اتمام مراسم تحلیف یا ادای سوگند حسن روحانی منتخب ۲۹ اردیبهشت بدون ارایه لیست گزینه های پیشنهادی کابینه٬ این پیام را دارد که صدای منتقدان و معترضان به ترکیب احتمالی شنیده شده است و ایشان تاخیر را برتعجیل مدبرانه تر دانسته تا در فرصتی که از نظر قانونی حداکثر برای دو هفته در اختیار اوست استفاده نماید و با تامل بیشتر تیم خود را نهایی کند.
بی تردید سه حوزه سیاست داخلی ٬اقتصاد و فرهنگ و آموزش بیش از سایر حوزه ها مورد توجه منتقدان حامی روحانی بوده است و نسبت به گزینه های مطرح برای وزارتخانه های مربوطه نقدها و اعتراضاتی صورت گرفت که نشان از عدم تطابق گزینه ها با وعده های روحانی و مطالبات حامیان سبز و‌بنفش یا اصلاح طلب و اعتدالی دارد.
حال که روحانی به خود و مشاورانش فرصت تامل بیشتر داده است وظیفه فعالان سیاسی و صنفی و مدنی و رسانه ای است تا با ارایه تحلیل های کارشناسانه آنها را در این راستا یاری رسانند.
بی تردید ما فعالان صنفی و مدنی حوزه آموزش و پرورش باید در این آزمون با کنشگری معطوف به کارآمدی نظام آموزشی کارنامه قابل قبولی را ارایه دهیم.
در این راستا به نظر می رسد گزینه های مطرح به ویژه آقای زرافشان را که روزهای اخیر جدی تر مطرح گردید با چند معیار اساسی از قبیل؛ توانایی ایجاد تحرک و پویایی و جلب اعتماد در بدنه فرهنگیان ٬ برخورداری از دیدگاه ها و نظرات پیشرو در امر تعلیم و تربیت بویژه مدرسه و تربیت محوری متکی بر توسعه٬ اصلاح طلبی نظری و عملی٬همراهی با دولت و تجربه مثبت مطابق با این معیار ها مورد نقد و بررسی قرار دهیم.
بی تردید آقای زرافشان علی رغم اینکه سابقه طولانی در رده های مدیریت ستادی دارد با بدنه فرهنگیان چه در لایه فعالان صنفی و سیاسی و رسانه ای و چه در لایه های بعدی ارتباطی نداشته است تا زمینه جلب اعتماد و همکاری را فراهم آورده باشد و به وضوح هم دیده می شود که از زمان مطرح شدن نام ایشان بیشتر حلقه مدیران و کارشناسان ستادی از او حمایت می کنند و نیروهای صف واکنش مثبتی نسبت به او نشان نداده اند.
در بعد نظری هم بی تردید ایشان را نمی توان در دسته مدیران پیشرو با تفکرات مدرن دانست چرا که آثار قلمی و طرح های مدیریتی که اثبات کننده وجود این شاخص در ایشان باشد چندان ارایه نشده است و تجربه مدیریتی او نشان می دهد بیشتر یک مدیر سنتی و محافظه کار است و اگر هم در ذهن و نگرش او غیر از این باشد تا کنون به دلیل محافظه کاری ابراز ننموده است.
در اصلاح طلبی او هم که جای بحثی وجود ندارد چرا که متغیرهای نگرشی٬بینشی٬_منشی و صنفی و سیاسی اصلاح طلبی را ندارد و کارنامه او بیشتر اصول گرایانه است تا اصلاح طلبانه.
نمره آقای زرافشان در همراهی با دولت بی تردید بسیار پایین تر از چندین گزینه مطرح شده است و برای اثبات این همراهی نمی دانم مدافعان ایشان چه دلایل و مستنداتی دارند.
لذا به نظر می رسد حال که آقای روحانی به خود و مشاورانش فرصت تامل و تجدید نظر داده است بر روی گزینه های ممکن از جمله گزینه زن برای وزارت آموزش و پرورش تاملی بیشتر داشته باشند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
وقتی زنان هیچ سهمی در مدیریت کلان اموزش و پرورش ندارند وتجربه اداره چنین سازمان بزرگی را ندارند چرا با اوردنش دراین موقعیت تمام مدیریت زنان رازیر سوال ببریم.
چرا برای سایر وزارتخانه ها پیشنهاد وزیر زن نمیکنید.چون گل سرسبد ومورد حمایتند و اقایان در ان ها بهتر عرض اندام میکنند.
خخخخخ
وای به حال اموزش پرورش و صدای ملم که همچین نفد هایی ور منتشر میکنه...ادعای رشانه ی فعال و معقول هم داره....
خدایی این گه استدلالی که زر افشان خوب نیست دنبال وزیر زن باشید.....
دلیل: بیشتر معلمان زن یا حتا مسئولین زن در مملکت ما نان آور خانه به معنای اخص آن نیستند و مشکلات مالی را نچشیده اند و معنای جیب خالی را درک نکرده اند!!! در کشور ما زنان از نظر سیاسی بسیار خام تر از مردان هستند! ما فقط باید دنبال وزیر از خارج از دایره آموزش و پرورش باشیم واین تنها نیست! باید کسی باشد که همه دایناسورهای عصر مزوزوئیک شاغل در آوپ را بازنشسته کرده و اگر در سن بازنشستگی نیستند راهی مدارس فقط برای تدریس نماید! تا ما از علم و تجربه و تعهد و دلسوزی این عزیزان استفاده کنیم و یاد بگیریم، قول می دهم اگر آنان را وادار به تدریس در مدرسه های جنوبشهر تهران کنیم، همگی درخواست بازنشستگی پیش از موعد یا بازخرید می دهندف یا انتقال به سایر دستگاهها و ......بعد به خوبی معلوم میشه کت تن کیه؟!!