رییس جمهور روز شنبه در ضیافت افطار با وزرا، روسای سازمان ها، مدیران و استانداران در سخنانی شماتت آمیز گفت: "ما در 4 سال دولت یازدهم، به دلایلی یک خورده سخت گیری نکردیم. الان وقت ندارم مگر نه توضیح می دادم. همه ی افراد در دولت بدون استثنا زحمت کشیدند. کسی نیست که زحمت نکشیده باشد و از دولت دفاع نکرده باشد. اما همه هم یک جور نبودند، مختلف بودند. بعضی ها با همه ی توان امدند. ما روستایی هستیم، به قولی بعضی ها گیوه را بر کشیدند و به میدان آمدند، آستین ها را بالا زدند و به میدان آمدند. اما بعضی ها پاشنه ی گیوه شان خوابیده بود و بر نکشیدند. لخ لخ کردند. یک مقدار راه آمدند و مسیر را آمدند و زخمت کشیدند. سعی آنان مشکور.
رییس جمهور افزود : "یک عده وقتی به دولت حمله می شد، با همه ی قدرت آمدند دفاع کردند، با همه ی وجودشان دفاع کردند. چون دفاع از دولت، دفاع از ملت است. اشتباه نشود، این بحث وکیل الدوله و .. لاطائلات است. دولت منتخب ملت است. ما چیزی نداریم جز رای مردم. دولت و ملت نداریم، ملت است که دولت را انتخاب می کند. همه چیز برای ملت است. کسی که از دولت دفاع می کند، از رای مردم دفاع می کند، از اکثریت دفاع می کند، از ملتش دفاع می کند.
روحانی در ادامه گفت : "بعضی ها سخت شان بود دفاع کنند، خیلی نرم حرف می زدند و آرام. اگر در تنگنای 30 خبرنگار قرار می گرفتند، در آن تنگنا یک کلمه ای می فرمودند. حرف نمی زدند و سینه سپر نمی کردند. نمی شود؛ ما یک بار سنگینی بر دوش داریم. هر کسی که آماده است که این بار را بر دوش بگیرد باید داوطلب باشد. باید با خدایمان عهد ببنیدیم. من کاملا برایم روشن بود. می دانستم چقدر این انتخابات سخت خواهد بود و به دوستان مان هم گفته بودم. با خدایم عهد کردم، گفتم خدایا، جانم حیثیتم و آبرویم را با تو معامله می کنم و به میدان می آیم."
مخاطب روحانی حجت الاسلام نبویان نبود که در فریدون کنار قسم جلاله خورد و گفت :"ملت! مي‌خواهم خبر جديد به شما بدهم، حتما دل‌تان مي‌سوزد، چاره نيست... آنهايي كه غيرت دارند، گوش كنند، امريكا اعلام كرده به شرطي رابطه بانكي را با ايران قبول مي‌كنم كه شما حاج قاسم سليماني را به من (امريكا) كت بسته تحويل دهيد. رفتند تعهدش را به امريكا دادند و برگشتند به خدا قسم! رفتند تعهد دادند به FATF، سروران عزيز! وزير مملكت رفته به امريكا تعهد داده، حاج قاسم سليماني را. اسم حاج قاسم توي FATF آمده است. اين دردها را ما بايد كجا بگوييم."
مخاطب روحانی امام جمعه محترم مشهد و شهرهای دیگر نبود . رییس جمهور پاسخ این بزرگان را در بخش دیگری از سخنان خود داد : "ما نمی پذیریم که هر کسی در هر شهری ادعای رهبری مردم را داشته باشد و بخواهد با قانون و سلیقه خود با زندگی مردم بازی کند چرا که معتقدیم آرامش مردم در صورتی امکان پذیر است که هر روز قانون را عوض نکرده و زندگی مردم را تغییر ندهیم."
قاعده دموکراسی و صندوق رای احترام به رای اقلیت 16 میلیونی است. اقلیت باید انتقاد کند اما شیوه مدیریت کشور باید بر مبنای نظر اکثریت 24 میلیونی باشد و گرنه انتخابات مفهوم خود را از دست می دهد. اقلیت باید در عمل قاعده بازی را بپذیرد و لای چرخ دولت نگذارد.
مخاطب روحانی در اینجا مدیران دولتی ، استانداران و وزرای خودش بودند. آنهایی که قاعدتا عضو تیم دولت بودند اما نیم دله و دو دل بودند. وقتی می خواستند کاری بکنند یا حرفی بزنند اول چرتکه می انداختند و حساب منفعت خودشان را می کردند. مخاطب روحانی غضنفرهایی بودند که با اقدامات نسنجیده خود در انتخابات به دروازه دولت گل زدند و کلی از وقت و انرژی رییس جمهور در تبلیغات انتخاباتی صرف توضیح و توجیه سهل انگاری های آنها شد. سخنان روحانی شنونده را یاد این بیت از غزل مولانا در دیوان شمس می اندازد که فرمود : "زین همرهان سست عناصر دلم گرفت / شیر خدا و رستم دستانم آرزوست"
آفتاب آمد دلیل آفتاب !
دفتر رییس جمهور این بخش از سخنان او را سانسور و تا حدی وارونه کرد.
سايت رييس جمهور قابل نوشت: " رییس جمهور با بیان اینکه در 4 سال دولت یازدهم به دلایل مختلف نسبت به مسئولان و نمایندگان دولت در استان ها سخت گیری نکردیم، گفت: همه افراد زحمات بسیاری کشیدند و هیچ کس نیست که از دولت دفاع نکرده باشد، اما در این بین همه یکسان نبودند بلکه بعضی افراد با همه توان به میدان آمده و زمانی که به دولت حمله می شد با همه وجود دفاع می کردند. روحانی افزود: دفاع از دولت، دفاع از رأی مردم و اکثریت مردم است. "
این دیوان سالاری و این مدیران سانسورچی ، خودشان را بالاتر از رییس جمهور می دانند.
دیوانسالاران و مدیران دولتی از وزیر تا مدیران دون پایه اغلب به منافع "خود" وفادارند.ماشین حسابشان دقیق کار می کند. آنها در جهت موافق باد قدرت حرکت می کنند و مرد و زن روزهای سخت نیستند. آنها تا وقتی با رییس جمهور همراهند و از رای 24 میلیونی دفاع می کنند که بر خر مراد سوارند و از مزایای مادی و معنوی نزدیکی به دولت برخوردارند، اما افراد پای کار نیستند. به عاقبت احمدی نژاد نگاه کنید از آن همه مدیران و خدم و حشم برای او چه مانده است، جز بقایی و مشایی ؟ تعداد افرادی که گیوه های خود را وربکشند و سینه سپرکنند و به عبارتی از منافع شخصی بگذرند همیشه در دیوان سالاری اداری کم بوده و هست به قول مولانا : "گفتم که یافت می نشود گشته ایم ما"
خدا کند همان گونه که روحانی گفته دولت آینده مرکب از کسانی باشد که با رییس جمهور یکدله باشند و منافع جمعی را فدای منفعت شخصی نکنند و در دفاع از رای اکثریت و برنامه دولت لکنت زبان نداشته باشند. اما به نظر من دست یافتن به ترکیبی از این نوع در بین تکنوکرات ها و سیاسیون اطراف روحانی بسیار دشوار است. اصولا اعتماد به دیوان سالاری مانند نقش زدن بر آب و یا گره زدن بر باد است. رییس جمهور باید مواظب باشد که به این نیروی سیال و لغزان تکیه نکند.
رییس جمهور باید در دام سیاست " اره بده تیشه بگیر " و مشاجرات رسانه ای هر چند برای خیل تماشائیان بسیار جذابیت دارد، نیفتد. ما تجربه 8 سال اصلاحات را داریم. رسانه ها باید آزاد باشند، اما مشکلات کشور در تیترهای رسانه ای حل نمی شود.
روحانی یک سیاستمدار رئال پولیتیک است و باید مهارت خود را در حل مسایل با گفت و گو و سازش در لایه های پنهان قدرت نشان دهد. دولت باید حریم جامعه مدنی را رعایت کند و در حد توان خود جامعه مدنی را تقویت کند، اما وارد کردن فعالان مدنی در دولت و تبدیل فعال مدنی به بروکرات، خطا است. هم جامعه مدنی لاغر و نحیف می شود و هم فعالان مدنی بعد از ورود به دولت مسحور جاذبه های دیوان سالاری می شوند و گذشته را فراموش می کنند.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
(این نیز بگذرد).
متاسفانه