نهصد و چهل و هشتمین جلسه شورای عالی آموزش و پرورش به ریاست وزیر آموزش و پرورش و با حضور دبیرکل شورای عالی و سایر اعضای شورا در سالن جلسات وزارت آموزش و پرورش برگزار شد.
در آغاز جلسه، اعضای شورای عالی آموزش و پرورش با اعلام نگرانی از تصویب کلیات لایحه جذب نیروهای حق التدریس در آموزش و پرورش، از رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی درخواست کردند با توجه به نقش معلمان به عنوان اصلی‌ترین عنصر و عامل تعلیم و تربیت و توقع سند تحول بنیادین مبنی بر دارا بودن شایستگی ها و صلاحیت های حرفه ای؛ در بررسی و تصویب طرح استخدام معلمان حق التدریسی و آموزشیاران نهضت سوادآموزی در وزارت آموزش و پرورش تجدید نظر کنند.
با این اقدام، حداقل شرایطی فراهم می شود تا علاقه مندان به شغل خطیر معلمی در آزمون تعیین صلاحیت حرفه ای شرکت کرده و شرایط لازم را کسب کنند.
در ادامه این جلسه، وزیرآموزش و پرورش طی سخنانی از بازنگری آیین نامه برگزاری اردوهای دانش آموزی خبرداد و گفت: موارد مخاطره آمیز در سفرهای اردویی دانش آموزی شناسایی و حذف شده است.
وی در این ارتباط تاکید کرد: پس از سانحه اتوبوس حامل دانش آموزان در داراب استقبال و برنامه ریزی برای برپایی اردوهای دانش آموزی کاهش یافته است که امیدواریم با رفع مشکلات، این برنامه آموزشی و تربیتی روال عادی خود را طی کند.
این گزارش می‌افزاید: برنامه زیر نظام راهبری و مدیریت که یکی از مهمترین زیر نظام‌های سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است پس از برگزاری جلسات متعدد و بررسی های کارشناسانه (این زیر نظام که به 36 راهکار از مجموع 131 راهکار سند تحول بنیادین مرتبط است) به تصویب رسید تا پس از تایید و امضای رئیس جمهور و رئیس شورای عالی آموزش و پرورش، برای اجرا به وزارت آموزش و پرورش ابلاغ شود.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، بر اساس مفاد این زیر نظام مدیریت و مدیران در سطح خرد و کلان از ویژگی ها و وظایف و کارکردهایی برخوردار می شوند تا زمینه اجرای سند تحول بنیادین نظام آموزشی را فراهم آورند.
انتهای پیام
نظرات بینندگان
رییس جمهور محترم اگرسایر ارگانها صدایشان در نمی آید چون حداقلها را دارند.
معلم فقط معلم است وشغلش فقط تعلیم و تربیت است.
یک معلم یک بانکی نیست که از اندوخته های شعبه اش هر ماه حداقل 4 میلیون تومان کارانه بگیرد.
معلم یک وزارت نفتی نیست که تمام نفت ایران را ارثیه پدری بداند و 45 % از کل درآمد فروش آن حق کارکنان و پرسنلش باشد.
معلم یک وزارت نیرویی نیست که از فیش های آب و برق سهم ببرد.
معلم یک وزارت بهداشتی نیست که وزیر قوی داشته باشد که بتواند یارانه 3 میلیون نفر را قطع کند و 3% مالیات بر ارزش افزوده از همه کالاها وخدمات کشور بگیرد و بریزد در جیب پرسنلش و ....
معلمی معادل کار هیچکدام از کارکنان وزارتخانه ها و ارگانهای دیگر نیست.
معلم بچه های خودت معلم بچه های همکارانت، معاونانت، وزیرانت و معلم بچه های پرسنل سازمانها و ارگانها و وزارتخانه هایت.
دستوراتت جناب رییس جمهور برای تامین معیشت و منزلت معلمان فقط محدود به همان یکماه انتخابات بود؟
حتما همینطور است. در بقیه ی 4 سال، فرهنگی در دولت نیست که بخواهد به جامعه فرهنگیان رسیدگی کند.
همه ی دولتها از ابتدای انقلاب از آموزش و پرورش سوء استفاده کردند و می کنند.
نمایندگان مجلس هم بر همین منوال، فقط در روزهای انتخابات شعارهای زیبا می دهندولی وقتی به قانونگذاری می رسند غفلت می کنند. می دانید چرا؟
چون شکم سیر از گرسنه خبر ندارد.
این بار اول و آخر آنها نیست.
به قول یکی از پیشکسوتان ما فرهنگیان شده ایم گوسفند قربونی که هم توی عزا سرشو می برند هم تو عروسی.
بدانید و آگاه باشید نسل آینده این مملکت توسط همین معلمان آموزش می بینند. یک معلم ناراضی بدتر از هزاران ایدئولوژی غربی و رسانه های بیگانه تاثیر گذار است.
بارها در فضای مجازی سخن بزرگان و دولتمردان کشورهای پیشرفته راجع به معلم و جایگاه معلمی پخش می شود ولی اینها همه صرفا برای دلخوش کردن معلمان است. چون گوشی در بین بزرگان نظام برای شنیدن آنها وجود ندارد. به آنها ربطی ندارد که در ژاپن، کانادا، سوییس، آمریکا و .....چه امتیازاتی برای معلمین وجود دارد یا آنگلا مرکل یا هیتلر در مورد معلمان چه گفته اند.
ما معلمان نیز الکی خودمان را گول می زنیم می گوییم معلمی عشق است ولی معلمی در جامعه ما که هیچ ارزشی بران آن قائل نیستند، بیگاری است، بیماری است، فقر است و....
بزرگترین اشتباه تاکتیکی و استراتژی غلط نظام در این سالیان همین بوده و در آینده نیز همین خواهد بود.
تاکی سختی، تا کی حقارت ...... مطمئنا روزهای سخت هم سپری می شوند ولی روسیاهی به ذغال می ماند و بس.
آینده ای که شما سیاسیون و دولتمردان انقلاب اسلامی ایران با این حقارت دادن و سیاه نمودن زندگانی معلمانتان از این مملکت تباه کردید تا قرنها به یادگار خواهد ماند و نسلهای آینده که در غفلت و بدبختی فرهنگی رشد خواهند نمود، محصول شما خواهند بود