

کاش ظرفیت و پتانسیل استفاده از این تکنولوژی را داشتیم  ؛ کاش قبل از اینکه این تکنولوژی وارد کشور شود در استفاده بهینه از ان نیز فرهنگ سازی می شد .
به فرزندانمان بیاموزیم که دوست داشتن درس آنها را به موفقیت و کامیابی می رساند .
به فرزندانمان بیاموزیم که نابرده رنج گنج میسر نمی شود .
به فرزندانمان راه درست زیستن و درست انتخاب کردن را بیاموزیم.
از والدین عزیز استدعا دارم که همواره پیگیر وضعیت درسی و اخلاقی فرزندانشان باشند و با شناخت و کشف به موقع علت افت تحصیلی کمک کنند قبل از اینکه اتفاق ناخوشایندی بیفتد و فرزندشان از درس دلزده ، دلسرد و ترک تحصیل کند با گرفتن درمان به موقع به روند عادی درس خواندن برگردد.

به نزد من آن کس نکو خواه توست
که گوید فلان خار در راه توست

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید