فهرستی از مطالبات معلمان تقدیم به کمپین مطالبات فرهنگیانِ جناب دکتر نجفی/ گام بعدی نجفی چیست/ انتقادها به معلمان و ذهن اسطوره گرای ما برمی گردد/ وزیری که زیر سایه شخصیت دیگری بالا بیاید یک وزیر ضعیف خواهد بود و افکار عمومی او را باور نمی کند

     ضرب المثل "چه کسی زنگوله را به گردن گربه می اندازد." را شنیده اید؟ البته ربطی به موش و گربه عبید زاکانی ندارد. در شرح این ضرب المثل آمده که  موش ها چون  از ستم گربه ها به جان آمدند شورا کردند که چه کنیم. موش عاقلی پیشنهادکرد که زنگوله ای به گردن گربه بیاوزیم تا وقتی که به ما نزدیک می شود صدای زنگوله را بشنویم و فرار کنیم. همه راه حل را پسندیدند و آفرین گفتند . موش ها به زحمت زنگوله ای را از گردن بُزی باز کردند و... همه چیز مهیا بود  اما فکر این را نکرده بودند که "چه کسی زنگوله را به گردن گربه می اندازد". این ضرب المثل حاوی یک درس مهم مدیریتی است. راه حلی بدهید که قابلیت اجرا داشته باشد. حالا حکایت سخنان تبلیغاتی نجفی در جریان انتخابات و راه اندازی کمپین برای تهیه فهرست مطالبات معلمان است.    

تهیه فهرست مطالبات آسان ترین بخش کار است. آقای نجفی با تشکیل کمپین مطالبات معلمان "جعبه پاندورای" مشکلات فرهنگیان را "رسما" باز کرده است. حالا که مصیبت ها و گرفتاری ها دردها از جعبه بیرون آمده ، گام بعدی نجفی چیست ؟ این مطالبات چگونه اجرا می شود؟ راه حل نجفی در نامه اخیرش ابتدایی و غیر اجرایی است. نجفی گفته است صبر می کند تا رییس جمهور،  وزیر آموزش و پرورش را تعیین کند و سپس فهرست مطالبات را تحویل او می دهد تا " آن بخش را که تایید می فرمایند با رئیس جمهور محترم مطرح و در برنامه پیشنهادی خود به مجلس منظور دارند." بیچاره وزیر پیشنهادی که همان روز اول ، مجلس نرفته زیر بار این مطالبات دفن خواهد شد و خوش به حال نجفی که با ارائه فهرست مطالبات، محبوب معلمان می شود !

به طور قطعی می توان پیش بینی کرد که هرکس وزیر شود از جمله خود آقای نجفی (که احتمالش تقریبا صفر است)  زیربار تعهدات مشخص و قابل احصا و زماندار نمی رود. وزیر جدید چه الزامی دارد که وارد پروسه ای شود که مدیریتش دست نجفی است ؟ مگر اینکه آدمِ نجفی باشد. ضمنا برنامه ای که وزرا به مجلس می دهند متنی تشریفاتی با یک سری کلی گویی ها و جملات دو پهلو است. یک عده کارشان برنامه نویسی برای وزیران پیشنهادی است. من حتی تردید دارم که وزیر پیشنهادی خودش این متن های خسته کننده را بخواند. نمایندگان هم اغلب نمی خوانند. برنامه اقای دانش آشتیانی را آقای نجفی نوشته است، اما وعده مشخصی که در زمان معینی تحقق یابد در آن دیده نمی شود و هر بند آن یک راه در رو دارد. حتی آن 12 بند برنامه کوتاه مدت هم قابل اندازه گیری نیست.  

در رابطه با فرجام کمپین مطالبات، دو حالت قابل تصور است:

  اول اینکه آقای نجفی و گردانندگان کمپین، در مطالبات دستکاری  و آنها را متناسب با امکانات و مقدورات دولت،  تعدیل و پالایش و تبدیل به "شیر بی یال و دم و اِشکَم" کنند، در این صورت نهایتا از این کمپین چیزی شبیه فرمایش قبلی نجفی در می آید که اختصاص ده درصد بودجه عمومی دولت به آموزش و پرورش حداکثر توان دولت است و ایراد اصلی به مدیریت منابع مالی آموزش و پرورش برمی گردد و تکیه آموزش و پرورش نباید صرفا به بودجه دولتی باشد و باید دنبال منابع غیردولتی برویم و...همه این راه حل ها به مدارس غیر انتفاعی و نمونه مردمی و هیات امنایی برمی گردد. این حرفها از نظر تئوریک خوب است اما تبدیل به پول نمی شوند . از دید بسیاری از معلمان این حرف ها یعنی فرستادن معلمان دنبال نخودسیاه .

دوم اینکه آقای نجفی  مطالبات معلمان را بدون تعدیل و پالایش اعلام عمومی کنند  و لیستی مانند همین ها که من در لید مطلب آورده ام منتشر کنند . شوری در میان معلمان ایجاد می شود . آنگاه  فهرست را تحویل وزیر پیشنهادی رییس جمهور بدهد.

به گمان من ، نه وزیر جدید ، نه رییس جمهور و نه مجلس زیر بار حتی 20 درصد از این مطالبات هم نخواهند رفت، زیرا  وزیر در همان گام اول و قبل از نشستن روی صندلی در میان امواج مطالبات معلمان غرق می شود . تازه این اول کار است. کمپین های دیگری با مطالبات بیشتر و تندتر  از سوی افراد و جریان های دیگر مثل آقای حاجی بابایی و ابراهیم سحرخیز  راه می افتد و معلمان را حول شعارهای معیشتی رودر روی دولت قرار می دهند و حوادث زمستان 80 در خیابان های تهران تکرار می شود.

من در ادامه فهرستی از مطالبات معلمان را برحسب تجربه 18 سال کار رسانه ای در حوزه آموزش و پرورش  ارائه می دهم.

به نظرم جمع بندی واقعی مطالبات در "کمپین مطالبات" به رهبری نجفی بدون دستکاری و جرح و تعدیل ، با دوسه درصد تفاوت چیزی شبیه این فهرست خواهد بود. نجفی با این مطالبات بر انگیخته و با این غولی که از جعبه جادو خارج می کند، چه خواهد کرد؟

ادامه کمپین، نجفی را در برابر دولتی قرار خواهد داد که خودش از حامیان اصلی آن است. تناقض همین جا است. نقش نجفیِ رییس کمپین مطالبات معلمان با نقش نجفیِ اقتصاددان طرفدار دولت قابل جمع نیست. نجفی باید یکی از این دونقش را رها کند. یا رهبری صنفی – سیاسی معلمان یا حمایت از دولتی که گرفتار تحریم و مشکلات داخلی و خارجی است.

نجفی با سخنان خود در جریان انتخابات به عنوان رییس ستاد فرهنگیان طرفدار روحانی و اخیرا با راه اندازی کمپین مطالبات معلمان ، آغازگر روندی شده است که در ادامه، مدیریت آن به دست اصولگرایان تندرو می افتد. اگر یک کارشناس ، یک فعال معلمی یا یک روزنامه نگار از این به بعد بگوید در طرح مطالبات باید مقدورات و تنگناهای دولت را در نظر گرفت، به او خواهند گفت : "کاسه داغ تر از آش نشو!

وقتی نجفی دوبرابر شدن بودجه آموزش و پرورش و اختصاص 6 درصد تولید ناخالص داخلی را امکان پذیر می داند و برای تحقق آن کمپین راه می اندازد، شما دیگر چه می گویید؟ " نجفی هم به دلیل موقعیت سیاسی خود نهایتا نمی تواند در مقابل دولت بایستد و نقش نماینده صنفی معلمان را ادامه نخواهد داد و این نقش را حاجی بابایی ادامه خواهد داد.  

سوال از آقای نجفی به عنوان یک مدیر استراژیک و مشاور اقتصادی رییس جمهور این است که آیا فقط معلمان در جامعه ایران مشکل دارند و باید کمپین راه بیاندازند ؟

آیا سایر شخصیت های اصلاح طلب و اصوالگرا هم حق دارند مثل آقای نجفی در راس کمپین های مطالبات اقشار دیگر قرار بگیرند و آیا متهم به تضعیف دولت نمی شوند؟ به گفته جامعه شناسان طرح مطالبات اقتصادی شبیه بازی "دومینو" است. افزایش حقوق هر قشری ، قشرهای دیگر را تحریک می کند. بعید نیست که سایر شخصیت های  موجه طرفدار دولت هم وسوسه شوند که برای کسب محبوبیت، کمپین های جدید مطالباتی  راه بیاندازند ،مثلا آقای ربیعی در راس کمپین کارگری قرار گیرد و.... تکلیف مخالفان دولت هم که مشخص است.

از حدود 10 میلیون کارگر 6 میلیون آنها کمتر از یک میلیون تومان درماه دستمزد می گیرند. حدود سه میلیون بیکار هیچ درآمدی ندارند و چند صد هزار فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکارند. میلیون ها کشاورز بر اثر تغییرات اقلیمی آسیب دیده اند. حتی بخش های مرفه تر کارمندی و کارگری از وضع مالی خود ناراضی هستند. کارخانه داران و تولیدکنندگان صنعتی هم حمایت مالی دولت را خواستارند. وقتی 70 میلیون ایرانی یارانه نقدی می گیرند معنایش این است که "احساس" فقیر بودن می کنند . "احساس فقر"  با فقر متفاوت است. در جامعه ایران 87 درصد مردم احساس می کنند فقیرند و انتظار دارند که دولت به آنها کمک مالی بکند. تکلیف نجفی اقتصاددان با این دومینویی که خودش آغازگر آن است چیست؟

نجفی سیاست مدار باهوشی است. هدف او حفظ محبوبیت خود در بین معلمان و در عین حال حمایت از رییس جمهور است. اما ممکن است در ارزیابیِ پیامد برانگیختن مطالبات معلمان دچار اشتباه محاسبه شده باشد. یک احتمال هم این است که نجفی با این برنامه تلاش می کند ابتکار عمل در تعیین وزیر را در دست بگیرد و شخص مورد نظر خود را روی صندلی وزارت بنشاند و پس از آن فتیله کمپین را پایین می کشد . اگر به فرض محال وزیر مورد حمایت  نجفی موفق شود نجفی در موفقیت او سهیم است اما اگر مثل دانش شکست بخورد دامن نجفی از این شکست منزه خواهد بود.اما تجربه دانش نشان داد وزیری که زیر سایه شخصیت دیگری بالا بیاید یک وزیر ضعیف خواهد بود و افکار عمومی او را باور نمی کند.

اقتضای کار سیاسی همین حساب و کتاب ها است. انتقادها به  معلمان و ذهن اسطوره گرای ما برمی گردد که الکی دل می بندیم ، با یک نگاه عاشق می شویم ، قهرمان اسطوره ای می سازیم و هرکس مطابق میل ما حرف بزند روی دوش می گیریم و روز دیگر اسطوره را می شکنیم. همین حالا که نجفی به عنوان کاندیدای احتمالی شورای شهر برای شهرداری تهران معرفی شده است، جهت کامنت ها در گروه تلگرامی "کمپین مطالبات" به شکل محسوسی تغییر کرده است. مرز بین دلدادگی و دل کندن ما  اندازه مویی  است.

نجفی همان است که بود، این تصورات و احساسات ماست تغییر می کند. یک روز دل می بندیم و روز دیگر دل می کَنیم. در حالی که سیاست عرصه عاطفه و عشق و پاکبازی نیست. عاشق ها در عالم سیاست معمولا فدای منافع دیگران  می شوند.   

فهرستی از مطالبات معلمات تقدیم به جناب دکتر نجفی :

* تغییر نگاه مقامات به آموزش و پرورش و در اولویت قرار گرفتن آموزش و پرورش

* اختصاص سالانه  6 درصد تولید ناخالص داخلی (25 تا30 میلیارد دلار ) به آموزش و پرورش

* افزایش سهم بودجه آموزش از بودجه عمومی دولت از 10 درصد فعلی به 25 درصد

* افزایش پایه حقوق معلمان به 1000 دلار ( نزدیک 4 میلیون تومان) در بدو استخدام.

* تصویب طرح همترازی حقوق معلمان و هیات علمی دانشگاه ها  

* اعطای کمک هزینه مسکن  و حق ایاب و ذهاب به معلمان

* اختصاص بُن نقدی و کالایی و سکه بهار آزادی در مناسبت های انقلابی و مذهبی به معلمان  

* اصلاح بیمه تکمیلی براساس الگوی بیمه بانکها و شرکت نفت، بدون پرداخت فرانشیز و حق بیمه .

* احتساب دندان به عنوان ابزار کار معلم (سخن گفتن ) و رایگان شدن کلیه خدمات دندانپزشکی  

* اعطای وام های 50 تا 100 میلیون تومانی به معلمان با بهره کم  و اقساط طولانی (مانند کارکنان بانک ها )

* افزایش تعداد و تجهیز خانه های معلم به خصوص در مناطق تفریحی و زیارتی  

* در اولویت قرار دادن تامین مسکن فرهنگیان بر اساس قانون 40 درصد وزارت مسکن که هیچ گاه اجرا نشد

* افزایش اختیارات قانونی معلم در کلاس و مدرسه و اعطای حق اخراج دانش آموزان بی تربیت و شرور از مدرسه

* اعمال مجازات حبس برای اولیایی که حین انجام وظیفه به معلم توهین یا تعرض کنند.

* رایگان شدن تحصیل فرزندان معلمان در مدارس دولتی و تخفیف 50 درصدی در مدارس غیر انتفاعی

* استخدام یکی از فرزندان فرهنگیان در آموزش و پرورش

* همترازی حقوق بازنشستگان فرهنگی با شاغلان و نامحدود کردن سقف بیمه تکمیلی آنها

* افزایش حقوق معلمان مدارس غیر انتفاعی متناسب با افزایش حقوق معلمان رسمی

* پرداخت به موقع اضافه کاری،حق التدریس و حق الزحمه معلمان رسمی و مجازات مدیرانی که در پرداخت به موقع کوتاهی کنند.

* انتخاب مدیران مدارس توسط معلمان همان مدرسه

* کاهش حجم کتاب های درسی متناسب با ساعات تدریس

* تجهیز مدارس و کلاس های درس به تکنولوژی های جدید آموزشی

* دادن یک وعده غذا به معلمان در مدرسه (چاشت) یا پرداخت نقدی معادل آن

* کاهش تعداد کارکنان ستادی و اداری

* اجرای دقیق اصل 30 قانون اساسی در مدارس دولتی و جلوگیری از پولی شدن مدارس دولتی

* انتخاب دکتر نجفی به عنوان وزیر و تعهد ایشان به اجرای این خواسته ها

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید