گروه گزارش/
با وجود آن که حدود یک ماه به پایان سال 1400 مانده و معلمان در نگرانی ناشی از ابهام و سردرگمی چگونگی اجرای چیزی که آن را « رتبه بندی معلمان » می خوانند برخی اظهار نظرها آنان را نگران تر و البته خشمگین تر هم می کند .
وزیر آموزش و پرورش 26 بهمن در نشست با فرهنگیان شهرستان تربت حیدریه ( این جا ) ؛ بودجه تخصیص یافته برای «طرح رتبه بندی معلمان» در سال آینده را ۲۵ هزار میلیارد تومان اعلام می کند . البته یوسف نوری آدرسی از «طرح همسان سازی نظام پرداخت کارکنان دولت» می دهد اما توضیح نمی دهد که تکلیف مواد اجرا نشده قانون مدیریت خدمات کشوری برای معلمان چه می شود و اساسا این قانون از ابتدا برای چه تصویب شد و چرا برخی نهادهای خاص به مرور خود را از شمول این قانون مستثنی کردند ؟
حمیدرضا حاجی بابایی رئیس کمیسیون برنامه وبودجه مجلس شورای اسلامی 28 بهمن در جمع نمایندگان تشکل‌های صنفی و همچنین منتخبی از فرهنگیان شیراز ضمن بیان برخی تعارفات معمول که تمامی هم ندارد و در این بیش از چهار دهه از حد شعار فراتر هم نرفته است چنین می گوید : ( این جا )
« آموزش و پرورش منشأ همه خدمات است و میزان رشد یک کشور به اندازه میزان نگاه به این سیستم است .
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه با استناد به بیانات رهبر انقلاب گفت: خرج در آموزش و پرورش خرج برای تولید آن هم از فاخرترین نوع تولید است .
حاجی بابایی بابیان اینکه نگاهش در بودجه ریزی به همه ارکان جامعه است گفت: اگر جایی هم می‌بینید بنده با حساسیت بحث بودجه آموزش وپرورش را دنبال می‌کنم بدان معناست که اعتقاد دارم این کار به معنای پول دادن به معلم نیست بلکه خدمت رساندن به همه جامعه است چراکه معلم با سرمایه‌های مردم یعنی دانش آموزان سر وکار دارد.
حاجی بابایی تاکید می کند : نظام رتبه بندی معلمان قطعاً انجام خواهد شد و شامل همه نیروهای آموزش و پرورش خواهد بود چرا که در آموزش و پرورش همه معلم هستند و بنا به ضرورت در پست‌های اداری قرار می‌گیرند و ممکن است مجدد به معلمی برگردند و این چرخه دائم در حال انجام است .
ما معلمان باید قدر این نگرش و جایگاه را ابتدا خودمان بدانیم و نباید خدای ناکرده با رفتارهایمان خدشه‌ای به آن وارد کنیم ... »
پرسش « صدای معلم » از آقای حاجی بابایی آن است که این فرمول اجرا برای رتبه بندی معلمان را از کجا درآورده اند ؟ ماهیت و نوع « کار اداری » با «حرفه معلمی » متفاوت است و بر اساس آن ارزش گذاری و ارتقا بر اساس « مسیر شغلی » و یا « کار راهه شغلی » باید به صورت جداگانه و البته علمی و شفاف انجام پذیرد .
مگر معلمان از برخی مزایای نیروهای ستادی و بعضا اداری برخوردار هستند که قرار است رتبه بندی معلمان شامل حال آن ها هم بشود ؟
آن چه در این میان عجیب و البته پرسش برانگیز است اظهارات متناقضی است که حاجی بابایی در مورد رقم بودجه رتبه بندی معلمان بیان کرده است .
رییس کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۱ مجلس شورای اسلامی امروز 28 بهمن در شورای برنامه ریزی و توسعه استان همدان گفته است : ( این جا ) « در سال آینده حدود ۱۳ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان برای رتبه بنده معلمان نیز اختصاص یافته است . در سال آینده هیچ فردی کمتر از پنج میلیون تومان حقوق دریافت نمی‌کند. » در نشستی که اخیرا وزیر آموزش و پرورش با رسانه ها داشت ؛ خبرنگاران به شدت از غلبه ی فرهنگ محافظه کاری ، عدم پاسخ گویی و دروغ گویی در میان مدیران آموزش و پرورش انتقاد کردند .
البته آقای حاجی بابایی 5 روز پیش و در سفر به شیراز اظهار داشته بود ۳۵ میلیارد تومان برای اجرایی شدن طرح رتبه بندی معلمان در لایحه بودجه سال آینده پیش بینی شده است. ( این جا )
حاجی بابایی 28 مهر 1400 در جلسه علنی مجلس و در جریان بررسی لایحه نظام رتبه‌بندی معلمان چنین می گوید : ( این جا )
« گاهی کار کارشناسی انجام می‌شود و برخی‌ها ممکن است نظر کارشناسی دیگری داشته باشند؛ اما در طول دو سه ماه گذشته آن قدر اعداد و ارقام دروغ درباره رتبه‌بندی معلمان مطرح شده که همه به شک افتاده‌اند.
یک نفر بیاید و به صورت کارشناسی عدد و رقم برای من بیاورد که رتبه‌بندی معلمان چقدر هزینه دارد؟ کسی گفته است رتبه بندی معلمان 200 هزار میلیارد تومان هزینه دارد! معنی این حرف یعنی اینکه میانگین حقوق معلمان 30 میلیون تومان می‌شود. این عددها را از کجا می‌آورند؟!
ما اعتبار رتبه بندی معلمان را برای سقف یک سال حداکثر 30 هزار میلیارد تومان در نظر گرفته‌ایم و برای سه ماه آخر سال هم 7 هزار میلیارد تومان پیش‌بینی کرده‌ایم. خود معلمان هم بیشتر از این نمی‌خواهند. »
پرسش این است ؛
حاجی بابایی که دیگران را متهم به دروغ گویی می کند ، آیا خود در این ورطه نیفتاده است ؟ یوسف نوری آدرسی از «طرح همسان سازی نظام پرداخت کارکنان دولت» می دهد اما توضیح نمی دهد که تکلیف مواد اجرا نشده قانون مدیریت خدمات کشوری برای معلمان چه می شود و اساسا این قانون از ابتدا برای چه تصویب شد و چرا برخی نهادهای خاص به مرور خود را از شمول این قانون مستثنی کردند ؟
البته مساله به این جا ختم نمی شود ...
علیرضا منادی با اشاره به اینکه کمیسیون تلفیق مصوب کرده است در سال آینده ۴۰ هزار میلیارد تومان برای رتبه بندی معلمان در نظر گرفته شود، گفت: همه دستگاه‌ها علاقه دارند هر چه سریع تر لایحه رتبه بندی معلمان اجرایی شود.برنامه «بدون خط خوردگی» رادیو گفت‌وگو در خصوص لایحه رتبه‌بندی معلمان با دکتر علیرضا منادی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی به صورت تلفنی گفتگو کرد.
علیرضا منادی رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس 24 بهمن 1400 با اشاره به اینکه کمیسیون تلفیق مصوب کرده است در سال آینده ۴۰ هزار میلیارد تومان برای رتبه بندی معلمان در نظر گرفته شود می گوید : ( این جا ) « بر اساس لایحه‌ای که دولت قبل ارائه داده بود، قرار بود رتبه بندی معلمان در سه مرحله انجام شود و شامل بازنشستگان و کارمندان نمی شد. کمیسیون این لایحه را کافی ندانست و تغییراتی داد. »
سرپرست مرکز برنامه‌ریزی، منابع انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش 12 بهمن در مراسم تودیع و معارفه مدیرکل آموزش و پرورش استان قزوین چنین می گوید: ( این جا ) « به معلمان قول می‌دهم نظام رتبه‌بندی در حقوق اسفند ماه اعمال می‌شود . »
این همه دروغ گویی و اظهارات ضد و نقیض برای چیست ؟
آیا قرار است معلمان به این مسئولان و نمایندگان اعتماد کنند ؟
حاجی بابایی از کجا فهمیده که معلمان بیشتر از این نمی خواهند ؟ آیا او و سایر مقامات و مدیران سر سفره آنان نشسته اند ؟
(« صدای معلم » نقد سخنان و اظهارات حمیدرضا حاجی بابایی در مورد رتبه بندی معلمان را به زمان دیگری موکول می کند )
پیش تر این رسانه در گزارشی نوشت : ( این جا )
« وزارت آموزش و پرورش چگونه می خواهد در این مدت محدود احکام رتبه بندی را برای معلمان صادر و اجرا کند مگر آن که همان تحلیل صدای معلم در گزارش های پیشین مورد تصدیق قرار گیرد .
اگر قرار است مبلغی به حقوق معلمان اضافه کنید ، آن را ذیل همان مواد اجرا نشده قانون مدیریت خدمات کشوری برای معلمان انجام دهید و رتبه بندی معلمان را بیش از این لوث و بی معنا نکنید .
در نشستی که اخیرا وزیر آموزش و پرورش با رسانه ها داشت ؛ خبرنگاران به شدت از غلبه ی فرهنگ محافظه کاری ، عدم پاسخ گویی و دروغ گویی در میان مدیران آموزش و پرورش انتقاد کردند . ( این جا )
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
۱-معلمی شغلی آموزشی است و معلم بنابر شرایط شغلی نمی تواند مثل اساتید دانشگاه کار پژوهشی انجام بدهد. استاد دانشگاه، دانشجوی ارشد و دکتری دارد و البته وقت فراوان و امکانات کافی برای تحقیق و تالیف!
۲- کادر ادارای آموزش و پرورش ، اکثرا از بین معلمانی انتخاب شده اند که علاقه و یا حوصله و بعضا توان تدریس ندارند و بنابر روابط و گاها ضوابط ! در ادارات کار اجرایی می کنند ، و قاعدتا معلم نیستند تا رتبه بندی شوند! و این مشکل بزرگی است، در حالی که کادر ادارای دانشگاهها کاملا از هیات علمی متمایز هستند.( مگر روسا و معاونین که جزو هیات علمی هستند و همزمان تدریس هم دارند).
۳-پراکندگی و زیاد بودن تعداد مدارس و این که ساختاری برای ارزیابی و ا تقای معلمان وجود ندارد، مشکل دیگری است که رتبه بندی را بی معنا می کند.
۴- بیش از نود و نه درصد اعضای هیات علمی دانشگاهها ، مدرک دکترا دارند ، در حالی که معلمان از فوق دیپلم تا دکترا را شامل می شوند و اعطای رتبه بر مبنای هیات علمی را ناممکن می کند.
...پس راه حل چیست؟
پیشنهاد می شود:
اولا: شغل معلمی تعریف شود: مثلا معلم کسی است که حداقل مدرک کارشناسی دارد و ۸ ساعت تدریس در هفته تدریس می کند. بنابراین روسا و معاونین و کارشناسان ادارات به شرط حداقل ۸ ساعت تدریس و داشتن مدرک کارشناسی ، امکان رتبه بندی داشته باشند.
دوما: ملاک اصلی رتبه بندی بر اساس سابقه کار و مدرک تحصیلی و دوره های ضمن خدمت باشد.
سوما: با توجه به این که درصد اندکی از معلمان مدرک دکترا دارند، اختصاص رتبه مشابه هیات علمی ، امکان پذیر نخواهد بود، پس پیشنهاد می شود ، رتبه ها بر اساس شرایط آموزش و پرورش باشد، از رتبه یک تا پنج.( یا با عناوین مناسب) . و ملاک تخصیص رتبه هم ، سنوات و مدرک تحصیلی باشد. و البته پرداخت ها طوری باشد که حداقل معادل 70درصد ، اعضای هیات علمی متناظر باشد:
مثلا، اگر دانشیار دانشگاه بیست میلیون دریافتی دارد، معلم رتبه ۴ هم ، ۱۴ میلیون تومان دریافت کند.
...با این روش ، فردی که در ابتدا و با مدرک لیسانس در شغل معلمی پذیرفته می شود، در رتبه یک و معادل مربی دانشگاه خواهد بود که فرضا اگر حقوق مربی دانشگاه در اول استخدام، ۱۰ میلیون باشد ، حقوق معلم بدو استخدام ، ۷ میلیون خواهد بود و این معلم با همین مدرک بعد از بیست سال خدمت، رتبه پنج معادل استاد تمام دانشگاه را دریافت می کند که مثلا اگر حقوق استاد تمام ۲۰ میلیون تومان باشد، حقوق ایشان هم ، باید ۱۴ میلیون تومان باشد.
بدیهی است معلمان با مدرک بالاتر ، سریع تر رتبه بالاتر را اخذ می کنند. و البته نکته مهم:
رتبه های فعلی پنج گانه باید حفظ شود و هر معلمی در هر رتبه ای که هست، شامل رتبه بندی شود و ارتقای بعدی مطابق آیین نامه جدید باشد.
از مجلس به دولت از دولت به مجلس بعد به شورای نگهبان و گام آخر هم فرستادن به مجمع تشخیص و....
بدون شغل معلمی امکانات زندگی دارم ولی شغلی جز معلمی را برای نفقه همسر دوست ندارم، در آن سال سه معلم که حاضر بودند هووی یکدیگر نیز شوند از من خواستگاری می کردند ولی بدون شغل معلمی برای دادن نفقه حال نمی کنم، تدریس را مقدم بر تزویج دوست دارم، تدریس که نیست از تزویج هم خبری نیست. دلم به حال دخترانی می سوزد که حدود یک دهه منتظرم بودند ولی من مقصر نبودم چون سه دهه منتظر ورود محترمانه و استخدام در گوشه ای از آموزش و پرورشم.
برای ازدواج حتی دخترانی بیست ساله موی سفید و دندان شکسته ام را عیب نمی کنند ولی قوانین استخدامی و آموزش و پرورش جاهل سن و سالم را عیب می کند.
لعن و نفرین بر هر معلمی که جای مرا غصب کرده است و حامی او و تایید کننده او.
پروردگارا ! عذاب الهی را بطور شدید فروفرست! چه تلخ است پاسخ منفی دادن به صدها دختر و بیوه!
آگاهانه برای نسل کشی می‌خواهند ولی جاهلانه برای اشتغال نمی خواهند!
چند وقتی است که صدای معلم را پیگیری می کنم. این رسانه بدون اغراق در بین رسانه هایی دیگری که مسائل و اخبار مربوط به فرهنگیان را انعکاس و پوشش میدهد بسیار کارشناسانه و بیطرفانه عمل مینماید و هرگز عجولانه و احساساتی عمل نمی نماید. بر خود لازم میدانم از کلیه همکاران و فرهنگیان عزیز در این مجموعه تشکر نمایم. در ضمن بنده هم اعتقاد دارم نبایستی مسائل معیشتی معلمان را در قالبهای گوناگون لوث نمود و اگر قرار است اتفاقی بیافتد بدون بزرگنمایی و تبلیغات انجام گردد. با سپاس فراوان ارادتمند شما اکبر امتی از منطقه شش شهر تهران
رتبه یک: آموزگار: معادل آموزشیار
رتبه دو: مربی: معادل مربی دانشگاه
رتبه سه: معلم یار: معادل استاد یار
رتبه چهار: دانشیار: معادل دانشیار
رتبه پنج: استاد معلم: معادل استاددانشگاه
آیا الان مشکل به خاطر انتخاب نام است؟!
رتبه یک : چوپان معلم
رتبه دو : نوکر معلم
رتبه سه : غلام معلم
رتبه چهار : بد بخت معلم
من خودم تو رتبه چهار قرار میگیرم ، واللاااااااا