آقای پزشکیان ! حرفی نزنید اما اگر می گویید به آن پای بند باشید

هنگامی که جامعه‌ای به دروغ‌ گوییِ سازمان یافته روی آورد و دروغ گفتن تبدیل به اصل کلّی شود و به دروغ گفتن در موارد استثنایی و جزئی اکتفا نکند؛

« صداقت » به خودی خود تبدیل به یک عمل سیاسی می‌شود و گوینده‌ حقیقت، حتی اگر به دنبال کسب قدرت یا هیچ منفعتی دیگر هم نباشد، یک «کنشگر سیاسی» محسوب می شود!

در چنین شرایطی شما نمی‌توانید از سیاست کناره بگیرید و راه خود را بروید. شما ناچارید یکی از این دو راه را انتخاب کنید:

یا به تشکیلات دروغ می‌پیوندید
یا یک مخالف سیاسی محسوب می‌شوید!

از: حقیقت و سیاست
هانا ارنت

***

« در روزهای اخیر شنیده ها و اخبار نشان از این داشت که آقای علی زرافشان معاون متوسطه وزارت آموزش و پرورش ، به عنوان گزینه پیشنهادی این وزارتخانه در دولت دوازدهم نهایی شده و  از سوی رییس جمهور به مجلس شورای اسلامی معرفی می شود .

این خبر با بازتاب منفی گسترده ای در میان معلمان و علاقه مندان به رییس جمهور مواجه شد. این یعنی دموکراسی و احترام به افکار عمومی و پذیرش منطق .

« صدای معلم »  با انعکاس نظرات همکاران به نقد عملکرد  آقای زرافشان پرداخت و  ایشان را دعوت به پاسخ گویی در برابر افکار عمومی نمود.

« صدای معلم » زرافشان را گزینه مناسبی برای ایجاد تغییر و تحول در آموزش و پرورش تشخیص نداد.

( علی زرافشان )

اصولا  انتخاب وزیر از میان دایره بسته مدیران این وزارتخانه  که امتحان خود را پس داده اند و خود عامل ناکارآمدی و مشکلات موجود هستند باعث تداوم وضع موجود می شود .

آقای علی زرافشان  با توجه به سوابق و عملکرد خود نمی توانست پاسخ گوی نیازهای امروز آموزش و پرورش و مطالبات فرهنگیان و معلمانی باشد که  چشم به راه " تغییر " دوخته اند .

او نماد تثبیت بود و نه تغییر. درست است که وزارت آموزش و پرورش شفاف سازی کرد اما بطحایی که اکنون ریاست ستاد فرهنگیان مسعود پزشکیان را در اختیار دارد ؛ علی اللهیار ترکمن را تا آخرین روز وزارت خود نگاه داشت و این در واقع نوعی دهن کجی و تمسخر معلمان و رسانه های مستقل بود .

«صدای معلم » از آقای علی زرافشان که شجاعانه و با تشخیص درست موقعیت و شنیدن صدای معلمان،  انصراف خویش را از قبول نامزدی وزارت آموزش و پرورش  اعلام کرد ، تشکر و قدردانی می کند .

«صدای معلم » از همه همکارانی  که  در این موقعیت حساس به جای انفعال و سکوت و یا توجیه،  با نگارش نظرات انتقادی خود ، مطالبه گری و کنشگری را به تمام معنا به معرض نمایش گذاشتند، تشکر و قدردانی می کند .

« صدای معلم » از تعدادی از نمایندگان مجلس که در این مدت کوتاه حرف دل معلمان را زدند و پژواک مطالبات آنان بودند تشکر و قدردانی می کند . آیا شایسته نیست که آقای پزشکیان همین حالا و در همین آزمون تکلیف خود را با این موضوعات و آموزه ها در فاز « عمل » نشان دهد ؟

« صدای معلم » مجدانه از رئیس جمهور منتخب ملت ایران انتظار دارد به وعده های خود در مورد " در اولویت بودن آموزش و پرورش " در دولت دوازدهم  عمل کرده و در نخستین گام،  فرهنگیان و معلمان  را  با معرفی یک وزیر مقتدر ، مقبول و دارای ایده های نو و خارج از دایره بسته مدیران که خود موجد مسایل و مشکلات عظیم آموزش و پرورش به شمار می روند، خانواده بزرگ آموزش و پرورش را شادمان و امیدوار سازد » .

مطلب بالا توسط « صدای معلم » در روز یکشنبه 15 مرداد 1396 منتشر گردید .

آن چه در گزارش بالا خواندید به همراه چند یادداشت و مطلب دیگر موجب شد تا علی زرافشان از قصد خود برای تصدی وزارت آموزش و پرورش منصرف  شود . ( این جا )

این یعنی دموکراسی و احترام به افکار عمومی و پذیرش منطق .

حقیقتا پیش از تایید مسعود پزشکیان قصد جدی برای ورود به این عرصه را نداشتم اما حرف هایی که پزشکیان زد و صداقتی که در برخورد با افکار عمومی نشان داد ، مرا در این تصمیم مردد کرد اما انتصاب « سیدمحمد بطحایی » به عنوان رئیس ستاد فرهنگیان ایشان دوباره مرا به حالت نخست برگرداند مضافا بر آن که تاکنون این رویه غلط استمرار یافته و به نظر می رسد که قرار نیست تغییری در تصمیم رخ دهد .

ممکن است این گونه مطرح شود و برخی عنوان کنند که نباید عجله کرد و این چیز مهمی نیست و به طور قطع و در صورت پیروزی مسعود پزشکیان در ماراتن ریاست جمهوری گزینه وزارت آموزش و پرورش شخص دیگری خواهد بود .

پیش تر هم گفته و تاکید کردم که صدای معلم یک رسانه مستقل با رویکرد  انتقادی در حوزه ی عمومی آموزش ایران است . وضعیت و نوع برنامه ریزی بطحایی به عنوان رئیس ستاد فرهنگیان به همراه تیم ایشان که اکثرا ستادی ها و اداری های قبل هستند برای نشستی که روز جمعه 25 خرداد در ساختمان تشریفات سعادت آباد برگزار گردید به خوبی کارآمدی ، برنامه ریزی و مدیریت بطحایی را دوباره نشان داد .

این تعریف موجب می شود تا سعی کنیم با نگاه تحلیلی و بر اساس شواهد و مستندان سخن بگوییم و بنگاریم تا آن که اسیر جو و شرایط شویم .

« صدای معلم » در دوران نیمه تمام وزارت بطحایی ، گزارش ها ، یادداشت ها و مطالب مختلفی را در نقد عملکردها ، رویکردها و به ویژه برنامه مورد تایید قرار گرفته ایشان در مجلس شورای اسلامی به رشته تحریر در آورده است اما آن چه در این میان و بیش از همه مورد تاکید این رسانه می باشد و تا ابد فراموش نخواهد شد نحوه و چگونگی برخورد « سیدمحمد بطحایی » به عنوان وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی با مساله مدرک تحصیلی و دروغ گویی علی اللهیار ترکمن معاون پشتیبانی ایشان بود .

« صدای معلم » در تاریخ 16 دی 1396 در گزارش تفصیلی خود با عنوان « علی الهیار ترکمن معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش مدرک تحصیلی فوق لیسانس و دکتری ندارد ؛ ایمیل ارسالی و پاسخ دانشگاه آلبرتا در اختیار صدای معلم است » به این موضوع مهم پرداخت . ( این جا )

انتظار این بود که بر اساس مشی دولت روحانی و عنصر پاسخ گویی و شفاف سازی که در منشور حقوق شهروندی مورد تاکید قرار گرفته بود در این مورد اقدامات درخوری صورت گیرد .

در ابتدای کار نه تنها این کار انجام نشد که ادبیات تهدید و ارعاب به کار گرفته شد .

( در وسط « مرتضی نظری ، رئیس وقت مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش بطحایی نشسته است )

در جوابیه ی وزارت آموزش و پرورش چنین آمده بود : ( این جا )

«در پايان، ضمن تشكر از همراهي رسانه ها، همه فعالان عرصه مجازي و حوزه خبر را به دقت بيشتر به منظور حصول اطمينان از منابع خبري خود، قبل از انتشار هرگونه ادعا دعوت مي نمايد.

بدون شك، هر فردي كه اندك تجربه اي در امر اطلاع رساني داشته باشد، بر اين موضوع واقف است كه آزادي رسانه به معني آزادي تخريب و تهمت نيست و هرگونه اتهامِ بدون ارائه مدارك مستند، نوعي تضييع حق فرد و قابل پيگيري در محاكم رسمي است، ليكن در اين مورد به احترام افكار عمومي فرهنگيان عزيز، به پاسخ فوق بسنده كرده و در صورت تكرار تهمت ها، ساير نكات به همراه مدارك مناسب در مراجع قضايي مطرح خواهد شد » .

اما صدای معلم از این موضوع کوتاه نیامد و با پی گیری و مطالبه گری سرانجام وزارت آموزش و پرورش مجبور به عقب نشینی شد . ( این جا )

درست است که وزارت آموزش و پرورش شفاف سازی کرد اما بطحایی که اکنون ریاست ستاد فرهنگیان مسعود پزشکیان را در اختیار دارد ؛ علی اللهیار ترکمن را تا آخرین روز وزارت خود نگاه داشت و این در واقع نوعی دهن کجی و تمسخر معلمان و رسانه های مستقل بود .

( علی اللهیار ترکمن دست راست سیدمحمد بطحایی )

این مساله به وضوح نشان از استبداد مدیریتی بطحایی داشت و شاید همین مساله به همراه برخی آیتم های دیگر مقدمات برکناری او را از وزارت آموزش و پرورش فراهم ساخت .

آن چه مشخص است آن که افکار عمومی فرهنگیان که به گفته عبدالرضا فولاوند مدیر کل پیشین آموزش و پرورش شهر تهران و قائم مقام فعلی ستاد فرهنگیان مسعود پزشکیان-  80 درصد ستاد های انتخاباتی در سراسر کشور توسط معلمان اداره می شوند – از این وضعیت رضایت ندارند .

وضعیت و نوع برنامه ریزی بطحایی به عنوان رئیس ستاد فرهنگیان به همراه تیم ایشان که اکثرا ستادی ها و اداری های قبل هستند برای نشستی که روز جمعه 25 خرداد در ساختمان تشریفات سعادت آباد برگزار گردید به خوبی کارآمدی ، برنامه ریزی و مدیریت بطحایی را دوباره نشان داد .

این که ایشان با قبل فرق چندانی نکرده است .

دستپاچگی ، بی برنامگی و بی نظمی در آن نشست هویدا بود و به نظر می رسید بیش تر برای نمایش قدرت و نشان دادن جمعیت صورت گرفته بود تا به اصطلاح قدرت بسیج معلمان را در سه سوت به آقای پزشکیان و ناظران نشان دهند .

سخنان پزشکیان اما در 25 خرداد قابل تامل است .

پزشکیان به صراحت تاکید کرد :

« ما قادریم بحران را حل کنیم به شرطی که به کسانی که شایسته و توان مند هستند اجازه ی شکوفایی و خودنمایی بدهیم » ( این جا )

( پزشکیان به سمتی نگاه می کند و بطحایی به سویی دیگر )

پرسش من از آقای پزشکیان که همواره بر مبنای کارشناسی و منطق مدیریتی در برنامه های انتخاباتی اصرار ورزیده و می ورزد آن است که :

« مبنای کارشناسی و منطق مدیریتی » برای انتصاب « سید محمد بطحایی » به عنوان رئیس ستاد فرهنگیان ایشان چیست ؟

آیا شایسته نیست که آقای پزشکیان همین حالا و در همین آزمون تکلیف خود را با این موضوعات و آموزه ها در فاز « عمل » نشان دهد ؟

***

اهدای قلم به مسعود پزشکیان در نشست فرهنگیان توسط طاهره نقی ئی دبیر کل سازمان معلمان ایران :