تشکل های فرهنگیان در آموزش و پرورش خود یک " مساله " شده اند ... نگاه " مردسالار " « ضد اندیشه » ، « ضد دموکراسی » ، « ضد تدبیر » و « ضد امید » است

چندی پیش سایت فانوس مطلبی را در مورد معرفی سه نفر به رئیس جمهور برای وزارت آموزش و پرورش منتشر کرد .

در خبر چنین آمده است :

".... در رای گیری که هفته گذشته برگزار شد، آقایان مصلحی، معافیان و عمادی به ترتیب حائز بیشترین آرا اعضای ستاد فرهنگیان دکتر روحانی شدند

در این راستا در رای گیری دو مرحله ای که برگزار شد آقایان علی محمد مصلحی، معافیان و عمادی، به ترتیب بیشترین آرا را کسب کردند و مطابق تصمیم ابتدای جلسه قرار شد این افراد به عنوان کاندیداهای ستاد فرهنگیان دکتر روحانی به ستاد مرکزی دکتر روحانی و آقای شریعتمداری معرفی شوند تا اسامی آنها به عنوان منتخبین ستاد فرهنگیان به رییس جمهور جهت پیشنهاد پست وزارت آموزش و پرورش تقدیم شود.

لازم به ذکر هست نام افراد فوق پیش از این جلسه نیز در لیست های مختلفی که به رییس جمهور معرفی شده است وجود داشته است."

« صدای معلم » در مطالب اخیر خود انتقادات فراوانی را نسبت به عملکرد شورای سیاست گذاری ستاد فرهنگیان روحانی مطرح نمود .

  خوشبختانه و سرانجام این شورا که البته ترجیع بند سخنان رئیس جمهور " شفافیت و پاسخ گویی " است تصمیم گرفت تا اندکی نور بر زوایای این تاریک خانه تابانده و در مورد عملکرد خود توضیح دهد هر چند از مصوبات قبلی این شورا و نیز پرسش های صدای معلم خبری نیست .

البته آقای شیرزاد عبداللهی در مطلب اخیر خود چنین گفته بود ( این جا ) :

" دکتر نجفی "رییس شورای سیاستگذاری فرهنگیان ستاد انتخاباتی روحانی " هفته گذشته از فرج کمیجانی مسئول هیات اجرایی شورا خواست که برای بررسی کاندیدهای رییس جمهور جلسه ای تشکیل دهند. این جلسه روز سه شنبه 27 تیرماه در دفتر کمیجانی در شرق تهران برگزار شد. در این جلسه 26 نفر از اعضای شورای  فرهنگیان ستاد روحانی از جمله  کمیجانی ، داود محمدی ،  علی محمد مصلحی ، رسول عمادی ، علیرضا هاشمی ، مختار موسوی ، مجتبی زینی وند ، اصغر حصیری ، سهراب قنبری، نورعلی عباسپور ، بشارت ، حسن مسعودی ، میاندشتی ، سحر بیات ، بهجت الملوک کبیری ، سید علی حسینی ، راه پیما (مدیر روابط عمومی اداره کل شهر تهران )، رضا خواه از نزدیکان کانون صنفی معلمان تهران و... حضور داشتند.

داود محمدی خیلی زود جلسه را ترک کرد. فضای عمومی جلسه در اختیار مجمع و بعد از آن انجمن اسلامی بود. این دو تشکل هر گزینه ای را بر دانش آشتیانی  ترجیح می دهند.  از حزب اتحاد ملت نماینده ای حضور نداشت، ولی هاشمی سنجانی دبیرکل سازمان معلمان که اخیرا به حزب اتحاد ملت نزدیک شده است به شدت از دانش آشتیانی و عملکرد او دفاع و محمدعلی نجفی را به سیاسی کاری متهم کرد....

... حاضران که 26 نفر بودند به این نتیجه رسیدند که به جای بررسی دو کاندیدای رئیس جمهور  کاندیدای خود را به او  معرفی کنند.  14 کاندیدا معرفی شد که بیشتر آنها حاضران در جلسه بودند !

از جمله : داود محمدی ، سمیع الله حسینی مکارم ، سید مختار موسوی ، عبدالرسول عمادی ، علی محمد مصلحی ، فاطمه سعیدی ، خلیل الله بابالو ، دانش آشتیانی، سید محمد بطحایی  و... البته  اسامی دو کاندیدای حسن روحانی را هم در کنار کاندیدا های شورای سیاست گذاری  به رای گذاشتند.  رای ها را شمردند. داود محمدی نایب رییس کمیسیون آموزش مجلس 12 رای ، عبدالحمید معافیان مدیر کل سابق آموزش و پرورش فارس  11 رای ، عبدالرسول عمادی رییس امتحانات آموزش و پرورش 11 رای و سید مختار موسوی 11 رای ، در راس کاندیداها قرار گرفتند. صورت جلسه ای نوشته شد اما اکثر حاضران امضا نکردند.

اما این تنها اقدام نبود.  روز چهارشنبه 28 تیرماه به دعوت ایمان زاده عضو جناح غیر کارگری کانون صنفی معلمان تهران جلسه ای از نمایندگان تشکل ها در دفتر انجمن اسلامی معلمان در خیابان جمالزاده از نمایندگان تشکل های معلمی برگزار شد. مهم ترین شخصیت حاضر در جلسه ، جناب رحیم عبادی معاون پرورشی مرتضی حاجی در دوره اصلاحات بود. تعداد کمتری از اعضای ستاد انتخاباتی  در این جلسه شرکت کردند . هدف از برگزاری این جلسه هم پیشنهاد وزیر آموزش و پرورش دولت دوازدهم به روحانی بود.  دست بر قضا در این جلسه هم بعد از گفت و گو و رای گیری علی محمد مصلحی و عبدالرسول عمادی به عنوان کاندیداهای برتر معرفی شدند... "

می توان گفت که سرانجام شورای سیاست گذاری ستاد فرهنگیان روی 3 به توافق رسیده است و ظاهرا آقای داود محمدی از لیست کاندیداها حذف گردیده است .

البته سایت فانوس اشاره ای به تعداد حاضران و تعداد رای ها نکرده است اما اگر روایت آقای عبداللهی را مبنا قرار دهیم متوجه می شویم که بالاترین رای حتی اکثریت مطلق آراء را نیز کسب نکرده است .

جالب است که اکثریت مطلق این جمع خود را کاندیدای تصدی وزارت آموزش و پرورش کرده اند !

و اما نکته مهم تر و تاسف آور آن که خانم فاطمه سعیدی فقط سه رای را کسب کرده است .

بنده در مقام قضاوت نیستم اما باید پرسش های مهمی را مطرح کنم .

  خانم فاطمه سعیدی از معدود نمایندگانی است که واقعا تحرک قابل قبولی در زمینه پی گیری مطالبات فرهنگیان داشته است هر چند ممکن است انتقاداتی هم نسبت به عملکرد ایشان نیز وارد باشد .

« صدای معلم » هم بنا بر وظیفه خویش از ایشان تشکر و قدردانی کرده است . ( این جا )

ممکن است در پاسخ به این پرسش برخی عنوان کنند که این رای جمعی است و باید به آن احترام گذاشت اما آیا این واقعا مطابق عدالت است ؟

بنده در این جا قصد حمایت از خانم سعیدی را ندارم اما آیا فرضا عملکرد آقای داود محمدی قابل مقایسه با عملکرد خانم سعیدی است ؟

به عنوان مثال ؛ آقای داود محمدی در ایام تبلیغات انتخابات مجلس شورای اسلامی وقتی برای سخنرانی در محافل و نشست های فرهنگیان برگزار می شد به نظر می رسید تنها چیزی را که از مطالبات فرهنگیان و معلمان فهمیده مساله " معلمان دربند "بود !

( فایل صوتی سخنان ایشان موجود است )

ایشان دائما بر آزادی این معلمان تاکید می کرد اما از زمانی که نماینده مجلس شده است حتی یک کلمه در مورد معلمان زندانی نگفته است !

اما خانم سعیدی پی گیری های ویژه ای را در مورد یکی از معلمان  زندانی ( اسماعیل عبدی ) انجام داده است .

مهم تر از همه این ها آقای داود محمدی هنوز زحمت پاسخ گویی به خود در مورد پرسش های صدای معلم را نداده است . ( این جا )

اما در رای گیری نفر اول می شود !

این مساله ناشی از احتمالا دو موضوع می تواند باشد .

اعضای نشست ، کاری به عملکرد افراد و یا کارنامه آنان ندارند و صرفا با نگاه " سیاسی " رای می دهند .

و اما دومین عامل احتمالی می تواند به " نگاه مردسالارانه " برگردد .

متاسفانه به علت سابقه تاریخی این موضوع و نوع نگاهی که " زن " را موجودی " ضعیف " و " قابل حمایت " می پندارد ؛ زنان را شایسته و قابل در پست های بالای مدیریتی نمی داند .

این نگاه ریشه در " فرهنگ " و " نرم " جامعه دارد و یک شبه قابل درمان نیست .

کیست که نتواند تشخیص دهد به عنوان مثال خانم فاطمه سعیدی موثرتر و قابل قبول تر از سایر نمایندگانی عمل کرده است که میثاق نامه معلمی را امضا کرده اند ؟

و اما نکته بعد در مورد افرادی چون آقایان معافیان و عمادی است .

در شگفتم زمانی که مدیر یک بخش مهم آموزش و پرورش مانند " مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش توانایی برگزاری وظایف مصرح خویش و نیز تامین امنیت امتحانات نهایی را ندارد و این کار برای دو سال متوالی تکرار می شود چگونه و طی چه مکانیسمی برای تصدی کل یک وزارتخانه معرفی می شود ؟

عبدالرسول عمادی هنوز به پرسش های صدای معلم پاسخی نداده است . ( این جا )

 در مورد آقای عبدالحمید معافیان که یکی از سه گزینه منتخب شورای سیاست گذاری است سعی کردم اطلاعاتی در مورد سوابق ایشان به دست آورم .

دانش آموخته رشته مهندسي مكانيك كه از سال هاي دهه ٦٠ و در دوران جنگ تحميلي مديركل آموزش و پرورش استان فارس بود و پس از آن نيز به معاونت وزارت آموزش و پرورش و رياست سازمان آموزش و پرورش استثنائي كشور رسيد. معافيان در انتخابات رياست جمهوري سال ٩٦ رئيس ستاد انتخاباتي دكتر روحاني در فارس بود.

با چند تن از همکارانی که دوران ریاست ایشان بر سازمان آموزش و پرورش استثنایی را تجربه کرده بودند گفت و گو کردم .

متاسفانه آن ها مدیریت ایشان را در اواسط دهه هفتاد بسیار ضعیف و سنتی ارزیابی کردند .

واقعا جای پرسش  و شگفتی دارد که چگونه ایشان در سطح وزارت مطرح می شود کسی که از عهده اداره یکی از زیرمجموعه های وزارت آموزش و پرورش برنیامده است !

در حالی که مدیران  توان مند ، کاردان و باشهامت خود را از آموزش و پرورش دور نگاه می دارند – چون می دانند که فاصله بین محبویبت و تنفر کم تر از چند ماه است – و برای ورود به این وزارتخانه ریسک نمی کنند برخی از افراد برای تصاحب این پست جامه می درند و چه ها که نمی کنند !

آیا گنجی در این وزارتخانه نهان است که دیگران از آن بی خبرند ...

موضوع تاسف آور آن است که بسیاری از اعضای شورای سیاست گذاری ستاد فرهنگیان روحانی عضو تشکل های فرهنگیان هستند .

فلسفه وجودی این تشکل ها باید کمک به اصلاح و پالایش سیستم ، ارتقای فرهنگ سازمانی و تاسیس جامعه مدنی در آموزش و پرورش و معلمان باشد اما به نظر می رسد که این ها خودشان به یک " مساله " در آموزش و پرورش تبدیل شده اند !

در یادداشت پیشین تاکید کردم الان نیز تصریح می کنم که وزارت آموزش و پرورش نیاز به یک مدیر جسور ، با شهامت و معتقد به مدیریت تحول دارد .

وقتی در میان مردان ژنرال پیدا نمی شود و همه در حد " گروهبان " و یا " سرجوخه " هستند نباید خود را محدود به این چرخه باطل کرد .

اگر معیار " لیاقت ، کاردانی و جسارت " باشد زنانی هستند که پاسخ گوی این فاکتورها و انتظارات باشند .

هستند اما باز هم در اقلیت اند .

زنی که بر خلاف خیلی ها و به ویژه وزیر آموزش و پرورش فعلی که عافیت طلبانه سکوت کردند ؛ اگر چه به او مربوط  و حوزه کاری اش مربوط نمی شد شجاعانه و منطقی از کلیت سند 2030 دفاع کرد .

زنی که اهداف مهم اجرای سند تحول بنیادین را توسعه عدالت آموزشی دانسته و از آن دفاع می کند .

زنی که حداقل در حوزه تخصصی و کاری اش به طور منطقی ، مجدانه و مستمر از مطالبات و حقوق زنان دفاع کرده است و رئیس جمهور را تنها نگذاشت ....

فقط باید وسیع تر و با نگرشی آینده نگرانه و فارغ از منافع و مصالح جناحی و باندی قضایا را دید و تحلیل کرد .