زنده باد عقل

تا زمانی که نباشد با سواد
در دیانت ، در سیاست ، اقتصاد
با  توهّم خاک بر سر می شَوَد
ملّتی پشتش خورَد هر روز باد
بَر پَرَستَد بُت ز آدم یا که چوب
بر خدایش یا شود ، سنگی نَماد
زاسمان آدم بپُرسَد بر زمین
با چه ابزاری بیامد ؟ چون فِتاد ؟
وسعتِ هستی نگُنجَد در سرش
تا چه باشَد ! او که بنیادَش نهاد
لاجَرَم بر غیر ، رو آرَد وَز او
بر سِپارَد هر چه می گویَد به یاد
بی خبر از آن ، نَظَر باشَد به سود
از هر آنچه عقل دزدَش یاد داد
زنده بادَش می شَوَد بر غیرِ خود
در مَصافِ عقل با جهل و جهاد
تا بَرَد بر گور با خود چون اسیر
زندگی را در پیِ یک روزِ شاد
شایَد هم روزی بیآیَد آدمی
هر کجا ، بر عقل گویَد زنده باد

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید