کتاب نخستین معلم من بوده است

از من مباش غافل

من یار مهربانم

نه تنها بیست و چهارم آبان ماه ، روز کتاب، کتابخوانی و کتابدار است که روزهای دیگر نیز چنین اند. این خجسته ایام بر دلدادگان راستین کتاب مبارک. انسان، حیوان کتاب خوان است و کتاب، سرآغاز آدمیزادی!

در همه عمر، هرگز کتاب را به چشم کالا یا شیئی بی جان ندیده ام، بلکه آن را پاره ای از جان و از عزیزترین کسان خود پنداشته ام.

کتاب پرنده ای است که بال به بال نسیم، مرا با خود تا دوردست ها برده است. همچون هوا در زندگی من جریان داشته و می توانم گفت که همزاد من بوده است .ما با هم بالیده و بزرگ شده ایم . غم ها و شادی های اندک زندگی را با او شریک شده ام. گاه با آن گریسته و گاهی با آن خندیده ام. دردی نداشته ام که درمانش کتاب نبوده باشد. همواره حسرت کتاب هایی را خورده ام که نخوانده ام و تنها به حال کسانی رشک برده ام که بیش از من کتاب خوانده اند. مرا بیش از پدر و مادر و آموزگارانم، کتاب ها ساخته اند. پیش از آنکه خواندن و نوشتن بیاموزم پدر بزرگ برایم کتاب خوانده است. آن چه از دیگران آموخته ام در مقایسه با آنچه از کتاب آموخته ام ناچیز بوده است.

کتاب نخستین معلم من بوده است .

همیشه بالاترین مقام را همان دانسته ام که حافظ گفت یعنی: فراغتی و کتابی و گوشه چمنی. کتاب خاموش گویاست. روزنه ای است به سوی نور و سرور ، امید و آزادی. میخی است بر تابوت جهل و نادانی. پایان خودکامگی و آغاز از خود رهایی! در سراسر زندگی راهی را رفته ام که کتابها پیش پایم نهاده اند. هر گاه کتابی را می خوانم، حس می کنم وجودم به موجود دیگری پیوند خورده و جان و جوانی را دوباره یافته ام. گاهی می اندیشم چه خوشبخت اند نویسندگانی که دنیایی نو و انسانهایی نو ساخته اند و به اینکه زادن و آفریدن چه کار سخت ودشواری است! باید جانت را بسوزانی تا شکوفه زندگی ، بشکفد، کتاب جوانه اندیشه است!

برآنم که هر انسانی، کتابی ست بی انتها در دنیایی بی کران و بارها با کلیم ، همکلام شده ام :

ما ز آغاز و ز انجام جهان بی خبریم
اول و آخر این کهنه کتاب افتاده است

به گمانم، نوشتنن و خواندن کتاب تنها ،کار انسان است و از هیچ آفریده دیگری بر نمی آید. انسان، حیوان کتاب خوان است و کتاب، سرآغاز آدمیزادی!

کتابخوانی، بهره بردن از عمری مطالعه و تجربه اندوزی دیگران است. کتاب ، عمر دوباره است. هر گاه کتابی می خوانم ، گویی مادرم دستم را گرفته تا شیوه راه رفتنم بیاموزد. شمع افروخته در تاریکی! رفیق سفر و حضر. همراه همیشگی! ا

از روزی که چشم به دنیا گشوده ام کتاب کنارم بوده و چه شبهایی که با آن ، سحر کرده ام .کتاب، صبح صادق است. کتاب جایگزین همه نداشته های زندگی من بوده و به راستی در حیات آدمی، چه تکیه گاهی محکم تر از کتاب ؟کتاب پیامبر است! حکایتی همیشه باقی ست. کتاب ، خداست!

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید