گروه اخبار/
به گزارش سفیر افلاک برای بازدید از منطقه فلک الدین خرم آباد راهی می شویم؛ منطقه ای که در شمال غربی خرم آباد است و اگر چه در نقشه جغرافیایی این شهر دور نیست اما انگار فرسنگ ها از نگاه ها دور افتاده و سال هاست که مردمانش در گوشه ای از شهر آرام و بی صدا زندگی می کنند.
محله ای که جز قدیمی ترین و پرجمعیت ترین مناطق خرم آباد است اما به وسعت یک تاریخ محرومیت را در دل خود جای داده است.
بعد از طی کردن مسافتی کوتاه وارد این محله می شویم؛ از کنار قبرستان قدیمی و خاک خورده ای که گرد آن گویی این محله را هم فرا گرفته است عبور می کنیم؛ جاده های خاکی را طی می کنیم؛ مقصدمان رفتن به مدرسه قدیمی است که چند سالی تعلیم و تعلم در آن تعطیل شده است.
در طول مسیر صدای خنده و بازی بچه ها محله گوشمان را نوازش می دهد؛ بچه هایی که در تعطیلات تابستان برای پر کردن اوقات فراغت خود به کوچه های خاکی پناه آورده اند و از کوچکترین امکانات تفریحی ورزشی محروم هستند.
"رضا" دانش آموز کم سن و سالی است که برای رفتن به مدرسه "مالک اشتر" ما را راهنمایی می کند.
به مدرسه می رسیم؛ مدرسه ای قدیمی و فرسوده که دیگر خالی از نیمکت ها و صدای زنگ شروع کلاس شده و اکنون خانواده ای محروم در آن زندگی می کنند که برای گذراندن امرار و معاش خود، آن را به محل نگهداری گوسفندان! تبدیل کرده اند.
این اجاره نشین به سفیرافلاک می گوید: خانواده ای پرجمعیت دارم که به دلیل نداشتن هزینه رهن و اجاره مجبور بوده ام که این مدرسه را از آموزش و پرورش اجاره کنم.
الان دو سال است که ساکن این مدرسه هستم و گاهی در آن گوسفندانم را هم نگهداری می کنم چرا که مجبورم از این طریق و همچنین کارگری کردن نیازهای 6 فرزندم را تامین کنم.
رضا خوش نیا یکی از بچه های منطقه فلک الدین است که می گوید: محله ما سالن ورزشی ندارد و مجبوریم برای ورزش کردن مسافت زیادی را تا منطقه جهادگران و یا میدان تیر پیاده طی کنیم تا بتوانیم ورزش کنیم.
او می گوید: اگر این مدرسه به سالن ورزشی تبدیل شود همه ما خوشحال می شویم.
علی نور کمالی یکی دیگر از ساکنین این محله است که درباره محرومیت فلک الدین می گوید: فلک الدین اصلا از خدمات شهرداری بهره ای نبرده است و از کوچکترین خدمات شهری مانند آسفالت و جدول بندی کوچه و خیابان محروم است.
علاوه بر این ها، نه مرکز بهداشت مناسبی دارد و نه فضای سبزی که خانواده ها از آن استفاده کنند.
او می گوید: فلک الدین از داشتن یک سالن ورزشی که جوانان آن بتوانند در آن ورزش کنند محروم است. ما از استاندار می خواهیم به وعده خود برای تبدیل شدن این مدرسه به سالن ورزشی عمل کند.
کمالی ادامه می دهد: بسیاری از خانواده ها که دوست دارند فرزندانشان ورزش کنند مجبورند آن ها را به سالن های ورزشی دیگری ببرند که ممکن است در این بین حوادثی هم پیش بیاید.
کیانوش رومیانی شورای محله فلک الدین است و به سفیرافلاک می گوید: باوجود اینکه بضاعت مالی دارم اما هیچ گاه نتوانسته ام این محله و مردمانش را ترک کنم چون از کودکی در اینجا بزرگ شده ام و سر نیمکت های همین جا درس خوانده ام.
او می گوید: برای رفع مشکلات فلک الدین تا به حال پیگیری های زیادی کرده ام اما به نتیجه نرسیده است.
رومیانی درباره تبدیل شدن مدرسه مالک الشتر به سالن ورزشی می گوید: این مدرسه بسیار فرسوده و قابلیت آن را دارد که تخریب و به سالن ورزشی تبدیل شود؛ استاندار لرستان، شهردار و جمعی از مسئولین در جمع مردم این محله قول دادند که مشکلات محله حل می شود و هشت مصوبه را نیز درنظر گرفتند که برخی از آن ها شروع شده است.
شورای محله فلک الدین با گلایه از برخی از مسئولین می گوید: رئیس آموزش و پرورش ناحیه یک خرم آباد و معاون مالی وقت برای تبدیل شدن این مدرسه به سالن ورزشی تلاشی نکرده اند.
ما ضمن تشکر از زحمات استاندار از وی می خواهم که نسبت به تحقق وعده های رفع محرومیت در این منطقه جامه عمل بپوشاند.
جافر وفایی سخنگوی شورای شهر خرم آباد نیز در این رابطه به سفیرافلاک می گوید: مدرسه "مالک اشتر" یک مدرسه تخریبی است که متعلق به آموزش و پرورش است.
استاندار لرستان در دیدار با مردم فلک الدین از آموزش و پرورش خواست که با واگذاری این مدرسه به بخش ورزش، ساخت سالن ورزشی آغاز شود.
درصورتی که این وعده تحقق یابد، ساخت سالن ورزشی را آغاز می کنیم.
بنابر این گزارش استاندار لرستان در خرداد ماه سال جاری در دیار با مردم فلک الدین خبر از اجرا شدن 10 پروژه برای ساماندهی وضعیت این منطقه داده است که تبدیل شدن مدرسه " مالک اشتر" به سال ورزشی یکی از این پروژه هاست.
پایگاه خبری سفیرافلاک سلسله گزارش هایی بعدی خود را در خصوص تبدیل شدن این مدرسه به سالن ورزشی که مطالبه مردم این محله محروم است برای به نتیجه رسیدن این مصوبه منتشر می کند.
نظرات بینندگان
بالاخره از این گوسفندها بهره ای میرسه.
ولی از این سیستم آموزش و پرورش فقط نورچشمی ها بهره میبرند. صندوق ذخیره و مداری غیر انتفاعی و نمونه و... که فقط دوستان خاص بهره میبرند.
بقیه معلمها و دانش اموزان ول معطلند.
معلمان هم که طعمه گرگ و حوادث ناشی از تصادف، سیل، ریزش کوه، سرمازدگی ، ضرب و شتم غیر بومیها از سوی اهالی مناطق ، تهدید معلمان زن و اهانت به انها در مناطق فاقد شرایط زیستی با فاصله های 200کیلو متر از محل زندگی اصلی، پارتی بازی و باند بازی، انتخاب مدیران بی کفایت مدارس ، گزارشات صوری و هزار درد بی درمان هستند.